Το Πειραματόζωο - Η πιο απαγορευμένη ταινία του Ελληνικού Σινεμά (1975)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας tonytony
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Greekmoviecollector είπε:
Σίγουρα κάποτε πιστεύω η ταινία θα κυκλοφορήσει κανονικά σε dvd η blu ray η θα παιχτεί στην τηλεόραση.
Για κάποιους λόγους προς το παρόν δεν κυκλοφορεί όπως και πολλές άλλες.Αλλα τα τελευταία χρόνια γίνεται γενικά μια προσπάθεια να κυκλοφορήσουν χαμένες η απαγορευμένες ταινίες η ολοκληρωμένες και όχι κομμένες.Γιατί ενώ μπορούμε να δούμε κάποιες ταινίες, δημοσιογράφοι,κριτικοί κινηματογράφου και γενικά άνθρωποι που γράφουν βιβλία δημοσιεύουν στο διαδίκτυο,διατηρούν έναν μύθο γύρω από όλες αυτές τις ταινίες κερδίζοντας διασημότητα και κάποιο κέρδος εις βάρος τωβ ταινιοφιλων που προσδοκούν να δούνε την κάθε ταινία.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Σίγουρα ο σκηνοθέτης θα έχει κρατήσει μια κόπια
 
Ένα ενδιαφέρον εύρημα για την ταινία που βρήκα το μεσημέρι στα αρχεία της Βουλής. Είναι μια μίνι συνέντευξη του Κοκκόλη στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία και τον Γιάννη Ξανθούλη για την ταινία (στις 9 Αυγούστου 1976), πριν το μάθει ο υπάλληλος και τον πάει στα δικαστήρια:Screenshot_2025-07-06-22-39-34-089_com.android.chrome.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία:
Και εδώ ένα άρθρο πάλι της Ελευθεροτυπίας από τον Μάιο του 1977,όταν έγινε η δίκη:
Screenshot_2025-07-07-02-14-03-780_com.android.chrome.jpg
 
Καποιος μαγκας να το ανεβαζε καπου, να το δουμε και οι υπολοιποι.
Μας εχει πρηστει το συκωτι τοσα χρονια που το μνημονευουμε.

Παντως αν ημουν ο Κοκκολης και ημουν σε μια προχωρημενη ηλικια, θα εκανα ενα upload και οποιον παρει ο χαρος
 
Wally είπε:
Καποιος μαγκας να το ανεβαζε καπου, να το δουμε και οι υπολοιποι.
Μας εχει πρηστει το συκωτι τοσα χρονια που το μνημονευουμε.

Παντως αν ημουν ο Κοκκολης και ημουν σε μια προχωρημενη ηλικια, θα εκανα ενα upload και οποιον παρει ο χαρος
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Την ίδια σκέψη έχω κάνει και γω, ανέβασμα σε ένα υποτυπώδες μπλογκ wordpress (το oποίο φτιάχνεται σε χρόνο μηδέν με ένα mail) έτσι να φύγει η περιέργεια του κοινού.
 
... κλάιν μάιν....
.....πριν χρόνια, είχε κυκλοφορήσει μια ταινία θρίλερ που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΌΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και όλοι έχεζαν τα παντελόνια τους και οι γυναίκες έκλαιγαν και όλοι πάθαιναν καρδιακή προσβολή και ήταν σούπερ τρομακτική και αληθινή και είχε γυριστεί "έτσι και γιουβέτσι".
Το όνομά της Blair Witch Project.
Ναι, τρομάρα της, ήταν και Project.... :eek:
Δ Ι Α Φ Η ΜΙ Σ Τ Ι Κ Ο κόλπο και τίποτα περισσότερο [και μπούρδα ως ταινία].

