Το πιο μισητό μάθημα

Τα μαθηματα που απεχθανόμουν ήταν τα Μαθηματικά και η Φυσική.


Στα Μαθηματικά μέχρι το Δημοτικό δεν αντιμετώπιζα ιδιαιτερα προβλήματα, αλλά στο Γυμνάσιο και το Λυκειο, είχα σχέση από μακριά και αγαπημένοι! Αυτός ήταν ο λόγος που, μετα την παραλαβή των ελεγχων του πρώτου τριμηνου στο σχολειο, άρχισα ιδιαιτερα μαθηματα στα Μαθηματικά. Δυσκολευόμουν πολύ με τους κανόνες και τους τύπους (ομολογώ όμως ότι υπήρχαν φορες που τα καταφερνα, προς μεγαλη μου εκπληξη και χαρα). Νομίζω ότι αυτό οφειλόταν στην αλλαγή της σχολικής βαθμίδας αλλά και στον καθηγητη που είχαμε ο οποίος έκανε και στο Λύκειο μάθημα, και ήταν πολύ υψηλού επιπέδου, για τα πρωτάκια του Γυμνασίου...
Δεν καταφερα όμως να γινω καλή στο μάθημα αλλά ήμουν μέτρια σε επίδοση, παρά τις απειρες ώρες μαθημάτων στο σπίτι στο Γυμνάσιο και αργότερα στο Λυκειο σε φροντιστήριο (εκεί προστέθηκε και η Γεωμετρία, που ακόμα και τωρα μου φαίνεται κινεζικη, ποτέ δεν είχα καλή σχέση μαζί της!). Θυμάμαι στη γραπτή εξέταση στο τέλος της σχολικής χρονιάς στο μάθημα των Μαθηματικών στην Α' Γυμνασίου έγραψα χαμηλό βαθμό (αυτό γινόταν και στις άλλες δυο τάξεις, δεν έμεινα μετεξεταστέα, ήταν η ύλη πολλή και η...αγάπη μου για το μάθημα...μεγάλη!!!). Ετσι ο καθηγητής μου είχε προτείνει να κάνω επανάληψη το βιβλίο την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών (ας πούμε ότι είχα μείνει μετεξεταστέα...) για να μου λυθούν απορίες και να μη μείνουν κενά που θα έχω και στην επόμενη χρονιά...


Επίσης θυμάμαι στην Γ' Γυμνασίου στην ενοτητα
<<Πολλαπλασιασμος πολυωνύμων>> είχαμε ολιγόλεπτο τεστ στην τάξη και μόνο τότε είχα 20 στο τεστ, γνώριζα ότι θα γράφαμε και ειχα διαβάσει επαρκώς, αλλά η απέχθεια για το μάθημα παρέμεινε...Εβρισκα δικαιολογίες να μην διαβάσω ή αντέγραφα τις ασκήσεις από το λυσάρι (!).


Και το μάθημα της Φυσικής είχε την ίδια αντιμετώπιση από εμένα γιατί οι τύποι και οι κανόνες μου φαίνονταν πολύπλοκοι...Μόνο στην Γ' Λυκείου οι βαθμοί στο μάθημα αυτό πήραν τον ανήφορο, είδα με άλλο μάτι το μάθημα...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μαθηματικά-Φυσική... Και τώρα και πάντα...
 
Ενα αλλο μαθημα που δεν μου αρεσε στο σχολειο ηταν το μαθημα του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού στην Γ' Γυμνασίου (μαθημα μιας ωρας). Ηταν μαθημα που δεν απαιτουσε χρονο για προετοιμασια στο σπιτι ομως ειχαμε μια καθηγητρια με την οποία καναμε χαβαλέ στην ταξη.

