Με βλεφαρίδα κάγκελο (και τελείως ανομιοόμορφα κατανεμημένη) πήγαινε να γράψει ιστορία η δις Ατζολετάκη? (Υποθέτω γι' αυτήν πρόκειται αν και δεν μου μοιάζει πολύ).
καλά έχω πάθει σοκ. Γονείς 17χρονης; Να είναι 50αρηδες;; Μπορεί ούτε 50 !!!!!
Ευτυχώς αλλάξανε οι εποχές και θα γλιτώσω την κατάθλιψη του να γερνας με το ζόρι και πριν την ώρα σου.
Όταν έρθει η ώρα μου, εκεί γύρω στα 78, πολύ ευχαρίστως να γεράσω!!
Ναι, όπως όλοι που θυμούνται προηγούμενες ζωές ήταν Κλεοπάτρες και γενικώς βασιλιάδες κι άρχοντες. Κανείς δεν θυμάται προηγούμενη ζωή που ήταν δούλος. Για να γίνεις Μαίρη Πικφορντ και Λίλιαν Γκις και πολύ περισσότερο Κοκό Σανέλ δεν αρκεί να ζεις στα 1920. Κι η γιαγιά μου ζούσε τότε αλλά δεν έγινε. Ούτε φορούσε μπλε ρουά, ουρανί (αυτό σιέλ δεν το λέγαμε?), οσεάν. Τσεμπέρι και μαύρα φορούσε.
Αν την εποχή εκείνη η λευκοντυμένη λευκή πήγαινε σε ρεβεγιόν στη Νέα Ορλεάνη με τον τρομπετίστα του κλαμπ, δεν θα τον αφήνανε να μπει. Στην καλύτερη περίπτωση, διότι στη χειρότερη θα τον λυντσάρανε.
Στο Αμέρικα τότε "απαγορευόταν" να φοράς άσπρα μετά την Μέρα Εργασίας (που πέφτει νομίζω κάπου τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου) οπότε το ρεβεγιό με άσπρα αποκλειόταν. Θα την ξεπαστρευαν.
Labor day είναι πάντα αρχές Σεπτεμβριου. To "Όχι άσπρα μετά το Labor Day" ήταν εθιμικός κανόνας καλής συμπεριφοράς, όχι νόμος, και συμπληρωνόταν "αν δεν μπορείς να πας διακοπές φθινόπωρο και χειμώνα". Οι πλούσιοι μπορούσαν, και φορούσαν. Οι φτωχοί όχι. Η κυρία Σταθακοπούλου λοιπόν θα μπορούσε.
Μετριόφρων η κυρία Καφαντάρη. Ο μόνος λόγος που δεν έγινε Ίνγκριντ Μπέργκμαν ή έστω η παρακατιανή Ώντρευ Χ. είναι ότι γεννήθηκε σε λάθος εποχή και λάθος χώρα. Αμ η λάμψη που είχαν αυτές και άλλες θεές κακομοίρα μου ήταν εσωτερική, δεν οφειλόταν σε προβολέα που τους έπεφτε στη μούρη. Ου πάσης γυναικός ες Χόλλυγουντ εσθ' ο πλούς.