Αγορά τότε και τώρα. Πως την προτιμάτε;

[prisma]

Aγαπητή perlastar...

Τα mall άντεξαν ιδιαίτερα αυτά τα χρόνια και από τους υπόλοιπους όσοι επέδειξαν σεβασμό στον πελάτη και προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα έγκαιρα.

Από κει και πέρα... ναι, έχω πλέον τη τύχη να ζω και να εργάζομαι στην Αγγλία. Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς άσπρο-μαύρο. Υπάρχουν ευέλικτες μορφές εργασίας, αλλά κανείς δε σε κοροϊδεύει. Ξέρεις εξ'αρχής με τι έχεις να κάνεις. Επίσης οι εργοδότες σε οποιαδήποτε περίπτωση υποχρεούνται να σέβονται τα τυπικά (σε αντίθεση με τους δικούς μας). Και ναι.. ορισμένες θέσεις εργασίας εξαφανίζονται σταδιακά. Ας πούμε εδώ υπάρχουν μεν ταμίες στα s/m αλλά υπάρχουν και τα αυτόματα ταμία. Δεν νομίζω ότι σε 10 χρόνια θα λείψει σε κανέναν το επάγγελμα του ταμία. Από την άλλη, τα s/m λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο με αποτέλεσμα να υπάρχουν επιπλέον βάρδιες υπαλλήλων σε άλλες θέσεις.

Όσον αφορά τα "άθλια" ωρομίσθια που αναφέρεις στις ανεπτυγμένες χώρες, πολλοί θα έπεφταν στα γόνατα στην Ελλάδα για να τα πάρουν. Η αγορά στην Ελλάδα ακολουθεί ένα δικό της μοντέλο που είναι 3 πιο φορές πιο άθλιο και καλό είναι να μη γίνονται άτοπες συγκρίσεις.

 

[perlastar]

Prisma, το ότι στην Αγγλία "ξέρεις εξ'αρχής με τι έχεις να κάνεις", όπως λες, δεν σημαίνει ότι οι συμβάσεις μηδενικών ωρών παύουν να είναι κοροϊδία. Έπειτα, εγώ δεν συνέκρινα τις συνθήκες της Αγγλίας με της Ελλάδας, και ξέρω πολύ καλά πως έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα, είπα απλά ότι οι υπόλοιπες χώρες συνήθως μιμούνται τις ανεπτυγμένες, και πιστεύω ότι αυτά που υπάρχουν τώρα στο UK σταδιακά θα έρθουν και στην Ελλάδα, και ήδη έχω δει να γίνεται αυτό. Τέλος, όταν μίλησα για "άθλια ωρομίσθια", αν δεις, αναφέρομαι στα ωρομίσθια των συμβάσεων μηδενικών ωρών, που μπορεί να σε καλέσουν πολύ σπάνια για μια-δυο ώρες. Αν δεν έχεις μόνιμη δουλειά, είτε στην Αγγλία είτε στην Ελλάδα δεν ζεις με αυτά τα ωρομίσθια. Το ότι οι Έλληνες θα έπεφταν στα γόνατα γι'αυτά, χαίρω πολύ, θα ξέρεις καλά ότι και στο UK θα έπεφταν στα γόνατα για κάτι τέτοιο, όπως και κάνουν πολλοί φτωχοί αναγκαστικά, αλλά έτσι δεν μπορείς να ζήσεις. Τέλος πάντων, εμένα οι ανησυχίες μου είναι κοινωνικο-ανθρωπολογικές κι έτσι βλέπω τα πράγματα, oπότε οι απόψεις μας δεν έχουν κανένα κοινό σημείο αναφοράς. τα βλέπουμε από άλλο πρίσμα, prisma

 

[prisma]

Prisma, το ότι στην Αγγλία "ξέρεις εξ'αρχής με τι έχεις να κάνεις", όπως λες, δεν σημαίνει ότι οι συμβάσεις μηδενικών ωρών παύουν να είναι κοροϊδία.