Ημουν ήσυχη μαθητρια και δεν συμμετειχα στο χαβαλέ που γινοταν από τα αλλα παιδια, απλά εκνευριζομουν αφανταστα, σε σημειο που ζητούσα μερικες φορες να βγω από την αιθουσα και εκανα κανα 10λεπτο να επιστρεψω...:sure: για να περασει λιγο η ωρα μεχρι να χτυπησει το κουδουνι...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Γεωμετρία Λυκείου. Τη δίδασκαν ανεπαρκείς "καθηγητές", και ήταν "άχρηστη" για τις πανελλήνιες που πλησίαζαν διαρκώς...
 
Όλα τα μαθήματα κατεύθυνσης, μόλις είχαν εισαχθεί κιόλας αμέσως μετά το θάνατο των δεσμών. Και γενικά σιχαινόμουν όλο το σχολείο, μια που δεν τό'χω καθόλου με την παπαγαλία, αφού δεν υπήρχε, και μάλλον εξακολουθεί να μην υπάρχει, σχολικό μάθημα χωρίς παπαγαλία. Συν τους απαράδεκτους καθηγητάδες που είχα.
 
Εγώ μισούσα τα Θρησκευτικά σε όλες τις τάξεις (δεν άντεχα την υποκρισία και το μπούλινγκ των θεολόγων), την Οικιακή Οικονομία στο Γυμνάσιο, τη Γεωμετρία σε όλες τις τάξεις (ενώ με την Άλγεβρα είχα άριστες σχέσεις) και όσο κι αν φαίνεται περίεργο (δεδομένου ότι είμαι θεωρητική επιστήμων)… τα Αρχαία... Και η ειρωνεία: μισούσα τα Αρχαία, γι'αυτό και πρόσεχα παραπάνω (ένα περίεργο πράγμα, όσο πιο βαρετό και σιχαμένο το μάθημα, τόσο πιο συνεπής ήμουν). Η ακόμη μεγαλύτερη ειρωνεία: όταν πέρασα στο Φιλολογικό, επέλεξα κατεύθυνση Κλασικής Φιλολογίας... Ευτυχώς διόρθωσα τα λάθη του παρελθόντος...
 
