Έχετε χάσει ποτέ την όρεξή σας να παίζετε videogames;

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Metalcandyman
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Μαζί με το Retromaniax μεγαλώνουμε κι εμείς. Οι ίδιοι άνθρωποι που είμαστε πάνω στο ίδιο τρένο 8 χρόνια τώρα βγαίναμε κάθε Σ/Κ για καφέ, κάναμε βόλτες Στουρνάρη, παίζαμε με τις ώρες το βράδυ, σήμερα είμαστε με ένα παιδί αγκαλιά διαβάζοντας το άλλο και με το μυαλό στα προβλήματα της καθημερινότητας που για κακή μας τύχη πληθαίνουν.

Ευτυχώς το gaming μας κρατάει λίγο γιατί χωρίς αυτό θα είχαμε σαλτάρει. Τρανό παράδειγμα ο Wally που δεν έχει πάρει κονσόλα ακόμα και το έχει ρίξει στο plexi-plexi :)
 
Πέρασα μια φάση της ζωής μου από το 1992 μέχρι το 1995 που ασχολήθηκα ελάχιστα ως καθόλου με gaming και υπολογιστές.

Το "μικρόβιο" όμως υπέβοσκε και αναζωπυρώθηκε άμεσα όταν ήρθα σε επαφή με το PC ενός φίλου. Από τότε παραμένω αμετανόητος αν και θα συμφωνήσω με άλλα παιδιά που είπανε ότι ο τρόπος ή ακόμα και τα είδη παιχνιδιών που παίζεις αλλάζουν...
 
Rygar είπε:
Σε νιώθω 100%!! Ακριβώς κι εγώ αυτό κάνω. Κολλάω κάπου; Ποιός ο λόγος να προσθέσω κι αλλη πνευματική τριβή στο ήδη τριμμένο από την καθημερινότητα κεφάλι μου; Walkthrough και βα φαν κούλο οι εχθροί. Είπαμε, να διασκεδάσουμε θέλουμε, όχι να σπάσουμε τα νεύρα μας :D . Αυτό που επίσης δε μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω (γιατί το να ξεκινήσω είναι ευκολο) ενα RTS ή RPG παιχνίδι. Με τα adventure κάτι γίνεται, αλλά με αυτά τα δύο, με τίποτα.
Nuff said που λένε. Ειδικά το Είπαμε, να διασκεδάσουμε θέλουμε, όχι να σπάσουμε τα νεύρα μας που είπες είναι πολύ σωστό. Το θέμα είναι να χαλαρώνεις. Οι σπαζοκεφαλιές και τα πολύ δύσκολα προβλήματα ανήκουν σε άλλες εποχές για μένα. Έτσι όπως έχει πάει το πράγμα αφού μπορώ να προχωρήσω ένα παιχνίδι και με τον εύκολο τρόπο για να δω τον τερματισμό του γιατί να μην το κάνω;
 
Εγώ όταν φτάσω στο σημείο να σκέφτομαι έτσι, απλά θα πάψω να παίζω διά παντώς. :) Αλλά καταλαβαίνω τι λέτε, απλώς τυχαίνει να παίζω σχεδόν αποκλειστικά adventure games, στα οποία οι σπαζοκεφαλιές και τα δύσκολα προβλήματα είναι όλο το νόημα και ο λόγος για τον οποίο τα αγοράζω, επομένως δεν θα είχε νόημα να ενεργώ διαφορετικά.
 
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς παιδιά αλλά εγώ για να διασκεδάσω θέλω games με σπαζοκεφαλιές και προβλήματα. Οτιδήποτε άλλο το βαριέμαι απλά. Δεν παίζω για να δω τον τερματισμό, παίζω για να ευχαριστηθώ όλο το περιεχόμενο πριν τον τερματισμό. Ο τερματισμός είναι πάντα το χειρότερο σημείο του game για μένα γιατί απλά σημαίνει πως το game που ευχαριστιόμουν τελείωσε. Μπορεί να είναι και μαζοχισμός, δεν ξέρω.

Πάντως αν ήθελα να δω απλά τερματισμούς, θα τους έβλεπα στο youtube και θα γλίτωνα και τα χρήματα.

alkis21 είπε:
Κατά τη γνώμη μου, κι αυτό αποτελεί ένδειξη ότι χάνουμε την όρεξή μας.
Το έχω ξανασυζητήσει αυτό το θέμα και στην περίπτωσή μου δεν είναι έτσι. Η όρεξη υπάρχει. Είχα να κάτσω να ασχοληθώ με game πολύ καιρό, αλλά όταν έπαιξα το Dark Souls χτύπαγα κάρτα και συμπλήρωνα 8ωρο. Το ίδιο συνέβη και με το South Park που βγήκε πρόσφατα (είμαι και φαν), το τερμάτισα μόλις χτες στο hard (γιατί ήταν εύκολο) σε 2 μέρες, παίζοντας 7+ ώρες την ημέρα.

Είναι απλά το ότι δεν βρίσκω αρκετά games να μου αρέσουν αλλά αυτό είναι και καλό. Γιατί αν έβρισκα συνέχεια θα με έχανε ο πολιτισμός.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
@ Imgema. Δεν παίζω το παιχνίδι μόνο για να δω τον τερματισμό. Ο τερματισμός όμως είναι η επιβράβευση ότι έχεις καταφέρει να τελειώσεις ένα παιχνίδι για το οποίο έχεις ασχοληθεί ώρες και ώρες.
 
Εγω στο θεμα αυτο ειμαι καπου στην μεση , θελω και την προκληση και την σπαζοκεφαλια αλλα ως ενα σημειο , αμα δεν βγαζω ακρη θα παω σε λυση για το συγκεκριμενο σημειο...Το προτιμω απο το να σπασω την τηλεοραση απο τα νευρα μου :D .
 
johnny19818 είπε:
@ Imgema. Δεν παίζω το παιχνίδι μόνο για να δω τον τερματισμό. Ο τερματισμός όμως είναι η επιβράβευση ότι έχεις καταφέρει να τελειώσεις ένα παιχνίδι για το οποίο έχεις ασχοληθεί ώρες και ώρες.
Βασικά, έτσι ήμουν παλιά, ειδικά με τα arcades. Λόγω του ότι ήταν πιο δύσκολα τότε και λόγο ότι και στις κονσόλες όταν έχανες ξεκινούσες από την αρχή, το να δεις τον τερματισμό ήταν κάτι φοβερό. Θυμάμαι στα arcades όταν κατάφερα να τερματίσω για πρώτη φορά το Golden Axe, όλοι βλέπανε τον τερματισμό με δέος. Το ίδιο γινόταν και όταν κάποιος έφτανε ένα game σε πίστες που κανείς δεν είχε φτάσει, πχ στο Bubble Bobble και στο Ghost & Goblins. Είναι λογικό όταν έχεις μία καμπίνα σε ένα μαγαζί και την βλέπεις κάθε μέρα, και συνήθως όλοι την φτάνουν μέχρι ένα σημείο, να σου φαίνεται απίστευτο όταν βλέπεις κάτι καινούριο (καποία νέα πίστα ή τερματισμό).

Ομως αυτό δεν συμβαίνει πια για έναν και μόνο λόγο. SAVES. Πλέον όλα τα games κάνουν save οπότε είναι θέμα χρόνου και όχι skill ή υπομονής να δεις τερματισμό. Στο τέλος όλοι τερματίζουν οποιοδήποτε game οπότε το να δεις τον τερματισμό δεν είναι κάτι σπουδαίο γιατί το έχεις σίγουρο, 100%. Για να ισορροπήσουν τα πράγματα όμως, τα παιχνίδια έχουν γίνει λίγο μεγαλύτερα σε μέγεθος και πιο πλούσια σε περιεχόμενο. Οπότε πλέον αυτό είναι που έχει ενδιαφέρον, το περιεχόμενο και όχι ο τερματισμός (για μένα τουλάχιστον). Και δυστυχώς τα περισσότερα games αποτυγχάνουν να κρατήσουν το ενδιαφέρον γιατί απλά το περιεχόμενο είναι πολύ βαρετό, χωρίς πρωτοτυπία, χωρίς κάποιου είδους πρόκληση κλπ.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κατα καιρους σταματουσα να παιζω PS3, τον λογο δεν τον γνωριζω

Απλα, σταματαγα..χαχα!!

