Ένα μεγάλο ευχαριστώ

[misspepper77]

Κάντυ

Πάντα αναρωτιόμουν γιατί σπαταλώ τις στιγμές που θέλω να ονειρευτώ μαζί σου...διαβάζοντας ξανά την ιστορία σου,βλέποντας ξανά την μορφή σου να ξεπροβάλει όλο ζωντάνια μετά απο τόσα χρόνια στον μικρό μου υπολογιστή.Ακόμη απάντηση δεν έχω πάρει... και ας είμαι κίολας σε ηλικία που σύμφωνά με τις επιταγές και τα σχόλια του κόσμου,θα έπρεπε να σε έχω αποχωριστεί...

Να μην μου λέει πια τίποτε η ιστορία σου και να σε έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν ένα παλιό παιχνίδι που όσο και αν δέθηκα μαζί του,πετάχτηκε όλο περιφρόνηση σε μια αποθηκή ή ακόμη καλύτερα στα σκουπίδια για να μην πιάνει και τόπο.

Όλοι αυτοί λοιπόν που αρέσκονται ίσως να βρίσκουν αυτή την ρομαντική μου μικρή συνήθεια να ξεκλέβω χρόνο μαζί σου και να μιλάω όλο σθένος για τα κατορθώματά σου το λιγότερο παράξενη...αναρωτιέμαι ...αν είχαν αυτό το παλιό περιφρονημένο παιχνίδι στα χέρια τους...πως θα αισθάνονταν...ίσως λίγο γραφικοί;...Ισως λίγο αμήχανα που θα τους δει κάποιος γνωστός και θα τους κακολογήσει...

Ποιός ξέρει....μόνο εκείνοι μπορούν στ΄αλήθεια να το απαντήσουν αυτό...όμως το ερώτημά μου παραμένει...γιατί ασχολούμαι ακόμη και διασκεδάζω μαζί σου;

Μήπως είμαι ακόμη παιδί που αρνήται πεισματικά στο χρόνο να παραδώσει ανευ όρων το τελευταίο ίχνος της ανεμελιάς του;...

Μήπως με συγκίνησες βαθιά όπως θα μπορούσε κάποιος να συγκινηθεί απο ένα όμορφό βιβλίο...και να το κουβαλάει στην καρδιά του ατόφιο...

Μπορεί και όλα αυτά...

μπορεί μάλιστα να έχουν δικιο και να είναι αυτή η παραξενιά μου...όμως τι γλυκεια ανακούφιση...δεν είμαι μόνη.

Αυτό το αφιερώνω στις κοπέλες του candy in greek project που ξεπέρασαν πολλά εμπόδια για να χαίρομαι ξανά μαζί σας την Κάντυ του σήμερα.

 

[nessie]

Συμπληρώνω:

Μήπως γιατί στο πρόσωπο της Candy βλέπουμε πολλές φορές τον εαυτό μας; :flower:

Τώρα βέβαια ίσως και να μην είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο αυτό το πάθος μας για την Candy... αλλά τι να κάνουμε; Όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας...

Υ.Γ: Είμαι η nessie και είμαι καλά!!! #)

 

[domniki]

Κουραγιο κοριτσια...τα 100 πρωτα χρονια ειναι δυσκολα

 

[angelicaz]

Βλέποντας την Candy ξανά μετά από χρόνια μου έγινε έμμονη ιδέα. Κι εγώ δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει να την σκέφτομαι τόσο συχνά. Με την ¨βοήθεια¨ της δουλειάς που μου έχει πέσει και διάφορα άλλα, είπα να κάνω λίγη αποτοξίνωση…πρέπει. Χαίρομαι όμως που βρήκα εδώ φίλες που έχουν το ίδιο πάθος ίσως και περισσότερο θα έλεγα. Διαβάζω καμιά φορά τις συνέχειες της Candy μας που γράφετε οι οποίες είναι πολύ όμορφες και πρωτότυπες, συγχαρητήρια σε όλες. Πιστεύω ότι κάθε μια από μας έχει ταυτιστεί με την Candy για διαφορετικούς λόγους αλλά και γιατί την ίδια την αγαπήσαμε πολύ. Αν δεν ήσασταν εσείς θα νόμιζα ότι τρελάθηκα που τράβηξα και τραβάω τέτοιο κόλλημα με την ηρωιδα μας. Φιλιά σε όλες! :thanx2:

 

[serano915]

Μετά από αρκετό καιρό στο φόρουμ αυτό (αν και τις τελευταίες μόνο εβδομάδες άρχισα να μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας) και αφού τον περισσότερο χρόνο τον πέρασα εδώ, μέσα στο φόρουμ της Κάντυ, νιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω...

Να ευχαριστήσω όλες εσάς που μου δώσατε την ευκαιρία να ξαναδώ την Κάντυ... Δεν μπορώ να σας περιγράψω το τι ένιωσα όταν μετά από τόσα χρόνια είδα ξανά την Κάντυ να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μου! Θέλω επίσης να σας ευχαριστήσω για την παρέα που μου κρατήσατε, έστω και εν αγνοία σας. Με κάνατε να δακρύσω αλλά και να γελάσω μέχρι δακρύων με τα μηνύματά σας!

Για όλα αυτά λοιπόν, που μου έχετε προσφέρει τόσο καιρό, σας ευχαριστώ...

Ελευθερία

 

[domniki]

Για όλα αυτά λοιπόν, που μου έχετε προσφέρει τόσο καιρό, σας ευχαριστώ...

Δεν αξιζουμε αυτο το ευχαριστω serano915

Μονο οι δημιουργοι της σειρας αξιζουν κατι τετοιο. Η Καντυ και ολοι οι υπεροχοι αυτοι χαρακτηρες ειναι πνευματικα παιδια καποιων ρομαντικων γιαπωνεζικων καρδιων :flower:

 

[serano915]

Δεν αξιζουμε αυτο το ευχαριστω serano915 Μονο οι δημιουργοι της σειρας αξιζουν κατι τετοιο. Η Καντυ και ολοι οι υπεροχοι αυτοι χαρακτηρες ειναι πνευματικα παιδια καποιων ρομαντικων γιαπωνεζικων καρδιων :flower:

Δεν μπορώ να διαφωνήσω όσον αφορά στις δημιουργούς! Όμως οφείλω να ευχαριστήσω κι εσάς, την ομάδα του CiGP που μου δώσατε την ευκαιρία μετά από τόσα χρόνια να ξαναδώ την Κάντυ και όλους αυτούς τους υπέροχους χαρακτήρες!

Αν και τώρα που το σκέφτομαι, αυτές ρομαντικές γιαπωνέζικες καρδιές που λέγαμε... πολλά παιδικά τραύματα μας έχουν αφήσει!!! Να χαρώ εγώ ρομαντισμό!

 

[αριαδνη]

Εχουν περασει πέντε χρονια από τοτε που γραφτηκε αυτό το θρεντ αλλα misspepper, ένα μεγάλο ευχαριστω και σε σένα, μας συγκήνισες και κατέγραψες την διαχρονικη μας αγάπη για την κάντυ :flower: ειναι η μια και η μοναδικη, πρώτη γλυκεια ανάμνηση κατι σαν την ιον αμυγδαλου των μαγκα