Όχι, δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά ξέρεις πως όσο δουλέψεις θα το πληρωθείς. 10 ώρες την εβδομάδα? 20? 30? Ξέρεις ότι θα τα πάρεις. Καλύτερο από τις "σίγουρες" συμβάσεις στην Ελλάδα με τις αβέβαιες πληρωμές. Τα υπόλοιπα σε πμ.

Και για να μη ξεφεύγουμε πολύ από το κυρίως θέμα του νήματος...

Ένα κομμάτι από την αγορά του χθες που πλέον ανήκει στην ιστορία, δυστυχώς.

[h=3]Το Ρεφραίν & άλλα δισκοπωλεία.[/h]

http://bill-files.blogspot.co.uk/2014/04/blog-post_7560.html

 


Τα τελευταία χρόνια φαινόταν που πάει το πράγμα και το είχαμε πάρει απόφαση οτι το τέλος είναι αναπόφευκτο, αλλά πάντα θα μας (μου) λείπουν.

 

[Nemo]

Δεν ξερω,αλλα πχ στην δικη μου οικογενεια πηραμε εγχρωμη τηλεοραση το 1994,ενω βιντεο δεν πηραμε ποτε..

Βιντεο ποτε επισης .....

 

[Metalcandyman]

Βαλτε και μενα στο club οσων δεν ειχαν ποτε βιντεο.

 

[johnny19818]

Άρα κατά γενική ομολογία να συμπεράνω ότι προτιμάτε την κατάσταση όπως ήταν παλιότερα σε σχέση με την τωρινή;

 

[ΦΖΠ1]

Άρα κατά γενική ομολογία να συμπεράνω ότι προτιμάτε την κατάσταση όπως ήταν παλιότερα σε σχέση με την τωρινή;

Για μένα, σίγουρα. Και ιδίως με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Το σημερινό μοντέλο αγοράς έχει έρθει από άλλες χώρες, που όμως οι οικονομικές συνθήκες είναι πολύ καλύτερες, και μπορούν να το στηρίξουν. Με τους μισθούς άλλων χωρών ίσως είναι αυτονόητο το να αφήνεις π.χ. το αυτοκίνητό σου για πλύσιμο στο πάρκινγκ σούπερ μάρκετ, την ώρα που ψωνίζεις, ή να σου αλλάζουν λάστιχα. Αλλά στην Ελλαδίτσα του σήμερα είναι too much...

Και χαίρομαι γιατί,ως ένα βαθμό, αναβιώνει η προσωπική επιχείρηση...

 

[prisma]

Για μένα, σίγουρα. Και ιδίως με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Το σημερινό μοντέλο αγοράς έχει έρθει από άλλες χώρες, που όμως οι οικονομικές συνθήκες είναι πολύ καλύτερες, και μπορούν να το στηρίξουν. Με τους μισθούς άλλων χωρών ίσως είναι αυτονόητο το να αφήνεις π.χ. το αυτοκίνητό σου για πλύσιμο στο πάρκινγκ σούπερ μάρκετ, την ώρα που ψωνίζεις, ή να σου αλλάζουν λάστιχα. Αλλά στην Ελλαδίτσα του σήμερα είναι too much...Και χαίρομαι γιατί,ως ένα βαθμό, αναβιώνει η προσωπική επιχείρηση...

Γιατί είναι too much? Η "Ελλαδίτσα" (τον απεχθάνομαι τον χαρακτηρισμό αυτό για τη χώρα μου) διέθετε αυτό τη δεκαετία του '30: (κλικ ον δε λινκ )

http://bill-files.blogspot.co.uk/2014/01/garage.html

Γιατί σήμερα να θεωρούμε τα πακέτα υπηρεσιών, υπερβολικά? Άλλωστε αν οποιαδήποτε επιχειρηση, μπορεί να προσαρμοστεί στα εκάστοτε οικονομικά δεδομένα, υπάρχει χώρος για όλους.

