Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν [Μπέττυ Σμιθ]

[αριαδνη]

Το αθάνατο βιβλίο της Μπεττυ Σμιθ, πόσες και πόσες γεννιές δεν μεγάλωσε και πλέον αποτελεί ένα από τα πιο κλασσικά, νεανικά και όχι μόνο βιβλία όλων των εποχών!! μου το έκανε δώρο μια καθηγητρια μου στην γ' δημοτικού από τις εκδόσεις 'Μινωα' και το έχω από τότε σε περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη μου! επιφυλάσσομαι αν μάθω να ανεβάζω φωτο να το βάλω, έχει στο εξώφυλλο ένα πανέμορφο, ξανθό κοριτσάκι με κόκκινη μπλουζίτσα!

Αφησε εποχή η Φρανσις Νοοουλαν αλλά παρ' όλη την φτωχεια, την ανέχεια, δεν θυμάμαι να ζήλεψα( με την καλή έννοια πάντα) και άλλη μυθηστορηματική ηρωιδα τόσο πολύ! :flower: αν και στερουνταν σε υλικά αγαθά δεν στερούνταν τίποτα σε ψυχικό πλούτο, σε αγάπη σε ζωή, σε καλοσύνη!' ΄Ηξερε καλά με ανείπωτα σκληρο αγώνα να καταχταει ένα ξέφτι ευτυχίας', αυτο λεει το πίσω μερος του εξωφύλλου όταν παρουσιάζει το χαρακτηρα της Φρανσις.. δυο καραμελίτσες μέντας την ώρα της υπερτατης χαράς. 'Της χαράς να βρεθεί την Κυριακή το απόγευμα στη σιδερένια σκάλα της υπηρεσίας ανάμεσα ουρανου και γης , μ' ένα βιβλίο στο χέρι , κι αυτό δανεισμένο. Μεγαλώνει σαν ένα φτωχό λουλούδι σε μια γειτονιά της Νεας Υορκης, αυτο όμως δεν της στερεί την αισιοδοξία, τα όνειρα, τον αγώνα , την πίστη της σε κάτι ανώτερο!

 

[Λορένα]

Το αγαπημενο μου βιβλιο και το καλυτερο απο οσα εχω διαβασει μεχρι σημερα.

Σε δυο-τρια σημεια δε.. με πηραν και τα κλαμματα

Σκληρη ζωη για την Φρανσυ που βρηκε εν μερει καποια ανταμοιβη στον αγωνα της. Μακαρι να ηταν για ολους ετσι

 

[mytinyworld]

Με πρόλαβες αριάδνη, ήθελα να μιλήσω γι'αυτό το υπέροχο βιβλίο!! Υπήρξε για μένα κάτι σαν τη βίβλο για έναν βαθιά θρησκευόμενο, ήταν το βιβλίο που όταν ήμουν 13 χρονών βρισκόταν μονίμως στο κομοδίνο μου και κάθε λίγο ξαναδιάβαζα αποσπάσματα που είχα ξεχωρίσει. Οχι μόνο λάτρεψα την ηρωίδα, όχι μόνο τη ζήλεψα, αλλά υπήρξε το πρότυπό μου στη εφηβεία μου και ο λόγος που διάβασα όσα λογοτεχνικά βιβλία διάβασα εκείνα τα χρόνια! Το κλάμα, το γέλιο, η ταύτιση με την ηρωίδα είναι αυτά που μου έχουν μείνει 23 χρόνια μετά!!

Απίθανο βιβλίο κυριολεκτικά, ότι ομορφότερο έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου!

 

[Juanita]

Με πρόλαβες και εμένα

(Εδώ που τα γράφουμε όλοι με προλαβαίνουν...)

Το ξαναδιάβασα πρόσφατα με αφορμή ένα άλλο σου μήνυμα και ένιωσα πάλι εκείνη τη γλυκειά τρυφερότητα που απέπνεε το έργο της Σμιθ.

Από τα πιό αγαπημένα νεανικά βιβλία που σε συγκινεί μέχρι την τελευταία σελιδα!!!

 

[serano915]

Εκπληκτικό βιβλίο και άρρηκτα συνδεδεμένο με την παιδική μου ηλικία! Λατρεμένο, πραγματικά!!! Το είχα διαβάσει για πρώτη φορά στην Ε' δημοτικού και από τότε μπήκε στη λίστα με τα αγαπημένα μου! Φυσικά αυτό που μου στοίχισε περισσότερο από όλα ήταν ο θάνατος του Τζώνυ. Μου φαινόταν τόσο άδικο, να μεγαλώνουν δυο παιδιά χωρίς τον πατέρα τους. Έκλαιγα και διάβαζα, διάβαζα και έκλαιγα...

Ορίστε το δικό μου "Δέντρο" - Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος 1993 (σχετικά καινούρια, ήμουν 11 χρονών τότε )

 

[Domenica]

Αλλο ένα αγαπημένο βιβλίο - τραύμα! Το πόσο έκλαψα ειδικά εκεί που μοιράζονται στο σπιτι μια μπανάνα και μένουν μετά νηστικοι τρεις μέρες!

 

[αριαδνη]

σεράνο μου ότι ετοιμαζόμουν να σου γράψω για το πως η Σμιθ αποφάσισε να γράψει αυτό το βιβλίο( υπάρχει μια συγκηνιτική ιστοριούλα) αλλά βλέπω έχεις την εισαγωγή του Ζαχαρόπουλου και θα το διαβάσεις! εγω δυστυχώς το είχα διαβάσει αυτό το αριστούργημα συντετμιμένο...τόσα χρόνια και εγώ τί έχασα...

να γράψω μόνο αυτό: '' Στο Μπρούκλιν φυτρώνει ένα δέντρο. Πολλοί το λένε το δέντρο του ουρανού . Οι άνθρωποι θα το έβρισκαν ωραίο δέντρο αν δεν υπήρχανε τόσα πολλά''

 

[Cathy]

Εξαιρετικο βιβλιο και δυστηχως παλι τοσο μα τοσο επικαιρο!