Μισούσα κάθετι που ήταν στην θετική κατεύθυνση. Με τα μαθηματικά είχα προβλήματα από το δημοτικό ακόμα. Εκεινα τα κλάσματα μου είχαν κάτσει στον λαιμό. Στο γυμνάσιο κάπως το ψιλοπαλευα κ στο Λύκειο με τα χίλια ζόρια. Το μάθημα που μισούσα πιο πολύ όμως κ είχα και έχω ακόμα εφιάλτες ήταν η φυσική. Μακράν το χειρότερο γιατί ουσιαστικά είναι 2 μαθήματα σε ένα . Και η φυσικη με όλους αυτούς τους τύπους και τα μαθηματικά για τις πράξεις . Δράμα.....θυμάμαι στην γ γυμνασίου την καθηγήτρια να τρώει το μισό μάθημα βρίζοντας μας ότι δεν ξέρουμε μαθηματικά...οι βαθμοί μου ήταν μεταξύ 12-15 . Στο Λύκειο η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη προφανώς . Α κ Β λυκείου είχαμε έναν καθηγητή ο οποίος ήταν ψυχουλα σαν άνθρωπος Αλλά δυστυχώς δεν είχε καθόλου μεταδοτικότητα και μάλιστα τύχαινε να τον διορθώνουν και τα παιδιά ώρες ώρες....Εγώ να προσπαθώ να καταλάβω και να μην τα καταφέρνω και έτσι να έπαιρνα με το ζόρι ένα 10 για να μην μείνω. Φυσικά στις εξετάσεις μονοψήφιοι βαθμοί. Αν κ θεωρώ άδικο το γεγονός να κάνεις φυσική και γενικά θετικά μαθήματα ενώ έχεις διαλέξει ήδη κατεύθυνση . Στην β λυκείου έκανα άλγεβρα ,γεωμετρία,Φυσική,χημεία και πληροφορική ενώ είχα διαλέξει κατεύθυνση!!! Οι της θετικής κάνανε μόνο αρχαία. 1/5 δλδ ....Στην χημεία επίσης σκραπας . Στο γυμνάσιο είχαμε έναν καθηγητή ο οποίος σε σοβαρή χώρα δεν θα περνούσε καν από σχολείο. Εδώ διδάσκει κοντά 20 χρόνια στο γυμνάσιο μου . Πόλεμος στο μάθημα,έμπαιναν εξωσχολικό και το έπαιζαν καινούριοι μαθητές και κείνος τους πίστευε κτλ ...Στο Λύκειο η καθηγήτρια ήταν μια χαρά αλλά δεν μπόρεσα με τίποτα να τα καταλάβω . Θυμάμαι μας είπε την πρώτη μέρα της πρώτης λυκείου " όποιος δεν τα έμαθε στο γυμνάσιο Θα τα μάθει τώρα " .Στην περίπτωση μου έπεσε έξω . Ίδιοι βαθμοί με την φυσική. Στην πληροφορική τα ίδια. Στο γυμνασίο είχαμε μια καθηγήτρια και τα 3 χρόνια. Ντύσιμο μαυρη καπα μαυρο μαλλί κ γυαλιά ηλίου . Φρανκεσταιν την λέγαμε. Την έτρεμα. Μια φορά έκανα κάτι λάθος και ουρλιαζε μέσα στο αυτί μου "ΑΝΑΙΡΕΣΗΗΗΗΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗΗΗΗ". Ε το μίσησα και αυτό το μάθημα....Στο Λύκειο η πληροφορική ήταν επιλογής για την α λυκείου οπότε δεν την διάλεξα κ στην β ήταν υποχρεωτικό για 1 ώρα την βδομάδα. Μαθητής φάντασμα ήμουν γιατί είτε ήμουν στην τάξη είτε όχι το ίδιο έκανε δυστυχώς. Τέλος και στην γεωμετρία τα ίδια. Μόνο λίγο στην Α λυκείου με τα σημεία που βρίσκεις αν είναι ίδια τα τρίγωνα τα πήγαινα καλά . Στην β λυκείου δεν σήκωσα πότε μου το χέρι. Αυτό βέβαια με βόλεψε Αλλά θα σας το πω στο τοπικ για τους απουσιολογους
 
Βλέπω πως είμαι ομοιοπαθής με πολλούς συμφορουμίτες.
Ήμουνα κάπως ασταθής στο Δημοτικό, διότι δεν θυμάμαι να μισούσα κάποιο μάθημα. Όμως, στο Γυμνάσιο άλλαξαν δραστικά τα πράγματα: Ενώ με τη φυσική και τη χημεία το πάλευα (μερικές φορές άνιση μάχη) με τα μαθηματικά και την (άχρηστη) Γεωμετρία είχαμε μια σχέση μίσους! Δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με τους αριθμούς, τις συναρτήσεις και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ευτυχώς στο Γυμνάσιο είχα καλούς καθηγητές, στους οποίους είχα ξεκαθαρίσει τη σχέση μου με το μάθημά τους, οπότε με άφηναν ήσυχο στο θρανίο μου, και τους είχα πει να μου βάλουν ό,τι βαθμό νόμιζαν. Και έπαιρνα 14-15 :award:
Στο Λύκειο, δε, η καθηγήτρια που είχαμε στην Άλγεβρα, και στις τρεις τάξεις, ήταν τόσο στριμμένη και δεν με γούσταρε καθόλου. Ήθελα να την σπρώξω απ' την σκάλα. Μερικές φορές προσπαθούσα να συμμετάσχω αλλά δεν... Και στα διαγωνίσματα και στις εξετάσεις έπαιρνα ένα αξιοπρεπέστατο 5 και πετούσα στα ουράνια :D
Στην άχρηστη Γεωμετρία είχαμε ένα τζόβενο για καθηγητή, ο οποίος ήταν πολύ "δήθεν" και μας ειρωνευόταν όλους. Έχε χάρη, διότι το καλοκαίρι μετά τις εξετάσεις της Α' Λυκείου, μαζί με μερικούς συμμαθητές, ένα βράδυ, του ξεφουσκώσαμε τα λάστιχα του αυτοκινήτου :diablotin:
 