Ομως ξανα προς τη δοξα τραβω!!! :P
 
Ποια ορεξη να χασουμε που εχουμε χασει μεχρι και τον υπνο μας για τα videogames.

Αν στα 90ς ειχα τεραστια ορεξη για videogames τωρα αυτη η ορεξη εχει γινει 10 φορες μεγαλυτερη με το setup που εχω για τα ρετρο και τα συγχρονα παιχνιδια και με τοσα πολλα ποιο συγρονα παιχνιδια που εχουν βγει εχουν να δωσουν παρα πολλες χιλιαδες ωρες gameplay ακομα και θα ηταν καλυτερα για μενα απο τωρα και στα επομενα 2 - 3 χρονια να μην ξαναβγαλουν κανενα ΑΑΑ παιχνιδι γιατι θελουμε να παιζουμε και τα ρετρο.

Παντως οτι θα εφτανε σε τετοια επιπεδα η διασκεδαση απο τα πιο συγχρονα videogames πραγματκα δεν το περιμενα.Που και να ειχα και καμια ισχυρη καρτα γραφικων με 16gb vram :fafoutis::fafoutis::fafoutis:
 
Εγω θα κανω γραφικη παρασταση. :diablotin::eviltongue:

Το 1998 αρχισα να ασχολούμαι με emulation, οποτε απο κει και περα η ορεξη μου για retrogaming αυξανει εις βαρος του modern gaming. Το 2008 αρχισα δειλα δειλα να ασχολουμαι με το αυθεντικο hardware. To 2015 αποφασισα να σταματησω να αγοραζω ελλατωματικα πραγματα και να προσπαθω να τα επισκευασω και να επικεντρωθω στο να παιζω παιχνιδια. Απο τοτε ασχολουμαι πρακτικα μονο με retro παιχνιδια και σπανιοτατα ριχνω και μια ματια σε κατι συγχρονο.

Image1.jpg
 
Εγω θα κανω γραφικη παρασταση. :diablotin::eviltongue:

Το 1998 αρχισα να ασχολούμαι με emulation, οποτε απο κει και περα η ορεξη μου για retrogaming αυξανει εις βαρος του modern gaming. Το 2008 αρχισα δειλα δειλα να ασχολουμαι με το αυθεντικο hardware. To 2015 αποφασισα να σταματησω να αγοραζω ελλατωματικα πραγματα και να προσπαθω να τα επισκευασω και να επικεντρωθω στο να παιζω παιχνιδια. Απο τοτε ασχολουμαι πρακτικα μονο με retro παιχνιδια και σπανιοτατα ριχνω και μια ματια σε κατι συγχρονο.

Προβολή συνημμένου 268276

Εγω παντως και τα συγρονα παιχνιδια σε CRT τα παιζω οπως ακριβως επαιζα στα 90ς οποτε υπαρχει και το ρετρο στοιχειο των 90ς σε αυτα και ετσι γινονται το συμπληρωμα στο retro gaming :fafoutis::fafoutis::fafoutis:
 
Εκτός το CRT retro gaming στα 240p που ξανατερματιζω πολλα γνωστά παιχνίδια τερματίζω και παίζω ξανά και ξανά και τα σύγχρονα παιχνιδια τώρα όπως τα αγαπημένα μου δράσης fps και 3rd person υπερπαιχνιδαρες με υπέρ σώου ρεαλιστικων εκρήξεων και δράσης με απίστευτα και πρωτογνωρα γραφικα για τα δεδομένα της 21" CRT τηλεόρασης μου που τέτοια διασκέδαση ούτε στα 90ς 00ς κλπ δεν ειχα από video games.Απίστευτη εποχή για gaming για μένα.Δεν σταματάει να ανεβαίνει η όρεξη για gaming :award::award::award::award::award:
 
Τελευταία επεξεργασία:
περισσότερη όρεξη έχω να ρυθμίζω παιχνίδια παρά να παίζω. Εβλεπε ο μικρός μου ανιψιός βιντεακια στο ΥΤ, μιλούσε και με συμμαθητές του και ήθελε να παίξει παιχνίδια στο Switch.

