Αποτελέσματα αναζήτησης

Καταπληκτική δουλειά (νομίζω η καλύτερη μέχρι τώρα συνέντευξη). Θα ήθελα πάρα πολύ να δω την σειρά ο Καπιταλιστής που κόψανε τα ... λαμόγια.

Πολύ καλή συνέντευξη, μπράβο σε όλους.

To Do You Like Hitchcock (tv movie) βλέπεται κάπως αλλά το card player...δεν. Ωστόσο ο Dario έχει μπει στο πάνθεον των σημαντικών σκηνοθετών τρόμου (και μάλιστα ανέπτυξε και το δικό του ύφος)

Αυτήν έλεγα. Ναι όντως όχι και τόσο για παιδιά, αλλά τι σημασία έχει :) Kαλή Χρονιά

Καταπληκτική σειρά. Με θυμάμαι να την βλέπω σαν παιδί. Από τα ωραία διαστημικά anime.

Δυστυχώς μοιάζει να έχει χάσει το ταλέντο του ο Dario από το Άγρυπνος και μετά κυρίως. Είμαι μεγάλος φαν πάντως.

Αν δεν κάνω λάθος υπήρξε ή μάλλον προηγήθηκε σαν σειρά ή μίνι σειρά στην αγγλική τηλεόραση. Είναι ταινιάρα. Freud χέρομαι που βλέπω ένα νέο ρετρομανιακό με τόσες γνώσεις.

Ένα αριστούργημα με τον ηθοποιό από τα Παράξενα Παιχνίδια και έναν από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες Μίκαελ Χάνεκε.

Όντως πρόκειται για συραφή και βασίζεται σε manga Βaby Cart. Ταινιάρα (ή μάλλον) ταινιάρες.

Μια pulp αστυνομική περιπέτεια που χάνει κάπως στην σκηνοθεσία της. Θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη με τέτοιο cast.

Aπό τις καλύτερες της Φίνος και του Ορέστη Μακρή. Την παράσταση όμως κλέβει ο Βασίλης Αυλωνίτης σε μια comic relief ερμηνεία (ρόλο αποσιμπίεσης της γενικής δραματικής εντάσεως που βγάζει η ταινία). Σε μικρό ρόλο έκπληξη ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Όλα καλά σε αυτή την ταινία, μοντάζ, φωτογραφία...

tonytony ευχαριστούμε. Πολύ καλό το αναλυτικό κείμενο του Rinus Cesar, το οποίο ταιριάζει, και με την δική μου αισθητική εμπειρία από την εν λόγο ταινία. Εκείνη την εποχή είχαν γυριστεί κάποιες ταινίες όπως αυτή, το Η Πόλη ποτέ δεν κοιμάται και η Κόντρα που, μαζί με τις ταινίες του Νικολαίδη (οι...

Είχα την τύχη να έχω καθηγητή στην σχολή ζωγραφικής που φοίτησα τον Τάσο Ζωγράφο (στο μάθημα σκηνογραφίας). Τι ιστορίες μας είχε πει για τον Σάντσο Πάντσα (φερνάντο σάντσο) και τους παραγωγούς - καπηλευτές της ελληνικής ιστορίας. Είναι πραγματικά να ξερνάς με τέτοιες ταινίες φίλε Metalcandyman.

Καλά το ισάξια ταινιών εξωτερικού με σκότωσε (μεταφορικά) φίλε cirleag, γιατί ούτε αυτό δεν διαθέτει η ταινία (Μακάρι να είχε τα φόντα δηλαδή αλλά...). Οι ερμηνείες είναι για γέλια (βλέπε σχολική παράσταση δημοτικού) και το σενάριο παιδαριώδες (μέσα στην ψυχροπολεμική γραμμή του). [EDITED ...

Αν και πολύ πιο ενδιαφέρον (κινηματογραφικά μιλώντας) ο Φιλίππου (από ένα Ευστρατιάδη για παράδειγμα) η ταινία, ακολουθεί την συνταγή της Ρόδας και δεν ξεφεύγει (στο επίπεδο των gags) από την μετριότητα.

Τυπική αρπαχτή βουτσά αρχές των 80ς, δεν συνιστάται παρά μόνο για Retroσυλλεκτικούς λόγους.

Γουστόζικο το ζενερίκ με το cut-out animation. Ελπίζω - γιατί δεν έχω δει την ταινία - να μην πρόκειται για τυπική "αρπαχτή" του Χατζιχρήστου (κάτι σαν το Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση και το Ο Ταυρομάχος Προχωρεί), δηλαδή ταινία που δεν πατά σε ένα καλά δομημένο σενάριο ή μια δοκιμασμένη θεατρική...

εγώ γιατί χέρομαι που απέτυχαν κάποιοι ατάλαντοι και που αν πετύχαιναν θα τους τρώγαμε στη μάπα και διεθνώς????

Tαινίες βλέπω με το κιλό αλλά μερικές είναι ανυπόφορες: 1. Oι περισσότερες με την Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη της (ατάλαντη κατεμέ) 2. Καραγιάννη κωμωδίες (ειδικά αυτές του 70 δεν βλέπονται) 3. Αρπαχτές φαρσοκωμωδίες του Χατζιχρήστου του Γιαννόπουλου και του Αυλωνίτη 4. Αγγελόπουλο / Παρις...

ταινιάρα πολύ μπροστά για την εποχή της. Κρίμα όμως για την Μερκούρη και το λαικισμό που πρέσβευσε στην δεκαετία του 80.