Αποθηκευτικά μέσα του παρελθόντος. (PC)

[Amstrad1981]

Τι θα λέγατε να μιλήσουμε για αποθηκευτικά μέσα; Όσοι χρησιμοποιούσαν PC, με κάποια είχαν καλές και με άλλα κακές εμπειρίες. Ποιες ήταν οι εταιρίες που σας δυσαρέστησαν και ποιες σας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις;

Όσον αφορά τις δισκέτες εγώ είχα εμπειρία μόνο από 5/25ʼʼ που χρησιμοποιούσα στον 80286. Από προσωπική εμπειρία καλές μου βγήκαν οι Verbatim και ακόμα καλύτερες οι 3M. TDK, Maxell, No Name, Mitsubishi και Fuji film για τα μπάζα!

Στην κατηγορία των 3.5ʼʼ που χρησιμοποιούσα από το 1998 και ύστερα, εντελώς μάπα μου βγήκαν οι Sony και οι Lexmark! Οι 3M που τις έχω ξεκάνει εδώ και μια δεκαετία είναι σχεδόν όλες χωρίς κανένα πρόβλημα! Πριν από λίγες ημέρες αγόρασα και 2 δεκάδες Verbatim, (για ρετρό χρήση).

Αντιθέτως οι πανάκριβες δισκέτες των 120Mb που χρησιμοποιούσα από το 1999-2002 ενώ ήταν της 3M, όλες μου έβγαλαν προβλήματα!!!

Στο θέμα των σκληρών δίσκων ο 5/25ʼʼ SeagateST-251 το 1995 μας άφησε χρόνους, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιώ τον 80286 μόνο με ένα drive 5/14ʼʼ!

Μετά από συνολική δουλειά 6 ετών. (Από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του υπολογιστή)

 

[Wally]

Κασετες TDK και λογω πεποιθησεως InterSonic για τον Spectrum, αυστηρα 46αρες. Ζουν ακομα...

 

[Amstrad1981]

aaaaaqqqqqqqqqq

 

[noxrider]

Για το PC αγόραζα τις 5.25" Parrot,θυμάμαι το καλαίσθητο άσπρο,από σκληρό πλαστικό,κουτί τους το οποίο "καθόταν" ανοιχτό και ως δισκετοθήκη.Οι δισκέτες μέσα στο κουτί ήταν πολύχρωμες.Δυστυχώς δεν είμαι καλός συλλέκτης,σε στιγμές παροξυσμού πετάω πράγματα.

 

[Ethaniel]

εγω συνηθως εκλεβα τις δισκετες του ξαδερφου μου... μερικες φορες εσβηνα και τις δισκετες απο τα περιοδικα... μια φορα πηρα και τις δισκετες που κραταγε ο πατερας μου backup το προγραμμα αποθηκης στο μαγαζι μας

ακομα θυμαμαι το ξυλο ΔΙΚΑ μου πραματα πηρα πολυ αργοτερα εποχης CD. μερικες δισκετες τις εχω ακομα αλλα δεν εχω 5.25 να δω τι ειχα μεσα... τα ταμπελακια τους σιγουρα εχουν μεινει μερικες εγγραφες πισω

 

[circleag]

Κορυφή οι Verbatim !! Θυμαμαι ειχα και κατι δισκετες με σημα τον επιβλητικό Αμερικάνικο κόνδορα και νομίζω οτι λεγόντουσαν condor.

 

[CountRaven]

Αντιθέτως οι πανάκριβες δισκέτες των 120Mb που χρησιμοποιούσα από το 1999-2002 ενώ ήταν της 3M, όλες μου έβγαλαν προβλήματα!!!

Μα καλά υπήρχαν δισκέτες που χώραγαν 120MB;

 

[circleag]

Mηπως εννοεις τα zip drives με τις δισκέτες(zipdisk) που χωραγαν 100ΜΒ, αργοτερα 250 και 750 ΜΒ ;

 

[Amigovios]

όχι, εννοεί κάτι δισκέτες που είχε βγάλει η NEC αν δεν κάνω λάθος...3,5". σαν floppy έμιαζαν, αλλά είχαν όντως 120ΜΒ χώρο. ένας ξαδελφός μου που δούλευε τότε στην digital (αλήθεια, την θυμάστε την εταιρεία αυτή πρωτού αγοραστεί από την ΗΡ ?) και κοίταγα και το χάζευα! 120ΜΒ ήταν άπιαστο νούμερο για floppy την τότε εποχή.

Και κάτι ακόμα. Ποιός θυμάται το floptical drive ? floppy με χώρο 21ΜΒ ! πατέντα πάλι σαν το NEC που ανέφερα προηγουμένως.

 

[keropi]

χαχαχα ναι το floptical.... το ζαχάρωνα αλλά ποτέ δεν το πήρα (πρέπει να ήταν μάπα τελικά...)

 

[yrig]

Πριν από τα ZIP drives υπήρχαν τα Bernulli από την ίδια εταιρεία (Iomega). To Bernulli drive έπαιρνε ειδικές δισκέτες πολύ πιο ανθεκτικές από τις συνηθισμένες και με έναν ειδικό μηχανισμό μπορούσε να διαβαστεί και πάρα πολύ γρήγορα, όχι βέβαια τόσο όσο ένας σκληρός δίσκος.Ηταν ένα εξαιρετικά αξιόπιστο μέσο αποθήκευσης κυρίως λόγω της τεχνολογίας του.

Με λίγα λόγια, η δισκέτα περιστρεφόταν με τέτοιο τρόπο ώστε η κεφαλή είχε μια απειροελάχιστη απόσταση από το media (σαν να αιωρείται) πράγμα που δεν επέτρεπε το head crash κατά τη λειτουργία του

Οι δισκέτες είχαν χωρητικότητα 5, 10, 20ΜΒ και υπήρξαν ακόμη και 230ΜΒ στην 2η έκδοση του drive.

