Αγαπημένη Χριστουγεννιάτικη ταινία [Poll]

[perlastar]

Είχα ξεχάσει να ψηφίσω εδώ, από αυτά της λίστας επέλεξα τα Gremlins, με κριτήριο την πιο ωραία Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, και δεύτερο για μένα το A Christmas Carol. Αλλά όπως είπαν κι άλλοι όντως θα έπρεπε να υπάρχει και το Home Alone, τότε δεν ξέρω ποιό θα επέλεγα πρώτο.

 

[Aardvark]

Εννοειται το Scrooged. Τωρα αυτο το Die Hard που το βαζουμε και το ξαναβαζουμε, εξελισσεται μεν τα Χριστουγεννα αλλα μονο Χριστουγεννιατικη ταινια δεν ειναι.

Δικαιωθηκα 9 χρονια μετα και επισημα.

Κοποι χρονων απεδωσαν. 

Απο την FOX ηρθε η αναγνωριση.

 

[darkhado]

Gremlins

One magic christmas

Scrooged

Batman returns

A christmas carol

Home alone 1+2

Ernest saves christmas

National lampoon christmas vacation

Nightmare before christmas

Die hard

 

[Aardvark]

 

[αριαδνη]

It s a wonderful life πρώτη και δεν την αλλαζω , παλιά που είχα ψηφίσει δεν τις είχα δει ολες!
Δεύτερη το θαύμα στην 34 λεωφόρο, τρίτη το " ενώ εσύ κοιμοσουν" / παιδιά είναι τόσες ακόμα όπως το i will be home At christmas του 98' το ενώ εσύ κοιμοσουν του 94, ο φροστυ ο χιονανθρωπος που είναι ο πατέρας του παιδιού που πεθαίνει και γίνεται χιονανθρωπος από τις παλιες καλά τελειωμό δεν έχουν white christmas , it hàppened in the 5 avenue, το μικρό μαγαζάκι στην βουδαπεστη κτλ.λοιπόν κάποιος να βαλει και άλλη δεκάδα πλιζζ

 

[Always Somewhere]

Δαγκωτό και εγώ!

It's a Wonderful Life

thedailyowl.gr

Diese Domain steht zum Verkauf!

www.thedailyowl.gr

 

[αριαδνη]

Δαγκωτό και εγώ!

It's a Wonderful Life

thedailyowl.gr

Diese Domain steht zum Verkauf!

www.thedailyowl.gr

Από τις καλύτερες του παγκόσμιου σινεμά!!! Ότι και να πει κανείς λιγο

 

[80s_born_and_bred]

Αγαπημενη χριστουγεννιατικη ταινια το Αμαξα Φαντασμα του Victor Sjöström, τον οποιον ο Τσαπλιν ειχε αποκαλεσει τον καλυτερο σκηνοθετη στον κοσμο την εποχη εκεινη. Κατα τη γνωμη μου ειναι καλυτερη (λιγοτερο «χολυγουντιανη») απ´το It’s a wonderful life (την οποια παντως ψηφισα ως καλυτερη απ´τη λιστα). Εχει παρομοια θεματικη, γι αυτο την αναφερω για όσους δεν την εχουν δει:

Σύμφωνα με έναν παλιό Σκανδιναβικό μύθο, ο τελευταίος αμαρτωλός που θα πεθάνει πριν την αλλαγή του νέου χρόνου, γίνεται ο οδηγός της καταραμένης άμαξας - Φάντασμα, η οποία μεταφέρει τους νεκρούς στον κάτω κόσμο. Το βαρύ αυτό φορτίο τελειώνει μόνο στην αλλαγή του επόμενου χρόνου τότε που αντικατασταθεί η ψυχή του οδηγού.
Η ιστορία ξεκινάει την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όπου η ετοιμοθάνατη Αδελφή Έντιτ, νοσοκόμα του Στρατού Σωτηρίας έχει μια τελευταία ευχή. Να δε τον Ντέιβιντ Χολμ, έναν αλκοολικό ξεροκέφαλο άντρα που πριν ένα χρόνο τον είχε περιθάλψει σε άσχημη κατάσταση και τον είχε ερωτευθεί. Ο Ντέιβιντ Χολμ κάθεται σε ένα νεκροταφείο και μπλέκεται σε έναν καυγά που έχει πολλή άσχημη κατάληξη για τον ίδιο.

