Αποτελέσματα αναζήτησης

κάτι παρόμοιο είχαν και στην Κοζάνη, ΔΕΗ εποχές λιγνίτη. Μια βδομάδα πρωί βάρδια, μια απόγευμα, μια νύχτα. Πλήρης απορρύθμιση του βιολογικού ρολογιού, κατά τα άλλα θεωρείτο τύχη να μπεις στη ΔΕΗ. Και όλοι μιας και οι λιγνιτικές ήταν μονάδες βάσης και δούλευαν 24/7, από τους χειριστές της μονάδας...

ακομβίωτη και ασκεπής.

είχαμε ένα τέτοιο κασετόφωνο, του πατέρα μου, αλλά δυστυχώς το χαρίσαμε στους γείτονες, στο χωριό. Ζήτημα να είχαμε 3-4 κασέτες.. Στα '90ς, στην Θεσσαλονίκη, πάνω στην Εγνατία, είχα βρει ένα δισκάδικο που πουλούσε ακόμα τέτοιες κασέτες. Η ελληνική του ονομασία είναι κατριτσόφωνο.

προφανώς οι διακοσμήσεις είναι πάνω από τα σύρματα του τρόλεϊ; γιατί αν ήταν από κάτω θα μπλέκανε οι κεραίες!

(δεν μ' αρέσει να απαντάω στο εαυτό μου αλλά τέλος πάντων) και επειδή η όλη διαδικασία κατασκευής της κόπιας ήταν αναλογική, άρα υπήρχαν απώλειες. όπως και στην αναλογική τηλεόραση, αν ο πομπός ήταν στην Αθήνα, μέχρι να φτάσει στο Διδυμότειχο, από αναμεταδότη σε αναμεταδότη, είχε υποστεί αρκετές...

έχεις βάλει λάμπες LED στο σκαφάκι ή είναι με παλιές λάμπες φθορισμού;

τέτοιες μπαούτες κάνει ο αδερφός του γαμπρού μου και δεν μπορώ να τον βγάλω μια φωτογραφία της προκοπής. έχει και το ίδιο όνομα με μένα.

η αδερφή μου έχει δυο χελωνάκια και ποτέ δεν τα είδα να κάνουν μονόζυγο.

επειδή έχω δουλέψει πολύ με Αλβανούς, είναι απίστευτο πόσο κοντά είμαστε πολιτισμικά και σε νοοτροπία. μια κυριά που μας βοηθά στο νοικοκυριό, τραγουδούσε αλβανικά νανουρίσματα στο ανιψάκι μου όταν ήταν μωρό, και ενώ φυσικά δεν καταλαβαίναμε τα λόγια, ακουγόταν ολόιδιο με τα δικά μας!

κα φοβερός συνδυασμός χρωμάτων γαλάζιο κολάν μπλε φουστάνι και μπλε φόντο και μπλε σκιές ματιών (ή είναι τα μάτια της μπλε δεν μπορώ να διακρίνω)

άσε που ο σκύλος λέγεται Χόχλο και χοχλιός στην κρητική διάλεκτο λέγεται το σαλιγκάρι.

ο στρατάρχης ήταν αντίστοιχός βαθμός του marshal, δηλ. πάνω από στρατηγό με 4 αστέρια, και τον δίναν μόνο σε καιρό πολέμου.

ναι αλλά βλέπω μόνο ένα καλώδιο. για να κλείσει κύκλωμα χρειάζονται δυο. (γι' αυτό οι γραμμές στον ΟΤΕ λέγονται "ζεύγη"). εκτός αν η μεταθανάτια συνομιλία παραβαίνει τους νόμους της φυσικής.

κεφτεδάκια με σπαγγέτι (που είναι αμερικάνικο φαγητό) δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, φαντάζομαι ότι είναι νόστιμο, αλλά όχι και να τα τρώω ένα χρόνο συνέχεια. ΙΟΥ! άσε που η χοληστερίνη μου θα ανέβει στα ύψη.

μόνο που οι βρετανοί το λέγανε 'reverse charges' δηλ. χρεώνεται αυτός που δέχεται την κλήση. στην Γερμανία, το '89, με ένα κέρμα των 5 μάρκων, μιλούσα σχεδόν 10 λεπτά με Ελλάδα! όταν γύριζα πίσω, μου φαίνονταν ξένα τα ελληνικά, μετά από σχεδόν ένα μήνα που μιλούσα φαχτεν, φουχτεν.

ακριβώς στην εποχή του φιλμ ΔΕΝ έπρεπε να κάνεις τσιγκουνιές και να τραβήξεις μόνο μια, γιατί αυτή η μια μπορεί να έβγαινε φόλα. ειδικά αν τραβούσες την αλικάρα και όχι τη θεία αγγέλω από το κατωχώρι.

και γιατί δεν έπαιρνε τηλέφωνο το συνεργείο με το κινητό (γκουχ γκουχ) της; γιατί το γράφω αυτό; γιατί το παρόν μας έχει γίνει τελείως οργουελικό. σαν να υπήρχαν πάντα τα κινητά. σαν να ήταν πάντα οι φωτογραφίες ψηφιακές. και ούτε το ένα ούτε το άλλο έχει ελαττώματα και πρέπει να προσέξουμε...

όχι σαν το double dragon που μπορούσες να βγάλεις όλο το παιχνίδι με αγκωνιές!

το ρεύμα τον σκότωσε τον Brian Douglas;;;;Βλέπω ένα σύρμα που κρέμεται!

συγγνώμη δεν το ξεκαθάρισα για την πυρηνική ενέργεια (φαντάζομαι-μιας και το διάβασα στο usenet) όχι τελείως τζάμπα-θα πληρώναμε ένα πάγιο και θα καίγαμε όσο θέλαμε, σαν το απεριόριστο ίντερνετ ένα πράγμα. ένας τυπικός πυρηνικός σταθμός με 1,1 γίγα θέλει ένα δισεκατομμύριο €, και από την στιγμή...