Αποτελέσματα αναζήτησης

Με αφορμή το νήμα για τα ταπεράκια θυμήθηκα το μαρτύριο της επίσκεψης σε φιλικό/συγγενικό σπίτι όπου δεν ήξερα ή δεν χώνευα τα παιδιά τους! Ένιωθα εντελώς έξω από τα νερά μου ειδικά όταν το παιδί ήταν αγόρι στην ηλικία μου και κάφρουλας σε τρόπους. Άπειρες στιγμές βαρεμάρας και απελπισίας...

Κατόπιν προτροπής του @Omenforever ανοίγω αυτό το νήμα για τους παλιούς και νέους φίλους του διαχρονικού παιχνιδιού με την ατελείωτη θεωρία και τις δυνατές συγκινήσεις! Από τα χρόνια του Δημοτικού, κάπου μεταξύ 1982-1984, έβλεπα την μαρκίζα του Σκακιστικού συλλόγου της πόλης μου και συνέχεια...