Συμπεριλάβετε κι εμένα στους μισούντες τα μαθηματικά. Από μικρή δεν τα ήθελα καθόλου παρόλο που μέχρι την 3η Γυμνασίου είχα πολύ καλούς βαθμούς. Από την Α' Λυκείου και μετά άρχισε η κατρακύλα. Φταίει βέβαια κι ο καθηγητής που προτιμούσε να μη βοηθά τους πιο αδύναμους αλλά να παραδίδει μάθημα μόνο για αυτούς που είχαν έφεση. Το ίδιο μισούσα και τη Φυσική, αν και όταν στο Λύκειο φτάσαμε κάποια στιγμή στο κεφάλαιο του Ηλεκτρισμού (αυτό με τους πυκνωτές και τις αντιστάσεις) για κάποιο λόγο πορώθηκα (προφανώς γιατί είχαμε χειροπιαστά παραδείγματα κι όχι σκέτη θεωρία). Και η Βιολογία επίσης δεν ήταν από αυτά που συμπαθούσα. Από την άλλη λάτρευα τη χημεία, ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί!
Αλλά αυτό που δεν θα περίμενε κάποιος από μια φανατική τριτοδεσμίτισσα (από κούνια) ήταν να μισεί την Ιστορία. Ειλικρινά δεν ήθελα να τη βλέπω. Θες γιατί ήταν μάθημα για παπαγαλία, θες γιατί καμία καθηγήτρια δεν είχε τη μεταδοτικότητα που έπρεπε, θες γιατί αυτή που εξεταζόμασταν για Πανελλήνιες ξεκίνησα να την μαθαίνω από την πρώτη λυκείου (μη και μου ξεφύγει κανένα κόμμα στις εξετάσεις) και τη σιχάθηκα δεόντως; τι να πω; Ακόμη και ο Ηρόδοτος της πρώτης γυμνασίου που ουσιαστικά ήταν ένα κομμάτι ιστορίας, μου ήταν το ίδιο απεχθής! Αποτέλεσμα ήταν να πιστεύω μέχρι και σήμερα, ότι για φιλόλογος είμαι ανιστόρητη ως ένα βαθμό. Ευτυχώς που υπάρχει πια το διαδίκτυο και ότι ιστορική πληροφορία χρειάζομαι τη βρίσκω μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
 
Ακόμη και ο Ηρόδοτος της πρώτης γυμνασίου που ουσιαστικά ήταν ένα κομμάτι ιστορίας, μου ήταν το ίδιο απεχθής!
Μόνο σ' εμένα ήταν συμπαθής ο Ηρόδοτος; Δεν λέω πως ήταν το αγαπημένο μου μάθημα (δεν τον κάναμε και πολύ βέβαια) αλλά εν συγκρίσει με τα x-5 και y=90 ήταν σκάλες ανώτερος!
 
