Το ξέρω ότι θα ακουστώ αιρετική, αλλά για μένα, στις κινηματογραφικές μεταφορές του Σαίξπηρ Zeffirelli Rules:darkglasses:
"Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα" του (1968) είναι μακράν ότι πιο όμορφο και συνάμα πιστό στο κείμενο έχω δει. Οι ηλικίες των πρωταγωνιστών, η "αφέλεια" στο παίξιμό τους, η υπέροχη...