Αποτελέσματα αναζήτησης

Αυτό το θυμάμαι από ένα πάρτυ που είχε κάνει η αδελφή μου για τα γενέθλιά της. Το είχε φέρει σε κασέτα μια συμμαθήτριά της, η οποία επειδή μάθαινε ιταλικά, το ήξερε απέξω. Και αυτό από ένα πάρτι της 6ης δημοτικού ή της πρώτης γυμνασίου.;

Εγώ ήπια για πρώτη φορά καφέ στα 16, κι αυτό για λόγους ανάγκης: εκείνη την εποχή έδινα διαγωνισμούς Α' Λυκείου, Lower και Sorbonne 1. Ο μόνος τρόπος να βγάζω τα διαβάσματα και να μη με πιάνει νύστα ήταν το μαγικό υγρό. Έκτοτε είμαι εξαρτημένη

Σ' εμένα έχουν μείνει δύο πράγματα: 1) οι ελληνικές βιντεοταινίες των 80ς που πρόβαλε τα μεσημέρια, 2) τα βίντεοκλιπ κάποιων "ελασσόνων" τραγουδιστών, από αυτούς που δεν πρόβαλε το MAD ή τα μεγάλα κανάλια. Σαν ανάμνηση ανεβάζω ένα τραγούδι που άκουγα αποκλειστικά στο New (αν και το βίντεο που...

Πολύ πρόχειρα μπορώ να σας αναφέρω: 1) Το κλασικό πλέον Careless Whisper του αείμνηστου George Michael με την υπέροχη εισαγωγή: Αλλά και ένα πιο παλιό κομμάτι, του εξίσου αείμνηστου Gerry Rafferty, το "Baker Street" επίσης με την εισαγωγή που είναι από μόνη της ένα ολόκληρο κομμάτι που ξεκινάει...

Εγώ είδα σλάιντς για τελευταία φορά προς το τέλος του 1990 σε ένα μάθημα Αρχαιολογίας που είχα ως επιλογή στη σχολή μου. Η καθηγήτρια είχε αυτά τα τετραγωνάκια με τις φωτογραφίες-φιλμ και τα πρόβαλε στη μηχανή που επειδή ήταν αρκετά παλιά (πανεπιστημιακός εξοπλισμός γαρ) κόλλαγε όταν η προβολή...

Ένα πολύ αγαπημένο μου ντίσκο αισθησιακό κομμάτι είναι το Come On & Do it των Poussez! (γαλλιστί: "Σπρώξτε!"): Ακόμα ένα, επίσης ντίσκο, τραγουδισμένο από μία πρωταγωνίστρια του...αισθησιακού κινηματογράφου, το More! More!More! (βεβαίως-βεβαίως): Και ένα πιο slow, από την μοντέλα Madleen...

Να αναφέρω τους ρετρό κινηματογράφους της περιοχής μου (Κυψέλης) που έχουν κλείσει: Το Ρόξυ (που τελικά κατέληξε σούπερ μάρκετ γνωστής αλυσίδας), το Κολοσσαίο (ίδια τύχη) και το Κυψελάκι (που θυμάμαι πως είχα δει τον "Θορ τον εκδικητή" και το οποίο έγινε πολυώροφο πάρκινγκ). Ανεβάζω ρετρό φωτό...

Για μένα ένα τραγούδι που αφήνει μια μελαγχολία ένα από τα κατεξοχήν torch songs των 80s, το Hungry Eyes του Eric Carmen

Εγώ θυμάμαι το κλασικό: Ανέβηκα στην πιπεριά να κόψω ένα πιπέρι / κι η πιπεριά τσακίστηκε και μου 'κοψε το χέρι / δωσ' μου το μαντηλάκι σου το χρυσοκεντημένο / να δέσω το χεράκι μου / που το 'χω μα-τω-μέ-νο. Και κάτι που μοιάζει σαν το κουλμπανιά: Κουρμπάνια παραπαπάμ παμ παμ! Αυτά από εμένα

Στον πρώτο κύκλο ήταν, όταν η Ειρήνη (Τζόυς Ευείδη) ήταν βαμμένη ξανθιά. Πάντως αν και ήταν ΚΑΙ δεύτερος ρόλος ΚΑΙ αντιπαθητικός, ο Ρεντούμης σε έκανε σχεδόν να τον συμπαθήσεις. Ήταν ένας πολύ καλός καρατερίστας.