Η άλγεβρα βέβαια δε θέλει και ρωτημα. Δεν καταλάβαινα ΤΙΠΟΤΑ! Μόνο η μεταμόσχευση εγκεφάλου θα έλυνε το πρόβλημά μου.
Όσο για την ιστορία κρίμα μεγάλο κρίμα που απαιτείται η παπαγαλία. Αν ήταν στο χέρι μου αυτό που θα απαιτούσα μέσω συνεχών τεστ είναι η τοποθέτηση των γεγονότων στην ιστοριογραμμή. Να μη βλέπουμε αυτόν τον κλαυσίγελο στα κανάλια ότι το 1821 είπαμε το όχι και το 1940 πολέμησε η Μπουμπουλίνα. Ο γιος μου στη δευτέρα γυμνασίου μου χε πει το εξής φοβερό. Σιχαίνομαι την βυζαντινή ιστορία γιατί δεν εχει τίποτα το ηρωϊκό, ούτε στρατηγικές μαχών μαθαϊνουμε ουτε πολιτικές, μόνο ο ένας αυτοκράτορας ερχεται μετά τον άλλο και εδάφη έρχονται και πάνε. Όταν του πα ότι κατ ουσία είναι μεσαιωνική ιστορία και υπάρχει πολλή πολιτική και πολιτισμός σε αυτά τα χρόνια καθώς είναι και η απαρχή των ευρωπαϊκών κρατών, μου απάντησε εγώ δεν είδα καθόλου Ευρώπη μόνο για το Βυζάντιο μάθαμε. Τι να το κάνεις λοιπόν που το παιδί διάβαζε αλλά δεν μπόρεσε να το βάλει στον χάρτη και στην ιστοριογραμμή της παγκόσμιας ιστορίας; Διάβαζε τις συνέπειες και συνέπειες δεν κατάλαβε. Το Βυζάντιο το έχει ξεκομμένο από την υπόλοιπη ιστορία, συνέπεια κακής διδακτικής (όχι απαραίτητα λογω των δασκάλων), και αγκυλώσεων του παρελθόντος.
 
φυσικά η γυμναστική! γιατί ως 100% σπασικλάκι και φορούσα και γυαλούμπες (και ήμουν και ο μοναδικός στην τάξη, κανείς άλλος δεν φορούσε) δεν συμμετείχα καθόλου στα παιχνίδια και στα αθλήματα κλπ. και είχα τον χαμηλότερο βαθμό. έπρεπε να πάω στον ορειβατικό να αγαπήσω την σωματική άσκηση και στο στρατό, όπου περιέργως ήμουν καλός! τώρα στα ΤΕΙ, δυο μαθήματα, μικροεπεξεργαστές που το μάθημα γινόταν σε μια αίθουσα με υπολογιστές, μάλιστα με δίκτυο με BNC καλώδια (τότε δεν υπήρχαν τα PATCH CABLE ούτε φυσικά ίντερνετ) δεν ανάψαμε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ τους υπολογιστές αλλά ο καθηγητής μας άλλαξε τα φώτα στο μπλα μπλα! επίσης σε ένα άλλο εργαστήριο που είχαμε το μοντέλο ενός ατμοηλεκτρικού σταθμού και με αυτό θα ασχολούμαστε, υποτίθεται πάλι το άναψε ο καθηγητής μόνο μια φορά και τις άλλες μας ζάλιζε στο μπλα μπλα! και ένα εργαστήριο υπολογιστών όπου είχα σε δισκέτα 5 1/4 ένα πρόγραμμα speech (Που μιλούσε ο η/υ μέσω του μεγαφωνακιού της μητρικής) και για κάποιο λόγο η υπεύθυνη θύμωσε...και μου πήρε τη δισκέτα!
 
