Αποτελέσματα αναζήτησης

Και μια και αναφέρατε τον Τσε Γκεβάρα θα αναφέρω ένα τραγούδι που τραγουδούσε ο Μανώλης Μητσιάς εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 70 σε μουσική του Δήμου Μούτση και στίχους του Νίκου Γκάτσου. Τίτλος "Σαν τον Τσε Γκεβάρα". Η αναφορά γίνεται στο ρεφρέν: "Σαν τον Τσε Γκεβάρα /με μια κιθάρα /βάσανα...

Εγώ πάλι δεν θυμάμαι αυτά τα βιβλία στα ελληνικά, θυμάμαι όμως τα αγγλικά readers με τα οποία μας φόρτωναν οι καθηγητές των αγγλικών στα φροντιστήρια... Ήταν απλοποιημένες διασκευές γνωστών κλασικών έργων όπως το "Treasure Island" ή "Η Παναγία των Παρισίων" (με αγγλικό τίτλο "The Hunchback of...

Συμφωνώ κι επαυξάνω

Συμφωνούμε απόλυτα... Όντως ήταν ένας συνηθισμένος τύπος Ελληνίδας των 90ς ήταν και όσο κι αν είδα φωτογραφίες της Λιβανού στα νιάτα της, δεν βρήκα από πού προκύπτει η ομοιότητα των δύο γυναικών... Και φυσικά παρά τις προσπάθειές της και τις ευκαιρίες που της έδωσαν με σχεδόν εκβιαστικό τρόπο...

Να αναφέρω τη Λάσκαρη σε αρκετές ταινίες του Δαλιανίδη: Στον "Κατήφορο" πρώτα, όπου έχει εντελώς ελεύθερες σχέσεις με όλη την παρέα: τον Κούρκουλο (φυσικά), τον Βουλγαρίδη (που είναι ο Mr Nice Guy) και τον Βουτσά (αυτή η σχέση υπονοείται). Και ενώ αυτή είναι τόσο free, όταν βλέπει τον Κούρκουλο...

Όλες οι παλιές ελληνικές ταινίες έχουν λίγο πολύ τις υπερβολές τους. Εγώ θα σταθώ σε κάποιες που  μου έρχονται τώρα στο μυαλό, γιατί τις είδα πρόσφατα: 1) Ο φίλος μου ο Λευτεράκης: Το όλο σκηνικό είναι σουρεαλιστικό. Ο Θοδωράκης (ο χαρακτήρας του Ηλιόπουλου) έχει στήσει όλη αυτή την κομπίνα με...

Το άκυρο είναι οι "συσκευασίες μαργαρίνης" που μπήκαν για να ριμάρουν με την πίπα της ειρήνης, σε μια προσπάθεια να πρωτοτυπήσει ο (πολλά υποσχόμενος προ 14ετίας, άσχετα αν τελικά διέψευσε τις προσδοκίες) τραγουδοποιός... το αποτέλεσμα είναι χαριτωμένο σε πρώτη ακρόαση, αλλά αν το σκεφτείς είναι...

"Σταμάτα να γκρινιάζεις, να χαρείς / να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης" από το τραγούδι "Πίπα της ειρήνης", του one-hit wonder Μιχάλη Εμιρλή, που πέρασε από το μουσικό στερέωμα σαν κομήτης το 2005 και μετά δεν ξανακούσαμε γι' αυτόν. Ψάχνοντας βέβαια λίγο παραπάνω, είδα, ότι, αντίθετα με τη...

Να αναφέρω εδώ και μία προσωπική μου εμπειρία με το Γιάννη Σπανό. Όταν ήμουν μαθήτρια σύγχρονου τραγουδιού στο (αλήστου μνήμης πλέον) Κεντρικό Ωδείο του (αείμνηστου) Κώστα Κλάββα, ο δάσκαλός μου (ένας μάλλον αποτυχημένος τραγουδιστής με πολλά κόμπλεξ, τα οποία συχνά ξεσπούσε πάνω μου) διοργάνωνε...

Εγώ τη θυμάμαι... Μια όχι ιδιαίτερα ωραία (ούτε ιδιαίτερα ταλαντούχα) ηθοποιός, η οποία είχε όμως αυτό το κέφι που λες... Ξέρω πάντως ότι υπήρξε για κάποια χρόνια σύζυγος του στιχουργού Άκου Δασκαλόπουλου (πολύ πριν γίνει γνωστή από τα παιδικά προγράμματα και τις μεταγλωττίσεις, που όντως έκανε).

