Αγαπημένο (θεατρικό) Μιούζικαλ της Αλίκης

[dimitri10b]

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν η πρωτεργάτρια του μουσικού θεάτρου στην Ελλάδα. Οι πολυδάπανες παραγωγές της στο θέατρο της οδού Αμερικής και στο κηποθέατρο Αλίκη έχουν αφήσει εποχή και τα έργα αυτά έχουν σφραγιστεί από την λαμπερή της παρουσία. Η Αλίκη υπηρέτησε το δύσκολο θεατρικό είδος 20 ολόκληρα χρόνια σχεδόν ασταμάτητα από τη δεκαετία του 70 μέχρι το 1996...



Ποιο είναι το αγαπημένο σας και αν το είχατε δει τι έχετε να θυμάστε από αυτό;;;




*1973,77,93 Ωραία μου Κυρία (My Fair Lady)


*1976,79 Καμπίρια (Sweet Charity)


*1978 Καμπαρέ (CABARET)


*1980,83 Εύθυμη Χήρα (The Merry Widow)


*1981 Εβίτα (EVITA)


*1983 Βίκτωρ-Βικτώρια (Victor-Victoria)


*1994-96 Η Μελωδία της Ευτυχίας (The Sound of Music)



Να αρχίσω εγώ με μια –δαγκωτή- ψήφο στην Εβίτα!!!

 

[tonytony]

Από τα παραπάνω έχω δει μόνο την "Εύθυμη χήρα" του 1983 και φυσικά τη "Μελωδία" 3-4 φορές...Οπότε αγαπημένο θα πω τη "Μελωδία" , για την οποία έχω και μνήμες...

 

[spyrosd]

evita μακραν. Εκει καταλαβα -αν και πολύ μικρός- πόσο σπουδαία ηθοποιός ήταν

 

[johnalepou]

Την Μελωδία, καθ ότι ήταν και η μόνη που είδα live

(H Ωραία μου Κυρία του 93-94 είχε στοιχεία από το μιούζικαλ,αλλά δεν ήταν ακριβώς αυτό)

 

[Bambinella]

Παντα ειχα μια απεχθεια προς τα μιουζικαλ, ειτε αυτα ηταν θεατρικα ειτε κινηματογραφικα.

Θεωρω οτι αυτο το ειδος δεν ταιριαζει στον Ελληνα και περαν αυτου, το βρισκω κρυο. Μονο τα μιουζικαλ του Δαλιανιδη μου αρεσαν, ισως επειδη τα ειχε προσαρμοσει στην ελληνικη πραγματικοτητα.

Τη Μελωδια της ευτυχιας που την παρακολουθησα απο την τηλεοραση, τη βρηκα συμπαθητικη και η Αλικη ηταν μια πολυ γλυκια καλογρια, οποτε προτιμω αυτο.

 

[atanasio]

Τα έχω δει όλα και πιστεύω ότι η καλύτερη δουλειά της Αλίκης ήταν στο "Καμπαρέ" και στο "Βίκτωρ, Βικτώρια". Αλλά θυμάμαι με συγκίνηση και τη "Μελωδία της ευτυχίας" (κι ας ήταν πλέον η Αλίκη υπερβολικά μεγάλη για τον ρόλο), επειδή ήταν το τελευταίο της.

 

[dimitri10b]

bambinella, και εγώ παρ'όλο που μου αρέσουν πολλά μιούζικαλ, δεν μπορώ να πω πως το λατρεύω σαν είδος, μερικά μάλιστα τα βρίσκω εκνευριστικά...Θα συμφωνήσω και στο ότι δεν μας πολυταιριάζουν και τα βρίσκω λίγο ''έξω από τα νερά μας'',και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σαν παραγωγές μιας και το Ελληνικό κοινό είναι περιορισμένο...

Οι παραγωγές της Αλίκης, παρόλα αυτά υπήρξαν υποδειγματικές στο σύνολο τους και πιστεύω πως είχε το πακέτο και εφόσον το'81 έφτασε να πρωταγωνιστήσει σε ροκ όπερα μετά μπορούσε να κάνει τα πάντα στο είδος αυτό...Ήταν διατεθειμένη να δουλέψει πάρα πολύ σκληρά και να δώσει χρήματα που άλλοι παραγωγοί ούτε κατά διάνοια δεν θα διέθεταν...Έξω από το καθαρά πρακτικό κομμάτι ήταν όμορφη, λαμπερή, με φωνή που μπορούσε να φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα και γενικά είχε το σκηνικό εκτόπισμα για ν'ανταπεξέλθει.

Δυστυχώς εκεί που θα διαφωνήσω και με τη bambinella και με τον atanasio, είναι για τη Μελωδία, που πέραν της απίστευτης γλυκύτητας σαν Μαρία και της άριστης παραγωγής θεωρώ πως τραγουδιστικά κυρίως δεν ανταποκρίνεται τόσο καλά όσο είχε συνηθίσει το κοινό της...Φυσικά δεν είναι θέμα της ίδιας(δίνει και πάλι τον καλύτερο της εαυτό)μα λόγω της κάποιας ηλικίας της και κυρίως της αρρώστιας της, κάτι που δυστυχώς επηρεάζει το συνολικό αποτέλεσμα

 

[αριαδνη]

Η Αλίκη δούλευε πολύ σκληρά ( πάνω σε αυτό της βγάζω το καπέλο, η αυτοπεποιθηση της και η σκληρη δουλειά την καταξίωσαν και την ανέδειξαν, αν και ευθραστη είχε ψυχή) και σίγουρα στον χώρο του μιούζικαλ θα ήταν πρωτοπόρος την εποχή εκείνη, πρέπει να ήταν η πρώτη που ασχολήθηκε με το είδος, προτου έρθουν και άλλες ξένες παραγωγές από άλλους! εγω θα ήθελα να δω την ωραια μου κυρία, έχω την εντύπωση οτι έπαιξε και την κυρια με τις καμελίες ή την κυρια δεν με μέλει :xm: αλλά μπορεί να γελιέμαι και ειλικρινά μου κάνει εντύπωση που η μις Πέπσι δεν ήταν μιουζικαλ! επίσης η Αλικη ειχε την λάμψη που επρεπε για αυτο το είδος!

 

[dimitri10b]

Αριάδνη, η Αλίκη είχε παίξει και την Κυρία με τις Καμέλιες το '82 με το Γιώργο Κιμούλη στο πλευρό της ως Αρμάνδο και την Κυρία δε με Μέλλει το '92 με τους Μπέζο-Χαικάλη, όμως κανένα από τα δύο δεν είναι μιούζικαλ. Στη Μις Πέπσι, απλά είχε εντάξει ένα μικρό μέρος από ένα τραγούδι της Καμπίρια, ουσιαστικά επειδή και οι δύο ηρωίδες (Καμπίρια-Πέπσι) ήταν πόρνες και έτσι ταίριαζε το τραγούδι και στα δύο έργα, αλλά ούτε η Πέπσι είναι μιούζικαλ