Και αν πάμε και στο χώρο της λογοτεχνίας, θυμάστε τι ντόρος είχε γίνει με τον Dan Brown και τον Κώδικα Ντα Βιντσι.... Ναι, η μπουρδολογία σε όλο της το μεγαλείο. Και καλά διέρευσε στον κόσμο ότι ήταν αληθινά στοιχεία, από έρευνα και υπήρχαν αποδείξεις και όλα ήταν πραγματικά.... :gun:

Κάθε χρόνο βγαίνουν ΧΙΛΙΑΔΕΣ ταινίες, γράφονται ΧΙΛΙΑΔΕΣ βιβλία, ηχογραφούνται ΧΙΛΙΑΔΕΣ τραγούδια. Κάπως πρέπει να "ξεχωρίσουν" από τη μάζα.
Και επίσης, αν μιλάμε για δεκαετία 70ς, όλα έπρεπε να είναι πρωτοποριακά και πειραματικά και "αλλιώς" για να ξεφύγουν από το mainstream. Και καταλήξαμε να βλέπουμε τα γνωστά "αριστουργήματα" του κάθε πρωτοποριακού - ανεξάρτητου - πειραματικού σκηνοθέτη....
ΟΚ, δεν είναι ανάγκη όλες οι ταινίες να είναι από το Χόλυγουντ με ξανθομαλούσες κοπέλες και γυμνασμένους νέους.... αλλά από την άλλη μην μας ταίζουν και σανό, προσπαθώντας να μας πείσουν για τη διαφορετικότητα και την πρωτοπορία .....
 
Μιας και λέμε για νομικά τρεχάματα, νομίζω ότι ο σκηνοθέτης, είχε κάνει αγωγή και στη Universal, επικαλούμενος ότι το Truman Show, προέκυψε από τη δική του ιδέα, αυτό που είχε κάνει με το πειραματόζωο πριν πολλά χρόνια.

Μιας και μίλησε ο συνάδελφος για κάτι το ξεχωριστό, για τότε, ήταν ένας τρόπος να ξεχωρίσει από το σωρό των ταινιών τότε, ειδικά αν σκεφτούμε και μια ταινία που είχε κυκλοφορήσει τότε ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης, κάπως ασήμαντη, ήταν ένας τρόπος να προσφέρει κάτι ξεχωριστό.

Τώρα βέβαια, τι ακριβώς ενδιαφέρον μπορεί να είχε το να παρακολουθούμε έναν άνθρωπο στην καθημερινότητα του, είναι απορίας άξιον....
 
tsimisde είπε:
Μιας και λέμε για νομικά τρεχάματα, νομίζω ότι ο σκηνοθέτης, είχε κάνει αγωγή και στη Universal, επικαλούμενος ότι το Truman Show, προέκυψε από τη δική του ιδέα, αυτό που είχε κάνει με το πειραματόζωο πριν πολλά χρόνια.

Μιας και μίλησε ο συνάδελφος για κάτι το ξεχωριστό, για τότε, ήταν ένας τρόπος να ξεχωρίσει από το σωρό των ταινιών τότε, ειδικά αν σκεφτούμε και μια ταινία που είχε κυκλοφορήσει τότε ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης, κάπως ασήμαντη, ήταν ένας τρόπος να προσφέρει κάτι ξεχωριστό.

Τώρα βέβαια, τι ακριβώς ενδιαφέρον μπορεί να είχε το να παρακολουθούμε έναν άνθρωπο στην καθημερινότητα του, είναι απορίας άξιον....
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Νομίζω αν ποτέ καταφέρουμε και την δούμε, πιστεύω δεν θα είναι κάτι ιδιαίτερο. Κάτι σαν ντοκυμαντέρ πιστεύω,με αφήγηση εξωτερική (του σκηνοθέτη μάλλον), κακή εικόνα λόγω τηλεφακων,ίσως χωρίς ήχο και διαλόγους. Θα γελάσετε τώρα με αυτό που θα πω , αλλά σαν αφηγηματικό στυλ το φαντάζομαι κάπως σαν εκείνη την παλιά παιδική σειρά με τίτλο "μικροί σατανάδες" που τα φιλμάκια ήταν βουβά αλλά είχε εξωτερική αφήγηση που περιέγραφε τις καταστάσεις.
 