Ο Δημήτρης ή Θανάσης ή Θάνος που τελικά ήταν Μπάμπης Παπαδόπουλος... Μοναδικά τα επεισόδια του Ρετιρέ στα οποία είχε αυτόν τον σημαντικό "δεύτερο" ρόλο

Τα τραγούδια της Χριστιάνας που μ' αρέσουν είναι: 1) Έβγα τελάλη μου (του αείμνηστου Νίκου Ιγνατιάδη με στίχους του Φίλιππου Νικολάου: 2) Η δική της απόδοση του Γιαρέμ-Γιαρέμ (του Γιώργου Χατζηνάσιου και του ποιητή Νίκου Γκάτσου): και last but not at all least, Η Κάρμεν του Θανάση Καργίδη σε...

Εγώ ταξιδεύω αρκετά με το ΚΤΕΛ, κυρίως το καλοκαίρι, όταν πηγαίνω προς Ναύπλιο, με σκοπό την παρακολούθηση παράστασης στην Επίδαυρο (ναι, παίρνω το ΚΤΕΛ που φεύγει 19.30 από το Ναύπλιο, βλέπω την παράσταση και μετά μας γυρνάει πίσω στο Ναύπλιο, όπου διανυχτερεύω). Τα τωρινά οχήματα είναι καλά...

Το Poison υπάρχει ακόμη, και μάλιστα έχει και διάφορες νεότερες, εκδοχές όπως το Hypnotic Poison, Pure Poison, Girl Poison. Είναι πανάκριβο βέβαια και ίσως για μεγαλύτερες γυναίκες (του δικού μου ηλικιακού γκρουπ). Το λάθος ήταν ότι πριν από 30-35 χρόνια το φορούσαν και έφηβες ή 20άρες και τις...

Έτσι, να βλέπουμε όλες τις πλευρές της!

Κανείς μέχρι τώρα δεν αναφέρθηκε και στην τραγουδιστική απόπειρα της Δάφνης Μπόκοτα. Το 1988 ηχογράφησε ένα ελαφρό ποπ τραγουδάκι μαζί με τους Σαμποτέρ. Ο τίτλος του: "Σαν βίπερ Νόρα" (= για τους νεότερους σε ηλικία, τα βίπερ Νόρα ήταν τα άρλεκιν των 70ς και 80ς). Το αφιερώνω σε όλους τους...

Και εμένα... Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1996 όταν ανακαλύφθηκε το πτώμα της καμαριέρας και άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι... Τότε η τηλεόραση είχε εστιάσει στο ζεύγος Κατσούλας-Μαργέτη, ειδικότερα στη Μαργέτη, που κυριολεκτικά είχαν ξεψαχνίσει τη ζωή της... Μετά είχαν λεπτομέρειες που...

Δεν ήταν μόνο το ανατολικό μπλοκ καθεστώς στις ρίψεις: ήταν η μεγάλη φινλανδική σχολή με την Τίνα Λίλακ (και λιγότερο με την Τούλα Λάκσαλο), η βρετανική σχολή (με την Τουρκοκυπριακής καταγωγής Φατίμα Γουίτμπρεντ και την Τζαμαϊκανή Τέσα Σάντερσον), ενώ τότε ανέτειλε και το άστρο της Τρίνε...

Βρήκα στο ίντερνετ και ανεβάζω τις φωτογραφίες των άλμπουμ της Τσουκαλά (Βιοκίνηση) και της Μασουρίδου (Γυμναστείτε Χορεύοντας):