Αναθεωρώντας για ρετρό τραγούδια

[exetlaios]

Σας είχε τύχει να ακούστε κάποιο τραγούδι, το οποίο να πέρασε απαρατήρητο τότε

και όταν το ξανακούσατε πρόσφατα, να σας φάνηκε τέλειο ;

Εμένα ΝΑΙ !

Ξεκινάω με ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΟΝΑΤΣΟ και "Είσαι μουτράκι".

Ο Μπονάτσος μου φαινόταν "κάπως" τότε, και όταν είχα πρωτοακούσει το συγκεκριμένο τραγούδι, το σνόμπαρα.

Τώρα το ακούω φανατικά !

ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΑΚΙΤΖΗΣ - Εγώ και ο Πούφ.

Αρχικά μου φάνηκε "κουλό" και "νερόβραστο".

Προφανώς λόγω ηλικίας, δε μπορούσα να αντιληφθώ τα βαθύτεα νοήματά του.

Τώρα το χαρακτηρίζω απλώς ύμνο.

ΑΛΕΞΙΑ - Νερομπογιές.

Τοτε μου φάνηκε πολύ "γυναικείο".

Τώρα το θεωρώ υπέροχο κομμάτι.

ΛΑΚΗΣ ΜΕ ΤΑ ΨΗΛΑ ΡΕΒΕΡ - Φάλτσα Μενεξεδιά.

Τότε μου φάνηκε πολύ "έντεχνο" και "κουλτουριάρικο".

Καλούτσικο αλλά μάλλον αδιάφορο.

Τώρα το θεωρώ πολύ "ροκ" και ψαγμένο κομμάτι.

Έχετε αντίστοιχα παραδείγματα ;

 

[snakeyes08]

Πόσες φορές έκατσα και σκέφτηκα πόσα ρετρο-τράγουδα υποτίμησα...

Αν τα συγκρίνεις με τις σημερινές σαχλαμάρες, είναι κλάσεις ανώτερα!

 

[exetlaios]

Θυμάμαι και άλλα :

ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ - Στο Πασαλιμάνι.

Τότε : "Ωραίο τραγουδάκι".

Τώρα : "Στάση ζωής".

 

[Wally]

ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ - Δισκογραφια

Ρητορικη ερωτηση και ανευ απαντησεως. Υπαρχει σχεση μεταξυ της "εξαφανισης" του Μιχαλη απο τα ΜΜΕ περι το 1994 και της κυκλοφοριας ενος εξαιρετικου βιντεοκλιπ του (ινστρουμενταλ κομματι) εκεινη τη περιοδο?

ΚΑΛΛΙΡΗΣ - Οχι το μωρο μου

Πλεον εκτιμω περισοτερο τους επικους συνειρμους που γεννα και την ιπποσυνη που το διακατεχει (στιχουργικα και λιγοτερο βιντεοκλιπικα)

ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ - Θαυμα

Απο τα πιο επιτυχημενα σαμπλαρισματα του συγκεκριμενου ριφ και δυνατοι στιχοι

"πέφτεις σταθερά όπως η πέτρα απ'τα βουνά κατρακυλά


σα κατάρα που την έδωσε γιαγιά


που γεννήθηκε Σαββάτο


βουλιάζεις και πηγαίνεις προς τον πάτο"

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - Ολα θα στα μαθω / Λολα

Το πρωτο ειναι οντως βγαλμενο απο τη ζωη και ισχυει. Το δευτερο κρυβει μαλλον καποιο συμπαντικο μυστηριο απο πισω, που δεν μπορω ακομα να κατανοησω.

ΠΑΝΤΑΖΗΣ - Παρανομος δεσμος

Το απογειο της καψουρας...δεν πεφτει καρφιτσα.

ΒΛΑΣΣΗΣ ΜΠΟΝΑΤΣΟΣ - Ο ΧΞΨ το ρομποτακι

Σταθμος...αρκετα πριν το ΑΙ του Σπιελμπεργκ.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ - Το πολλαπλό σου είδωλο

Μετα απο καιρο...μαλλον καταλαβα τι θελει να πει ο ποιητης.

ΛΙΝΑΡΔΑΚΗΣ - Βολτα στο Λυκαβητο

Που να ξερα οτι μετα απο καμια 15αρα+ χρονια θα περναγα καθε μερα απο εκει με iPod

 

[snakeyes08]

Τώρα πλέον ακούω με ευχαρίστηση εκείνα τα τραγούδια, ακόμα κι αυτά με χαζούς στίχους τύπου "Είσαι σαν κουνέλι (lol)".

Τα τραγούδια που δε χωνεύω ακόμα είναι οι διασκευές ξένων τραγουδιών με ελληνικό στίχο από τη Μπέσυ Αργυράκη. Κάτι στη μετάφραση, κάτι στη φωνή της... δε ξέρω μου την έδινε (και ακόμα μου τη δίνει) στα νεύρα!

 

[Wally]

Τα τραγούδια που δε χωνεύω ακόμα είναι οι διασκευές ξένων τραγουδιών με ελληνικό στίχο από τη Μπέσυ Αργυράκη

Με μια εξαιρεση. Τη διασκευη απο την Μπεσυ και τον Ουιλιαμς του τραγουδιου της Ολλανδικης συμμετοχης του 1975 (Ding-a-dong) ως Ντινγκ-Ντονγκ η οποια ηταν αρκετες φορες ανωτερη του original!

 

[snakeyes08]

Με μια εξαιρεση. Τη διασκευη απο την Μπεσυ και τον Ουιλιαμς του τραγουδιου της Ολλανδικης συμμετοχης του 1975 (Ding-a-dong) ως Ντινγκ-Ντονγκ η οποια ηταν αρκετες φορες ανωτερη του original!

Όπα! Αυτή τη διασκευή δεν τη γνώριζα...

(...goes to search retro archives...)

 

[thebest20]

Τώρα πλέον ακούω με ευχαρίστηση εκείνα τα τραγούδια, ακόμα κι αυτά με χαζούς στίχους τύπου "Είσαι σαν κουνέλι (lol)".Τα τραγούδια που δε χωνεύω ακόμα είναι οι διασκευές ξένων τραγουδιών με ελληνικό στίχο από τη Μπέσυ Αργυράκη. Κάτι στη μετάφραση, κάτι στη φωνή της... δε ξέρω μου την έδινε (και ακόμα μου τη δίνει) στα νεύρα!

Εμένα μ'αρέσει η Μπέθυ...αν και τα άκουσα πρώτη φορά πριν 2 χρόνια!!!!!!

Φυσικά και όλα τα ρετρό κομμάτια ακούγονται με ευχαρίστηση!!!!!Και είναι κλάσης ανώτερα από τα σημερινά σουξεδάκια της μιας βδομάδας!

 

[Rygar]

ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΑΚΙΤΖΗΣ - Εγώ και ο Πούφ.

Αρχικά μου φάνηκε "κουλό" και "νερόβραστο".

Προφανώς λόγω ηλικίας, δε μπορούσα να αντιληφθώ τα βαθύτεα νοήματά του.

Τώρα το χαρακτηρίζω απλώς ύμνο.

Ελα! Δεν ήσουν δα και τόσο μικρός! Από τότε το θεωρούσα πολύ ρομαντικό και παιχνιδιάρικο . Παρεξηγημένο τραγούδι που οι και καλά "γνώστες" του αντικειμένου το έχουν στοιβάξει στον κουβά με πολλά άλλα, θεωρώντας τα όλα σκουπίδια.

ΛΑΚΗΣ ΜΕ ΤΑ ΨΗΛΑ ΡΕΒΕΡ - Φάλτσα Μενεξεδιά.

Τότε μου φάνηκε πολύ "έντεχνο" και "κουλτουριάρικο".

Καλούτσικο αλλά μάλλον αδιάφορο.

ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!! Τι λες ρε!!!! Μιλάμε για ΤΟ κομμάτι! Παρέα με το Τι να σου προσφέρω των 2002GR και τον Κουρσάρο, ήταν σε μια συλλογή με κομμάτια για τα ναρκωτικά. Πρέπει να ήταν το 1984.

Δεν έχω πρόσφατο δείγμα, εκτός ίσως από το Autobianchi του Τουρνά που άρχισε να μΕ αρέσει στις αρχές των 00's. Θεωρώ λογικό να μη μου αρέσει όταν πρωτοβγήκε, το 1988, αφου τότε δεν υπήρχε ραπ/χιπ χοπ στην Ελλάδα ούτε για δείγμα, οπότε το στύλ της ψευδοραπ ερμηνείας με ξίνιζε ιδιαίτερα (ευτυχώς που υπάρχει και ο ΝιΒο)

 

[Stormwatch]

ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΑΚΙΤΖΗΣ - Εγώ και ο Πούφ.

Αρχικά μου φάνηκε "κουλό" και "νερόβραστο".

Προφανώς λόγω ηλικίας, δε μπορούσα να αντιληφθώ τα βαθύτεα νοήματά του.

Τώρα το χαρακτηρίζω απλώς ύμνο.

...το οποίο έχει ξαναγίνει τρελό hit από τη στιγμή που ξεκίνησε να παίζεται καθημερινά από δημοφιλή πρωινή εκπομπή αθλητικού ραδιοφώνου

0

ΕΛΑ ΡΕ ΠΟΥΥΥΥΥΥΦ!!!

 

[exetlaios]

Ελα! Δεν ήσουν δα και τόσο μικρός! Από τότε το θεωρούσα πολύ ρομαντικό και παιχνιδιάρικο . Παρεξηγημένο τραγούδι που οι και καλά "γνώστες" του αντικειμένου το έχουν στοιβάξει στον κουβά με πολλά άλλα, θεωρώντας τα όλα σκουπίδια.
ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!! Τι λες ρε!!!! Μιλάμε για ΤΟ κομμάτι! Παρέα με το Τι να σου προσφέρω των 2002GR και τον Κουρσάρο, ήταν σε μια συλλογή με κομμάτια για τα ναρκωτικά. Πρέπει να ήταν το 1984.

Καλά δεν ήμουν και μπέμπης την εποχή του ΠΟΥΦ, αλλά σίγουρα κουβάλαγα άλλα μυαλά απ'ότι τώρα.

Το άλμπουμ με τα ναρκωτικά που λες, είναι το "ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ."

Στην πρώτη πλευρά είχε συνεντεύξεις από ναρκομανείς και στην άλλη τραγούδια σχετικής θεματολογίας.

Μέρος των εσόδων πήγαινε στο ίδρυμα "ΙΘΑΚΗ".

Νομίζω το έχουμε ξανασυζητήσει.

 

[Rygar]

Δεν τα έχω καθόλου υπόψη μου, ουτε το θρεντ ουτε τον τίτλο αυτό.

 

[Wally]

Ο "Πουφ" κυκλοφορησε το 1987 αν θυμαμαι καλα

 

[Rygar]

Οχι! Ηταν το 1991. Το 87 ήταν το Μωρό μου φάλτσο

 

[nicked]

Και ένα λίγο πιο πρόσφατο

Χρήστος Κυριαζής-Επιμένω

[ame=

[MEDIA=youtube]EzVGYjVMhkU[/MEDIA]]http://www.youtube.com/watch?v=EzVGYjVMhkU&feature=related

 

[Kabouridis]

1) Ακατάλληλο για ανηλίκους-Μπέθυ Αργυράκη

2)θανατηφόρος πύρετος-Μελίνα Τανάγρη

και τα δύο τα θεωρούσα εντελώς γυναικεία τραγούδια και τα είχα πάρει στο ψιλό ενώ τώρα τα ακούω ευχάριστα.

1)Βρώμικα φιλιά-Λάκης Παπαδόπουλος

2)Όνειρα αυθαίρετα-Γιάννης Νικολάου (Λαθρεπιβάτες)

Δύο κομματάρες που δεν τους είχα δώσει την δέουσα σημασία.

 

[ASiC]

Καρβέλας - Οίκτο

με το μέταλ ξέσπασμα!!!

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=UvhusK7uTUU]YouTube - ΞΞΞΞΞ£ ΞΞΞʽΞΞΞΞΞ£ - ΞΞΞΞ?Ξ!

Κώστας Μπίγαλης - Του Αιγαίου τα μπλούζ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=92yYvnPYupM]YouTube - Kostas Bigalis - Tou Aigaiou Ta blues

 

[Leon]

Συγκεκριμένα τραγούδια δεν μπορώ να σκεφτώ, αλλά μπορώ να πω για κάποιους καλλιτέχνες γενικότερα.

Ρίτα Σακελλαρίου και Μανώλης Αγγελόπουλος. Τα τραγούδια τους τα θεωρούσα πολύ...βαριά λαϊκά (για να μην χρησιμοποιήσω κάποιον βαρύτερο χαρακτηρισμό που έχει σχέση με προσφιλή τετράποδα). Και τώρα βέβαια δεν πρόκειται να τα ακούσω σπίτι μου, αλλά σίγουρα δεν θα με ενοχλήσουν αν τα ακούσω έξω, θα κάνω κέφι. Εξαιρούνται βέβαια κάτι ανοησίες που τραγούδησε η Ρίτα στυλ "Είναι Γάτα ο κοντός με τη γραβάτα" και "Εγώ δεν πάω Μέγαρο".

 

[caprice]

Το "Αλίμονο" με την ερμηνεία του Κωστή Χρίστου που ήταν και η πρώτη εκτέλεση. Το σνόμπαρα ίσως για αυτό το "σ" που το άκουγα έντονα και το προτιμούσα με τον Μητροπάνο. Έχω αναθεωρήσει εδώ και μία δεκαετία περίπου - ελπίζω να φτάνει

 

[johnny19818]

Κάποια τραγούδια που υποτίμησα τότε (και μου έρχονται αυτή τη στιγμή) είναι του Σάκη Ρουβά. Είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μόνο τα κορίτσια ακουν Ρουβά κτλ κτλ. Εντάξει δε λέω ότι μερακλώνω με τα τραγούδια του και δεν ακούω τίποτα άλλο, αλλά μερικά κομμάτια του τα ακούω ευχάριστα όπως το Κάνε Με που είναι αρκετά χορευτικό όπως και το !992.

[video=youtube;zpqJ_jr-8dA]