ή αντιθέτως μπορεί να δούμε στημένα πλάνα, και διαφορετικές γωνίες λήψεις και καμιά αποτυχημένη προσπάθεια να ντυθεί με πέπλο μυστηρίου....
[... αν ποτε την προβάλουν ... δείτε και πείτε μου και μένα....]

Στον χώρο δεν είμαι. Σίγουρα εδώ το φόρουμ έχει μέλη που δουλεύουν στον χώρο του κινηματογραφικού / τηλεοπτικού / θεατρικού θεάματος... και περιμένω να μας πουν κάτιτις παραπάνω.
Παρόλαυτά, εκεί που δούλευα πριν κάποια χρόνια, δίπλα, γυριζόταν μια σειρά με την Λασκαράκη. Θυμάμαι ότι κανα 5ωρο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα είχαν κλείσει το στενό, είχαν στήσει τραπέζια και καρέκλες και ένα σωρό "υλικά" για το γύρισμα. Φορτηγά είχαν διπλοπαρκάρει, κάτι τα φώτα, κάτι οι κάμερες κάτι τα καλώδια.... ΠΟΛΥ ΠΡΑΜΜΑ. Δεν κρύβεται εύκολα όλο αυτό. Ακόμα και αν οι κάμερες ήταν σε μέγεθος i-phone, όλο το υπόλοιπο ήταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και ΠΟΛΥ "ΦΑΣΑΡΙΟΖΙΚΟ" για να κρυφτεί.
.... τι λέτε οι γνωρίζοντες??
 
Αυτό μου προκαλεί εντύπωση κι εμένα, άντε τώρα, πες είναι πιο εύκολο να κρύψεις μια κάμερα, λόγω του ότι είναι όντως πιο φορητές και όντως πιο πρακτικές.

Τις κάμερες μιας άλλης εποχής, άντε κρύψτες, ΒΈΒΑΙΑ, εκεί έρχεται ο τηλεφακός, καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις με το Ζουμ και η κάμερα, μπορεί να είναι σε μια σχετική απόσταση και με τον τηλεφακό, έρχεται πιο κοντά αυτό που θέλουμε να απεικονίσουμε.

Και πάλι όμως, δε λες ιδιαίτερα ευκίνητες τις κάμερες του τότε, εκτός αν μιλάμε για κάποιες χειρός που νομίζω υπήρχαν τότε όπου η ποιότητα τους, σαφώς και θα είναι για τα πανηγύρια. Αν δεν απατώμαι, συμμετείχε και η Μαρία Αλιφέρη στο εγχείρημα;

Ξέρω ότι ως φόρουμ της έχουμε πάρει συνέντευξη, δεν θυμάμαι όμως αν έχει υπάρξει κάποια σχετική αναφορά....
 
Εγω παλι νομιζω οτι η ταινια θα ηταν για τους θεωρητικους (αλλα και ισως και για εμας τους μη επαϊοντες) σημερα ενα ταξιδι στο χρονο.
Αν οντως υπηρχαν φυσικα πλανα απο μια αλλη εποχη, απο μια προηγουμενη γενια, θα ηταν παραθυρο στα 70s. Στα απλα, καθημερινα 70s - οχι στα μεγαλα γεγονοτα, στις ντοκυμαντεριστικες καταγραφες - που δεν υπαρχουν πουθενα, περα απο μνημες - που ειναι πραγμα εντελως προσωπικο και δεν μπορεις να μοιραστεις απολυτα οσο καλη διαθεση και να εχεις. Αλλο να σου λενε μια ιστορια και αλλο να την ζεις.

Για να πω και τη γνωμη μου για αυτα που αναφερει ο RockaRolla, να θυμηθουμε οτι ηταν μια εποχη με λιγοτερο καχυποπτους ανθρωπους.
Μια απλη καμερα και με τερμα φυσικο φωτισμο, κατι θα καταφερναν να μαγνητοσκοπησουν.
 