 

[ΦΖΠ1]

Δεν τα θεωρούμε υπερβολικά τα πακέτα, απλώς "we can't afford". Με το που θα πεις την κουβέντα "πάμε στο Mall",σκέφτεσαι ότι θα πρέπει να κρατάς επάνω σου τουλάχιστον 60-70 ευρώ (δυστυχώς, με την κρίση έχουμε "τιμολογήσει" τα πάντα). Ε, αυτό δεν είναι κάθε φορά εύκολο... Ναι,δε λέω, μπορείς να πας και μ'ένα πακέτο ηλιόσπορο και να παίζεις με το παιδί σου στο δωρεάν παιδότοπο. Όμως αυτό είναι μια κοροϊδία στον εαυτό σου, ξέρεις ότι κάτι άλλο θα ήθελες να κάνεις...

Χωρίς να μιζεριάζουμε, όταν σκέφτεσαι ακόμα και τη βενζίνη που θα κάψεις, δεν είναι εύκολο να ανταποκρίνεσαι σε προσφορές που σου γίνονται κάθε 10 μέτρα...

Και απεχθάνομαι (και αυτό δεν το θίξαμε καθόλου), το ότι οι προσφορές αυτές συνήθως γίνονται με μοχλό πίεσης τα παιδιά, εκεί δηλαδή που είναι το ευαίσθητο σημείο των γονιών...

Το "Ελλαδίτσα" δεν το είπα ειρωνικά : με τη σημερινή κατάσταση, καταλάβαμε πολλά από το μέγεθος της χώρας μας,της οικονομίας της,κλπ. Το είπα όπως ακριβώς θα έλεγα "8 ιδιωτικά κανάλια δεν είναι πολλά για την Ελλαδίτσα;"

 

[PT8]

Να κάνω μία μικρή παρέμβαση (όχι κ τόσο off topic) στα περί αγορών και να σας πω ότι αυτή την περίοδο και τα επόμενα χρόνια κατασκευάζονται ''πλατφόρμες'' ή καλύτερα εφαρμογές όπου θα μπαίνεις με το κινητό ή την ταμπλέτα σου απ'ευθείας στον οίκο που σου αρέσει, πχ. ντόλτσε ε καμπάνα, θα δοκιμάζεις virtual φορέματα κ θα γίνεται customization στο προϊόν που θέλεις (χρώματα, υφάσματα, στυλ, κλπ) να αγοράσεις.

Κατόπιν θα το στέλνεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αναλόγα τα likes που θα μαζεύεις θα προβαίνεις στην κατασκευή του ή μη.

Κάψιμο;

Αυτό είναι το μέλλον της αγοράς κ εκτιμώ πως θα απευθύνεται σε λίγους.

 

[chris73]

Συμφωνώ απόλυτα με τη ΦΖΠ1. Είχα αηδιάσει με τους νεόπλουτους και "νεόπλουτους" των χρόνων πριν το 2009 και την πλαστή ευδαιμονία.

Ένοιωθα μερικές φορές πως έχω πρόβλημα όταν σκεφτόμουν πως εδώ δεν φτιάχνουμε τίποτα και όλα αυτά ήταν φούσκες και δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Την ίδια ώρα έχοντες και μη ψώνιζαν αμέριμνοι με χρήματα που κανένα μηχάνημα δεν τα βγάζει δωρεάν αλλά αυτοί ήθελαν να το ξεχνάν και να ξεσαλώνουν ενώ το "πρωί" στη δουλειά μας ο κάθε ένας δεν ξέρω τι παρήγαγε. Κρίμα που το είδαμε απότομα και πολλοί δεν έφταιξαν φυσικά για αυτά που περνάνε τώρα.

Όμως υπάρχουν και άνθρωποι καθημερινοί της διπλανής πόρτας που είχαν ψηλώσει πολύ χωρίς κανένα πραγματικό υπόβαθρο. Και όλα αυτά στην επιφάνεια του χρήματος φυσικά μόνο και αυτό δανεικό.

Το αν το 30 είχαμε ένα γκαράζ τι μπορεί να πει δλδ? Δεν υπάρχει νομίζω άνθρωπος που έστω με μια δεύτερη σκέψη δεν θα συμφωνήσει πως σε όλα τα μεγέθη είμασταν έτσι και αλλιώς πίσω. Και στην παιδεία και παντού. Δεν το λέω ούτε ως καλό ούτε ως κακό. Γιατί όμως να μην αντιλαμβανόμστε και να προχωράμε φτιάχνοντας αντί να ζούμε σε όνειρα? Μόνο με σφαλιάρες πρέπει να συνερχόμαστε?

 

[prisma]

Το αν το 30 είχαμε ένα γκαράζ τι μπορεί να πει δλδ? Δεν υπάρχει νομίζω άνθρωπος που έστω με μια δεύτερη σκέψη δεν θα συμφωνήσει πως σε όλα τα μεγέθη είμασταν έτσι και αλλιώς πίσω. Και στην παιδεία και παντού. Δεν το λέω ούτε ως καλό ούτε ως κακό. Γιατί όμως να μην αντιλαμβανόμστε και να προχωράμε φτιάχνοντας αντί να ζούμε σε όνειρα? Μόνο με σφαλιάρες πρέπει να συνερχόμαστε?

Δεν έβαλα το συγκεκριμένο παρά για να δείξω πως για όλα υπάρχει χώρος. Και αν υπήρχε πεδίο για κάτι τέτοιο πριν 80 χρόνια στην "φτωχή Ελλάδα" γιατί όχι σήμερα? Δεν διαφωνώ βέβαια, πως η όλη κατάσταση τα προηγούμενα χρόνια βασίστηκε σε μια φούσκα και πολλοί άπλωσαν το χέρι τους πιο μακρυά απ'ότι έφτανε. Όμως γι'αυτό δεν φταίει (μόνο) η αγορά, αλλά και οι ίδιοι.

 

[Rakeesh]

Ενδιαφερουσα συζητηση και πολλα ενδιαφεροντα θεματα. Προσωπικα δεν εχω καποια αποψη πανω στο θεμα. Γενικως υπαρχει μια πανισχυρη αντι-καπιταλιστικη νοοτροπια (και οχι αδικα) οποτε οτιδηποτε εχει να κανει με "μεγαλους" ειναι εξ ορισμου και λιγο "κακουλι".

Εγω εχω να πω οτι με τις μικροεπιχειρισεις μπορει να υπηρχε η αμεσοτητα με το αφεντικο, και το "κουτελο", αλλα αυτο δε σημαινει οτι δεν υπηρχαν απατεωνιες και κλεψιες, ουτε οτι εβρισκες ακρη αμα τυχαινε καποιο προβλημα. Στην οικογενεια μου εχουμε τραβηξει παρα πολλα με μαστορες και μαγαζατορες καθε ειδους, με μονη επιλογη να παμε στον παραδιπλα. Το ιδιο προβλημα λοιπον, οπως το αντιλαμβανομαι κι εγω, υπαρχει σε αλλη μορφη και με τα απροσωπα μεγαλοκαταστηματα.

Ο πατερας μου γενικως ψαρωνει και ενθουσιαζεται με τα μεγαλα και ατσαλακωτα καταστηματα, και τα προτιμαει, πιστευοντας οτι οι μικροι επιχειρηματιες θα ξηγηθουν λαμογιστικα, ενω το μεγαλο καταστημα θα εχει πιο ποιοτικες υπηρεσιες, και δεν το συμφερει να δινει σκαρτα πραγματα. Παραλληλα ομως διατηρει τη ρετρο νοοτροπια και απευθυνεται στους υπαλληλους οπως θα εκανε στο μαγαζατορα, τους ανοιγει την κουβεντα, τους πιανει στο φιλοτιμο κλπ

 

[perlastar]

Για μένα, σίγουρα. Και ιδίως με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Το σημερινό μοντέλο αγοράς έχει έρθει από άλλες χώρες, που όμως οι οικονομικές συνθήκες είναι πολύ καλύτερες, και μπορούν να το στηρίξουν. Με τους μισθούς άλλων χωρών ίσως είναι αυτονόητο το να αφήνεις π.χ. το αυτοκίνητό σου για πλύσιμο στο πάρκινγκ σούπερ μάρκετ, την ώρα που ψωνίζεις, ή να σου αλλάζουν λάστιχα. Αλλά στην Ελλαδίτσα του σήμερα είναι too much...Και χαίρομαι γιατί,ως ένα βαθμό, αναβιώνει η προσωπική επιχείρηση...

