Αγαπημένη σειρά του Γιάννη Μαρή

[Wally]

Ποια σειρα που βασιστηκε σε μυθιστορηματα/νουβέλες του Γιαννη Μαρή σας άρεσε πιο πολυ?

Αστυνομικές ιστορίες

Το Μυστικό του Άσπρου Βράχου

Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη

Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα

Το Μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη

Μια γυναίκα από το παρελθόν

Ιστορίες του Αστυνόμου Μπέκα

αν ξεχναω καμια...let me know

 

[tvseriesfan548]

να διορθώσω κάτι χωρίς παρεξήγηση η εξαφάνιση του τζων αυλακιώτη άρχισε να προβάλλεται τον μάιο του 1985 και όχι του 1983

 

[rigardie]

Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη 100%

 

[Gryzor]

Λίιιιγο OT, είχε προχθες η κρατική το πρωί (ελέω απεργίας δημοσιογράφων) το Έγκλημα στο Κολωνάκι του Μαρή, και φαινόταν φοβερό φιλμ νουάρ - όσο πρόλαβα να δω πριν φύγω για δουλειά. Το έχει κανείς;;

 

[tsalk]

Πάντως μεταξύ των 1) η εξαφάνηση του Τζων Αυλακιώτη 2) Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα 3) Το μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη και 4) το μια γυναίκα από το παρελθόν εγώ τουλάχιστον δεν μπόρεσα να καταλήξω ποιά σειρά μου άρεσε πιο πολύ γιατί τις θεωρώ όλες εξαιρετικές. Έτσι έβαλα κλήρο για να ψηφίσω και εγώ και τυχερή σειρά (που πήρε την ψήφο μου) ήταν Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα. Μετά από αυτό θα πρέπει να ανέβουν οι τίτλοι του

 

[Gryzor]

Παρ'ότι ψήφισα Τιμόθεο, να πω πως, δυστυχώς, λόγω της επιτυχίας που είχε σημειώσει το είχαν παρατραβήξει όσο δεν πήγαινε!!!

Το βλέπαμε φανατικά με τους γονείς μου και την αδερφή μου. Προς το τέλος έπρεπε να φύγουμε για κατασκήνωση (εντελώς ρετρό το ποστ!) και τσαντιζόμασταν πολύ που θα χάναμε τα τελευταία επεισόδια λόγω αυτού του τραβήγματος. Οπότε οι γονείς μας μας λέγανε κάθε εβδομάδα το τί γινότανε

 

[Οτάνις]

Ο Αυλακιώτης ήταν πιο κλασσάτος, πιο προσεγμένη παραγωγή, πιο "θεατρικές" οι προδιαγραφές του, με περισσότερο μεράκι καμωμένος.

Στο μεταίχμιο των "καθαρών" 80's, πριν τα σαρώσει όλα η λαίλαπα των επερχόμενων 90's.

Ο Κώνστας υπήρξε προφανέστατα αίτιος πολλών παιδικών-εφηβικών ψυχικών τραυμάτων.

Πρέπει να ανέβαζε τον ανά την επικράτεια μ.ο. αδρεναλίνης κατά τις ώρες προβολής του αποφασιστικά.

Και μια φορά που δεν το είδαμε, έπρεπε να δουμε στην ΕΡΤ1 τον τελικό του Ευρωμπάσκετ και αδρεναλινιαστήκαμε και πάλι δεόντως.

Πιο κλασσική αστυνομική δομή, σε αγκαθακριστοειδές καλούπι.

Αλλά και κάπως λιγότερο πολύπλοκο και λιγότερο προσεγμένο, με απαράδεκτες ατέλειες, αναχρονισμούς και γενικά "στήσιμο" κατώτερο του Αυλακιώτη.

Το έβλεπα όμως και κατά δυο χρόνια μεγαλύτερος (2 χρόνια είναι τεράστια διαφορά σε κείνες τις ηλικίες) και έτσι συναισθηματικά έχω δεθεί περισσότερο με τον Τίμο.

Εκτός των άλλων ομοιοτήτων, πράγμα φυσικό, αφού πρόκειται για τους ίδιους δημιουργούς (Μαρή - Ανδρέου),

απολύτως χαρακτηριστική ήταν η ανισότητα στην απόδοση των ηθοποιών:

και στις δύο περιπτώσεις υπήρχε μια ομάδα που έδινε ρέστα και κάποιοι άλλοι εκτός κλίματος αγώνος.

Στον Αυλακιώτη, βασικοί οι Πάρλας, Κανδήλας ("Ούρλιχ" - είχε κάνει και τη διασκευή του κειμένου του Μαρή), Κουρκουμέλος ή κάπως έτσι (Ο Κόνορ) κλπκλπκλπ. Στον πάγκο πχ ο διευθυντής της εφημερίδας Λουκάκης,

ενώ ο υπερτριακονταετής έρως μου γι' αυτή, δε μ' εμποδίζει να δω ότι το κατά τα άλλα άξιο και ταλαντούχο Νοράκι ήταν κάπως όχι καλό,

αφού επέλεξε να παίξει τη μυστηριώδη και τετραπέρατη Βάλια με ενζενί προδιαγραφές

(με αποκορύφωμα τη σκηνή, που την κουρεύουν ως κρατούμενη οι γερμανοί κι αυτή έχει ύφος κακιωμένης θυγατέρας, που δεν της παίρνει γλυφιτζούρι ο μπαμπάς της).

Στον Τίμο, απ' τη μια ρεσιτάλ από Χρυσικάκο, Τσιούνη (που προσφάτως πήγε και χώθηκε σε κάτι κρατικές επιτροπές του ΥΠΠΟ...υπό τον Ζαχόπουλο και μας ξενέρωσε), Καρύδη, Καρατζά, Ξενίδη κλπ κι απ' την άλλη παγκίτισσα η Διαλυνά, ο κάπως_σιτεμένος_για_βοηθός_του_Μπέκα, του οποίου μου διαφεύγει το όνομα, ο φανερά ιταλός τουρίστας Μαλατέστα, η καρικατούρα φανατικού γερμανού, που παίζει τον Βολφ -ακόμα κι ο Γαλανός ήταν κάπως εκτός κλίματος.

Ωστόσο, ο Τιμόθεος θά 'πρεπε να μείνει ούτως ή άλλως στην ιστορία ως η μοναδική περίπτωση, όπου η Μιμή βλέπεται στοιχειωδώς, ακριβώς επειδή έβγαζε μια νταρκίλα και μια αποστασιοποίηση και δεν εξετράπη σε βεντετίστικα ναζιάκια.

Βέβαια, στον Τιμόθεο υπάρχει και μια εντυπωσιακή ποικιλία οικολογικών σκηνών με τα εναλλασσόμενα γουνικά της κας Μιμής Κώνστα

(να φοράει ΟΛΟ το τομάρι και η φάτσα της αλεπούς να σε κοιτά μακάβρια), που δύσκολα θα διαγραφούν από την μπλακ λιστ της γκρινπις, αλλά, πάλι, ΠΟΣΟ να συγκρατηθεί κανείς;

Κάπως έπρεπε να μας υπενθυμίζει περί ποίας ντίβας πρόκειται.

Μερικές αβαρίες έχουν γίνει και στη μουσική.

Στον Αυλακιώτη με το χατζηνασέικο σήμα, σε κάποιες σκηνές κάργα μυστηρίου παίζει το Shine on you crazy diamond των Pink Floyd (!!!).

Συνήθως ακούγονται παραλλαγές πάνω στο θέμα της ψυχεδελικής εισαγωγής των πλήκτρων,

αλλά υπάρχουν και μια - δυο καρα-λολ περιπτώσεις, που το θέμα παίζει απαράλλαχτο, όπως το γέννησε ο Waters του - Γιώώώργοο;;;

Στον Τίμο, τη μουσική του οποίου έχει γράψει ο (και θεατρικός συγγραφεύς) Κώστας Λιάκουρης,

το σήμα μου θυμίζει έντονα ένα παλιό jazz standard (αν το βρω, θα τον κλείσω μέσα. Ή θα μπορούσα να φωνάξω τον Μπέκα, αλλά είναι βάρβαρο για ένα τέτοιο θέμα να χτυπήσει το θορυβωδέστατο τηλέφωνό του, την ώρα που θα ρουφάει μεγαλειωδώς το καφεδάκι του ο άνθρωπος).

Ο Τίμος, όμως, έχει "γράψει" και για κάποιους ασυγχώρητους αναχρονισμούς, τύπου κρις κραφτ στο λιμάνι της Ύδρας (νομίζω στην Ύδρα πάλι η Μιμή κοιτάζει μια φωτισμένη βιτρίνα) το 1955 υποτίθεται,

με αποκορύφωμα την εμφάνιση Μαλατέστα με τζιν!!

Τέλος, θα πρότεινα να προστεθεί στο παρόν γκάλοπ το ερώτημα

"πόσοι πρωταγωνιστές του Ανδρέου θα πεθάνουν εφεξής από καρκίνο του πνεύμονος;" ή "σε ποιες σκηνές οι ηθοποιοί ΔΕΝ καπνίζουν;"

- μιλάμε ότι οι άνθρωποι έπρεπε να ζητήσουν επίδομα ανθυγιεινής κανονικά, δηλαδή.

ΥΓ- Κάποιες "ιστορίες του Μπέκα" ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ θέλουν εδώ μέσα;

Α, μην ξεχάσω. Καλό θα είναι, όταν γράφουμε για παλιά σήριαλ, ειδικά για αστυνομικά, να μην αποκαλύπτουμε την πλοκή και -για όνομα- το όνομα του δολοφόνου.

Αφιερωμένο στον συναγωνιστή, που έκανε όλα τα παραπάνω στο θρεντ των "Ιερόσυλων" και μου κατέστρεψε την περιέργεια δεκαετιών.

Φίλε/-η μου, κάμε έντιτ το ποστ σου κατεπειγόντως, για να μην την πληρώσουν κι άλλοι- πάντα φιλικά.

 

[Wally]

Οτάνις απιστευτα ενδιαφερον/διασκεδαστικο το κειμενο σου. Η καλυτερη αναλυση των σειρων αυτων που εχω διαβασει!

Οσο αφορα το ΥΓ εχεις καποιο δικιο...

 

[manos426f]

Α, μην ξεχάσω. Καλό θα είναι, όταν γράφουμε για παλιά σήριαλ, ειδικά για αστυνομικά, να μην αποκαλύπτουμε την πλοκή και -για όνομα- το όνομα του δολοφόνου.Αφιερωμένο στον συναγωνιστή, που έκανε όλα τα παραπάνω στο θρεντ των "Ιερόσυλων" και μου κατέστρεψε την περιέργεια δεκαετιών.

Φίλε/-η μου, κάμε έντιτ το ποστ σου κατεπειγόντως, για να μην την πληρώσουν κι άλλοι- πάντα φιλικά.

Έβαλα spoiler tags στο εν λόγω thread...

 

[drspiros]

Στον Τίμο, τη μουσική του οποίου έχει γράψει ο (και θεατρικός συγγραφεύς) Κώστας Λιάκουρης, το σήμα μου θυμίζει έντονα ένα παλιό jazz standard (αν το βρω, θα τον κλείσω μέσα. Ή θα μπορούσα να φωνάξω τον Μπέκα, αλλά είναι βάρβαρο για ένα τέτοιο θέμα να χτυπήσει το θορυβωδέστατο τηλέφωνό του, την ώρα που θα ρουφάει μεγαλειωδώς το καφεδάκι του ο άνθρωπος).
Ο Τίμος, όμως, έχει "γράψει" και για κάποιους ασυγχώρητους αναχρονισμούς, τύπου κρις κραφτ στο λιμάνι της Ύδρας (νομίζω στην Ύδρα πάλι η Μιμή κοιτάζει μια φωτισμένη βιτρίνα) το 1955 υποτίθεται,

με αποκορύφωμα την εμφάνιση Μαλατέστα με τζιν!!

To σημα των τιτλων του Τιμοθεου, που δεν ειναι φυσικα του Κώστα Λιάκουρη, υπαρχει και στους τιτλους της ταινιας "Ευτυχως τρελαθηκα" με το Νικο Σταυριδη.

Οσο για την αλλη παρατηρηση σου μενω εντυπωσιασμενος. Μετα απο 20 χρονια αντιλαμβανομαι τι δε μου πηγαινε καλα σε εκεινα τα υπεροχα γυρισματα στην Υδρα. Τωρα συνειδητοποιω οτι ηταν οντως πολυ "συγχρονα" σε σχεση με την εποχη που διαδραματιζοταν το εργο.

 

[johnalepou]

Ξερω ποιο ειναι το κομματι των τιτλων του Τιμοθεου,θυμιστε μου να το βαλω στο κουιζ ομως!

 

[Οτάνις]

Μερικά ενσταντανέ ενδυματολογικού σουρρεαλισμού -γιατί στο θρεντ αυτό μιλάμε με ντοκουμέντα.

Στο πρώτο εξ αυτών ο Μαλατέστα

με τσαγανό θαμώνα των εσπρεσσάδικων της πλατείας Αγίου Μάρκου εξηγεί στους παρισταμένους τι έχει παιχτεί στο βυθό

(ή ο ημεδαπός υπόκοσμος του 1955 δεν είχε το νόου χάου για υποβρύχιες βρωμοδουλειές και χρειαζόταν τη συνδρομή του διεθνούς εγκλήματος

-αθώες εποχές-

ή ο Μαλατέστα, όπως μαρτυρά η εμφάνισή του, ήταν μπροστά από την εποχή του.

Σε κάθε περίπτωση προτιμάμε την πρώτη εκδοχή ως συνεπείς 80's ρετρομάνιαξ.)

Παρακάτω, έχει παιχτεί παρεξήγηση με Ξάνθο και ο συμπαθής Καραμήτρος σηκώνεται για τσαμπουκά με αποτέλεσμα να σκίσει όλα τα καλσόν της Ύδρας

(Τους χωρίζει ο Αποστόλου τελικά, αλλά η φράση "που πά', ρε Μαλατέστα" από 'κει προέρχεται, πάντως).

Στην επόμενη συνεχίζει απτόητος και ζητά με αέρα Ρώμης

(ενώ ο τύπος είναι φανερά απ' το Μπάρι, αλλά ας όψεται η ξενομανία μας)

από την κα Αργύρη να φάνε κάπου έξω για βράδυ (γι' αυτό έβαλε το φουτουριστικό έιτις συνολάκι, για εφφέ στη γκόμενα),

δευτερόλεπτα πριν δειπνήσει τελικά μόνος του το χυλό που του σέρβιρε.

Και κλείνω με ένα ακόμη μπουνιουελικό σκρίνσοτ από την άφιξη στην Ύδρα των 'Αλεξ, Μελαχρινού και Ντίνου,

ο εκ των οποίων Βαλτινός με ρέιμπαν και πλήρως ενημερωμένος (από τις 24 Ώρες) για το πόσες κάρτες συμπλήρωσε ο Ζάτετς κι αν θα παίξει ο Καφκενάρης την Κυριακή,

συναναστρέφεται τον αιφνιδίως μπελ επόκ Χρυσικάκο.

Την παρτίδα κερδίζει ως εκ τούτου ο Καρατζάς/Μελαχρινός,

ο οποίος φέρει την πουκαμίσα του συνταξιούχου σε ασθενές σιέλ του νοσοκομείου,

που είναι διαχρονικό ρούχο παλαίμαχου.

Είχε καταφανές δίκιο στις 24 Οκτωβρίου ο συνάδερφος Gryzor,

που έγραψε ότι το τράβηξαν όσο δεν πήγαινε, αφού κατά πάσα πιθανότητα αυτές οι απιθανιές έγιναν σε γυρίσματα εκτός αρχικού σχεδιασμού,

όταν είδαν ότι η σειρά είχε επιτυχία και αποφάσισαν να αυξήσουν τη διάρκειά της κρατώντας σταθερό το κόστος της

(με θύματα των περικοπών το μισθό του ενδυματολόγου, στυλίστα κλπ).