Εκτός αν το σχολικό λεωφορείο στο οποίο είχε κρύψει κάμερα ήταν πολύ κοντά στα μέρη που βρίσκονταν ο υπάλληλος με την κοπέλα. Εννοώ να είχε παρκάρει στο πεζοδρόμιο και η κοπέλα να επέλεγε αυτή τραπέζι (με εντολή του σκηνοθέτη δηλαδή) κοντινό στο σχολικό και έτσι να μπορούσε να καταγράψει κάπως καλύτερα. Λέω ένα παράδειγμα, εικασίες κάνω
 
... αν είδα καλά, μιλάει και για καθρέπτες διπλής όψης, ότι τους έγραφαν όταν ήταν σε ιδιαίτερες στιγμές....
... άρα είχαν βρει γυναίκα ηθοποιό - πόρνη (?) έπαιζε την πρωταγωνίστρια και π^δ!ότ@ν κανονικά με τον πρωταγωνιστή...
.. και όλα αυτά σε επίπεδο "εγώ ο παγκοσμίως άγνωστος σκηνοθέτης χρηματοδοτώ / κάνω το κέφι μου, μια ταινία που θα κόψει 2 εισιτήρια ΑΝ ΠΟΤΕ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ". Εκτός αν μου πείτε ότι βρήκε και χρηματοδότη.....

... γενικά, όσο διαβάζω τόσο απορώ. :wacko:
 
Λοιπόν, έκανα μια πολύ πρόχειρη αναζήτηση, σας παρουσιάζω τα διαμάντια του σκηνοθέτη, ταινίες που είχε γυρίσει και προβάλει τότε που ήταν στα πάνω του:

[1] «Τετράγωνο» (1964)
Πέντε σκηνοθέτες, έβαλαν την υπογραφή τους σε τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, ενωμένες σε μία, κάτω από τον τίτλο «Τετράγωνο».

[2] «Ο Βιασμός μιας Παρθένας» (1966)
Μια παρέα χαμερπών ατόμων και απατεώνων που παριστάνουν τους παραγωγούς και τους σκηνοθέτες, επωφελούνται από την ανάγκη των κοριτσιών των φτωχών συνοικιών, να ξεφύγουν από την ανέχεια και την μιζέρια, στήνοντας ένα δήθεν γραφείο παραγωγής και κάνοντας κάστιν, για την υποτιθέμενη ερωτική ταινία που σκοπεύουν να γυρίσουν.

[3] «Εις Θάνατον» (1967)
Η παράξενη σχέση μιας καταδικασμένης σε θάνατο πόρνης και ενός ιερέα, ανάμεσα στους οποίους αναπτύσσεται ένα βαθύ αίσθημα συμπάθειας

[4] «Αγωνία για τον Έρωτα» (1969)
Μια παντρεμένη νέα γυναίκα βιώνει έναν γάμο, που δεν την βγάζει πουθενά. Σε μία από τις περιπλανήσεις της γνωρίζει έναν παράξενο νεαρό και τον ερωτεύεται.

[5] «Ερωτικές Στιγμές» (1972)
Ένα μεσοαστικό ζευγάρι που ζει σε καλή πολυκατοικία της Αθήνας, αντιμετωπίζει προβλήματα με το γάμο του. Εκείνος, ένας 50άρης πολιτικός μηχανικός, κι εκείνη αρκετά νεότερη, νοικοκυρά, που φροντίζει τα του οίκου και την μικρή τους κόρη, έχοντας παράλληλα και μια εξωσυζυγική περιπέτεια,

[6] «Μεταμορφώσεις» (1973)
Δύο κορίτσια μόνα κι ελεύθερα στη σημερινή Αθήνα (σ.σ. προστίθεται και τρίτο και τέταρτο), με το κοινωνικό τους περιβάλλον κ.λπ. Η ταινία χρησιμοποιεί άφθονες ιδέες, άφθονο σεξ και άφθονη τόλμη... αλλά τι τόλμη και με τι αποτέλεσμα

