Έφυγε άλλο ένα κομμάτι της νιότης μου. Ο συνδετήριος κρίκος με τη Μαρία...
Ποια ήταν η Μαρία; Μια παλιά μου πλατωνική σχέση στα 18 -19. Λίγες μέρες πριν φύγω από την πόλη μου στην επαρχία για να πάω στην Αθήνα να σπουδάσω, τη γνώρισα. Ήταν κοπέλα ενός φίλου μου. Αμέσως την ερωτεύτηκα αλλά τα είχε με τον τύπο...
Πληγωμένος και με την ουρά στα σκέλια έφυγα. Λίγες μέρες μετά χώρισαν και άρχισε να με παίρνει τηλέφωνο. Σε ένα από τα αυτά, με έβαλε να ακούσω το She is like the wind που ήταν το αγαπημένο της και στην πορεία έγινε το... τραγούδι μας...
Τότε ξεκίνησα να παίρνω σβάρνα όλα τα μαγαζιά για να βρίσκω τις ταινίες - σε VHS τότε για να μην είμαστε και εκτός πνεύματος - τα σάουντρακ των ταινιών, φωτογραφικά άλμπουμ, βιογραφέις κ.α. για να τα κάνω δωράκια για τη Μαρία... Πέρασαν έξι υπέροχοι μήνες με επίκεντρο της σχέσης τον Πάτρικ. Ήταν πραγματικά πολύ περίεργη αυτή η σχέση και πολύ πολύ γλυκιά.
Μέχρι που ο πρώην κόλητος έμαθε τι είχε γίνει και τότε μπήκε στη μέση και γίναμε μπάχαλο και οι τρεις. Δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ και οι τρεις μας μετά από ένα τεράστιο καυγά σε κοινή θέα, κανονικό ξεκατίνιασμα, στον πεζόδρομο του Αμαρουσίου. Ποτέ...
Πρόσφατα συναντηθήκαμε στον δρόμο, πάλι στην μικρή μας επαρχιακή πόλη, και απλά προσπέρασε ο ένας τον άλλο...
Από τότε ο Πάτρικ, ήταν η γλυκιά ανάμνηση αυτών των έξι υπέροχων μηνών που έζησα τον πλατωνικότατο δεσμό μου με την Μαρία. Rest in peace Πάτρικ και μην κουράσεις πολύ τους αγγέλους με το χωρό σου.
Μαρία να είσαι και εσύ πάντα καλά. Δεν πρόκειτα να ξεχάσω ποτέ το ολονύχτιο τηλεφώνημα, αυτό που πέρασα άγρυπνος ένα βράδυ ολόκληρο να ακούω την γλυκιά και ρυθμική αναπνοή σου την ώρα που κοιμόσουν.
Γιάννη μην τολμίσεις να μου ξαναμιλήσεις αν δεν θες να πας να συναντήσεις τον Πάτρικ από κοντά...
Παιδιά συγγνώμη για το παραλήρημα, αλλά είχα ανάγκη να εξομολογηθώ κάποτε αυτή την ιστορία...