Φυσικοχημεία & αλγεβρογεωμετρια! Τα Κινέζικα ευκολάκι μπροστα τους!
Κι η κλίκα των καθηγητών το έκανε ακόμη χειρότερο. Απο την Α Λυκείου, μας είχαν σταμπάρει τους μελλοντικούς Τριτοδεσμίτες οι φυσικο-μαθηματικοί καθηγητές κι μας έκαναν το βιο αβίωτο. Εχουν περασει σχεδόν 30 χρόνια κι ακόμα θυμάμαι στην Α Λυκείου, μπαίνει πρώτη μέρα στην τάξη ο φυσικός κι λέει: "ποιοι θα πάνε Γ δέσμη στην Γ τάξη;" σηκωνουμε χέρι όσοι ήμασταν. "Θα περάσετε καλά δυο χρονάκια!". Κι περάσαμε...ακόμη βλέπω εφιάλτης ότι με σηκώνουν στον πίνακα...
Απορώ πως περνουσα τις τάξεις.
Προφανώς από τα θεωρητικά μαθήματα που μου ανέβαζαν αρκετά το μέσο όρο κι απο την θεωρία στις εξετάσεις την οποία παπαγάλιζα (γιατί από τις ασκήσεις...δεν!). Ευτυχώς που τελείωσα το συστημα με τις δέσμες κι οι προαγωγικές εξετάσεις ήταν τότε ενδοσχολικές. Η ξαδερφή μου είχε δώσει πανελλήνιες κι στη Β κι στη Γ Λυκείου. Αν ήμουν στη θέση της, σκέφτομαι ότι δεν θα κατάφερνα να τελείωσω το Λύκειο. Δεν θα μπορούσα ποτέ να περάσω δίνοντας πανελλήνιες φυσικοχημεια & αλγεβρογεωμετρια.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Κι εγώ μισούσα όλα τα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης.Άλγεβρα,γεωμετρία και φυσικοχημεία.Ήμουν σαν να μην υπήρχα στην τάξη.Επίσης μου την έδιναν οι μαθηματικοί που γενικώς είχαν ένα τουπέ και όποιον δεν ήταν καλός τον ειρωνεύονταν ή τον σήκωναν στον πίνακα για να τον εκθέσουν

Ούτε από τα θεωρητικά μου άρεσαν όλα,ειδικά τα Κείμενα που μ'έκαναν να μισήσω εντελώς τη λογοτεχνία και η Ιστορία κατεύθυνσης που δεν καταλάβαινες τί διάβαζες.
 
του ξεφουσκώσαμε τα λάστιχα του αυτοκινήτου
Αδερφε μου, πινουμε απο το ιδιο πηγαδι νερο. Εμεις του μαθηματικου μας, οχι μονο τα ξεφουσκωσαμε τα σκισαμε κι ολας. (ειχα καλους εξωσχολικους φιλους)
 
Θεορουσα εντελως γελια τα θρησκευτικα, αν και ταξερα αρκετα καλα και οι δηθεν απορριες μου στην θρησκευτικου με οδηγισαν σε αρκετες αποβολες.
Επισης δεν με τραβηξε ποτε η τριγωνομετρια, παρολο που στην γεωμετρια ημουνα πιπινι
 
Σίγουρα θα απαντούσα τα μαθηματικά, στα οποία έμεινα στην τρίτη Γυμνασίου, επί δύο χρονιές..
Θυμάμαι πως έκανα χαβαλέ σε μαθήματα που δεν γούσταρα, όπως τα θρησκευτικά, τα μαθηματικά και τα Γαλλικά.
Παρόλο που σφαγιάστηκα για να περάσω τα μαθηματικά, να αποδράσω από το Γυμνάσιο (χάνοντας έναν επιπλέον χρόνο μέχρι να μπω στην τεχνική σχολή) θα ψήφιζα τα Γαλλικά ως το χειρότερο μάθημα μου.
Το να γράφω και να μιλάω Γαλλικά (με τον συγκεκριμένο τρόπο που ήθελε η καθηγήτρια μου), κάνοντας γαργάρα με κρόκο αυγού για να πετύχω την προφορά... όχι.... Ούτε ο διάολος δεν θα ήθελε να το περάσει αυτό.
Ευτυχώς, ήμουν τυχερός... Από τα τόσα Γαλλικά που έμαθα στο Γυμνάσιο... ΜΟΝΟ 7 λέξεις θυμάμαι:
Voulez vous coucher avec moi ce soir!
Ότι σου συμφέρει του καθενός, δηλαδή...
 
Αν και τριτοδεσμίτης σιχαινομουν τα φιλολογικά, αρχαία, λατινικά, ιστορία δέσμης και έκθεση..Ρόλο έπαιξαν και οι καθηγητές που μας τα δίδασκαν στο λύκειο
 
Πίσω
Μπλουζα