Αποτελέσματα αναζήτησης

Οπως το λες. Ακριβως ετσι ειναι.

Νά και ο μικρός εγώ ...

Απίστευτο θέμα !!!. Μακράν το καλύτερο που έχω διαβάσει έως τώρα στο Retromaniax. Τι να πρωτοπεί κανείς για την αγαπημένη του γιαγιά. Είναι μία από τις φορές που οι λέξεις είναι φτωχές και ασπρόμαυρες, εντελώς αδύναμες να περιγράψουν τα συναισθήματα. Και πως θα μπορούσαν να περιγράψουν...

Αυτό παρόλο που ισχύει και για μένα, είναι και δική μου απορία.

Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Κάτι ιδιαίτερο δεν είδα στα πρωτοσέλιδα της εποχής. Το μόνο που μου έκαvε εντύπωση είναι ένα άρθρο στο πρωτοσέλιδο εκείνης της ημέρας στην «Μακεδονία» που αναφέρει έρευνες για πετρέλαιο σε Χαλκιδική και Κατερίνη. Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν…

retrofan, μου επιβεβαιώνεις μία μεγάλη (σε βαθμό βεβαιότητας) υποψία μου, ότι από την άλλη όχθη θα πρέπει να ήμασταν σε τέτοιες καταστάσεις αστείο θέαμα, κάπως σαν “υπήκοοι” σε βασίλειο του παλιού καιρού. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους (μαζί με αρκετούς άλλους) και λόγω της ιδιοσυγκρασίας...

Μεγάλο πρόβλημα. Καλοκαίρι στο χωριό, στην μοναδική τηλεόραση της γειτονιάς, μαζέυονταν όλες οι γειτόνισες στο σπίτι μας να δούνε την "Σκλάβα Ιζάουρα". Την ίδια ώρα εμείς πιτσιρικάδες δυστηχώς χάναμε τον "Μαγκάιβερ" λόγω υπέρτερων δυνάμεων του εχθρού.

Θέμα για την αντροπαρέα του φόρουμ που αφορά την θητεία μας . Θα με ενδιέφερε βέβαια και το πώς βίωσε την συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας και το άλλο φύλο. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Σειρά 258 ή 99Α. Κέντρο στην Λαμία (ΚΕΥΠ) συνέχεια στο Καρατάσου στην Θεσσαλονίκη (πριν μετακομίσει από την...

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Για επαγγελματική χρήση σε corporate περιβάλλον δεν νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Ειδικά δε εταιρίες που έχουν στημένα τα 7 δεν βρίσκω για κανένα λόγω να κάνουν αναβάθμιση. Τώρα όσον αφορά την οικιακή χρήση, αν και σε κλασικό PC με χρήση mouse –...

Ρετρό καλοκαιρινά μεσημέρια στο χωριό Mαγικά μεσημέρια που περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια στο χωριό. Απόλυτη ησυχία που την διακόπτει μόνο ο ήχος από τα τζιτζίκια, το θρόισμα των φύλων από το αεράκι και η βοή από κανένα μακρινό αυτοκίνητο. Όλα τα παράθυρα ανοιχτά (φυσικός κλιματισμός) οι...

Και η δική μου γνώμη είναι ότι για όλα πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία. Οπότε μέσα σε μία σχέση πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή. Ούτος ή άλως ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται τον προσωπικό του χρόνο. Είτε για να παίξει, είτε για να διαβάσει το αγαπημένο του βιβλίο, είτε για να δει μία ταινία είτε για...

Όπως έγραψα και παραπάνω το πρόβλημα κατά την γνώμη μου είναι ότι δεν είναι μία κίνηση που γίνετε μελετημένα για το καλό του μαθητή αλλά χωρίς σχεδιασμό και με μόνο παράγοντα που να λαμβάνετε υπόψη το κόστος.

Τα πάντα ρει (Ηράκλειτος). Η ζωή μας και ο κόσμος μας ρέει σαν ένα ποτάμι. Καμία στιγμή δεν είναι ίδια με την προηγούμενη και καμία δεν θα είναι ίδια με την επόμενη. Στο τέλος αυτό που μένει είναι οι αναμνήσεις μας. Για αυτό αγαπάμε όλοι το Retromaniax.

Από retro point of view είναι από τις ειδήσεις που δεν μπορείς να δεις ευχάριστά. Είτε ήμασταν φίλοι είτε όχι και τόσο κοντά στην σχολική γνώση ο ΟEDB ήταν με τον τρόπο του μέρος της παιδικής – εφηβικής μας πραγματικότητας. Όσον αφορά την ουσία του πράγματος και σχετικά με την σχεδιαζόμενη...

Τι μου θυμίσατε τώρα. Θυμάμαι ότι υπήρχαν σε δύο εκδώσεις όσον αφορά το μέγεθος. Τα πιο «επιτραπέζια» παιχνίδια με μέγεθος περίπου όσο ένα βιβλίο ή περιοδικό και τα εντελώς φορητά με μέγεθος περίπου όσο ένα κουτί τσιγάρα.

Σαν Arnie Fun δυσκολευτηκα αρκετά να αποφασίσω. Πάντως την ψήφο μου την έριξα στο Τ2. Απο τις λίγες φορές που το sequel είναι καλήτερο από την πρώτη ταινία.

Και εγώ ακριβώς την ίδια "πατάτα" cd rom drive αγόρασα και πέταξα με συνοπτικές διαδικασίες...

AMD 386 DX / 40 MHz 4 MB Μνήμη WD 250 MB Σκληρός δίσκος Trident 256 KB κάρτα γραφικών 1,44 Floppy Οθόνη 14" ασπρόμαυρη με μέγιστη ανάλυση 800x600 Φυσικά CD - DVD - κάρτα ήχου και λοιπές πολυτέλειες δεν υπήρχαν. Αυτό που θυμάμαι είναι όταν τον πρωτοάνοιξα (MS DOS 6.0) και με το "dir" μου...

Παρόμοια ιστορία με του Rinus Cesar. Ατελείωτες μεσημεριανές καλοκαιρινές ώρες στο χωριό, μέσα στην καλοκαιρινή κάψα, με μόνη συντροφιά τα τζιτζίκια και τα «Μίκυ Μάους». Πολλά από αυτά τα χιλιοδιαβασμένα τεύχη, υπάρχουν ακόμα εδώ και πολλά χρόνια εκεί και τα ξεφυλλίζω με κάθε (από τις δυστιχώς...

Ευχαριστώ για το κέρασμα. Και είμαι και γλυκατζής ...