Μεγάλωσες. Δε μ' άκουγες. Έφευγες όλη μέρα.
Κι όταν τα βράδια μου 'λεγες «Η Λευτεριά μητέρα
θα ρθεί» μ' άγγιζαν την καρδιά τα λόγια σα φοβέρα.
Γιατί δεν άκουες, γιόκα μου, τη μάνα που σ' εγέννα;
Κι αν έρθει τώρα η Λευτεριά πουν' όλα ρημαγμένα
Τι να την κάνω, αγόρι μου γλυκό, χωρίς εσένα;
Την ελπίδα σου μη χάνεις, είναι όμορφη η ζωή
αν καμιά φορά δακρύζεις, γέλα πάλι απ' την αρχή
Την ελπίδα σου μη χάνεις, θέλει δύναμη η ζωή
αν σου φέρνει ένα δάκρυ, σου χρωστάει μια γιορτή.
Στίχοι: Λάκης Τεάζης, μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Δίσκος: "Τα σημερινά" (1981)
And therefore, — since I cannot prove a lover,
To entertain these fair well-spoken days, —
I am determined to prove a villain,
And hate the idle pleasures of these days.
William Shakespeare, Richard III
Αλίμονό μας, αν καταλάβουν πως αγαπιόμαστε
κι αν στις ματιές μας δούνε το πόθο όταν κοιτιόμαστε.
Αλίμονό μας για την αγάπη, αν μας μισήσουνε,
μα αλίμονό τους, αν προσπαθήσουν να μας χωρίσουνε.
Passez, passez, les parfums, les images
Du ciné, ciné souvenir
Passez, passez, compagnons de voyage
Qu'on ne peut jamais retenir
Cassées, cassées, les idées, les idoles
Du ciné, ciné nostalgie
Passez, passez, les passions, les paroles
Il reste la mélancolie
Ένα γράμμα δίχως εξηγήσεις
μια συγγνώμη που δε θα ζητήσεις
πώς διαγράφεις τόσες αναμνήσεις
Ένα γράμμα πάνω στο γραφείο
πώς χωρίζεις μια καρδιά στα δύο
αχ και να’ταν όλα ένα αστείο
Just give me love when you can;
If you need me,
A woman in love will understand.
I'll give you all that I have, completely
A woman in love needs only one man.
After you, baby I knew
nobody else would do
after you, a matter of touch
with a love I need so much
there's a need that slipping by
only you can satisfy
no one does it for me
after you
Full lyrics: https://lyricstranslate.com/en/kathy-barnes-after-you-lyrics.html
Δεν έζησες για μένα
δεν γεννήθηκες ποτέ
κι αν πίστεψα σε σένα
δεν σε γνώρισα ποτέ
Ποτέ δεν έζησες για μένα
δεν γεννήθηκες ποτέ
κι αν πίστεψα σε σένα
δεν σε γνώρισα ποτέ
(instrumental)
Καρφίτσωνε στα ρούχα τα παλιά του
το πρώτο γιασεμάκι της αυγής
και κράταγε μπουκιά απ’ τη μπουκιά του
για τα γυμνά σπουργίτια της αυλής.
Μα μη με σταματάς, Αννούλα,
κι αν θα κλάψεις θα το πω:
είναι ο πόλεμος κοντά μας
και δεν μπορώ ν’ αντισταθώ.
Στίχοι: Βαρβάρα Τσιμπούλη, μουσική: Αρθούρος...