Άρα -νέο δίλημμα- ή ο Κακογιάννης κινηματογράφησε αυθεντικά την Ύδρα του '50 στο "κορίτσι με τα μαύρα" ή ο Τίμος.

Για τους ίδιους ανωτέρω λόγους επιλέγουμε τη δεύτερη εκδοχή

 

[Wally]

Οτάνις ελιωσα στα γελια λεμε απο την φοβερη αφηγηση σου

 

[kojak]

Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα

 

[johnalepou]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=SAQZYw0kXLQ]YouTube - "Topsy Part I" Cozy Cole

 

[johnny19818]

Ήμουν ανάμεσα στην εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη και τις Ιστορίες του Αστυνόμου Μπέκα αλλά η ψήφος πήγε στο 2ο.

 

[Bambinella]

Πως μου ξεφυγε εμενα αυτο το θεμα; Να εισαι καλα johnny με τις ανασκαφες σου!

Ψηφισα Θανατο του Τιμοθεου Κωνστα γιατι τη σειρα την αγαπησα οσο ελαχιστες στη ζωη μου. Παρ' ολο που αντιλαμβανομουν τους αναχρονισμους της, ειχα τετοια λυσσα να την παρακολουθησω που δε με πειραζαν σχεδον καθολου! Μου ειχε αρεσει πολυ που ο Ερρικος Ανδρεου δεν εδωσε τελικα τον πρωταγωνιστικο ρολο στη γυναικα του, μια που αρχικα το ονομα της Βαλσαμη ειχε ακουστει. Θα ηταν κριμα να μην απολαμβαναμε τη θεσπεσια Μιμη Ντενιση ως Μαγδα. Δεν ξερω εαν εχει ταιριαξει τηλεοπτικος ρολος σε ηθοποιο τοσο πολυ οσο ο ρολος της Μαγδας σε εκεινη.

Διαβασα τα σχολια του Οτανις για τη σειρα κι αυτο που εχω να πω ειναι οτι λυπαμαι παρα πολυ που ενα τετοιο μελος με πνευμα, παρατηρητικοτητα και χιουμορ εκανε τοσο λιγα ποστ στο Ρετρομανιαξ.

Που εισαι βρε Οτανις να γραψεις κι αλλα;

 

[tonytony]

Τώρα ψήφισα κι εγώ! Ασυζητητί ο Τιμόθεος Κώνστας! Την σειρά την έχω δει 3-4 φορές και μπορώ να την ξαναδώ άλλες τόσες! Πολύ ατμοσφαιρική και καλοδουλεμένη!

 

[αριαδνη]

Ο θανατος του Τιμοθεου Κώνστα χωρις άλλη σκέψη: Γινόνταν ατελείωτες συζητήσεις στην γειτονια μεταξυ μεγάλων ξεχωρα και πιτσιρικάδων για το ποιος είναι ο δολοφόνος, ακομα και στα καφενεία που παιζανε οι πολιτικές συζητήσεις που ηταν στα φόρτε τους τοτε, βλέπανε Τιμόθεο Κώνστα! Ηταν φαινόμενο η σειρα, την παρακολουθούσανε ανθρωποι που ποτε δεν είχαν ξαναδει τηλεόραση, μονο άλλη μια σειρα που έκανε τετοια αίσθηση θυμαμαι, το ''και οι πλούσιοι κλαίνε'' . Επίσης μεγάλος παιδικός φόβος οι τιτλοι έναρξης/ η Ντενιση πολύ καλή ως Μάγδα, ουτε μπορω να φανταστω και άλλη, όπως και ο Ξενίδης ως Μπέκας μα και ολοι οι ηθοποιοι ηταν απόλυτα ταιριαστοι στους ρόλους τους.

 

[Metalcandyman]

Ολα ειναι αγαπημενα αλλα οι ιστοριες του στυνομου μπεμπα ειναι αυτες που ψηφιζω.