μόνο που το πανάρχαιο μηχάνημα που έχουμε (i3 560, 4 GB, gtx 660, hdd) είναι καλό μόνο για W7.

Έτσι έβαλα Linux Mint, την τελευταία έκδοση του Yuzu και το Super Mario Deluxe και έτρεχε μια χαρά.
Μάλιστα σύνδεσα και το κινητό για motion control και τον βοήθησα να τερματισει στην τελευταία πίστα.

 
περισσότερη όρεξη έχω να ρυθμίζω παιχνίδια παρά να παίζω.

Εχω διαβασει απο αλλους ενω εχουν μεγαλη συλλογη απο παιχνιδια πολλες φορες την κοιτανε και στο τελος δεν παιζουν τιποτα.

Αυτο γινεται κατα την γνωμη μου γιατι η τα συγκεκριμενα παιχνιδια που εχει καποιος δεν τον καλυπτουν οσον αφορα την διασκεδαση με αποτελεσμα πολλες φορες να κουραζουν τον gamer γρηγορα γιατι ειτε δεν εχει τα καταληλα παιχνιδια για αυτον και σε ποσοτητα που χρειαζεται για να σπαει η μονοτονια και με διαφορετικα ειδη παιχνιδιων αναλογως και τις απαιτησεις οπως racing - fps - rpg - 3rd person shooter κλπ καθως και οι εναλαγες σε συγχρονο και ρετρο για οσους ειναι και retro gamers.

Οσον αφορα το συγχρονο gaming εννοειται πως η ποιοτητα των γραφικων παιζει παρα πολυ σημαντικο ρολο στην διασκεδαση για πολλους gamers οπως πχ ο φωτορεαλισμος των γραφικων που θα τους δωσει την αφορμη να ασχοληθουν με το παιχνιδι και να μην τους κοπει η διαθεση.

Γενικα παντως για το gaming οι απαιτησεις εχουν ανεβει αρκετα.
 
Η αναλογια διασκεδασης CRT tv retro gaming vs CRT tv next gen gaming εδω και μηνες εχει φτασει περιπου στο 80 - 90% για το CRT tv next gen gaming και 10 - 20% για το retro gaming και για αρκετες μερες στο 100% για CRT tv next gen.

Δεν χορταινω διασκεδαση με το πιο συγχρονο gaming 2007 - 2024 και δεν χορταινω τα φωτορεαλιστικα γραφικα των πιο συγχρονων παιχνιδιων στην CRT tv. Απιστευτη gaming εμπειρια που δεν βαριεμαι ουτε 1 δευτερολεπτο οταν παιζω για 3-4 ωρες σερι :award::award::award:

Εννοειται ομως ειτε λιγοτερο ειτε περισσοτερο παντα θα επιστρεφω στο retro gaming.
 
Να σας πω την οπτική μου στο θέμα. Ως παιδί που σέβεται τον εαυτό του, είχα ξεκινήσει να ασχολούνται με το αντικείμενο gaming όταν ήμουν Δημοτικό. Αυτή η φάση, διήρκεσε μέχρι τη χρονιά (η την αμέσως προηγούμενη) που ήταν να δώσω πανελλαδικές και το είχα αφήσει το αντικείμενο.

Μετά, έτυχε με την τότε φοιτητοπαρέα να ασχοληθώ πάλι και μου ξαναήρθε η όρεξη να ασχοληθώ και πάλι με το αντικείμενο, είχα αγοράσει μάλιστα PS3 & XONE για να παίξω όσα παιχνίδια δεν είχα παίξει τα χρόνια που είχα αποχή από το αντικείμενο. Κάπου είχα χορτάσει βέβαια με το gaming, είχαν προκύψει και αλλαγές στη ζωή μου τότε (γκομενικής φύσεως) και το άφησα, μετά πήγα στρατό επομένως, διήρκεσε κάμποσο και αυτή η φάση αποχής.