[7] «Αιμιλία η Διεστραμμένη» (1974)
Η Αιμιλία (Γκιζέλα Ντάλι) διάγει διπλή ζωή. Την ημέρα παραδίδει μαθήματα πιάνου σε ορφανά παιδιά, αλλά τη νύχτα σκοτώνει πάνω στη ερωτική πράξη τους εφήμερους εραστές της, επειδή όταν ήταν μικρή είχε δει την μητέρα της να δολοφονείται από τον δικό της εραστή

[8] «Πειραματόζωο» (1975)


Θα μου επιτρέψετε μερικά σχόλια, που ως γνωστόν ποτέ μου δεν κάνω, γιατί είμαι καλοπροαίρετος και δεκτικός και καθόλου είρωνας και ευγενέστατη ψυχούλα..... :bash:
α. Χρόνο παρα χρόνο, έβγαζε ταινία. Από τη μια μπραβο του. Από την άλλη που τα βρήκε όλα αυτά τα χρήματα? Σημείωση, σε κάποιες ταινίες πήρε την εξαιρετική διάκριση της ταινίας με τα λιγότερα εισιτήρια της χρονιάς....
β. από τους τίτλους, τις περιγραφές και κυρίως από τις φωτογραφίες/σκηνές που συνοδεύουν το κείμενο που έκλεψα, προκύπτει ότι μιλάμε για ΚΑΡΓΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΙΔΕΕΣ, με ΠΟΛΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ, ΠΟΛΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟ και κυρίως ΠΟΛΥ ΔΙΑΝΟΗΣΗ.
γ. θες βρε παιδί μου να γυρίσεις μια τσόντα και διστάζεις και το γυροφέρνεις και το πας από δω - το πας από κει. Γύρνα την εκεί πέρα, να πάει στο καλό, να δεις και εσύ το όνομά σου να φιγουράρει στις μαρκίζες, να μείνεις και στην ιστορία, να κάνεις και 2-3 ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ και ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ...!!!
 
Παντως οι τιτλοι ηταν ενας και ενας. Να του το ποστωσουμε.

Επισης...κυριε Κοκκολη αν διαβαζετε...νοικιαστε μια αιθουσα και καντε μια προβολη του Πειραματοζωου να μας φυγει το απωθημενο
 
RockaRolla είπε:
Λοιπόν, έκανα μια πολύ πρόχειρη αναζήτηση, σας παρουσιάζω τα διαμάντια του σκηνοθέτη, ταινίες που είχε γυρίσει και προβάλει τότε που ήταν στα πάνω του:

[1] «Τετράγωνο» (1964)
Πέντε σκηνοθέτες, έβαλαν την υπογραφή τους σε τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, ενωμένες σε μία, κάτω από τον τίτλο «Τετράγωνο».

[2] «Ο Βιασμός μιας Παρθένας» (1966)
Μια παρέα χαμερπών ατόμων και απατεώνων που παριστάνουν τους παραγωγούς και τους σκηνοθέτες, επωφελούνται από την ανάγκη των κοριτσιών των φτωχών συνοικιών, να ξεφύγουν από την ανέχεια και την μιζέρια, στήνοντας ένα δήθεν γραφείο παραγωγής και κάνοντας κάστιν, για την υποτιθέμενη ερωτική ταινία που σκοπεύουν να γυρίσουν.

[3] «Εις Θάνατον» (1967)
Η παράξενη σχέση μιας καταδικασμένης σε θάνατο πόρνης και ενός ιερέα, ανάμεσα στους οποίους αναπτύσσεται ένα βαθύ αίσθημα συμπάθειας

[4] «Αγωνία για τον Έρωτα» (1969)
Μια παντρεμένη νέα γυναίκα βιώνει έναν γάμο, που δεν την βγάζει πουθενά. Σε μία από τις περιπλανήσεις της γνωρίζει έναν παράξενο νεαρό και τον ερωτεύεται.

