Αποτελέσματα αναζήτησης

Το μόνο σε επέζησε από τα Playmobil μου

Από συζητήσεις που έχω κάνει πάνω σε αυτό το θέμα, κατάλαβα ότι πρέπει κανείς να παρατηρήσει τον εαυτό του ως τρίτος εκείνη την ώρα που βγαίνει η φοβία, έτσι ώστε να κατανοήσει τα συναισθήματα που εκδηλώνονται, πέρα του πανικού, και ως προς τί είναι.

Είχαμε και εμείς στο πατρικό μου έναν μακρύ διάδρομο ο οποίος με τρόμαζε το βράδυ, τον κοιτούσα απ'το δωμάτιό μου μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Επίσης, για ένα διάστημα φοβόμουν να μπω στην τουαλέτα λόγω της κουρτίνας στην μπανιέρα, ότι κάποιος κρυβόταν από πίσω

Θα ήθελα να μου πείτε, αν θέλετε και εσείς βέβαια

Μισέλ Φάιφερ και Λετίσια Κάστα, απίστευτα πρόσωπα!

Συμφωνώ απόλυτα με όσα είπες για Βουγιουκλάκη, Κιμούλη και Ρώπα. Ειδικά ο Κιμούλης εμένα μου φαίνεται εώς και νευρασθενικός

Κι εγώ, επιζήσασα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα με μηχανή το 2004. Με γύριζε σπίτι ο τότε φίλος μου, ήταν περίπου 9.00 μ.μ.. το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι το φανάρι που πλησιαζαμε και ήταν πορτοκαλί, τον φίλο μου να λέει " όχι, όχι" και θυμάμαι να είμαι μέσα στο ασθενοφόρο χωρίς να έχω...

Κι εγώ, μετά το τοπίο, αυτόν πρόσεξα

Έχεις δίκιο, δεν είχα προσέξει καν ότι από πίσω έγραφε ότι είναι του lidl! Γενικά δεν έχω πολυασχοληθει με αρώματα, απλά πάντα μου άρεσε το dune, για το ιδιαίτερο άρωμά του αλλά και γιατί θυμάμαι αμυδρά την μέρα που το αγόρασε η μητέρα μου, πρέπει να ήμουνα το πολύ 10 χρονών. Εννοείται ότι τα...

Μου τα έδωσε πρόσφατα η μητέρα μου, το πρώτο σίγουρα είναι μαϊμού, ίσως και το δεύτερο. Πάντως λυπάμαι να τα χρησιμοποιήσω.

Μεγάλη αλήθεια. Προσπαθώ να το κάνω και πράξη, πέρα από θεωρεία, πριν να μου προκύψει κανένα τέτοιο σοκ. Χαίρομαι που είσαι καλά.

Καλή χρονιά, υγεία να έχουμε όλοι!

Είχαν παίξει στον Παρθενώνα το '77!

The Beatles - while my guitar gently weeps

Οι Despise, καλό ελληνικό thrash του '86

Toxik - heart attack

Tokyo blade - eye of the storm

Medieval steel

Church - under the milky way