Μετά, σκάει και η καραντίνα λόγω κοβιντ, ήταν ένας τρόπος να περνάει ο χρόνος στο σπίτι και το ξαναέπιασα, μέχρι όπου το παράτησα οριστικά και αμετάκλητα. Επειδή ξεκίνησα να δουλεύω, πλέον η δουλειά, δεν μου αφήνει πολλά χρονικά περιθώρια η μάλλον, δεν μου αφήνει πολλή όρεξη για να ασχοληθώ με το αντικείμενο.

Έφτασα και στο σημείο όπου επειδή δεν είχα την ανάλογη διαύγεια, να εκνευρίζομαι λόγω της ελλιπούς συγκέντρωσης και επειδή πολύ απλά έφτασα στο σημείο να σπαζομαι επειδή δεν μπορώ να παίξω όπως θέλω, είπα να το αφήσω μια και καλή το αντικείμενο καθώς, σκοπός είναι να διασκεδάζω, αν είναι να στεναχωριέμαι, χάνει το νόημα του.

Φορές έχω σκεφτεί με κάτι προσφορές & black Friday να πάρω καμιά κονσόλα, προτιμώ όμως στη φάση που βρίσκομαι να είμαι παρών στην κανονική ζωή, όχι στην ψηφιακή. ...
 
Εγώ το αντίθετο. Επί Covid ήταν που μόνο περιστασιακά άρχισα να παίζω. Και εγώ από τότε που για ένα διάστημα ξανάρχισα ξένες γλώσσες σε φροντιστήριο και μετά επί Covid απέκτησα κατοικίδια και μάλιστα απαιτητικά, δεν μου μένει και πολύς χρόνος και συγκέντρωση για παιχνίδια 10-20 ωρών. Ακόμα και να τα χωρίζω σε διάρκεια μισής με μιας ώρας την ημέρα, αργά ή γρήγορα τα βαριέσαι. Είναι να τα παίζεις 2-3 ώρες την ημέρα ώστε να τα τερματίσεις γρήγορα πρωτού τα βαρεθείς. Για αυτο αντε το πολύ μισή με μία ώρα για τα πιο απλά παιχνίδια. Καλά για τα online δεν το συζητώ, εκεί θέλει να παίζεις 100+ ωρες τουλάχιστον για να κάνεις εξάσκηση και να είσαι ανταγωνιστικός, αλλιώς καλύτερα να παίζεις εναντιον του υπολογιστη.

'Ενα άλλο κακό στον υπολογιστή είναι πως περισσότερη ώρα ξοδεύεις στο παιχνίδι ως πρόγραμμα με παραμέτρους, παρά ως διασκέδαση.
Το ίδιο και στο emulation.
 
Γενικα αν δεν εχει καποιος την full οπτικη στο gaming retro - modern και τι μπορει να του προσφερει αυτο οσον αφορα την διασκεδαση οι πολλες λαθος επιλογες για τα γουστα του καθενος σιγουρα οδηγουν στο αντιθετο αποτελεσμα της διασκεδασης που ειναι η βαρεμαρα. Για αρκετους δεν ειναι απλα τα πραγματα.

Εγω πχ αν ειχα γεννηθει το 2000 και οι απαιτησεις μου στα παιχνιδια αν ηταν αυτες που εχω τωρα για να μπορω να διασκεδαζω σιγουρα δεν θα με κερδιζαν τα videogames και μπορει να ειχα σχηματισει και μια αρνητικη εικονα για αυτα και κυριως για το retro gaming αν δοκιμαζα να παιξω στην 50αρα oled τηλεοραση μου.Σιγουρα θα μου ειχε αφησει μια εικονα αδιαφοριας και η προηγουμενη γενια με τα ps4 - xbox one.

Για πολλους τα videogames δεν σημαινουν παντα διασκεδαση.
 
Πίσω
Μπλουζα