Αποτελέσματα αναζήτησης

Συνηθισμένα δώρο πάλι ήταν και τα διακοσμητικά πιάτα τοίχου ή εκείνα με την πλαστική βάση.

Τα κόμματα δηλαδή τότε για λόγους μάρκετινγκ μοίραζαν ρολόγια?

Ρουμάνικα (λόγω της ατμόσφαιρας που θύμιζε Τρανσυλβανία) και όχι Ιταλικά θα μπορούσε να εισαγάγει ο προαναφερθείς κύριος ως δεύτερη γλώσσα.

Πολύ χαίρομαι που ξαναπροβάλλεται το θέατρο της δευτέρας. Θυμάμαι που καθόμασταν οικογενειακώς και το παρακολουθούσαμε.

Τα θυμάμαι αυτά τα ρετρό μανουάλια με την περίτεχνη διακόσμηση που έμοιαζαν με κηροπήγια. Πιο όμορφα σίγουρα από τα σημερινά με την άμμο/νερό, λιγότερο όμως λειτουργικά.

Σήμερα κοίταζα ένα άλμπουμ και θυμήθηκα το παλιό μετταλικό κρεβάτι του παππού μου, το πετάξαν δυστυχώς.

1.τις φίλες μου 2.το χωριό μου 3. τα βιβλία μου 4. τις βιντεοκασέτες

Η πιο ρετρό μου φίλη είναι η κουμπάρα μου που την γνωρίζω από πρώτη δημοτικού και είναι από τα άτομα που της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Όταν βλέπω φωτογραφίες μας από το δημοτικό , χαμογελάω και σκέφτομαι πως ήμασταν και πως καταντήσαμε. :D . Την δεύτερη πιο ρετρό μου φίλη την ξέρω από το γυμνάσιο...

Χαριτωμένη κούκλα, στο τέλος όμως του βίντεο όπως σταματάει απότομα , κάνει λες και την σημαδεύουν με όπλο.

Πολύ 70's το χτένισμα της κούκλας. :thanx2: για την φωτογράφιση Aadvark.

Παλιότερα για τα κορίτσια το ιδανικό επάγγελμα ήταν νηπιαγωγός λόγω του μειωμένου ωραρίου.

Οι ερωτικές περιπτύξεις μεταξύ εφήβων λέγονται φάσωμα τώρα πια.

Ποιητικό ποστ.

Πραγματικό γεγονός, πήγαινα στη σχολή με λεωφορείο το 2000 και ακούω από το ραδιόφωνο που είχε βάλει ο οδηγός ότι ο τοπικός σύλλογος από καμάκια περιοχής αποφάσισε να μην επιδοθεί φέτος στο σπορ για τις αμερικανίδες τουρίστριες , δεν θυμάμαι όμως με αφορμή ποιο περιστατικό.

Μανουλομάνουλο (μόνο σε καμία ταινία την ακούω πια αυτή την έκφραση)

Αν το πιστεύεις και εγώ σήμερα το γκουγκλαρα και είδα αυτή την έκδοση που αναφέρεις. Το παιδικό είναι πιστό στο βιβλίο?

Εγώ διαβάζω από εκδόσεις ΡΕΚΟΣ το πρώτο βιβλίο , το οποίο έχει μία αξιοπρεπή μετάφραση και δεν είναι διασκευή και έχει 23 κεφάλαια.

Φοβερό πόστ όντως.

Φοβερός καλλιτέχνης. Καλό του ταξίδι.

Διάβασα το θέμα και κατάλαβα γιατί δοκίμασα μπανάνα για πρώτη φορά το 88. :o :burn: