Ένας Acer Travelmate 5720/5320 από την ανακύκλωση, ξαναζει. Θα μπορέσει να τρέξει το DOSBox;

[Lord Vek]

Είδα τις προάλλες αυτό το video:

Από αυτό το video, μαθαίνω την ύπαρξη του λειτουργικού Lubuntu Linux, μια έκδοση του Ubuntu Linux η οποία τρέχει και σε σχετικά παλιά μηχανήματα.Ρίχνω λοιπόν μια ματιά στα laptop που έχω μαζέψει κατά καιρούς από σκουπίδια και ανακύκλωση για να βρώ αν κάποιο από αυτά τυχαίνει να έχει ΚΑΙ τροφοδοτικό, ΚΑΙ να λειτουργεί για να το εγκαταστήσω στο "εργαστήριό" μου.
Πράγματι, βρίσκω έναν Toshiba (δεν θυμάμαι μοντέλο και τώρα πια τα ξανακαταχώνιασα εκεί που βρίσκονταν) που όμως ήταν πανβρώμικος και είχε σπασμένη οθόνη. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με εξωτερική οθόνη αλλά... που να κάθομαι τώρα να καθαρίζω και να ψάχνω για οθόνη, παρόλο που όλο και κάποια θα είχα.
Βρίσκω όμως και έναν Acer Travelmate λειτουργικό, που είχα βρεί σε κάδο ανακύκλωσης, που του έλειπε η μπαταρία και ο σκληρός δίσκος.



Μπαίνω στο BIOS να δω αν υποστήριζε Boot από συσκευή USB και όντως υποστήριζε!



Τοποθετώ και έναν σκληρό δίσκο των 108 GB που είχα διαθέσιμο. Δυστυχώς δεν είχα κανέναν SSD για ακόμα καλύτερα. Ίσως αργότερα.



Κατεβάζω από εδώ ένα Lubuntu image. Αρχικά δοκίμασα την νεώτερη έκδοση των 64 bit αλλά δεν δούλεψε με αυτό το μηχάνημα, οπότε κατέβασα την έκδοση 18.04.5 που είναι η πιό πρόσφατη που βρήκα σε 32 bit. Για να φτιάξω ένα Bootable USB stick χρησιμοποίησα ένα προγραμματάκι που λέγεται Rufus και το κατέβασα από εδώ.

Είναι πολύ απλό στη χρήση του. Δεν έχεις παρά να του υποδείξεις που βρίσκεται το ISO αρχείο που θέλεις να χρησιμοποιήσεις, και την συσκευή όπου θα γραφτεί. Την συσκευή την βρίσκει μόνο του αυτόματα για να μην υπάρχει κίνδυνος να το γράψεις σε κανέναν σκληρό πχ.



Αφού γράψαμε στο USB stick μας το Lubuntu 18.04.5, ξεκινάμε την εγκατάσταση. Πρώτα πρώτα μας ρωτάει την γλώσσα στην οποία θα βγαίνουν τα μενού που θα μας παρουσιάσει.



Ξεκινάει αμέσως το πρόγραμμα εγκατάστασης του Lubuntu.



Βρίσκει ΑΜΕΣΩΣ το chipset του WIFI μου και με προτρέπει να συνδεθώ για να μπορέσει μετά την εγκατάσταση να κατεβάσει τα updates του.



Μας ρωτάει τι θα κατεβάσει. Καλού-κακού του λέω να κατεβάσει και τα 3rd party software για graphics και WIFI hardware και πρόσθετα media formats.



Μας ρωτάει διάφορες λεπτομέρειες για την εγκατάσταση στον σκληρό δίσκο. Εδώ τα άφησα όλα όπως ήταν.



Μας ρωτάει για λόγους ασφαλείας ξανά αν είμαστε σίγουροι για τις επιλογές μας. Είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αλλάξουμε κάτι πριν αρχίσει να γράφει στον σκληρό δίσκο.



Δεν θυμάμαι με ποιά σειρά με ρώτησε την ζώνη ώρας αλλά μάλλον μετά από το προηγούμενο βήμα.



Αφού τελειώσει η εγκατάσταση μας ρωτάει διάφορες λεπτομέρειες, όπως το ονοματεπώνυμό μας, το όνομα του computer μας, το user name μας και ένα password το οποίο για επαλήθευση το δίνουμε δύο φορές. Καλό θα είναι να τα σημειώσουμε όλα αυτά κάπου γιατί ειδικά το password (αλλά και το user name) θα μας ζητηθούν συχνά από το Linux επειδή έτσι είναι φτιαγμένο, να ρωτάει όποτε πρόκειται να γίνουν αλλαγές στον computer. Προσέξτε το log in automatically. Αν δεν το θέσετε, θα πρέπει να δίνετε κωδικό κάθε φορά που μπαίνετε στο λειτουργικό (εκτός αν το θέλετε έτσι).



