Αποτελέσματα αναζήτησης

Θυμάμαι το '79 να τρώω πατατάκια με τον πατέρα μου... Τα ταμεία και η κουζίνα ήταν στην είσοδο αριστερά τότε και φυσικά δεν ήταν τόσο μεγάλο το μαγαζί, δεν είχαν πάρει και ενώσει και το διπλανό ακόμα. Δεν ξέρω για της Θεσσαλονίκης...

Η "πίτσα Περικλής" στην Καλλιθέα είναι από τις παλιότερες που θυμάμαι και από τις πρώτες delivery (ο Περικλής με την περικεφαλαία του κοσμούσε το κουτί της) Υπάρχει ακόμα (σταθερή αξία)

Λες για το μαγαζί απέναντι από τα everest ε; Νομίζω ήταν Wendys ή κάτι με d μέσα (τώρα σε φώτισα...) Δεν είμαι σίγουρη... τα θυμάμαι τα κίντρινα καθίσματα, αλλά και αλλού στο χώρο υπήρχε μια κιτρινιλα... δεν είχα καθίσει ποτέ εκεί...

Χρόνια Πολλά retromaniax.gr!!! χαίρομαι που βρεθήκαμε...

πωπω τι μου θύμησες!!! στο Ξενία της Τσαγκαράδας (το βλέπω στην ασπρόμαυρη διαφήμηση που κρέμασε ο saboter παραπάνω) είχαμε πάει το ταξίδι του μέλιτος το '87. Μάλιστα μας είχαν βάλει στο ισόγειο και ο σύζυγος διαμαρτυρήθηκε: νεόπαντροι άνθρωποι και μας βάλατε στα χαμηλά; Πήγαμε πάλι πρόπερυσι...

Αχ πόσο χαίρομαι που βλέπω πως τα φυλάξατε... Την Παταπούφα μου την έχω κι εγώ ακόμα... είναι δώρο της μαμάς μου και δεν την πέταξα... Ο Φασουλέτος έφυγε με την μεγάλη αρκουδοπαρέα και είναι πολύ μακριά πια... :cry:

σλουρπ!!!:dribble: νιαμ νιαμ...

Άναβα φωτιές όπου και όπως μπορούσα... Φωτιές που ξέφυγαν από τον έλεγχό μου: α) το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας β) το χαλάκι του μπάνιου του θείου μου

Καλώς το καινούριο μας μέλος... Η καλή κυρία που φέρνει τα γλυκά θα σε καλωσορίσει οσονούπω!!! (ελπίζω τα γλυκά να έχουν και σοκολάτα για να κλέψω ένα κομμάτι...)

Για μας τους κατοίκους των νοτίων προαστίων το λούνα παρκ Ροντέο στο Καλαμάκι ήταν ένας συνηθισμένος τόπος διασκέδασης. Συχνά τα Σαββατόβραδα τα περνούσαμε εκεί, ιδιαίτερα τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια. Νέοι, γονείς, παιδιά θόρυβος, φασαρία, μουσική… Χρώματα, φωτάκια πολλά – πολλά μηχανήματα… Το...

Στο πάνω συρτάρι του κομοδίνου της θείας μου, δίπλα στο κουτί με τα ραφτικά, ήταν κάθε βδομάδα τα καινούρια τεύχη των περιοδικών "το Τραστ του Γέλιου" και ¨Καζανόβας". Κάθε φορά που πηγαίναμε επίσκεψη στο σπίτι της, εγώ αποσυρόμουν για λίγη ώρα στο δωμάτιό της για να τους ρίξω μια ματιά. Η θεία...

SNES Nintendo 64 Nintendo DS Wii

Ακόμα, φοβόμουν τους βρυκόλακες και γι' αυτό φορούσα πάντα ένα χρυσό σταυρό που τον φιλούσα πριν κοιμηθώ. Πολλές αφορές ακόμα και στον ύπνο μου έλεγα το "πιστεύω" ή το "πάτερ ημών" για να τους διώξω... Αν κάπου μπερδευόμουν ή τα έχανα, ξυπνούσα έντρομη...

Μπράβο Τάσο!!! Καλά Χριστούγεννα και σε σένα!

Για ένα χρονικό διάστημα, είχα μια μεγάλη αγωνία μήπως όταν ξυπνήσω μου έχει φυτρώσει ένα έξτρα δάκτυλο. Έτσι όταν ξυπνούσα μετρούσα τα δάκτυλά μου να δω αν είναι σωστά. Με τρόμο αντιλήφθηκα μια μέρα ότι ήταν περισσότερα, γιατί πάνω στην ταραχή μου έκανα λάθος στο μέτρημα!!!

Εγώ πίστευα ότι αν περάσω ανάμεσα από 2 μακρόστενα αντικείμενα που σχηματίζουν πύλες (μια κολώνα της ΔΕΗ και μια πινακίδα της τροχαίας, ένα δέντρο στο πεζοδρόμιο και το σωλήνα μιας τέντας κλπ) θα βρισκόμουν σε άλλη παράλληλη διάσταση... Γι' αυτό πάντα απεύφευγα να το κάνω, ή αν το έκανα...

Σ' ευχαριστώ mytinyworld για την υπόδειξη! δεν το αντιλήφθηκα! πώς γίνεται τώρα να το πάω στη σωστή θέση;;; Ναι όντως ήταν πανάκριβη, αλλά είπα τα κάλαντα με μελόντικα (δεν ήταν τόσο συνηθισμένο τότε) από τα χαράματα ως αργά το μεσημέρι, μέχρι που πια δεν είχα άλλο αέρα να βγάλω...

Sindy Αυτήν την υπέροχη κούκλα αγόρασα στις 24 του Δεκέμβρη του 1979 με τα λεφτά που έβγαλα από τα κάλαντα. Δυστυχώς δεν την έχω πια... βρήκα τη φωτό της στο ίντερνετ. Θυμάμαι τα πάντα όμως... Πώς κούμπωναν τα παπουτσάκια της, τις κινήσεις που έκανε, το πώς μύριζε...

Την είδα το καλοκαίρι του '86 στο θερινό κινηματογράφο "Διονύσια" επί της Συγγρού. Μετά τη νοίκιασα στο βιντεοκλάμπ της γειτονιάς. Και μετά την ξανανοίκιασα. Και πάλι και ξανά... Μου έλεγε η υπάλληλος "μα την έχετε δει πολλές φορές" και 'γω χαμογελούσα και την ξανανοίκιαζα. Τη βλέπαμε και με...

To '83 φορούσα το μπρελόκ - καλώδιο τηλεφώνου... Είχε αυτό το κατσαρό πλαστικοποιημένο καλώδιο με γατζάκι από τη μια μεριά και το μπρελόκ από την άλλη άκρη και μπορούσες να το πιάσεις από το θηλάκι του παντελονιού, να το φέρεις μια γύρα και να βάλεις τα κλειδιά σην τσέπη σου (κάτι σα ζώνη) ή να...