είχα την εντύπωση ότι ήταν γύρω στο 1975 (αν και δεν νομίζω ότι η δικτατορία του Παπαδόπουλου είχε χαλαρώσει τη λογοκρισία). Παίζει να επανεκδόθηκε τότε πάντως.

Εγώ μισούσα τα Θρησκευτικά σε όλες τις τάξεις (δεν άντεχα την υποκρισία και το μπούλινγκ των θεολόγων), την Οικιακή Οικονομία στο Γυμνάσιο, τη Γεωμετρία σε όλες τις τάξεις (ενώ με την Άλγεβρα είχα άριστες σχέσεις) και όσο κι αν φαίνεται περίεργο (δεδομένου ότι είμαι θεωρητική επιστήμων)… τα...

Και καλά να είσαι ο σπασίκλας με τα πατομπούκαλα, το να σε θεωρούν τέτοιον χωρίς να είσαι, μόνο και μόνο επειδή είχες εξυπνάδα άνω του μετρίου (για την ακρίβεια επιπέδου MENSA) και να υποφέρεις από την απομόνωση, να μη σε καλούν σε πάρτι, να σε θεωρούν "πράγμα" και όχι άνθρωπο;; Εγώ τα πέρασα...

Καλησπέρα και από μένα. Εγώ, πάντα ως ανατρεπτική και επαναστάτρια, θα πω ότι ελάχιστοι γνωρίζουν μια άλλη πλευρά του Πουλόπουλου: Κάπου εκεί στη δεκαετία του 70 (στη μεταπολίτευση, εννοείται), ο Πουλόπουλος τραγούδησε τον "Εμιλιάνο Ζαπάτα" του Πάμπλο Νερούδα σε μουσική Γιάννη Γλέζου και απόδοση...

Εγώ μπορώ να πω λίγα πράγματα... Έχω μοιραστεί ένα ταξί με τον αείμνηστο Σταύρο Παράβα, καθώς πήγαινα σε μία συναυλία στο Θέατρο Βράχων... Ζήτησε αν θα δεχόμουν να τον πάρουμε με το ταξί (είχα ανεβεί πολύ πιο πριν) και δέχτηκα... Δεν μιλούσε πολύ στο δρόμο (είχε ήδη τα προβλήματά του) και...

Καλησπέρα από μία φανατική ρετρομανιακιά! Δεν ξέρω αν έχει κανείς "ανακαλύψει" το συγκεκριμένο θέμα (και αν ήδη έχει γραφτεί κάτι, παρακαλώ τους admins να το συγχωνεύσουν), αλλά κάπου εκεί στο μακρινό 1981, η Μπέσυ Αργυράκη, εκπροσώπησε την...Ιαπωνία στο Φεστιβάλ του Τόκυο με ένα τραγούδι το...

@ ARETARA: ο Αδαμαντίδης (τον οποίον θυμάμαι στο Να Η Ευκαιρία, αν και ήμουν μικρή), δεν είναι Η ΜΟΝΗ σοβαρή περίπτωση που αναδείχθηκε από το Να η Ευκαιρία, διότι υπήρξε και μία ακόμα τέτοια περίπτωση, αυτή του Μανόλη Λιδάκη (δεν επεκτείνομαι βέβαια, γιατί θα βγω off topic). Η φωνή του ήταν...

Η Ευγενία Πασχαλίδη πολύ νωρίς στράφηκε στη δημοσιογραφία. Τελευταία εμφάνισή της σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι  ήταν στο πάνελ της περιβόητης (ή μήπως διαβόητης) "Ζούγκλας" του Τριανταφυλλόπουλου, ως δημοσιογράφος πια, κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 90. Μετά, αν δεν μ' απατά η μνήμη μου...

Ομολογώ ότι αυτή τη διαφήμιση δεν τη θυμάμαι καθόλου ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΜΩΣ. Εγώ πιο πολύ θυμάμαι αυτή που διασκευάζει το "Two Ladies" από το 'Καμπαρέ":

και το πρωτότυπο αυτού "Anna non piangere".