Η συγκεκριμένη ταινία είναι ιστορική και σταθμός στον κινηματογράφο και την εξέλιξη αυτού. Συγκεκριμένα ο Ίνγκμαρ Μπέρκμαν την θεωρούσε την καλύτερη ταινία που γυρίστηκε και σε τακτά χρονικά διαστήματα οργάνωνε προβολές για τους μαθητές του. Ο Μπέργκμαν τίμησε τον σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή της ταινίας δίνοντάς του τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις "Άγριες Φράουλες".

Το σενάριο είναι βασισμένο στην νουβέλα της Σέλμας Λάγκερλεφ, της βραβευμένης με Νόμπελ συγγραφέως του Νηλς Χόλγκερσον. Η ιστορία λίγο πολύ θυμίζει την "Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" του Τσάρλς Ντίκενς. Ο Ντέιβιντ Χόλμ σε μια διάσταση μεταξύ ζωντανών και πεθαμένων συναντάει έναν παλιό του φίλο ο οποίος του μιλάει για το βαρύ φορτίο του οδηγού της άμαξας. Μέσω αλλεπάλληλων αναδρομών στο παρελθόν ο καταραμένος οδηγός δίνει την ευκαιρία στον Ντέιβιντ να κάνει έναν απολογισμό και μια εκτίμηση των πράξεων του.

Το ταξίδι του Ντέιβιντ στο παρελθόν έχει στηθεί αριστοτεχνικά από τον Βίκτορ Σγιόστρεμ. Με την πρωτοποριακή χρήση της διπλοτυπίας (απεικόνιση φαντασμάτων) και των αφηγήσεων μέσα σε αφηγήσεις ο σκηνοθέτης καταφέρνει να δώσει σχεδόν ένα αποτέλεσμα ποιητικό. Οι διάλογοι είναι εύστοχα δοσμένοι χωρίς να κουράζουν και τα πλάνα αναδεικνύουν την βασανισμένη πλευρά των πρωταγωνιστών. Ο κάθε χαρακτήρας είναι απλά φτιαγμένος αλλά όχι απλοϊκά. Δείχνει ότι συναισθάνεται το βάρος των πράξεών του χωρίς να ξεπέφτει σε μελοδραματισμούς, ενώ αρκετές φορές το βλέμμα των πρωταγωνιστών μας φανερώνει τις πιο ενδόμυχες σκέψεις τους.

Η ταινία αρχικά είχε λογοκριθεί λόγω της υπερβολικά τρομακτικής ατμόσφαιρας της, αλλά εκ των υστέρων προβλήθηκε κανονικά στις αίθουσες μετά από παρέμβαση της ίδιας της συγγραφέως. Ο δε Σγιόστρεμ για να μπορέσει να αποτυπώσει τα συναισθήματα των άστεγων και μέθυσων χαρακτήρων του, για αρκετό καιρό μεταμφιέζονταν σε ζητιάνο και τριγυρνούσε στις φτωχογειτονιές της Στοκχόλμης. Μόλις τελείωσε το σενάριο της ταινίας πήγε στο σπίτι της Λάγκερλεφ και της το διάβασε δυνατά. Η Λάγκερλεφ ενέκρινε το σενάριο και ο Σγιόστρεμ προχώρησε στην ολοκλήρωση της ταινίας.

Η ταινία εν τέλει συνδυάζει τον ρομαντισμό με τον τρόμο. Ο Ντέιβιντ Χολμ σαν άλλος ήρωας του Ντοστογιέφσκη περνάει από το έγκλημα στην τιμωρία και από την τιμωρία στην εξιλέωση. Όμως στον δρόμο αυτό θα συναντήσει τον φύλακα άγγελο του, την νεαρή νοσοκόμα, που μέσα από τον έρωτα της για τον ίδιο θα του φανερώσει ένα μονοπάτι που ο ίδιος αγνοούσε επιδεικτικά.
Αν κάποιος λοιπόν περάσει τα προσκόμματα της έλλειψης του ήχου και των γρήγορων πλάνων, θεωρώ πως θα απολαύσει ένα αριστούργημα της 7ης τέχνης.
Από μένα 9/10.

ΥΓ: Ο Κιούμπρικ στο αριστούργημα του "Η Λάμψη" δανείστηκε σκηνές από την συγκεκριμένη ταινία (ναι, αυτή με το τσεκούρι και την πόρτα!!)

https://cinemaclub.gr/forum/viewtopic.php?t=1006

 

[Always Somewhere]

Ωωω φίλε! Δεν το έχω δει.. Θα προσπαθήσω να το βρω!

Thanks και για την πολύ ωραία παρουσίαση!

 

[αριαδνη]

https://www.buzzfeed.com/cheerstotheelves/which-great-christmas-movie-are-you-2g0ece7cw
Για κάντε και το κουιζακι!