Έφυγε η Κάτια Νικολαίδου...

[tonytony]

Πέθανε σε ηλικία 58 ετών η Κάτια Νικολαΐδου

Σοκ έχει προκαλέσει η είδηση για τον ξαφνικό θάνατο της Κάτιας Νικολαΐδου σε ηλικία 58 ετών. Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο σχεδιαστής μόδας,

www.tlife.gr

 

[tonytony]

Νεότατη...Καλό της ταξίδι...

 

[Λεωνιδας σουλης]

μολις τωρα πληροφορηθηκα το γεγονος,ειμαι συγκλονισμενος δεν μπορω να πω τιποτα

 

[Tassoulis]

17/5/1964 γεννημένη, σύμφωνα με το ημερολόγιο ΤΑΣΕΗ. Έφυγε πολύ νωρίς...

 

[paulochelao24]

Απ' τις καλύτερες ηθοποιούς της νεότερης γενιάς

 

[TZELASO]

Στεναχωρήθηκα πολύ όταν το έμαθα. Στο μυαλό μου θα είναι πάντα η γλυκιά, τσαχπίνα, ναζιάρα Άντζι Λάμπρου-Βόμπεργκ από το "Θα σε δω στο πλοίο". Ξέρω ότι εκείνη την εποχή (έτος 2000) αντιμετώπισε για πρώτη φορά πρόβλημα. Αν δείτε το σήριαλ, από ένα σημείο και ύστερα ο λαιμός της είναι καλυμμένος με μαντήλι για να μη φαίνεται και στη δεύτερη σεζόν, φοράει περούκα. Τότε το είχε ξεπεράσει αλλά φαίνεται.... Το πάλεψε γενναία για 23 ολόκληρα χρόνια. Καλό της ταξίδι και καλή ανάπαυση.

 

[aNwDyNos]

Ήταν Αιγαλιώτισα (όπως κι εγώ) η Κάτια, μάλιστα έχουμε το ίδιο επώνυμο (δίχως συγγένεια) και τη συμπαθούσα ιδιαιτέρως, καθώς τη θεωρώ από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της.

Είχα μάλιστα δημιουργήσει το λήμμα της στην ελληνική βικιπαίδεια.

Λυπάμαι πάρα πολύ που 'έφυγε' τόσο πρόωρα από τη ζωή, δίχως να ολοκληρώσει τα όνειρά της. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκεπάσει. Απευθύνω θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της.

 

[Λεωνιδας σουλης]

ειχαμε παιξει μαζι 2 επεισοδια στο "μια στιγμη,2 ζωες"
ηταν πολυ γλυκεια,οπως τα λενε ολοι

 

[Rygar]

Ρε παιδιά, 20 χρόνια;;; 20 χρόνια να ζεις καθέ μέρα με μία σκοτεινή σκέψη στην άκρη του μυαλού σου; Θελει άνθρωπο με αντοχή, δεν ξέρω πώς θα εγώ το κατάφερνα. Ελαφρύ το χώμα.

 

[atanasio]

Πολύ γλυκιά γυναίκα και καλή ηθοποιός η Κάτια Νικολαΐδου. Και γενναίος άνθρωπος. Καλό της ταξίδι.

 

[hannele]

Στεναχωρήθηκα πολύ όταν το έμαθα. Στο μυαλό μου θα είναι πάντα η γλυκιά, τσαχπίνα, ναζιάρα Άντζι Λάμπρου-Βόμπεργκ από το "Θα σε δω στο πλοίο". Ξέρω ότι εκείνη την εποχή (έτος 2000) αντιμετώπισε για πρώτη φορά πρόβλημα. Αν δείτε το σήριαλ, από ένα σημείο και ύστερα ο λαιμός της είναι καλυμμένος με μαντήλι για να μη φαίνεται και στη δεύτερη σεζόν, φοράει περούκα. Τότε το είχε ξεπεράσει αλλά φαίνεται.... Το πάλεψε γενναία για 23 ολόκληρα χρόνια. Καλό της ταξίδι και καλή ανάπαυση.

Ειδικά στα τελευταία επεισόδια της Α σέζον ήταν φανερή η νόσος. Ο λαιμός ήταν διογκωμένος κι οι λεμφαδένες που εξείχαν ήταν ευδιάκριτοι ακόμα κι με το μαντήλι. Στη Β σεζόν, ναι φορούσε περούκα. Μάλιστα στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς είχε εμφανιστεί με τα κανονικά της μαλλιά, τα οποία είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να ξαναβγαίνουν μετά τις χημειοθεραπείες.
Η ίδια είχε πει σε συνεντεύξεις τότε ότι είχε το λέμφωμα του Ηodgkin.
Μετά απο 20 χρόνια να επανεμφανιστεί η νόσος, τι να πω...ίσως βέβαια είχε υποτροπές όλα αυτά τα χρόνια που δεν είχαν μαθευτεί...προς τα έξω πάντως εδινε την εικόνα ότι το είχε ξεπεράσει...

 

[TZELASO]

Ειδικά στα τελευταία επεισόδια της Α σέζον ήταν φανερή η νόσος. Ο λαιμός ήταν διογκωμένος κι οι λεμφαδένες που εξείχαν ήταν ευδιάκριτοι ακόμα κι με το μαντήλι. Στη Β σεζόν, ναι φορούσε περούκα. Μάλιστα στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς είχε εμφανιστεί με τα κανονικά της μαλλιά, τα οποία είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να ξαναβγαίνουν μετά τις χημειοθεραπείες.
Η ίδια είχε πει σε συνεντεύξεις τότε ότι είχε το λέμφωμα του Ηodgkin.
Μετά απο 20 χρόνια να επανεμφανιστεί η νόσος, τι να πω...ίσως βέβαια είχε υποτροπές όλα αυτά τα χρόνια που δεν είχαν μαθευτεί...προς τα έξω πάντως εδινε την εικόνα ότι το είχε ξεπεράσει...

Hannele, δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω απλά. Ο φόβος του καρκίνου είναι η μετάσταση. Κάποιος που έχει περάσει οποιοδήποτε τύπο καρκίνου, ακόμα κι αν το ξεπεράσει γιατί πολλοί καρκίνοι πια θεωρούνται ιάσιμοι ή ελεγχόμενοι, πάντα έχει το φόβο ότι μπορεί να βγει κάπου αλλού. Γι' αυτό και πρέπει να κάνουν εξετάσεις τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Γιατί αν κάτι ξεπεταχτεί σε διάρκεια ενός χρόνου, θεωρείται ότι καταπολεμάται, αν και φυσικά όλα εξαρτώνται από το πού θα εμφανιστεί ο όγκος και ποια είναι η επιθετικότητά του. Δεν λέω ότι η κοπέλα είχε το ίδιο πρόβλημα για 23 χρόνια αλλά ακόμα κι αν κάποιος θεωρηθεί υγιής, όταν έχει περάσει τέτοια περιπέτεια, παίρνει κάποια θεραπεία. Δεν γνωρίζω φυσικά όλες τις θεραπείες που υπάρχουν για όλους τους τύπους καρκίνου. Αυτό που εικάζω στην περίπτωση της κοπέλας είναι ότι ξεπέρασε εκείνο το πρόβλημα και της βγήκε κάπου αλλού που δεν μπορούσε πια να καταπολεμηθεί (ή ίσως και να το πολεμούσε για πολύ καιρό πριν το τέλος). Τι να πούμε? Ελπίζω η ψυχή της να είναι αναπαυμένη.

 

[hannele]

Hannele, δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω απλά. Ο φόβος του καρκίνου είναι η μετάσταση. Κάποιος που έχει περάσει οποιοδήποτε τύπο καρκίνου, ακόμα κι αν το ξεπεράσει γιατί πολλοί καρκίνοι πια θεωρούνται ιάσιμοι ή ελεγχόμενοι, πάντα έχει το φόβο ότι μπορεί να βγει κάπου αλλού. Γι' αυτό και πρέπει να κάνουν εξετάσεις τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Γιατί αν κάτι ξεπεταχτεί σε διάρκεια ενός χρόνου, θεωρείται ότι καταπολεμάται, αν και φυσικά όλα εξαρτώνται από το πού θα εμφανιστεί ο όγκος και ποια είναι η επιθετικότητά του. Δεν λέω ότι η κοπέλα είχε το ίδιο πρόβλημα για 23 χρόνια αλλά ακόμα κι αν κάποιος θεωρηθεί υγιής, όταν έχει περάσει τέτοια περιπέτεια, παίρνει κάποια θεραπεία. Δεν γνωρίζω φυσικά όλες τις θεραπείες που υπάρχουν για όλους τους τύπους καρκίνου. Αυτό που εικάζω στην περίπτωση της κοπέλας είναι ότι ξεπέρασε εκείνο το πρόβλημα και της βγήκε κάπου αλλού που δεν μπορούσε πια να καταπολεμηθεί (ή ίσως και να το πολεμούσε για πολύ καιρό πριν το τέλος). Τι να πούμε? Ελπίζω η ψυχή της να είναι αναπαυμένη.

Αυτό που λες, είχε αναφέρει κι η ηθοποιος Μάγδα Τσαγγάνη η οποία πέρασε καρκίνο (μαστού) πριν 15 χρόνια. Είχε πει ότι ενας καρκινοπαθής δεν είναι ποτέ ξέγνοιαστος κι ζει εφ'όρου ζωής με το φόβο της μετάστασης ή της επανεμφάνισης. Μπορεί να μην συναντηθεί ποτέ ξανά μαζί του, αλλά ζει με το φόβο. Μάλιστα είχε πει κάτι αρκετά σκληρό: "Ο καρκίνος δεν νικιέται". Με την έννοια ότι νίκη σημαίνει το ξεφορτώνομαι οριστικά, θεραπεύομαι μια κι έξω κι ξεγνοιάζω. Στον καρκίνο δεν ξεγνοιάζεις. Απλά τον κράτας σε ύφεση κι ζεις με την αγωνία μην ξυπνήσει πάλι. Βέβαια όταν τα είχε πει αυτά, έπεσαν να τη φάνε...

 

[TZELASO]

Αυτό που λες, είχε αναφέρει κι η ηθοποιος Μάγδα Τσαγγάνη η οποία πέρασε καρκίνο (μαστού) πριν 15 χρόνια. Είχε πει ότι ενας καρκινοπαθής δεν είναι ποτέ ξέγνοιαστος κι ζει εφ'όρου ζωής με το φόβο της μετάστασης ή της επανεμφάνισης. Μπορεί να μην συναντηθεί ποτέ ξανά μαζί του, αλλά ζει με το φόβο. Μάλιστα είχε πει κάτι αρκετά σκληρό: "Ο καρκίνος δεν νικιέται". Με την έννοια ότι νίκη σημαίνει το ξεφορτώνομαι οριστικά, θεραπεύομαι μια κι έξω κι ξεγνοιάζω. Στον καρκίνο δεν ξεγνοιάζεις. Απλά τον κράτας σε ύφεση κι ζεις με την αγωνία μην ξυπνήσει πάλι. Βέβαια όταν τα είχε πει αυτά, έπεσαν να τη φάνε...

Δεν ξέρω ποιοι και γιατί πέσαν να την φάνε, αλλά, από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια και οι θεραπείες έχουν προχωρήσει πάρα πολύ. Τα πρωτόκολλα συνέχεια αλλάζουν. Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που είναι υγιείς μετά από τέτοιου είδους περιπέτεια. Παρόλα αυτά, πρέπει να εξετάζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για παν ενδεχόμενο. Όσο απομακρύνεται κάποιος χρονικά από το συμβάν, έχει περισσότερες πιθανότητες να μην ξανανοσήσει. Πάντα όμως, πρέπει να παρακολουθείται.

 

[hannele]

Δεν ξέρω ποιοι και γιατί πέσαν να την φάνε, αλλά, από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια και οι θεραπείες έχουν προχωρήσει πάρα πολύ. Τα πρωτόκολλα συνέχεια αλλάζουν. Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που είναι υγιείς μετά από τέτοιου είδους περιπέτεια. Παρόλα αυτά, πρέπει να εξετάζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για παν ενδεχόμενο. Όσο απομακρύνεται κάποιος χρονικά από το συμβάν, έχει περισσότερες πιθανότητες να μην ξανανοσήσει. Πάντα όμως, πρέπει να παρακολουθείται.

Πρόσφατα το είπε κι σχολιάστηκε στα social, ειδικα στο fb.

Μάγδα Τσαγγάνη: « Όχι, θέλω να το βροντοφωνάξω ο καρκίνος δεν νικιέται, όπως πολύ σωστά είπε και η Γωγώ Μαστροκώστα» | eirinika.gr

Η Μάγδα Τσαγγάνη μίλησε για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο πριν δεκαπέντε χρόνια.

m.eirinika.gr

Στη περίπτωση της Κάτιας Νικολαίδου άκουσα στην tv ότι απο το 2021 είχε εμφανιστεί πάλι κι το πολεμούσε. Όπως είπες θα τη θυμόμαστε ως η γλυκιά, τσαχπίνα, ναζιάρα Άντζι Λάμπρου-Βόμπεργκ από το "Θα σε δω στο πλοίο". Ας έχει καλή ανάπαυση.

 

[g1973tony]

Στεναχωρήθηκα πολύ όταν το έμαθα. Στο μυαλό μου θα είναι πάντα η γλυκιά, τσαχπίνα, ναζιάρα Άντζι Λάμπρου-Βόμπεργκ από το "Θα σε δω στο πλοίο". Ξέρω ότι εκείνη την εποχή (έτος 2000) αντιμετώπισε για πρώτη φορά πρόβλημα. Αν δείτε το σήριαλ, από ένα σημείο και ύστερα ο λαιμός της είναι καλυμμένος με μαντήλι για να μη φαίνεται και στη δεύτερη σεζόν, φοράει περούκα. Τότε το είχε ξεπεράσει αλλά φαίνεται.... Το πάλεψε γενναία για 23 ολόκληρα χρόνια. Καλό της ταξίδι και καλή ανάπαυση.

Ειδικά στα τελευταία επεισόδια της Α σέζον ήταν φανερή η νόσος. Ο λαιμός ήταν διογκωμένος κι οι λεμφαδένες που εξείχαν ήταν ευδιάκριτοι ακόμα κι με το μαντήλι. Στη Β σεζόν, ναι φορούσε περούκα. Μάλιστα στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς είχε εμφανιστεί με τα κανονικά της μαλλιά, τα οποία είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να ξαναβγαίνουν μετά τις χημειοθεραπείες.
Η ίδια είχε πει σε συνεντεύξεις τότε ότι είχε το λέμφωμα του Ηodgkin.
Μετά απο 20 χρόνια να επανεμφανιστεί η νόσος, τι να πω...ίσως βέβαια είχε υποτροπές όλα αυτά τα χρόνια που δεν είχαν μαθευτεί...προς τα έξω πάντως εδινε την εικόνα ότι το είχε ξεπεράσει...

Θα πείτε ότι πάλι έβαλα Μαντώ αλλά στο παρακάτω απόσπασμα η Κάτια Νικολαΐδου εμφανίζεται πράγματι με μαντήλι στο λαιμό στα σημεία
8:47-9:18 και 11:33-11:40.
ΜΑΝΤΩ - στην τηλεοπτική σειρά "ΘΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ" ΑLPHA (Χριστούγεννα 2000)

 

[hannele]

Θα πείτε ότι πάλι έβαλα Μαντώ αλλά στο παρακάτω απόσπασμα η Κάτια Νικολαΐδου εμφανίζεται πράγματι με μαντήλι στο λαιμό στα σημεία
8:47-9:18 και 11:33-11:40.
ΜΑΝΤΩ - στην τηλεοπτική σειρά "ΘΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ" ΑLPHA (Χριστούγεννα 2000)

Στο επεισόδιο με το μέντιουμ (Β.Τσακίρη), στο τέλος της Α σεζόν.

Υ.Γ. το εορταστικό με τη Μαντώ δεν υπάρχει ολόκληρο, μονο αποσπάσματα...κρίμα...ήταν πολύ ωραίο, το θυμάμαι...

 

[BETTY BOOP]

Με το που διάβασα τα δυσάρεστα για την ηθοποιό Κάτια Νικολαίδου, αμέσως θυμήθηκα τη συμμετοχή της στην τηλεοπτική κωμική σειρά ''Θα σε δω στο πλοίο''. Αν και δεν παρακολουθούσα τη σειρά, η ηθοποιός ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος και ευγενική φυσιογνωμία.
Η απώλειά της αφήνει φτωχότερο τον καλλιτεχνικό κόσμο και δυσαναπλήρωτο κενό.