Αφού γίνει η εγκατάσταση μας ρωτάει για τα updates. Πρώτα-πρώτα το ίδιο το Ubuntu. Εδώ δεν ξέρω αν έκανα καλά που του είπα να τα κατεβάσει, μήπως και γίνει πιό αργό το σύστημα. Θα δείξει.



Και άλλα updates. Στο background φαίνεται και λίγο από την επιφάνεια εργασίας, μια εικόνα με άστρα και το trashcan.



Αυτή ήταν η εγκατάσταση του Lubuntu 18.04.5 32 bit. Όντως, είναι αρκετά ελαφριά αν θέλει κάποιος να serfάρει στο internet, να γράψει και να τυπώσει κανένα κείμενο ή φύλλο εργασίας αφου το Lubuntu έχει προεγκατεστημένες αυτές τις εφαρμογές.

Εδώ τελείωσε η ας την πούμε πρώτη φάση. Στην συνέχεια θα περιγράψω τις περιπέτειες μου στην προσπάθεια μου να εγκαταστήσω τις Linux εκδόσεις κάποιων προγραμμάτων που έχω στα Windows, όπως το Eagle CAD για σχεδίαση ηλεκτρονικών κυκλωμάτων και το Arduino IDE για Linux. Είπαμε, είναι computer "εργαστηρίου".

 

[Blue Max]

Πολύ καλό, φαίνεται εύκολη η εγκατάσταση. Παρόμοια Άρχοντα Vek, εγώ για αυτές τις δουλειές τρέχω το Puppy Linux. Το έχω εγκαταστήσει σε παλιά μηχανήματα. Δεν απέτυχε ποτέ, είναι ελβετικός σουγιάς. Περιμένουμε την συνέχεια

 

[Always Somewhere]

Και κανένα παιχνιδάκι εγκατέστησε.. το λαπτοπ αυτό είναι ότι πρέπει και για ms-Dos nostalgia!

 

[Lord Vek]

Πάμε τώρα στο Eagle CAD. Ψάχνουμε μια 32 bit έκδοση. Αφού δώσω στον Google για ψάξιμο "Eagle CAD 32 bit download" μου βγάζει πρώτη αυτή τη σελίδα.



Κατεβάζω ένα eagle-lin32-7.3.0.run αρχείο. Και πως το τρέχω; Βλέπετε, δεν είμαι κανένας ειδήμων στο Linux, αλλά αυτά τα projects είναι ένας ωραίος τρόπος να μάθεις μερικά πράγματα.
Ο Google είναι φίλος μας όμως. Με ένα ακόμη ψάξιμο μαθαίνουμε για την εντολή που θα μας επιτρέψει να τρέξουμε το .run αρχείο. Είναι η sudo chmod +x filename.run. Ανοίγουμε λοιπόν τον φάκελο Downloads με το terminal του Linux και την εισάγουμε. Για να μην κουραζόμαστε να γράφουμε (άσε που μέχρι να γράψω την εντολή την έχω ξεχάσει) πολύ απλά δίνουμε μια εντολή ls που είναι αντίστοιχη του dir του DOS και κάνουμε copy-paste από το κείμενο που μας βγάζει ως αποτέλεσμα.



Δίνω την εντολή αλλά φαινομενικά δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα. Βρε αμαν! τώρα τι κάνουμε; Ξαναδίνω ls να δω αν άλλαξε τίποτε μέσα στον φάκελο και παρατηρώ ότι το όνομα του .run αρχείου τώρα είναι πράσινο.



Επειδή το έχω ξανασυναντήσει αυτό ξέρω ότι δεν έχω παρά να γράψω τους χαρακτήρες ./ μπροστά από το όνομα του αρχείου



Μάλλον κάτι καταφέρνω, γιατί εμφανίζεται ένας γνώριμος wizard για την εγκατάσταση, όπως στα Windows. Πωπω, αυτό το Linux είναι ιστορία για αγρίους.



Από εκεί και πέρα όλα είναι αυτόματα και το πρόγραμμα εγκαθίσταται στον φάκελο που πρέπει (που πρέπει να ομολογήσω πως δεν ξέρω ποιός φάκελος είναι ο αντίστοιχος του program files στο Linux). Τελικά φαίνεται πως το Eagle CAD εγκαταστάθηκε μέσα στον φάκελο χρήστη (εμένα). Κάνοντας διπλό κλικ στο εικονίδιο με το γρανάζι, το Linux μας ενημερώνει πως είναι εκτελέσιμο αρχείο και μας ρωτάει αν θέλουμε να το τρέξουμε. Φυσικά και θέλουμε.



Και το αποτέλεσμα:





Και


Οπότε καταφέραμε να εγκαταστήσουμε το πρώτο από τα προγράμματα που ευελπιστούμε να δούμε να τρέχουν σε αυτό το laptop. Συνεχίζεται...

 

[freaktmp]

Για να μην κουραζόμαστε να γράφουμε (άσε που μέχρι να γράψω την εντολή την έχω ξεχάσει) πολύ απλά δίνουμε μια εντολή ls που είναι αντίστοιχη του dir του DOS και κάνουμε copy-paste από το κείμενο που μας βγάζει ως αποτέλεσμα.

Δεν χρειαζεται να κανεις copy-paste τα ονοματα φακελων και αρχειων. Το linux (οπως και τα windows εξαλλου) υποστηριζουν autocomplete στο command line με το πληκτρο tab.

Ξεκινα να γραφεις το ονομα που θες και πατα tab. Θα συμπληρωσει αυτοματα το υπολοιπο. Αν υπαρχουν παραπανω απο ενα αρχεια ή φακελους που ξεκινανε με το ιδιο ονομα θα σου δειξει ολες τις εναλλακτικες.

Μην ξεχνας οτι το linux σε αντιθεση με τα windows ειναι case sensitive!

 

[Blue Max]

Βλέπετε, δεν είμαι κανένας ειδήμων στο Linux, αλλά αυτά τα projects είναι ένας ωραίος τρόπος να μάθεις μερικά πράγματα.

Πάρα πολλά πράγματα.

Θέλει εξερευνητική διάθεση, και όρεξη να λερώσεις τα χέρια σου. Βλέπεις οι περισσότεροι έχουμε καλομάθει στα Windows, κλικ κλικ και όλα συμβαίνουν εύκολα. Στο Linux ακόμα και στις μοντέρνες user-friendly εκδόσεις, δεν παύει η καρδιά να είναι πάντοτε τα shells Bash, sh, κ.τ.λ. Δεν γίνεται να αποφύγεις την πληκτρολόγηση στην κονσόλα όταν δουλεύεις στο Linux. Είναι και αυτός ένας λόγος που οι απλοί χρήστες το αποφεύγουν. Πράγμα που σημαίνει, πως αν το cmd.exe των Windows φαίνεται σε κάποιον "βαρετό", πρέπει σίγουρα να το ξανασκεφτεί πριν αποφασίσει Linux. Από την άλλη (πέρα από την open source φιλοσοφία του Linux και όλα αυτά) αυτό είναι μέρος της μαγείας του και της διαφορετικότητας του . Δεν μπορείς να παραμείνεις απλός χρήστης στο Linux. Σε μεταμορφώνει το ίδιο το λειτουργικό σε power-user. Όρεξη να υπάρχει.

 

[Lord Vek]

Ευχαριστώ freaktmp!

Και συνεχίζω. Δίνουμε ένα ψάξιμο για Arduino IDE 32 bit στον Google. Παρ' όλο που έγραψα 43 αντί για 32 μου έβγαλε αυτό που ήθελα.



Κάνοντας κλικ στο πρώτο αποτέλεσμα με μεταφέρει σε μια σελίδα με οδηγίεςόπου μου υποδυκνύει από που θα κατεβάσω την έκδοση που θέλω.



Διαλέγω την έκδοση 32 bit.




Πρόκειται για ένα συμπιεσμένο αρχείο .tar.xz. Το αποσυμπιέζω μέσα στο ίδιο το Downloads όπου κατέβηκε.





Ανοίγω τον φάκελο που δημιουργήθηκε στο Terminal...



Περιέχει ένα αρχείο install.sh. Το τρέχουμε βάζοντας μπροστα τους χαρακτήρες ./.



Τα καταφέραμε. Έχουμε Arduino IDE στο Linux!



Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Πρέπει να εγκαταστήσω το Samba στο Linux, για να μπορώ να κάνω μεταφορές αρχείων από το PC με τα Windows. Στα Windows έχω ένα front-end για το DOSBox που λέγεται DBGL (DOSBox Game Launcher). Αυτό έχει την δυνατότητα να κάνει export ένα συμπιεσμένο αρχείο που θα περιέχει τα παιχνίδια που έχω συγκεντρώσει, ρυθμίσεις για το καθένα και screenshots. Ιδανικά, θα μπορέσω να μεταφέρω ένα πανομοιότυπο σύνολο στο Linux για να μην τα ξανακάνω όλα από την αρχή. Το DBGL είναι γραμμένο σε Java και υπάρχει έκδοση για Linux, ευτυχώς.
Αλλά λέγαμε για το Samba. Ο Google είναι φίλος.



Βρίσκω έναν αναλυτικό οδηγό για το πως θα γίνει η εγκατάσταση εδώ.



Και ξεκινάει το πανηγύρι.



Σε κάποιο σημείο πρέπει να κάνουμε edit το αρχείο smb.conf και να προσθέσουμε τέσσερις γραμμές στο τέλος του. Και πάλι μας δίνεται η ακριβής εντολή με την οποία θα γίνει αυτό, καθώς και οι ίδιες οι γραμμές.



Προσθέτουμε λοιπόν τις γραμμές και αποθηκεύουμε το smb.conf με τις αλλαγές. Στο κάτω μέρος του nano (ο editor), υπάρχουν τα shortcuts όπου με Control-x κλείνουμε τον editor ο οποίος μας ρωτάει αν θα το αποθηκεύσουμε. Του λέμε (y)es.



Δίνουμε μια-δυο εντολές ακόμη για να ενεργοποιήσουμε το Samba.





Δίνουμε το όνομα χρήστη που θα χειρίζεται το συγκεκριμένο Samba share που φτιάξαμε. Μην σας μπερδεύει το passwd που γράφει εκεί, στην πραγματικότητα δίνουμε το username.



Πάμε τώρα στην πλευρά του Windows PC. Με δεξί κλικ στο start, ανοίγουμε ένα command prompt. Δίνουμε την εντολή arp -a η οποία μας βγάζει αναλυτικά τις IP του δικτύου μας (είναι αυτές οι διευθύνσεις τύπου 192.168.1.1). Αρχικά νόμιζα ότι είναι η 192.168.1.2 αλλά αποδείχτηκε πως ήταν η 192.168.1.10. Αν το επιχειρήσετε οι δικές σας διευθύνσεις μπορεί να είναι διαφορετικές.



Μετά πηγαίνουμε στο My Computer και με δεξί κλικ δίνουμε add network location. Δίνουμε την διεύθυνση IP αντίστοιχα, όπως φαίνεται παρακάτω. Θυμηθείτε πως δοκίμασα δυο πιθανες IP και αυτή που ισχύει ήταν η δεύτερη.



Ακολούθως, βγαίνει αυτό το prompt όπου μας ζητείται να δώσουμε ένα όνομα στην σύνδεση αυτή. Ο computer προτείνει ένα, και το άφησα όπως ήταν.



Μετα δίνουμε username και password και του λέμε να τα θυμάται για να μην τα δίνουμε κάθε φορά. Εννοείται τα username και password του Linux.



Από την πλευρά του Linux τώρα, πηγαίνουμε στον file manager και στην γραμμή διευθύνσεων γράφουμε smb://192.168.1.10/sambashare. Η διεύθυνση αυτή ισχύει στην δική μου περίπτωση βέβαια, είναι μια από της διευθύνσεις που βρήκαμε από την πλευρά των Windows. Δίνουμε ξανά τα στοιχεία μας. Το WORKGROUP είναι το domain των Windows και το βγάζει αυτόματα. Επιλέγουμε αν θα ισχύουν τα στοιχεία που δώσαμε για μια μόνο σύνδεση ή για πάντα. Εγώ διάλεξα για πάντα.



Μας ζητάει ένα keyring. Άλλος ένας κωδικός μάλλον. Τον συμπλήρωσα αφού τον σημείωσα κάπου.



Ουουουφφφφφ! Μα τι ιστορία για αγρίους και για φύκια αυτό το Linux. Τώρα θα μου πείτε, Linux δεν ήθελα; Λοιπόν για να ιδούμε αν οι κόποι μας έπιασαν τόπο. Αντιγράφουμε από την πλευρά των Windows ένα αρχείο .pdf. Ότι αντιγράψουμε θα εμφανιστει στο Linux στον φάκελο sambashare.



Και ιδού: Το ανοίγουμε και το βλέπουμε από την πλευρά του Linux:



Τα καταφέραμε ε; Αποδυκνείεται πως στο Linux μπορεί ένας αρχάριος να κάνει διάφορα αρκεί να πετύχει τις κατάλληλες σελίδες που να του εξηγούν το πως. Στην συνέχεια θα προσπαθήσω να περάσω το DBGL και τα παιχνίδια μου στο Linux. Θα τα καταφέρω άραγε;

 

[freaktmp]

Στο Linux ακόμα και στις μοντέρνες user-friendly εκδόσεις,

To lubuntu δεν ειναι ακριβως user-friendly. Εγω στην downloadιερα εχω xubuntu που ειναι και αυτο ελαφρυ αλλα λιγο πιο πληρες.

 

[Blue Max]

To lubuntu δεν ειναι ακριβως user-friendly. Εγω στην downloadιερα εχω xubuntu που ειναι και αυτο ελαφρυ αλλα λιγο πιο πληρες.

Όχι δεν αναφέρομαι στο Lubuntu αλλά σε Mint, Ubuntu, Zorin κ.τ.λ, τα οποία βέβαια δεν έχω τρέξει, από screenshots και ότι διαβάζω. Τρέχω μόνο το Puppy τα τελευταία χρόνια.

 

[Lord Vek]

Εμμμ, τι να πω freaktmp; Ήθελα να τα κάνω όλα όπως στο video που είδα και δεν το έψαξα περισσότερο. Μήπως ξέρεις πως το εικονίδιο με το γρανάζι του Eagle που είδαμε παραπάνω, μπορώ να το κάνω shortcut στην επιφάνεια εργασίας;

 

[freaktmp]

Θα σε προτρεψω να διαβασεις το manual, γιατι απο linux σε linux και απο εκδοση σε εκδοση ειναι διαφορετικα τα πραγματα.

 

[Lord Vek]

OK, ευχαριστώ, θα το κοιτάξω.

 

[Blue Max]

Πολύ χρήσιμη η ανταλλαγή αρχείων σε τοπικό δίκτυο ανάμεσα σε υπολογιστές με διαφορετικά λειτουργικά. Μπράβο Άρχοντα Vek !

Άσχετο, θυμάμαι το πρώτο Linux που εγκατέστησα στα 90s ήταν ένα Suse που το είχα βρει σε cd Ελληνικού περιοδικού. Νομίζω, ήταν σε τεύχος του CD-SHOW αλλά μπορεί να κάνω λάθος. Το επόμενο, ένα Storm Linux, έχω την εντύπωση ήταν πάλι από cd Ελληνικού περιοδικού.

 

[Lord Vek]

Συνεχίζω...
Δεν έχω τραβήξει άλλες φωτογραφίες από τη διαδικασία γιατί είναι η γνωστή, σε αυτή τη σελίδα βρήκα οδηγίες τις οποίες έδωσα σε ένα Terminal με copy-paste. Έτσι, εγκατάστησα το DBGL, το οποίο εμπεριέχει και το DOSBox 0.74-3 που είναι το πιο πρόσφατο επίσημο σταθερό DOSBox μέχρι σήμερα. Μετά πήγα στο DBGL του PC με τα Windows και έκανα export όλα τα παιχνίδια μου που είναι καμμιά 700αριά. Δημιουργήθηκε ένα αρχείο 21GB το οποίο για να μεταφερθεί στον φάκελο sambashare του Acer έκανε μιάμισυ ώρα. Καλά μέχρι εδώ. Όταν όμως πήγα να κάνω import από το δικό του DBGL, διαπίστωσα ότι γίνονταν πολλά λάθη όταν πήγαινα να εισάγω όλα τα παιχνίδια, ή και λίγα-λίγα που επίσης δοκίμασα. Αλλά και πολλά από αυτά που εισήγαγα δεν έτρεχαν, χωρίς να ξέρω γιατί άλλα έτρεχαν και άλλα όχι. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι για να δουλέψουν, θα έπρεπε να τα κάνω import ένα-ένα.
Εναλλακτικά θα μπορώ να τα τρέξω φτιάχνοντας ένα γενικό profile στο DBGL, και μετά από το DOS να τα τρέχω με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή CD το directory τους και τρέξιμο από εκεί. Έτσι βέβαια θα χάσω τις ευκολίες του DBGL, αλλά τι να κάνω; Οπότε το πείραμα με το Linux πέτυχε εν μέρει αλλά όχι 100 % όπως θα ήθελα.Φαίνεται πως το DBGL για Linux είναι buggy ή το Lubuntu δεν είναι και τόσο σταθερό. Στα συν της υπόθεσης ήταν ότι αναγνωρίστηκε αμέσως το USB χειριστήριο, ενώ είχαμε και ήχο. Φαίνεται πως το Lubuntu φρόντισε τουλάχιστον για αυτά. Να σημειώσω ότι με το DBGL ειχαμε και κάτι κολλήματα, μερικά από τα οποία επηρέασαν και το boot, δηλαδή κάτι χάλασε στην συνοχή των αρχείων μετά από κάτι βίαια restart που έκανα. Ευτυχώς από τα μηνύματα που βγήκαν, μπόρεσα να καταλάβω τι έπρεπε να κάνω για να επαναφέρω τα αρχεία και στη συνέχεια το boot.
Στην συνέχεια θα δοκιμάσω αυτό που ανέφερα πιο πάνω με το DOS και θα κάνω ένα video.

