Όταν το Atari, και όχι μόνο, απογειώθηκε ...

gremlinakos

RetroActive
Joined
28 Οκτ 2007
Μηνύματα
523
Αντιδράσεις
163
..δεν τα κατάφερε! Εκτοξεύτηκε απο το διαμέρισμα της θειάς μου, απο τον 3ο!! Και όπως ήταν επόμενο κυριάρχησε ο νόμος της βαρύτητας! Η κονσόλα προσγειώθηκε άδοξα στην αυλή της γιαγιάς! Δεν έμεινε τρανζίστρορ για τρανζίστορ! Κάποιοι στην γειτονιά μίλησαν για ατύχημα, άλλοι για φόνο! Πολλοί μάλιστα ισχυρίστηκαν πως ήταν αυτοκτονία! Φυσικά τίποτα απο ολα αυτά δεν ήταν! Ήταν η φυσική αντίδραση των γωνιών, όταν τα παιδιά δεν άνοιγαν βιβλίο για μέρες! Μάλιστα για τον ίδιο ακριβώς λόγο, παραλίγο να μας αφήσει χρόνους κι ένα MegaDrive δανεικό αλλά ευτυχώς την γλίτωσε την τελευταία στιγμή!

Μετά απο μήνες συναντάω ένα φίλο απο την κάτω γειτονιά, τον Βασίλη, με ένα ολοκαίνουργιο πράσινο gameboy! "Περίεργο....πριν 1 βδόμαδα είχε άσπρο αυτός , πότε έγινε πράσινο;", σκέφτηκα! Τελικά και το μπαλκόνι του Βασίλη την είδε "Ελληνικό", ο πατέρας του την είδε Osama bin Laden και το κακόμοιρο το DMG έγινε boing 747!! Η άτιμη η βαρύτητα για μια ακόμη φορά νίκησε, και το handheld της Ninty έγινε αλοιφή στο οδόστρωμα! Οι κακές γλώσσες λένε πως εξαρτήματα του βρέθηκαν στις όχθες του Αχελώου.....

Ευτυχώς εμείς μέναμε στο ισόγειο και διαβάζαμε κομματάκι παραπάνω! :D :D :D :D :D

Περιμένω τις δικές σας ιστορίες, γιατί 1000% έχετε!!!!
 
AAARGH!!! Με πέθανες βραδιάτικα... :cry:

Cruel...
 
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ και που έκανα τα μαθήματα μου κανονικά, μια φορά οι γονείς μου, μου εκρυψαν το Game Boy για μερικές μέρες χωρίς λόγο. Ευτυχώς "αεροδρόμιο" δεν έγινε ποτέ το μπαλκόνι μας γιατί πολύ απλά πέραν του φορητού, τα άλλα που συνδεόταν στην τηλεόραση (και ήταν πάντα δανεικά) γινόταν σε ώρες άνευ γονέων. Γι'αυτό γουστάρω τώρα που ότι ώρα μου καπνίσει παίζω και όσο θέλω χωρίς να μου τη λέει κανείς.

EDIT: Επίσης είχαμε κάνει μια συμφωνία με τον πατέρα μου στο τέλος της Β' Γυμνασίου αν έβγαζα καλούς βαθμούς θα μου αγόραζε ότι ήθελα. Ευτυχώς τα κατάφερα και πήγα να πάρω το Street Fighter II για το Game Boy. Και πάλι το σχολίασε βέβαια ότι πήρα βιντεοπαιχνίδι αλλά Μπενακης Βγενάκης εγώ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και εγω με τα μαθηματα δεν ειχα θεμα αλλα ειχα δωσει το λογο μου στον πατερα μου οτι θα πηγαινα το καλοκαιρι(εκεινο οπου μου ειχαν αγορασει τον 6128)μαζι του στο μαγαζι για να τον βοηθαω.Ε λιγο τα ξενυχτια στη γειτονια με τα παιδια παιζοντας κρυφτο λιγο και το παιχνιδι στον Amstard μετα απο λιγο καιρο που να σηκωθω να παω μαζι του.Γυρναω λοιπον ενα μεσημερι απο παιχνιδι που πηγε ο Amstrad μαμα???Α τον πηρε ο πατερας σου και τον πηγε πισω απο κει που τον πηραμε γιατι δεν κρατησες το λογο σου.Κλαμα εγω..Τελικα μου το φερανε πισω και η ιστορια αυτη εγινε αλλη μια φορα.Ακομα και σημερα δεν εχω μαθει που τον πηγαινανε και τον κρυβανε..

Παντως μιας και πλεον εμεις ειμαστε γονεις οι περισσοτεροι ας δειξουμε λιγο κατανοηση παραπανω στα παιδια μας αφου ξερουμε...Και αν τελικα φτασουμε στο αμην ας μην τα πεταξουμε απο καποιο μπαλκονι και τα στειλουμε τα καημενα τα μηχανηματα στον παραδεισο.Ασε που μπορει να χτυπησεις και κανεναν που περναει απο κατω.Τοσα <<παιδια>>υπαρχουν εδω μεσα που θα ξερουν τι να το κανουν.
 
Δεν εχει σχεση με απογειωση απο τους γονεις αλλα το gameboy μου ειχε ενα παρομοιο ατυχημα :( .

Ειμαι 6 ετων πηγαινω 1η δημοτικου ειμαι σε ενα πεζοδρομιο με το gameboy στο χερι και παιζω (αν δεν κανω λαθος R-type). Ετσι οπως καθομαι κατι γινεται και μου φευγει το gameboy απο τα χερια περνει 2-3 τουμπες και προσγειωνεται στην μεση του δρομου κανω να πεταχτω να το πιασω αλλα ερχοντε αυτοκινητα... Καθομαι και βλεπω το gameboy μου να "χοροπηδαει" καθως το παταει ενα αυτοκινητο!!

Μολις αδειαζει ο δρομος παω και το παιρνω εχει αρκετες γρατζουνιες βαζω τον διακοπτη στο off , ανοιγω στο on και "Nintendo"! Αυτα ειναι το gameboy δουλευε , ειχε χαλασει μονο το ηχειο!!

ps. μετα απο καποιους μηνες χαλασε εντελως αλλα δεν ξερω αν σχετιζεται με το πεσιμο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
kajwbtfe είπε:
Παντως μιας και πλεον εμεις ειμαστε γονεις οι περισσοτεροι ας δειξουμε λιγο κατανοηση παραπανω στα παιδια μας αφου ξερουμε...Και αν τελικα φτασουμε στο αμην ας μην τα πεταξουμε απο καποιο μπαλκονι και τα στειλουμε τα καημενα τα μηχανηματα στον παραδεισο.Ασε που μπορει να χτυπησεις και κανεναν που περναει απο κατω.Τοσα <<παιδια>>υπαρχουν εδω μεσα που θα ξερουν τι να το κανουν.
Νομίζω ότι στο θέμα αυτό τα παιδιά μας είναι πιο τυχερά καθώς οι γονείς τους (εμείς) έχουν εμπειρίες με βιντεοπαιχνίδια εν αντιθέσει με τους γονείς μας (η πλειοψηφία φαντάζομαι) που τα έβλεπαν σαν ούφο. Εξάλλου ήδη πολλοί από μας έχουν ήδη κάνει μια καλή προίκα που θα ήθελαν να μοιράζονται με τα παιδιά τους. Για να τα πετάξουμε ούτε λόγος. Τόσο κόπο και χρήμα ξοδέψαμε για να τα μαζέψουμε.
 
Πίσω
Μπλουζα