 

[Omenforever]

Καλές δισκέτες ήταν και αυτές της Virgin, στα άσπρα κουτιά.

Επίσης εκείνο τον καιρό, είχα δει και ένα "tape", αλλά ποτέ σε λειτουργία στο drive του.

 

[masbass]

Tape drives αν και με τεραστια χωρητικοτητα για την εποχη τους ηταν απελπιστικα αργά, καθώς και τα παράλληλα συνδεδεμενα Zip. Αν δε, τυχαινε να πεσεις σε συστημα με SCSI zip, jazz η bernoulli, μετα η επιστροφη στο παραλληλο ηταν σκετη καταθλιψη. Εβγαλε κι ενα στρογγυλο δισκακι με 40MB αργοτερα η Iomega αλλα ηταν αργα, ολοι επαιρναν εγγραψιμα CD πια που ηταν αρκετα φτηνα για backup. Τελη 80s θυμαμαι κι ενα συμπιεστικο προγραμμα, το DS Backup με εντελως μαπα συμπιεστικο αλγοριθμο, αντε να γλυτωνες 20% στα ιδια αρχεια που το pkzip πηγαινε μεχρι 80%.

 

[Amstrad1981]

Ορίστε και μια φωτογραφία του LS-120Mb Drive!


Κυκλοφόρησε σε Parallel και USB σύνδεση. Το 1999 πίστεψα πως θα ήταν ο αντικαταστάτης των 1.44Mb δισκετών, αλλά τελικά αποδείχτηκε μία ακόμη αποτυχία αποθηκευτικού μέσου.

 

[jlreate03]

Κάπου στο 95 είχα ένα Colorado Jumbo 250 που συνδεόταν στο floppy controller. Χρησιμοποιούσε QIC 80 format (κάτι σαν και αυτό) http://ecx.images-amazon.com/images/I/41koNEANmiL._SL500_AA280_.jpg

Αυτό το medium είχε native χωρητικότητα 120Mb (!!) και με συμπίεση πήγαινε κάπου στα 240-250Mb.

Μετά από χρόνια σε κάποιο training για LTO-2 drives (200Gb !!) έμαθα οτι το QIC 80 είναι από τα πιο αξιόπιστα format μαγνητικής αποθήκευσης. Ό,τι είχα δουλεύει ακόμα.

 

[kotsoskorg]

Δεν θα έλεγα καλή ή κακή εμπειρία, μάλλον αστεία.

Το 1985-86 αν θυμάμαι καλά μου κάνανε δώρο τον πρώτο μου

υπολογιστή έναν Amstrad CPC 464 με κασετόφωνο.

Σε μικρό χρονικό διάστημα είχα μετατρέψει τις μισές κασσέτες

της συλλογής του πατέρα μου με Μπιθηκώτση, σε κασσέτες

με παιχνίδια, προγράμματα κτλ.

Τότε ήμουν 8 ετών. Όταν ανακάλυψαν μετά απο καιρό τί

απέγιναν οι κασσέτες ήχου, έφαγα το ξύλο της αρκούδας.

Αυτά απο μένα, και καλώς σας βρίσκω στο forum.

 

[Amstrad1981]

Καλώς μας ήρθες kotsoskorg!

Εδώ υπάρχουν αρκετοί ʽʼτρελοίʼʼ που ασχολούνται με τους παλιούς υπολογιστές.

Αυτό που έκανες εσύ με τις κασέτες συνέβαινε αρκετά συχνά τότε επειδή ήντουσαν ακόμα σχετικά ακριβές. Κι εγώ έχω μία κασέτα που ενώ περιείχε τραγούδια, ο πατέρας μου τη χρησιμοποίησε για να αντιγράψει παιχνίδια.

 

[thebest20]

Αλήθεια,γινόταν αυτό,να αντιγράψει κάποιος παιχνίδια σε κασέτα ήχου?Δεν ήξερα ότι υπήρχαν υπολογιστές με κασετόφωνο?Εγώ πάντως ποτέ δεν χρησιμοποίησα δισκέτες.Η αδερφή μου είχε κάποιες 3,5 και αποθήκευε φωτογραφίες τραγουδιστών,παιχνίδια,και εργασίες.

 

[Spartan_X]

Αμε, τα "ιερά τέρατα" των 8bit - δηλαδή ο commodore, zx spectrum, amstrad 464 - 664 ( ο 6128 είχε ενσωματομένο disk drive ), τα παιχνίδια τους κυκλοφορούσαν κυριώς σε κασσετά

 

[phil_vr]

Kαι επειδη ολο και καποιος φιλαρακος θα τυχαινε στην γειτονια να εχει διπλο κασσετοφωνο, αποκτουσε αμεσως το στιγμα του backup buddy! Ετσι τα σαββατοκυριακα, θα γινοταν μαζεμα απο πιτσιρικια σε ενα σπιτι, και καθε ενας θα εφερνε ολη την συλλογη του απο κασσετες, προς "επιλογη" και αντιγραφη απο τα αλλα παιδια! Και η εικονα διαμορφωνοταν καπως ετσι: ΖΧ Spectrum +2 να παιζει τον ρολο του arcade στο σαλονι της τηλεορασης συνηθως σε ματς SpyHunter, ενω διπλα το κασσετοφωνο να σκορπαει τους μελωδικους ψηφιακους ηχους της αντιγραφης, και οσα παιδια δεν ειχαν απασχολημενα τα χερια τους στο πληκτρολογιο του ZX διαβαζαν Pixel!