 

[xqtr]

Αντι για το lubuntu στην εκδοση 18.04, που ειναι αρκετα παλιό και μπορεί να εχεις προβληματα, ψαξε και δες τα distros, Antix και MXLinux, που ειναι βασισμενα σε Debian και ειναι πολυ ελαφρια. Ειδικα το antix, σε μηχανημα με 1GB μνημη, καταναλωνει μολις 300ΜΒ.

 

[Lord Vek]

xqtr, ευχαριστώ για την προτροπή. Κάποια στιγμή στο μέλλον, θα πειραματιστώ και με άλλα distros. Προς το παρόν με τρομάζει η σκέψη ότι πρέπει να ξανακάνω όλα αυτά από την αρχή σε κάποιο άλλο distro. Πάντως, ο Acer είναι αρκετά ισχυρός, έχει ένα αυτοκολλητάκι από Windows Vista στο κάτω μέρος που σημαίνει ότι αυτά είχε εγκατεστημένα.

 

[Lord Vek]

Και εδώ το video που σας υποσχέθηκα. Η λύση που βρήκα ήταν να αντιγράψω τους φακέλους των παιχνιδιων του DOS και το μόνο που έκανα import στο DBGL ήταν ο Norton Commander, μέσω του οποίου θα τρέχω οτιδήποτε άλλο για να μην κάθομαι να γράφω dir και cd. Το DBGL είναι έτσι πολύ σταθερό. Φαίνεται πως μόνο στα import κολλούσε. Το ζητούμενο επιτεύχθηκε. Τρέχουμε αυτά που θέλαμε σε έναν σχετικά παλιό computer από την ανακύκλωση.

Ιδού:

 

[freaktmp]

Ριξε μια ματια στο Total Dos Launcher. Ειναι μια απλη και γρηγορη λυση για να δημιουργησεις μαζικα μενου απο ολα τα παιχνιδια σου.

Αν εχεις και το Total Dos Collection, ειχα φτιαξει εναν οδηγο πριν κανα χρονο.

 

[xqtr]

xqtr, ευχαριστώ για την προτροπή. Κάποια στιγμή στο μέλλον, θα πειραματιστώ και με άλλα distros. Προς το παρόν με τρομάζει η σκέψη ότι πρέπει να ξανακάνω όλα αυτά από την αρχή σε κάποιο άλλο distro.

Εννοειται και το καταλαβαινω. Απλώς επειδή είναι αρκετά παλιά τα 18.04, μπορεί να πεσεις σε καμια ασυμβατοτητα πακετων. Αν δεν σου ετυχε και το συστημα ειναι μια χαρα ως εχει, "κλειδωσε" το, μην κάνεις κάποιο update εστω και καταλαθος και σου δημιουργησει.προβλημα.

 

[Lord Vek]

Freaktmp, έχω διαβάσει το thread σου για τον Total Dos Launcher (πολύ καλό), αλλά κάπου γράφεις πως είναι πρόβλημα όταν τα παιχνίδια θέλουν setup. Αυτή η λεπτομέρεια, σε συνδυασμό με το ότι το DBGL έχει και screenshots, ταξινόμιση ανά είδος παιχνιδιού, έχει επίσης favorites και μπορείς να κάνεις link manuals και σελίδες του Mobygames, με κάνει να το προτιμώ. Έχω κατεβάσει μια παλιότερη Total Dos Collection, έμαθα για την ύπαρξή της από σένα και σε ευχαριστώ.