The night we met I knew I needed you so
And if I had the chance I'd never let you go
So won't you say you love me?
I'll make you so proud of me
We'll make 'em turn their heads every place we go
Η Veronica Bennett, γεννημένη στο Ανατολικό Harlem ερμηνεύει το Be my baby στις 11/8/1965, μία μέρα...
Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
άλλη ζωή σε περιμένει
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ
Ήμουνα παιδί...
μικρό παιδί...
σαν ένα νιόβγαλτο κλαδί
και σ’ αγάπησα...
Μα η ζωή με πήγε μακριά
πίσω από κάμπους και βουνά
και νοστάλγησα...
Το χαμόγελό σου...
Το χαμόγελό σου...
Τη γλυκιά σου τη μορφή
Κάθε τι δικό σου...
Μια αγάπη να `χεις κι εσύ
τις κρύες νύχτες να περνάς
και θέλω να `σαι καλά
γιατί σ’ αγαπώ
Μόνο για μένα να μη ρωτάς
θα πάρω θάρρος πως μ’ αγαπάς
θ’ αρχίσω πάλι να σε ζητώ
να υποφέρω και να απαιτώ
Στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική: Χρήστος Σκαλτσουνάκης, ερμηνεία: Χρήστος Σκαλτσουνάκης.
Ήλιε που χάθηκες
πέρα στην ραγισμένη δύση
Ήλιε που χάθηκες
μια νύχτα γύρνα να σε δω
Ποτέ ποτέ
δεν θα σβήσω τα φώτα
Αχ ποτέ ποτέ
στα σκαλιά
Ποτέ ποτέ
Δεν θα κλείσω την πόρτα
σχ ποτέ ποτέ
την παλιά
Ποτέ ποτέ
του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
Ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ ν'...
Εγώ το αίμα μου το δίνω
να βρει η γενιά μου οδηγητή.
Κι εσένα σου γιναν συνήθεια
της Χαλιμάς τα παραμύθια.
Εγώ ξεθάβω τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή.
Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.
Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια,
αν σου βαστάει, την αλήθεια.
Μα δε...
Προφανώς και δεν το έγραψα αυτό εγώ. Προφανώς και είναι malware. Ενημερώνω τους admin για ενέργειες. Έκανα και αναφορά το post.
Υ.Γ. Παρόλο που μπορώ να κάνω edit, δεν μπορώ να κάνω delete.
Όσες φορές κοιτάζουμε μπροστά
μοίρα σκληρή μας κόβει τα φτερά.
Μη με ρωτάς το πώς και το γιατί
είμαστε εμείς του κόσμου οι μικροί.
Τι ζωή κι αυτή για μας, τι κρίμα,
πώς να την αλλάξεις, πώς.
Μια φορά κι εμάς, γιατί, αλήθεια
δεν μας είδε ο θεός.
Πες μου, λοιπόν, τι άλλαξε για μας
πως πήγε η μοίρα μας χαμένη
εσύ μπορείς τα πάντα να ξεχνάς
άλλη ζωή σε περιμένει
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που μένω πίσω μόνος μου τα λάθη να μετρώ
Αλίμονο αγάπη μου, αλίμονο σε μένα
που πρέπει από τη στάχτη μου να ξαναγεννηθώ
Σ’ ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου
σαν ένα όνειρο καλοκαιρινό
σ’ ευχαριστώ που αγγίζεις την ψυχή μου
τώρα μπορώ και πάλι ν’ αγαπώ
Στίχοι: Εύη Δρούτσα, μουσική: Κωνσταντίνος Παντζής, δίσκος: "Σε άλλη διάσταση" (2000).
I know it isn't easy
I understand you're leaving
And I'm happy just to see you when I can
Do you understand my reasons
I love you, and a woman in love loves only one man
Εγώ πεθαίνω Θοδωρή,
αύριο, φίλε, θα με χάσεις,
μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
και μου ξανάρθει η ζωή,
μην κλαις, μωρέ, και με ματιάσεις
και μου ξανάρθει η ζωή.
Αύριο από τα κρεματόρια
θα φύγω μέσα στον καπνό,
θα ξεχυθώ στα καμποχώρια
ελεύθερος στον ουρανό,
θα ξεχυθώ στα καμποχώρια...