Ας ξεκινήσουμε με μια κλασσική ερώτηση ; Πώς βρεθήκατε στο χώρο του κινηματογράφου ;
Είναι μεγάλη ιστορία. Πριν σας πω αυτό, πρέπει να σας εξηγήσω πώς βρέθηκα στην Αθήνα. Στην Κρήτη δούλευα σε μια οικογενειακή επιχείρηση με κεραμικά. Νεαρός ακόμα, ξεκίνησα να έρθω στην Αθήνα, με 200 δραχμές, όλες τις οικονομίες μου. Τις 100 τις χάλασα για το εισιτήριο του πλοίου και έτσι βρέθηκα στην Αθήνα με 100 δραχμές. Το πρώτο διάστημα κοιμόμουνα σε μια εγκαταλειμμένη βάρκα, στο λιμάνι του Πειραιά. Ο λιμενοφύλακας με είχε γνωρίσει και δε με έδιωχνε. Σιγά-σιγά, εξασφάλιζα με διάφορους αυτοσχέδιους τρόπους το φαγητό μου και έψαχνα και σε αγγελίες για δουλειά. Ευτυχώς στη Κρήτη είχα σκληραγωγηθεί από μικρός και είχα μάθει από τη μητέρα μου να επιβιώνω με λίγα, όταν υπάρχει ανάγκη.
Αρχικά λοιπόν, έψαξα δουλειά σε εργαστήρια κεραμικής που είχα και εμπειρία, αλλά δεν έβρισκα κάτι. Στο στρατό, είχα εκπαιδευτεί στη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών (Ο.Υ.Κ.) και είχα υπηρετήσει σε Μονάδα Αμφιβίων Καταδρομών. Έτσι, είχα μια καλή εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες (Τζούντο και Ζίου-Ζίτσου). Τα πήγαινα καλά τότε και επειδή συμμετείχα και σε στρατιωτικούς αγώνες, έκανα εντατική εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες. Διάβασα λοιπόν μια αγγελία, όταν ήμουν άνεργος στην Αθήνα, που ζητάγανε στη σχολή καράτε του Μεγαρίτη, έναν προπονητή. Πήγα, αλλά είχαν μαζευτεί πάρα πολλά άτομα. Τελικά όμως με πήρανε. Έπαιρνα 60 δραχμές μεροκάματο τότε. Μου βγήκε σε καλό η εκπαίδευση στο στρατό, τελικώς.
Ο Κώστας Στεφανάκης, σε νεαρή ηλικία.
Και τελικά με τον κινηματογράφο πώς μπλέξατε ;
Αργότερα δούλεψα «πόρτα» σε ένα νυχτερινό κέντρο. Η ιαπωνική πάλη μου άνοιξε αρκετές ευκαιρίες για δουλεία, στην αρχή. Στο μαγαζί αυτό συχνάζανε και κάποιοι καλλιτέχνες και γνωριστήκαμε. Ένας από αυτούς ήταν επώνυμος (δε θα αποκαλύψω την ταυτότητά του όμως) και μιλάγαμε συχνά. Του εξήγησα ότι θα ήθελα να γίνω και εγώ ηθοποιός και τον ρώτησα να νομίζει ότι έχω τα προσόντα. Μου απάντησε ότι εξωτερικά είχα τα προσόντα, αλλά εσωτερικά έπρεπε να το ψάξω, αν διέθετα τα κατάλληλα προσόντα. Μου πρότεινε να απευθυνθώ στο Εθνικό Θέατρο, να πάρω κάποια κομμάτια και από εκεί θα με κατεύθυναν. Μαζευόμασταν με διάφορα παιδιά στο σπίτι μου στην αρχή και κάναμε πρόβες. Πήγαμε και στη σχολή Σταυράκου, στη Βάσω Μανωλίδου. Τελικά εκεί κάποτε μας είπαν ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε εξετάσεις. Ήταν δύσκολο να πας σε ιδιωτική σχολή τότε, κόστιζε 700 δραχμές το μήνα, με ένα μέσο μεροκάματα στις 60 δραχμές. Έτσι, αποφάσισα να πάω στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, που ήταν κρατική σχολή. Είπα «αν περάσω, πέρασα». Τελικά, δώσαμε 300 άτομα και περάσαμε μόνο 20. Από αυτούς, αποφοιτήσαμε μόλις 3 άντρες και 2 κοπέλες.
Όταν αποφοίτησα, διαπίστωσα ότι ο χώρος ήταν δύσκολος. Εγώ νόμιζα τότε, ότι μόλις έπαιρνα το πτυχίο, θα με προσλάμβανε μια εταιρία, θα υπέγραφα συμβόλαιο αμέσως και θα έπαιζα. Τελικώς όμως, χόρεψα στο ταψί ! Το στυλ ήταν «να σου δώσω, να μου δώσεις». Εγώ ήμουνα πιτσιρικάς τότε και θέλανε διάφορα, αλλά δεν υπέκυπτα και δεν έκανα συμβιβασμούς. Έχασα πολλές και καλές δουλειές, αλλά δεν πειράζει. Με ενδιέφερε να προχωρήσω αξιοκρατικά. Και να ξέρω και το βεληνεκές μου.
Πριν ακόμα αποφοιτήσετε από τη σχολή ως ηθοποιός, πήρατε ένα ρόλο στην ταινία Η ΚΟΥΚΛΑ του Αλέξανδρου Διαμαντή. Πώς είχε προκύψει αυτό και τι θυμάστε από τον Αλέξανδρο Διαμαντή ;
Πήγα σε μια οντισιόν που γινόταν για το έργο αυτό. Με ήξερε ο σκηνοθέτης, αλλά ήθελε πρώτα να δει πώς τα λέω και πώς αποδίδω στο ρόλο. Αφού με είδε, πήρα το ρόλο. Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία όταν προβλήθηκε, αλλά αργότερα εξαφανίστηκε και είναι πλέον δυσεύρετη.
Η συγκεκριμένη ταινία στάθηκε αφορμή να απορρίψω κάποιους ρόλους και το σκυλομετάνιωσα. Μου είχαν πει κάποιοι, ότι όταν ξεκινάς πρωταγωνιστής, δεν πρέπει να δέχεσαι στη συνέχεια μικρότερους ρόλους. Εγώ ξεκίνησα δυνατά ως πρωταγωνιστής στην «Κούκλα» και το μετάνιωσα πολύ, το ότι αρνήθηκα κάποιους ρόλους, εξαιτίας αυτού.
Στην αρχή της καριέρας σας (τέλη δεκαετίας του 70') πρωταγωνιστήσατε σε τρεις ταινίες του Χριστόφορου Λιάμπου, μαζί με τον Κώστα Γκουσγκούνη. ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΑ ΤΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΣΕΞ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, Ο ΑΝΩΜΑΛΟΣ. Πώς προέκυψε η συνεργασία αυτή ;
Όταν πρωτοξεκίνησα ως ηθοποιός, έτρεχα σε όλες τις οντισιόν, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μου λέγανε «καλός είσαι, αλλά μικρός». Και εγώ αναρωτιόμουν «καλά, πότε επιτέλους θα μεγαλώσω» ; Και τελικά το «μπαμ» έγινε με τις ταινίες του Λιάμπου.
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ταινίες του Λιάμπου, Ο ΑΝΩΜΑΛΟΣ κατέβηκε και στην Κρήτη και έγινε ο χαμός. Μαθεύτηκε ότι έπαιξε και ένας Κρητικός (εγώ) και έτρεχαν όλοι να τη δουν. Ξεσηκώθηκαν όλα τα χωριά, γιατί όπως καταλαβαίνεις όλοι λίγο-πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας στην Κρήτη. Έγινε κάτι σαν κοσμικό γεγονός. Πηγαίνανε στους κινηματογράφους με ταξί, με ιδιωτικά αυτοκίνητα, όλοι μαζί, για να δούνε εμένα. Εγώ ήμουνα Αθήνα εκείνη την εποχή, αλλά μου τα λέγανε. Χάρηκα που τελικά πήγε Κρήτη η ταινία και έτσι συνέβησαν και αυτά που σας είπα.
Εκείνη την εποχή, το σεξ ήταν κάτι άγνωστο στον ελληνικό κινηματογράφο. Μιλάμε για δεκαετία του 70'. Υπήρχε και έντονη λογοκρισία τότε.
Ο Γκουσκούνης ήταν πολύ πρωτοπόρος. Έκανε μια έξυπνη σκέψη τότε, μαζί με τον Λιάμπο. Παρά τη λογοκρισία, προώθησε το σεξ στα έργα του, σκεπτόμενος ότι ακόμα και πρόστιμα να έτρωγε, με τις αυξημένες εισπράξεις που θα έκανε, θα πλήρωνε και τα πρόστιμα και θα του έμενε και κέρδος. Έτσι και έγινε τελικά. Έτρωγαν πρόστιμο, διαπραγματεύονταν, το πλήρωναν και τους μένανε και λεφτά. Το ζυγίσανε και καταλήξανε να λειτουργήσουν έτσι.
Όταν προβλήθηκε Ο ΑΝΩΜΑΛΟΣ στον κινηματογράφο «Σταρ» στην Αγίου Κωνσταντίνου στην εδώ στην Αθήνα, η ουρά είχε φτάσει μέχρι την Ομόνοια. Το 1975 ήταν, αν θυμάμαι καλά.
Φωτογραφίες από παλιές συμμετοχές του σε ταινίες της δεκαετίας του 70'.
Τι θυμάστε από τον Κώστα Γκουσγκούνη ;
Με τον Κώστα τον Γκουσγκούνη, είμασταν -και είμαστε ακόμα- πολύ φίλοι. Προχτές μάλιστα, πίναμε κρασί μαζί. Είναι ένα πολύ καλό παιδί. Κοίταζε πάντα τη δουλειά του. Είχε και ένα φωτογραφείο, αν το έχετε υπόψιν σας και αφιέρωνε πολύ χρόνο σε αυτό. Ήταν πάντα πρόσχαρος με όλους. Όχι μόνο με τους καλλιτέχνες, αλλά με όλους, γιατί δεν ήταν συμφεροντολόγος. Έβγαινε από την ψυχή του, ότι έκανε. Δεν ήταν ο τύπος που για σε κέρναγε μόνο αν είχες κάποια άκρη, για να τον βάλεις να παίξει κάπου. Ήταν αυθόρμητος.
Πολλοί σας ξεχωρίζουν λόγω του ρόλου σας στην ταινία Ο ΣΚΥΛΑΣ του Δημήτρη Βογιατζή. Τι θυμάστε από την ταινία αυτή ;
Ήταν πρόχειρη παραγωγή. Η μηχανή με την οποία γυρίστηκε, ήταν σαν αυτές που τραβάνε βαφτίσια ! Δεν ήταν καν επαγγελματική. Όταν το γυρίζαμε, δεν πιστεύαμε ότι θα έφτανε εκεί που είναι τώρα και θα παρέμενε γνωστή. Εμένα με είχε αγγίξει το σενάριο και γι'αυτό και έπαιξα. Ήταν στο στοιχείο μου και ήθελα να παίξω έναν τέτοιο ρόλο. Τελικά βγήκε αυτό που βγήκε, αν και θα έπρεπε να ήταν καλύτερο από τεχνική άποψη. Το είχε βιαστεί το έργο και δεν υπήρχαν και χρήματα.
Στο εξώφυλλο της συγκεκριμένης βιντεοκασέτας έγραφε ότι είχε γυριστεί όλη στη Χαλκίδα. Πώς έτσι ;
Ο λόγος που γυρίστηκε στη Χαλκίδα, ήταν επειδή εκεί είχε σπίτι ο σκηνοθέτης και μας είχε φιλοξενήσει εκεί, όλους τους ηθοποιούς.
Είχατε κάποιες βιωματικές εμπειρίες, που σας βοήθησαν να ενσαρκώσετε τόσο πειστικά το ρόλο του «Σκυλά» ;
Ναι, αλλά όχι με σκυλάδικα. Δε μου άρεσαν ποτέ, ούτε τα σκυλάδικα, ούτε τα πολλά ξενύχτια. Καθόλου δε μου άρεσαν αυτά. Σκυλάς δεν υπήρξα ποτέ και δε μου άρεσε και η νύχτα. Μου έβγαινε όμως πολύ το στοιχείο της αδικίας. Όπως στο έργο ο αστυνόμος Νέζος, κατηγορεί άδικα το Σκυλά, έτσι και εγώ είχα βιώματα αδικίας. Την οποία και δεν αντέχω. Η αδικία με σκοτίζει και αυτό το συναίσθημα μου βγήκε στην ταινία.
Πέστε μας κάτι άγνωστο στο ευρύ κοινό, από τα παρασκήνια του ΣΚΥΛΑ ;
Να σας πω και κάτι που το ξέρουν ελάχιστοι. Στη σκηνή που γίνεται ένας τσακωμός στο σκυλάδικο επειδή μου πετάνε ένα ποτήρι, ο ηθοποιός που λέει «ρίξτου ένα ποτήρι, να δούμε τι θα κάνει», είναι ο γιος του σκηνοθέτη !
Επίσης, σκηνοθέτης Δημήτρης Βογιατζής, αρχικά ήθελε να παίξει αυτός το ρόλο του «Σκυλά» και γύρισε μάλιστα και ορισμένα δοκιμαστικά πλάνα. Δυστυχώς δεν ξέρω τι έχουν γίνει τα πλάνα αυτά και αν υπάρχουν ακόμα. Αλλά τελικά είδε πως δεν του ταίριαζε και έτσι έψαξε άλλον ηθοποιό. Είδε πως δεν κούμπωνε ο ρόλος στον ίδιο και στράφηκε στο Φαίδωνα τον Γεωργίτση. Μετά δοκίμασε τον Τσαχιρίδη. Τελικά φώναξε εμένα και κάναμε μια οντισιόν στο γραφείο του και πήρα το ρόλο.
Από το Δημήτρη Βογιατζή –ως άνθρωπο και ως σκηνοθέτη- τι αναμνήσεις έχετε ;
Καλός ήταν, αλλά υπήρχε ένα θέμα με τα χρήματα. Τουλάχιστον με εμένα, δεν ήταν απόλυτα συνεπής με την αμοιβή μου, στο ΣΚΥΛΑ. Μας είχε πει πάντως όταν γυρίζαμε το ΣΚΥΛΑ, ότι μπορεί να μην πάρουμε πολλά χρήματα, αλλά θα γινόμασταν πασίγνωστοι με το έργο αυτό και θα κερδίζαμε δόξα. Τότε μας φάνηκε υπερβολικό και δε δώσαμε σημασία. Τώρα το θυμάμαι και λέω ότι τελικά είχε δίκιο.
Τον ήξερα και πριν, όταν είχαμε συνεργαστεί στην ταινία Ο ΒΙΝΤΕΟΚΛΑΜΠΑΣ με τον Γκοτζαμάνη. Τότε μου είχε πει να κάνουμε μια ταινία μαζί. Συζητήσαμε και συμφωνήσαμε. Είχε στο νου του να γύριζε καμιά δεκαριά ταινίες μαζί μου. Είχε και κάποια σενάρια έτοιμα. Μετά το ΣΚΥΛΑ ετοιμαζόμασταν να γυρίσουμε μια Κρητική κωμωδία. Θα ντυνόμασταν με παραδοσιακές Κρητικές φορεσιές και θα μιλάγαμε και με Κρητική προφορά. Είχα ήδη μάθει απέξω το σενάριο. Ο Βογιατζής είχε καλή «Κρητική» προφορά. Δυστυχώς όμως πέθανε και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τα σχέδιά του. Κρίμα, γιατί θα ήταν καλή και αστεία ταινία. Είχε ζάχαρο θυμάμαι, και μου παραπονιόταν ότι έτρεχε συνέχεια στους γιατρούς. Θυμάμαι ότι έλεγε «την βγάζω, δεν την βγάζω». Μια μέρα του τηλεφώνησα για επαγγελματικούς λόγους και μου είπε ο Γιώργος ο γιος του, ότι πέθανε. Ο γιος του ήταν πολύ καλό παιδί, αλλά δεν συνέχισε τα βήματα του πατέρα του.
YouTube - Epistrofi Ton Katharmaton (2003) Trailer
Η ηθοποιός Φαίη Ντεμάνη στην ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΜΑΤΩΝ, μοιάζει πολύ με την πρωταγωνίστρια του ΣΚΥΛΑ (Φρόσω Δημητρουλάκου). Είναι το ίδιο πρόσωπο ; Τι γνωρίζετε για αυτήν ;
Ναι, είναι το ίδιο πρόσωπο. Το Δημητρουλάκου είναι το πραγματικό της όνομα. Ο Δημήτρης ο Βογιατζής, όταν ετοιμάζαμε το ΣΚΥΛΑ, με ρώτησε αν θέλω κάποια συγκεκριμένη ηθοποιό για συμπρωταγωνίστρια, αλλά εγώ δεν είχα κάποια προτίμηση. Μου πρότεινε να βάλουμε τη Φρόσω τη Δημητρουλάκου και συμφώνησα. Ήταν πολύ καλή η Φρόσω, είχε τελειώσει και τη σχολή Μιχαηλίδη. Ήταν και πολύ καλή κοπέλα και πολύ ωραία. Θα μπορούσε να είχε γίνει ακόμα πιο γνωστή. Είχε κάνει και με το Μαραγκό το σκηνοθέτη κάποιες δουλειές και γενικά δούλεψε και με καλούς σκηνοθέτες. Ασχολείται ακόμα με το επάγγελμα. Δε λέει όχι σε προτάσεις. Ήταν φίλη με τον Απόστολο το Σουγκλάκο, και έτσι κατέληξε να παίξει στην ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΜΑΤΩΝ.
Είχατε παίξει και στο ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ του Δημήτρη Τζελά. Τι θυμάστε από τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη ;
Έχω παίξει σε τρεις ταινίες του Τζελά. Η συνεργασία μου μαζί του ήταν πάρα πολύ καλή. Είχαμε κάνει και περιοδεία στο θέατρο μαζί. Με είχε προτείνει να παίξω και το ρόλο του Κρητικού στο «Κορίτσια με εγγύηση» αλλά εξαιτίας κάποιων άλλων λόγων, δεν προχώρησε η συγκεκριμένη πρόταση.
Εκτός από τις κωμωδίες και περιπέτειες που σας έχουμε συνηθίσει, έχετε παίξει και σε πολύ σοβαρές ταινίες του Νίκου Κούνδουρου («Μπορντέλο»), του Σωτήρη Γκόριτσα («Απ'το χιόνι») και του Παντελή Βούλγαρη («Πέτρινα χρόνια»). Ποιο από τα δύο είδη προτιμούσατε ; Τις «εμπορικές» ταινίες ή τις «ποιοτικές» ;
Δεν είχα πρόβλημα. Θέλω και την ποιότητα και την εμπορικότητα. Δε βγαίνει να λες όχι, στο χώρο. Κάποτε είχα αρνηθεί κάποιους ρόλους και το μετάνιωσα. Στο Happy Day (1976) του Παντελή Βούλγαρη, είχα πάρει και βραβείο Β' αντρικού ρόλου, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Από ποιόν σκηνοθέτη που δουλέψατε, έχετε τις καλύτερες αναμνήσεις ;
Από τον Παντελή Βούλγαρη. Ήταν γλυκός άνθρωπος και ευχάριστος. Ήμουνα πολύ ευχαριστημένος μαζί του. Και τώρα όταν μιλάμε καμιά φορά, το ευχαριστιέμαι. Σου έβγαζε συναισθήματα, είτε το ήθελες, είτε δεν το ήθελες. Καμιά φορά, θες να παίξεις και δε μπορείς, αν δε βοηθήσει και ο σκηνοθέτης.
Ένας ρετρό αυτόματος τηλεφωνητής και γύρω-γύρω αποκόμματα εφημερίδων, από συμμετοχές σε ταινίες.
Ποια θεωρείτε την ωραιότερη ελληνίδα ηθοποιό της εποχής σας ;
Από παλιές οι Καρέζη και η Βουγιουκλάκη. Από δεκαετία του 80' θα έλεγα τη Φιλίνη. Και η Σχοινάκη, κάπως.
Έχετε κρατήσει επαφές ή φιλίες με κάποιον ηθοποιό ;
Πάντα κρατάω. Δεν το επιδιώκω πάντα, αλλά κρατάω επαφές. Όσοι με παίρνουν, τους παίρνω. Αν αδρανήσει κάποιος, σταματάω και εγώ.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία, από όσες έχετε παίξει ;
Ο ΣΚΥΛΑΣ.
Το αυθεντικό VHS εξώφυλλο του ΣΚΥΛΑ.
Βλέπετε ξανά, παλιές ταινίες σας ;
Ναι, καμιά φορά κάθομαι και τις ξαναβλέπω στο βίντεο. Το πιστεύεις ότι δεν τις είχα τις πιο πολλές ; Τις γυρίζαμε και δε μας τις δίνανε σε αντίγραφο και εμάς. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια, μου βρήκαν πολλές από τις ταινίες μου, νέα άτομα που έχω γνωρίσει.
Υπάρχει κάποια ταινία στην οποία να μην είχατε παίξει αλλά να σας άρεσε πολύ και να είχατε πει «κρίμα που δεν έχω ένα ρόλο σε αυτή» ;
Κοίταξε να δεις. Ναι, έχω δει ρόλους που μου πήγαιναν. Και τώρα ακόμα συμβαίνει. Αλλά δεν είμαι στα κυκλώματα των παραγωγών αυτών. Ο κάθε παραγωγός έχει τους δικούς του ανθρώπους. Από έναν-δύο γνωστούς να έχουν, σκηνοθέτης, παραγωγός και οπερατέρ, πάνε κλείσανε οι βασικοί ρόλοι. Αν δεν είσαι κολλητός δε δουλεύεις. Αλλά δε μπορείς να είσαι κολλητός με όλους. Και να θες, δε σου μένει χρόνος.
YouTube - Emones Idees #3 (1989, TV)
http://www.youtube.com/watch?v=sJ0J9Z6yV4c
Έχετε μετανοιώσει ποτέ για κάποια δουλειά σας ;
Δεν έχω μετανοιώσει ποτέ και για τίποτα. Όσο μικρός και να είναι ένας ρόλος. Έχω μετανοιώσει μόνο επειδή αρνήθηκα κάποιους μικρούς ρόλους, όχι επειδή τους πήρα.
Ο Κώστας Στεφανάκης είχε παίξει και στη δυσεύρετη βιντεοταινία «Ο νίντζα με τη γκλίτσα».
Παρόλο που ποτέ δεν ήσασταν αυτό που λέμε «πρώτο όνομα», έχετε πετύχει κάτι πολύ σημαντικό. Έχετε κάνει μια καριέρα 30 ετών και ακόμα σας βλέπουμε σε νέες ταινίες και σε τηλεοπτικά σήριαλ. Που οφείλεται κατά τη γνώμη σας αυτό ; Είναι θέμα γνωριμιών, ταλέντου ή κάτι άλλο ;
Δεν ξέρω, τι να πω ; Λόγω ευθύτητος, λόγω τύχης ; Όποιος θέλει, δουλεύει. Με βοήθησαν και κάποιες νέες ταινίες που έκανα όπως Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΜΑΤΩΝ. Βέβαια, καμιά φορά είναι και θέμα ευκαιριών και συμπτώσεων. Δε χάνω και τις επαφές μου. Μπορεί να μην το κυνηγάω όπως παλιά, αλλά δεν απομακρύνομαι.
YouTube - Apagorevmeni Agapi (26/5/2006, TV)
http://www.youtube.com/watch?v=Sa2lLN3o_Hk
Τα τελευταία χρόνια, με τα διάφορα φεστιβάλ και προβολές cult ελληνικού κινηματογράφου, οι ταινίες σας είναι ξανά επίκαιρες. Αισθάνεστε ότι αυτό αποτελεί κατά κάποιο τρόπο δικαίωση των προσπαθειών εκείνης της εποχής ;
Ναι, το αισθάνομαι. Μάλιστα, όταν συναντιέμαι με τα παιδιά μου, χαίρομαι γιατί μου λένε «μπράβο ρε μπαμπά, ο αγώνας σου, τώρα δικαιώνεται». Ειδικά οι δουλειά του καλλιτέχνη, δικαιώνεται αργά. Μου αρέσει γιατί με αναγνωρίζει η νέα γενιά. Όταν είχα ξεκινήσει την καριέρα μου, είχα όνειρο να παίξω σε μια ταινία και να με αναγνωρίζει ο κόσμος. Χαίρομαι που τα κατάφερα. Ειδικά όταν πρώτο-προβλήθηκε ο ΣΚΥΛΑΣ στο Γκαγκάριν, κατάλαβα ότι άρεσε. Έγινε χαμός. Με κάποια παιδιά που είχα μιλήσει, μου είπαν ότι την έχουν δει δέκα φορές και μαζεύονται και την ξαναβλέπουν.
Πείτε μας λίγο, για τη νέα ταινία που ετοιμάζετε.
Λέγεται Η ΚΑΘΑΡΣΗ σε σκηνοθεσία Φωκίων Μπόγρη. Όπου να'ναι τελειώνει. Θα προβληθεί γύρω στο Μάρτιο. Ίσως πάει και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά μάλλον θα παιχτεί και στο Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Γκαγκάριν το Φλεβάρη. Είναι πολύ καλή ταινία και εντελώς διαφορετικό στυλ απ'ότι έχω κάνει μέχρι στιγμής. Δείχνει τη βρωμιά και την αύξηση της εγκληματικότητας. Εγώ ερμηνεύω ένα χαρακτήρα, το Έστεμπαν, που τα βάζει με κάποιους εμπόρους ναρκωτικών και παίρνει το νόμο στα χέρια του.
YouTube - CATHARSIS rough teaser #1
[video=youtube;El2-mihXm_o]
http://www.youtube.com/watch?v=El2-mihXm_o
Αλήθεια, σας γνωρίζει ο κόσμος στο δρόμο ;
Οι επαναλήψεις των ταινιών μου, με έχουν βοηθήσει πολύ. Όταν γύριζα τις ταινίες αυτές, πολλά από τα νεώτερα παιδιά που τώρα με γνωρίζουν, ήταν αγέννητα ή πολύ μικρά. Τώρα όμως, και χάρη στο Ίντερνετ, με αναγνωρίζουν πολλοί στο δρόμο. Με κυκλώνουν τα παιδιά στο δρόμο και μου κάνει εντύπωση. Δεν έχω αλλάξει και πολύ εμφανισιακά από τότε [γελάει] !
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας, με μία μόνο λέξη ;
Ευέξαπτος. Όταν βλέπω αδικία, θυμώνω πάντα. Επίσης συντηρητικός. Δεν ανοίγομαι πολύ.
Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας.