Mπράβο, αυτό ακριβώς εννοούσα κι εγώ στο διάλογο που είχα με τον prisma.

 

[ΦΖΠ1]

Και για να πάμε σε κάτι πιο πρακτικό, αλήθεια, πολύ θα ήθελα να υπάρχει ένας Νόμος που να υποχρεώνει τα Σούπερ Μάρκετ να έχουν ελάχιστο αριθμό ΑΝΟΙΚΤΩΝ ταμείων, ανάλογο με την επιφάνειά τους...

Ναι, σωστά καταλάβατε. Μόλις επέστρεψα από γνωστή (ξενόφερτη, ΟΚ) αλυσίδα, που της αρέσει να έχει έναν μόνο ταμία, και τον κόσμο στην ουρά να περιμένει, "κι αν σας αρέσει, Έλληνες..." Παράτησα αυτό που θα έπαιρνα σε ένα διπλανό ταμείο, κι άντε γεια...

 

[prisma]

Και για να πάμε σε κάτι πιο πρακτικό, αλήθεια, πολύ θα ήθελα να υπάρχει ένας Νόμος που να υποχρεώνει τα Σούπερ Μάρκετ να έχουν ελάχιστο αριθμό ΑΝΟΙΚΤΩΝ ταμείων, ανάλογο με την επιφάνειά τους... Ναι, σωστά καταλάβατε. Μόλις επέστρεψα από γνωστή (ξενόφερτη, ΟΚ) αλυσίδα, που της αρέσει να έχει έναν μόνο ταμία, και τον κόσμο στην ουρά να περιμένει, "κι αν σας αρέσει, Έλληνες..." Παράτησα αυτό που θα έπαιρνα σε ένα διπλανό ταμείο, κι άντε γεια...

Ναι, ΟΚ... είναι εκνευριστικό αυτό. Μου έχει τύχει και μένα κάποιες φορές. Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο μας φταίνε ΚΑΙ εδώ οι ξένοι. Υποτίθεται Έλληνες διευθύνουν τα εκάτοστε υποκαταστήματα. Αν δεν τους βγαίνουν καλά οι βάρδιες ο ανάλογος προϊστάμενος είναι υπεύθυνος. Βέβαια εμεις δεν φταίμε σε τίποτα, αλλά ως συνήθως εμείς τη πληρώνουμε.

 

[chris73]

Prisma δεν θα ήθελες να είσουν εκεί προιστάμενος ούτε και περνά από το χέρι σου. Απλά σε κάνουν λάστιχο και έτσι είναι οι πολιτική της εταιρίας που σε ένα βαθμό φυσικά μειώνει το κόστος και τις τιμές.

Πόσο μπορούμε να κάνουμε "εκπτώσεις" στην εξυπηρέτηση για πόσο χαμηλότερη τιμή είναι δύσκολη η εξίσωση αλλά αν πολλοί αρχίζαμε να τα παρατάμε και να φεύγουμε δεν θα περνούσε καθόλου απαρατήρητο από εδώ έως και τη βάση αυτής και κάθε άλλης αλυσίδας.

 

[prisma]

Prisma δεν θα ήθελες να είσουν εκεί προιστάμενος ούτε και περνά από το χέρι σου. Απλά σε κάνουν λάστιχο και έτσι είναι οι πολιτική της εταιρίας που σε ένα βαθμό φυσικά μειώνει το κόστος και τις τιμές.

Όντως δεν θα ήθελα να είμαι προϊστάμενος εκεί. Η λύση είναι τα αυτόματα ταμεία. Πάντως παίζει ρόλο αν μιλάμε και για ώρα αιχμής, όπου είναι απαράδεκτο να είναι τα μισά ταμεία άδεια.

