bernard.c
RetroDB Feeder
- Joined
- 26 Νοέ 2007
- Μηνύματα
- 3.259
- Αντιδράσεις
- 1.000
Από την πρώτη συνάντηση που έχουμε με ανθρώπους που μόλις γνωρίσαμε (ιδιαίτερα αυτούς που θαυμάζουμε), πάντα κάτι μας μένει στη μνήμη - κάποια στιγμή, κάποια φράση, κάποια κίνηση.
Στην περίπτωση της συνάντησής μας με τον κ. Πετρίδη, δύο είναι οι πιο έντονες στιγμές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου. Η πρώτη, είναι η στιγμή που μας αφηγείται την ιστορία του “Καπιταλιστή”. Τα μάτια του κ. Πετρίδη έλαμπαν, ο τόνος της φωνής του ήταν λίγο πιο δυνατός, οι αναμνήσεις του πολλές και έντονες. Με πόση χαρά μας ανέφερε τους συντελεστές της σειράς και μας διηγήθηκε την υπόθεση του έργου! Πρέπει να είναι σκληρό όταν σου “καταδικάζουν”, χωρίς πολλές εξηγήσεις, ένα από τα “παιδιά” σου..
Η δεύτερη στιγμή που ακόμα θυμάμαι, είναι η στιγμή που μας μιλάει για την ιδιαίτερη φροντίδα με την οποία επεξεργάζονταν τα κείμενα και έκαναν την εγγραφή της μεταγλώττισης: “.... Κατʼ αρχάς, ο έλεγχος που γινόταν από τον ίδιο τον Αντώνη τον Ρούσσο που είχε την ευθύνη του κειμένου ήταν εξονυχιστικός ... Ο Αντώνης λοιπόν ήταν τόσο “ψείρας”, που περνούσε από τρεις γλωσσολόγους τα κείμενα, διότι επρόκειτο για σειρές που απευθύνονταν κυρίως στα παιδιά. Για το γλωσσάρι”. Παύση. Και ξαφνικά, υψώνει την φωνή του και λέει: “Το καταλαβαίνετε μωρέ;” και χτυπάει το χέρι του στο μπράτσο της πολυθρόνας. Ήταν η στιγμή εκείνης της συνάντησης που ανατρίχιασα, καθώς πλέον μπορούσα να δω με πόση αγάπη και φροντίδα γινόταν η διαδικασία της μεταγλώττισης τα παλαιότερα χρόνια. Διότι εκείνη τη στιγμή, είχα απέναντί μου τον κ. Πετρίδη “φορτισμένο”, από την αγανάκτησή του που οι μεταγλωττίσεις δεν αντιμετωπίζονται πλέον με την δέουσα προσοχή και υπευθυνότητα. Από τη στιγμή που στα δικά του τα χρόνια, η διαδικασία της μεταγλώττισης θεωρούνταν “ιερή” και γινόταν από ανθρώπους, οι οποίοι, με πλήρη συναίσθηση ότι παρακολουθούνται από νεαρούς τηλεθεατές, έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό για να εκπαιδεύσουν, να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο και να συμβάλλουν με τον τρόπο τους στην σωστότερη εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας...
Ένας άνθρωπος με ευγένεια ψυχής. Τον ευχαριστούμε θερμά που μας δέχτηκε στο σπίτι του και στις αναμνήσεις του...
Στην περίπτωση της συνάντησής μας με τον κ. Πετρίδη, δύο είναι οι πιο έντονες στιγμές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου. Η πρώτη, είναι η στιγμή που μας αφηγείται την ιστορία του “Καπιταλιστή”. Τα μάτια του κ. Πετρίδη έλαμπαν, ο τόνος της φωνής του ήταν λίγο πιο δυνατός, οι αναμνήσεις του πολλές και έντονες. Με πόση χαρά μας ανέφερε τους συντελεστές της σειράς και μας διηγήθηκε την υπόθεση του έργου! Πρέπει να είναι σκληρό όταν σου “καταδικάζουν”, χωρίς πολλές εξηγήσεις, ένα από τα “παιδιά” σου..
Η δεύτερη στιγμή που ακόμα θυμάμαι, είναι η στιγμή που μας μιλάει για την ιδιαίτερη φροντίδα με την οποία επεξεργάζονταν τα κείμενα και έκαναν την εγγραφή της μεταγλώττισης: “.... Κατʼ αρχάς, ο έλεγχος που γινόταν από τον ίδιο τον Αντώνη τον Ρούσσο που είχε την ευθύνη του κειμένου ήταν εξονυχιστικός ... Ο Αντώνης λοιπόν ήταν τόσο “ψείρας”, που περνούσε από τρεις γλωσσολόγους τα κείμενα, διότι επρόκειτο για σειρές που απευθύνονταν κυρίως στα παιδιά. Για το γλωσσάρι”. Παύση. Και ξαφνικά, υψώνει την φωνή του και λέει: “Το καταλαβαίνετε μωρέ;” και χτυπάει το χέρι του στο μπράτσο της πολυθρόνας. Ήταν η στιγμή εκείνης της συνάντησης που ανατρίχιασα, καθώς πλέον μπορούσα να δω με πόση αγάπη και φροντίδα γινόταν η διαδικασία της μεταγλώττισης τα παλαιότερα χρόνια. Διότι εκείνη τη στιγμή, είχα απέναντί μου τον κ. Πετρίδη “φορτισμένο”, από την αγανάκτησή του που οι μεταγλωττίσεις δεν αντιμετωπίζονται πλέον με την δέουσα προσοχή και υπευθυνότητα. Από τη στιγμή που στα δικά του τα χρόνια, η διαδικασία της μεταγλώττισης θεωρούνταν “ιερή” και γινόταν από ανθρώπους, οι οποίοι, με πλήρη συναίσθηση ότι παρακολουθούνται από νεαρούς τηλεθεατές, έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό για να εκπαιδεύσουν, να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο και να συμβάλλουν με τον τρόπο τους στην σωστότερη εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας...
Ένας άνθρωπος με ευγένεια ψυχής. Τον ευχαριστούμε θερμά που μας δέχτηκε στο σπίτι του και στις αναμνήσεις του...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: