Πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι απλά ότι το gaming όσο προχωράμε γίνεται ολοένα και περισσότερο mainstream. Παλιότερα τα games ήταν για τους gamers. Δεν απασχολούσε τους developers αν θα ήταν καποιο παιχνίδι δύσκολο να το καταλάβει ο άλλος, ή αν ήταν περίπλοκο, ή αν ήθελε πολύ ψάξιμο κλπ. Για μένα η μαγεία του gaming είναι αυτή, να ψάχνεις, να βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει και να χάνεσαι στον κόσμο του. Όταν βλέπω συνέχεια indicators, τοξάκια να αναβοσβήνουν ή έχω κάποιον στον ασύρματο να με πρήζει και να με οδηγεί αυτός, ε, τότε λυπάμαι, δεν μπορώ να το ευχαριστηθώ.
Δεν συμφωνώ με την καμία ότι φταίει πως απλά μεγαλώσαμε. Ναι, κάποιοι ίσως γίναμε πιο απαιτητικοί και περιμένουμε να παίξουμε καλύτερα παιχνίδια από ότι παλιότερα αλλά δεν φταίει αυτό. Εγώ θα είμουν ευχαριστημένος αν απλά τα games ήταν λίγο χειρότερα από οτι παλιότερα αλλά αρκετά κοντά όμως. Το πρόβλημα όμως είναι ότι τα games έχουν αλλάξει τελείως προς το χειρότερο (ότι γίνεται mainstream γίνεται χειρότερο συνήθως).
Οι περισσότεροι νέοι παίκτες δεν το καταλαβαίνουν γιατί ξεκίνησαν το gaming στην τωρινή του μορφή. Εχουν συνηθίσει να τους πιάνει ο developer από το χεράκι και να τους οδηγεί. Ακόμα και πολλοί παλαιοί παίκτες το έχουν συνηθίσει πια. Διάβασα ένα review για το remake του Ocarina of Time στο 3DS και ο τύπος θεωρούσε ελάττωμα ότι κάποια items είναι πολύ καλά κρυμμένα και δεν γίνεται να τα βρεις με την πρώτη ή δεν υπάρχουν κραυγαλέα tips για να σε οδηγήσουν σε αυτά και το θεωρεί γενικά ελάττωμα των παλιότερων παιχνιδιών αυτό. Δηλαδή το να εξερευνείς έναν virtual κόσμο με τον ίδιο τρόπο που θα εξερευνούσες τον πραγματικό, χωρίς hints συνέχεια να σου δείχνουν που να πας και τι να κάνεις είναι ελάττωμα πλέον?
Υπενθυμίζω πως αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ηλικία. Γνωρίζω ατομα που όταν ήμασταν μικροί δεν ασχολούνταν με τα games ενώ από τότε που το PS2 έγινε μόδα ασχολούνται αποκλειστικά με playstation, Pro Evolution και Gran Tourismo. Έχω παρατηρήσει ότι τα άτομα αυτά δεν μπορούν να παίξουν καποιο παιχνίδι που έστω και λίγο σε βάζει να σκεφτείς. Έτσι και χαθούν λίγο αρχίζουν να χάνουν την υπομονή τους και να λένε πράγματα όπως "τι λαμακία είναι αυτή" κλπ. Είναι λες και δεν έχουν υπομονή, δεν τους νοιάζει να παίξουν, δεν τους νοιάζει να "ζήσουν" το παιχνίδι και να μπουν στον κόσμο του, απλά θέλουν να συμμετέχουν σε μια ταινία.
Το ότι δεν έχει σχέση με την ηλικία το καταλαβαίνω και από τον εαυτό μου. Δεν άρχισα να βλέπω το gaming να χαλάει από τότε που απλά ενηλικιώθηκα. Στα 18-20 μου (10 χρόνια πριν) πίστευα ότι τα games ήταν καλύτερα από ότι παλιά και πραγματικά έβλεπα να βελτιώνονται μαζί με την τεχνολογία παρόλο που μεγάλωσα με 8bit και 16bit κονσόλες. θεωρώ την καλύτερη εποχή του gaming την περίοδο 1995-1999. Παιχνίδια όπως Mario 64, Goldeneye, Resident Evil, Starfox 64, Ocarina of Time, F-Zero X, Turok 1, Dungeon Keeper και πολλά άλλα, με έκαναν να ξεχάσω τις παλιές εποχές και όχι να τις αναπολώ παρόλο που δεν είδα ένα Metroid στο Ν64 ή ένα καλό Sonic στα Saturn-Dreamcast.
Την τελευταία γενιά που διανύουμε όμως απλά αναπολώ τα παιχνίδια που έπαιζα στα PS1, N64, PS2 και Gamecube (και παλιότερα). Οχι επειδή φοράω "rose tinted nostalgia glasses" (πόσο την μισώ αυτήν την φράση) αλλά επειδή τα σύγχρονα games δεν είναι αρκετά καλά ώστε να ΜΗΝ μου υπενθυμίζουν πόσο καλύτερα ήταν παλιότερα. Αν ήταν θέμα μόνο νοσταλγίας και κολλήματος θα έλεγα τα ίδια και την εποχή του N64-Dreamcast και θα νοσταλγούσα τις 8-16bit εποχές.
Και δεν είναι μόνο ότι τα σύγχρονα παιχνίδια δεν είναι τόσο καλά. Είναι και οι εταιρίες που έχουν βαλθεί να καταστρέψουν όλα τα franchise τους προσπαθώντας να τα κάνουν περισσότερο mainstream και εύπεπτα. Δείτε πως κατάντησε η σειρά Resident Evil. Καμία ατμόσφαιρα. Καθόλου εξερεύνηση ή έστω απλά puzzles. Καμία αίσθηση του κινδύνου και της αγωνίας... τίποτα. Απλά πιου πιου. Δείτε και το Metroid OtherM.... H σειρά ήταν από την αρχή για λίγους, hardcore gamers, ακόμα και για τα παλιά δεδομένα ήταν δύσκολο και απαιτητικό. Η Retro κρατήσε το ιδιαίτερο στιλ του (στο Prime 3 μας τα χάλασε λίγο) αλλά η Team Ninja το κατακρεούργησε τελείως. Oλα όσα έκαναν το game αυτό που ήταν, τα θυσίασαν στον βωμό του mainstream και πρόσθεσαν και πολλά cliche που δεν υπήρχαν πριν ώστε να είναι όσο ποιο κοινότυπο γίνεται για να πουλήσει. Δεν το βλέπω να αναρρώνει η σειρά μετά από αυτό το χτύπημα... Ολα τα franchises έχουν υποστεί μία απλοποίηση σε διάφορους βαθμούς ώστε να είναι πιο εύκολα και φιλικά για τον "μέσο Joe", ή το παλικάρι που ανέφερα πριν, για να μην παίζει μόνο Pro ο καημένος...
Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημα για μένα. To mainstream. Η μόδα. Να μην μιλήσω για την Ιαπωνική σχολή που πλέον το μόνο που τους νοιάζει είναι τα παιχνίδια τους να είναι μοδάτα και "ποζέρικα" χωρίς καμία αισθητική. Tα μόνα παιχνίδια που με έχουν κάνει να ενθουσιαστώ όπως παλιά είναι τα franchises της Valve (Halflife 2, Portal, Portal 2). Επίσης να πω ότι αναφέρομαι κυρίως στις κονσόλες. Στα PC το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο, απλά εκεί παίζουν άλλα προβλήματα (τα δρακόντια αντιπειρατικά μέτρα, τα system requirements, bugs κλπ). Δυστυχώς το PC μου είναι παλιό, αλλιώς θα ήμουν τώρα αποκλειστικά PC gamer....