[5] «Ερωτικές Στιγμές» (1972)
Ένα μεσοαστικό ζευγάρι που ζει σε καλή πολυκατοικία της Αθήνας, αντιμετωπίζει προβλήματα με το γάμο του. Εκείνος, ένας 50άρης πολιτικός μηχανικός, κι εκείνη αρκετά νεότερη, νοικοκυρά, που φροντίζει τα του οίκου και την μικρή τους κόρη, έχοντας παράλληλα και μια εξωσυζυγική περιπέτεια,

[6] «Μεταμορφώσεις» (1973)
Δύο κορίτσια μόνα κι ελεύθερα στη σημερινή Αθήνα (σ.σ. προστίθεται και τρίτο και τέταρτο), με το κοινωνικό τους περιβάλλον κ.λπ. Η ταινία χρησιμοποιεί άφθονες ιδέες, άφθονο σεξ και άφθονη τόλμη... αλλά τι τόλμη και με τι αποτέλεσμα

[7] «Αιμιλία η Διεστραμμένη» (1974)
Η Αιμιλία (Γκιζέλα Ντάλι) διάγει διπλή ζωή. Την ημέρα παραδίδει μαθήματα πιάνου σε ορφανά παιδιά, αλλά τη νύχτα σκοτώνει πάνω στη ερωτική πράξη τους εφήμερους εραστές της, επειδή όταν ήταν μικρή είχε δει την μητέρα της να δολοφονείται από τον δικό της εραστή

[8] «Πειραματόζωο» (1975)


Θα μου επιτρέψετε μερικά σχόλια, που ως γνωστόν ποτέ μου δεν κάνω, γιατί είμαι καλοπροαίρετος και δεκτικός και καθόλου είρωνας και ευγενέστατη ψυχούλα..... :bash:
α. Χρόνο παρα χρόνο, έβγαζε ταινία. Από τη μια μπραβο του. Από την άλλη που τα βρήκε όλα αυτά τα χρήματα? Σημείωση, σε κάποιες ταινίες πήρε την εξαιρετική διάκριση της ταινίας με τα λιγότερα εισιτήρια της χρονιάς....
β. από τους τίτλους, τις περιγραφές και κυρίως από τις φωτογραφίες/σκηνές που συνοδεύουν το κείμενο που έκλεψα, προκύπτει ότι μιλάμε για ΚΑΡΓΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΙΔΕΕΣ, με ΠΟΛΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ, ΠΟΛΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟ και κυρίως ΠΟΛΥ ΔΙΑΝΟΗΣΗ.
γ. θες βρε παιδί μου να γυρίσεις μια τσόντα και διστάζεις και το γυροφέρνεις και το πας από δω - το πας από κει. Γύρνα την εκεί πέρα, να πάει στο καλό, να δεις και εσύ το όνομά σου να φιγουράρει στις μαρκίζες, να μείνεις και στην ιστορία, να κάνεις και 2-3 ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ και ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ...!!!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Απ' αυτές που αναφέρεις το Τετράγωνο που είδα δει 2-3 χρόνια πριν μπορώ να πω πως είναι αξιοπρεπής ταινία και για την ηλικία τους (22 με 25 το πολύ) οι 5 αυτοί συνεργαζόμενοι σκηνοθέτες γύρισαν κάτι πρωτότυπο για τον τότε ελληνικό κινηματογράφο.
Οι Μεταμορφώσεις είναι ότι πιο αλλόκοτο έχω δει στο ελληνικό σινεμά,δεν το λες ούτε κωμωδία, ούτε δράμα, είναι κάτι το εντελώς σουρεαλιστικό. Όπως λέει και ο Τρούσας στο Δισκορυχείο και στην Lifo μια ταινία που δεν μοιάζει με καμία άλλη.
Είχα δει πολύ παλιά στην ΕΡΤ 1 την Εθελουσία Έξοδο (που τελικα ήταν και η ... Εθελουσία έξοδος του σκηνοθέτη απ' τον χώρο του κινηματογράφου,αλλα δεν θυμάμαι και πολλά καθώς τότε νομίζω ήταν και περίοδος Μουντιάλ 1990.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα