BETTIE PAGE
Mια γυναίκα icon
Κάθε φωτογραφία της Bettie Page , είτε την απεικονίζει σε πόζες με ψηλοτάκουνα, είτε πλάι σε λούτρινα αρκουδάκια, είτε με φόντο μια κοσμοπολίτικη παραλία, είτε το δωμάτιο κάποιου φτηνού επαρχιακού μοτέλ, είτε τραβηγμένη από έναν επαγγελματία φωτογράφο, είτε από έναν ερασιτέχνη, είναι μοναδική. Και αυτό, γιατί η Bettie δεν ήταν απλά ένα φωτομοντέλο, αλλά, κάτι πέρα από αυτό, κάτι πολύ περισσότερο. Μια θρυλική φιγούρα, τόσο σήμερα, όσο και την εποχή που μεσουρανούσε, κάθε εικόνα της κρύβει και λίγη από τη μαγεία της, ξεχειλίζει από ερωτισμό. Αλλά, ποια ακριβώς είναι η Bettie Page;
Η Bettie Page είναι το πιο δημοφιλές Pin – Up μοντέλο της Αμερικής των 1950ʼs. Εμφανίστηκε σε αμέτρητα αντρικά περιοδικά, διαφημίσεις, εξώφυλλα μυθιστορημάτων, τηλεοπτικά σόου, καθώς και σε μερικά φιλμ, μέχρι και το 1957, οπότε τα φώτα της δημοσιότητας έχασαν τα ίχνη της και εκείνη, με την σειρά της, “εξαφανίστηκε” από προσώπου γης (αλά Greta Garbo).
Γεννημένη στις 22 Απριλίου του 1923, στο Nashville του Tennessee, η Bettie Page ήταν το δεύτερο από τα έξι παιδιά του ζεύγους Walter Roy Page και Edna Mae Pirtle. Η οικογένειά της ήταν φτωχή και ταξίδευε από πόλη, σε πόλη, όταν η Bettie ήταν ακόμα βρέφος. Από πολύ μικρή ηλικία, γνώρισε την πικρή πλευρά της ζωής, όταν οι γονείς της πήραν διαζύγιο στις αρχές της δεκαετίας 1930. Το παραπάνω γεγονός, σύντομα έφερε την μικρή Bettie αντιμέτωπη με την ευθύνη της επιμέλειας των μικρότερων αδερφών της, μιας και η μητέρα της, λόγο εργασίας, απουσίαζε τις περισσότερες ώρες από το σπίτι με σκοπό να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση της οικογένειας.
Χρόνια αργότερα, στην εφηβεία, η Bettie και οι αδερφές της ξόδευαν αμέτρητες ώρες, δοκιμάζοντας διαφορετικά στυλ μακιγιάζ και κομμώσεων, μιμούμενες τις αγαπημένες τους Σταρ του Σινεμά. Επίσης, την ίδια περίοδο, έμαθε ράψιμο και μαγειρική σε τοπικά κοινωνικά κέντρα. Στα ίδια κέντρα, βρήκε και ένα καταφύγιο, μακριά από το σπίτι της, όπου μπορούσε να ηρεμήσει, να κάνει τις Σχολικές της εργασίες και να διαβάσει βιβλία. Στο Γυμνάσιο, η σκληρή μελέτη και η πειθαρχία την κράτησαν στην κορυφή της βαθμολογίας, ενώ παράλληλα, υπήρξε μέλος της Γυμνασιακής Δραματικής Λέσχης, καθώς και συν – εκδότρια της εφημερίδας της Σχολής.
Με το τέλος των Γυμνασιακών σπουδών της, η Bettie κέρδισε μια υποτροφία στο Κολέγιο του Peabody, όπου, για ένα διάστημα, φλέρταρε με την ιδέα να γίνει ηθοποιός. Το Φεβρουάριο του 1943, παντρεύτηκε τον Billy Neal, με τον οποίο, ήδη, διατηρούσε δεσμό δύο χρόνων. Αφού πήρε το πτυχίο της, μετακόμισε, μαζί με τον άντρα της, στο San Francisco, όπου και πόζαρε σαν μανεκέν, για πρώτη φορά, σε ένα τοπικό κατάστημα γουναρικών.
Η Bettie αποφάσισε να περάσει μερικά από τα επόμενα χρόνια της ζωής της ταξιδεύοντας και, από τα μέρη που επισκέφτηκε, εκείνα που λάτρεψε, περισσότερο, ήταν η Ταϊτή και το Μαϊάμι. Το Νοέμβριο του 1947, πήρε την απόφαση να χωρίσει με τον άντρα της και, εν συνεχεία, μετακόμισε στην Νέα Υόρκη. Στα 1950, σε μια βόλτα στην παραλία του Coney Island, γνωρίστηκε με τον Jerry Tibbs, έναν αστυφύλακα που είχε για χόμπι του την Φωτογραφία. O Tibbs ήταν ο άνθρωπος που έφτιαξε το πρώτο Φωτογραφικό της πορτφόλιο, όμως, τίποτα, μέχρι εκείνη την στιγμή, δεν προϊδέαζε την Bettie για το πόσο πολύ επρόκειτο να αλλάξει η ζωή της μετά από αυτό.
Την ίδια περίοδο, η Bettie απέκτησε και το σήμα κατατεθέν της, την κόμμωσή της. Κατά τη διάρκεια κάποιων Φωτογραφήσεων, ο Tibbs την συμβούλεψε να κόψει τα μαλλιά της σε αφέλειες, εξαιτίας του μεγάλου μετώπου της. Εκείνη ακολούθησε την συμβουλή του και έτσι απέκτησε το στοιχείο που, αργότερα, θα την έκανε απευθείας αναγνωρίσιμη.
Ο Tibbs, άρχισε, σιγά – σιγά, να συστήνει την Bettie και σε άλλους Φωτογράφους, μερικοί εκʼ των οποίων οργάνωναν Φωτογραφικές εξορμήσεις στην ύπαιθρο. Μέσα σε λίγους μήνες, η φήμη της είχε εξαπλωθεί και η καριέρα της, σαν μοντέλο, “απογειώθηκε”. Από τις Φωτογραφικές Λέσχες, πέρασε, σταδιακά, σε περιοδικά όπως: το Wink, το Eyeful, το Titter και το Beauty Parade. Αλλά, η μεγάλη επιτυχία, ήρθε όταν δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες της στα περιοδικά του εκδότη Robert Harrison.
Για τα επόμενα δυο χρόνια (1953 – 54), η Bettie πόζαρε στο στούντιο Movie Star News, των αδερφών Irvin και Paula Klaw, (εικόνες φετιχιστικών αμφιέσεων και σαδομαζοχιστικών καταστάσεων, οι οποίες, σε σύγκριση με τα σημερινά αισθητικά δεδομένα, χαρακτηρίζονται από την άκομψη και, πολύ συχνά, κωμική αφέλειά που αποπνέουν), καθώς και για την φωτογράφο Bunny Yeager (σε αμέτρητα καλλιτεχνικά γυμνά, αλλά, και σαν κορίτσι της ζούγκλας, πλαισιωμένο από λεοπαρδάλεις και πιθήκους). Οι φωτογραφίες εκείνης της διετίας, θεωρούνται και οι πιο αντιπροσωπευτικές της.
Τον Ιανουάριο του 1955, η Bettie έγινε εξώφυλλο του μηνιαίου περιοδικού Playboy και, την ίδια χρονιά, κέρδισε τον τίτλο: Το Κορίτσι με την Τέλεια Σιλουέτα.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι, στην δεκαετία του 1950, την δεκαετία που η Bettie έλαμψε, κανένας δεν έπαιρνε στα σοβαρά την, τότε αποκαλούμενη, Trash κουλτούρα. Κανένας ειδικός της Τέχνης δεν διέκρινε, ακόμα, το παραμικρό ίχνος αξίας σε οποιοδήποτε τομέα της Pop Art. Κανένας δεν είχε εκτιμήσει το συγγραφικό έργο του Raymond Chandler (σήμερα θεωρούμενου εκʼ των σημαντικότερων συγγραφέων του 20ου αιώνα), o οποίος, την εποχή εκείνη, έγραφε διηγήματα για το Pulp περιοδικό Μαύρη Μάσκα (Black Mask). Φυσικό, αφού τα Pulp περιοδικά, τα Κόμικς και τα Καρτούν, ακόμη και η μεγαλύτερη μερίδα των Κινηματογραφικών Ταινιών, θεωρούνταν σκουπίδια, προϊόντα μιας υποκουλτούρας που δεν κατάφερναν να σταθούν δίπλα σε έργα “Υψηλής” Τέχνης. Όσο για τα αντρικά περιοδικά, εκείνα με τις σκανδαλιστικές (για την δεκαετία του 1950) εικόνες τους και τις ένθετες αφίσες κοριτσιών (Pin – Up) όπως: η Marilyn Monroe, η Eartha Kitt και, φυσικά, η Bettie, για εκείνα ούτε συζήτηση.
Το 1957, η Bettie εγκατέλειψε την Νέα Υόρκη και μετακόμισε στην Φλόριντα. Η καριέρα της έλαβε τέλος, ακριβώς, την στιγμή που βρισκόταν στο ζενίθ της δημοτικότητας. Στις 26 Νοεμβρίου, του 1958, παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της, τον Armond Walterson. Το ζευγάρι χώρισε το 1963 και, αρκετά αργότερα, η Bettie παντρεύτηκε, για τρίτη φορά, με τον Harry Lear. Ένας ακόμη γάμος που έληξε άδοξα.
Χάρη στις αισθησιακές καμπύλες του κορμιού της, το γλυκό παιδικό της χαμόγελο, τα σπινθηροβόλα γκριζογάλανα μάτια της και την πρωτότυπη κώμη των κατάμαυρων μαλλιών της (καθώς, επίσης, και στις προκλητικές φωτογραφίες της), ο θρύλος της Bettie Page μεγάλωνε χρόνο με το χρόνο, φτάνοντας, στην δεκαετία του 1990, στο σημείο, το κορίτσι από το Tennessee, με τον αέρα του κοριτσιού της διπλανής πόρτας, να θεωρείται ένα είδωλο του Μodeling (και κατʼ επέκταση του Σεξ), ένα διαχρονικό σύμβολο Ομορφιάς και Θηλυκότητας.
Οι εικόνες της Bettie έχουν εμπνεύσει και επηρεάσει το έργο ζωγράφων, σχεδιαστών κόμικς, συγγραφέων, ακόμα και κοινωνιολόγων. Μεγάλη, δε, είναι η μερίδα του κοινού που την θεωρεί πρωτομάστορα της Σεξουαλικής Επανάστασης (η οποία, παρεμπίπτοντος, ξέσπασε μια ολόκληρη δεκαετία μετά την εξαφάνισή της).
Το 1992, έπειτα από δεκαετίες μυστηρίου και σιωπής, αποκαλύφθηκε ότι η Bettie Page ήταν ακόμα ζωντανή και ότι, απλά ζούσε μια ήσυχη ζωή, μετά την περιβόητη “εξαφάνισή” της. Σήμερα, στα 81 της χρόνια, χαίρεται για την απήχηση που έχει ανά τον κόσμο και δεν μετανιώνει για τίποτα, παρόλο που έχει αφοσιωθεί στον Κύριο. Σπανιότατα, δίνει κάποιες συνεντεύξεις, αρνούμενη επίμονα, ωστόσο, να φωτογραφηθεί, εκφράζοντας την επιθυμία να την θυμούνται όπως ακριβώς ήταν τότε. Και πραγματικά, στις καρδιές των αναρίθμητων θαυμαστών της, η Bettie θα παραμείνει για πάντα η βασίλισσα των Pin – Up, το κορίτσι της διπλανής πόρτας.
Αναδημοσιεύω το αφιέρωμά μου για την Bettie στο underground περιοδικό Mosquito (τεύχος 2 Νοέμβρης 2005)