Αλήθεια, θυμάται κανείς τις παλιές ταμιακές μηχανές και το "χτύπημα" των τιμών στο χέρι πριν την έλευση των scanner?

 

[ΦΖΠ1]

Ακριβώς. Ήρθε το scanner (υποτίθεται) για επιτάχυνση της εξυπηρέτησης, έκοψε θέσεις εργασίας και με τη μείωση των πόστων, ακόμα και το ίδιο το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο ! Το επόμενο λοιπόν, θα είναι το καρότσι-σκάνερ, για να ξέρεις και ανά πάσα στιγμή πόσα λεφτά έχουν μαζευτεί να πληρώσεις. Mια "χραπ" την καρτούλα στο τέλος, κι έφυγες.

0

Ε ρε κάτι ιδέες που βγάζουμε δω μέσα !...

 

[Spyros_V_S]

Νομίζω οτι αυτό που έγινε/γίνεται με τα μικρά μαγαζιά τα οποία οδεύουν στην εξαφάνιση είναι πολύ άσχημο. Κατ'αρχήν οπως αναφέρθηκε και προηγουμένως στα μεγάλα καταστήματα οι υπάλληλοι είναι στην καλύτερη περίπτωση ημιμαθείς, στη χειρότερη οτι να'ναι...και προσπαθούν να σου πουλήσουν αυτό που τους έχει πει το αφεντικό, ανεξαρτήτως του τι θέλεις εσυ. Χτυπητό παράδειγμα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία της Αθήνας (Ιπποκράτους/Ασκληπιού/Εξαρχεια) και οι εργαζόμενοι σε αυτά, σε σχέση με καταστήματα που πουλάν ΚΑΙ βιβλία μεταξύ άλλων - για να μην επεκταθώ σε καταστήματα ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών ειδών.

Επίσης, παλαιότερα υπήρχε "γεωγραφική" συγκέντρωση των καταστημάτων που πουλαγαν συγκεκριμένα είδη σε μια περιοχή (πχ δισκάδικα, ρούχα, παπούτσια, υφάσματα), οπότε πάλι είχες την εναλλακτική να ψάξεις, να συγκρίνεις κλπ κλπ και να καταλήξεις σε αυτό που θέλεις.

Σκέφτομαι ακόμα οτι οι 2-3 εργαζόμενοι σε ενα μικρό μαγαζί, έτρωγαν μια τυρόπιτα απο το διπλανό μαγαζί, ψώνιζαν απο το γείτονα, ο ιδιοκτήτης έδινε το νοίκι του στον εκμισθωτή του ακινητου που κι εκείνος το κατανάλωνε με τη σειρά του κοκ. Δηλαδή για να το πούμε απλά "το χρήμα ερχόταν βόλτα" και γινόταν τζίρος. Τωρα πας στα μεγάλα μαγαζιά, όλοι τρων/πίνουν/ψωνιζουν απο μέσα κι ολα παν στον μεγαλοϊδιοκτήτη που αμφιβάλλω αν τα ρίχνει πίσω στην οικονομία.

Το προσωπικό στοιχείο είναι επίσης κάτι που κατα τη γνώμη μου λείπει σήμερα απο τα πολυκαταστήματα, όπως και μερικές φορές η ευγένεια...αλλά τι να σου κάνει κι ο υπάλληλος, όταν καθεται και δουλεύει παραπάνω ώρες χωρίς να πληρώνεται και ξέρει οτι πολλές εξαρταται απο τα γούστα αυτου που ειναι απο πάνω του αν θα μείνει;;;

Συγγνώμη για το σεντόνι, αλλα ήθελα να γράψω μερικά πρόχειρα που μου ήρθαν τωρα στο μυαλό ...Πάντως προτιμώ τα μικρότερα μαγαζιά απο τα μαμούθ, εκτός απο την περίπτωση του σούπερ μάρκετ. Αλλά κι εκεί, τα θηρία με κουράζουν κυριολεκτικα όταν πάω να ψωνίσω και θέλω μισή ωρα για να πάω απο τη μια μερια στην άλλη.