Αποκλειστική συνέντευξη του ΣΤΗΒ ΝΤΟΥΖΟΥ στο RetroManiaX!

manos426f

The King of Retro®
Joined
9 Οκτ 2006
Μηνύματα
5.388
Αντιδράσεις
155
Φίλοι και φίλες του GRM,η τρίτη μας συνέντευξη είναι γεγονός και τι συνέντευξη μάλιστα,με ένα πρόσωπο χαρακτηριστικότατο εκπρόσωπο των '80s,τον Στηβ Ντούζο,μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες της εποχής εκείνης!

Μας μίλησε για όλους και για όλα,όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς παρακάτω,ανεβάζοντας ακόμη πιο ψηλά τον πήχυ των συνεντευξεων του forum μας!

Χωρίς πολλά πολλά λοιπόν,απολαύστε τον μοναδικό Στηβ!

ΠΡΟΣΟΧΗ:H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ,ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ -ΚΑΙ ΜΟΝΟ- ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ FORUM,SITE Ή ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ IΣTOTΟΠO,ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ TOY RETROMANIAX.GR.


LINK ΠΟΥ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ THREAD,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΒΕΒΑΙΩΣ !


-----ΣΤΗΒ ΝΤΟΥΖΟΣ:"Δηλώνω.....κρυφοstraight" !!!-----

Στηβ Ντούζο,είναι μεγάλη χαρά μας να συνομιλούμε μαζί σου,έναν ηθοποιό που άφησε ανεξίτηλα το σημάδι του στη δεκαετία του '80.

Για εμάς,τα μέλη του διαδικτυακού φόρουμ Greek Retro Maniax,η δεκαετία του '80 είναι αντικείμενο λατρείας.

Θυμόμαστε έντονα και αναπολούμε όλες τις εκφάνσεις της εποχής εκείνης.Τη μουσική,τους υπολογιστές,τον κινηματογράφο,τον τρόπο ζωής κλπ.

Aξίζει να σου πούμε εδώ ότι τα τακτικά μέλη του φόρουμ μας,υπερβαίνουν τα πεντακόσια,ενώ οι επισκέπτες είναι χιλιάδες.

attachment.php


(διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά:kakou21,manos426f,Στηβ Ντούζος,Shadowdancer2501,exetlaios)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ας ξεκινήσουμε όμως με τις ερωτήσεις μας:

Πώς ξεκίνησες την καριέρα σου στον κινηματογράφο ;


Σ.Ν:
Παιδιά,εγώ ξεκίνησα τυχαία,δούλευα πορτιέρης στον "Απόλλων" στην Πλάκα και δε μ' έκανε κανείς παρέα,ήμουν τότε -το 1980 έτσι;- με μακριά μαλλιά,σκουλαρίκια,τατουάζ,στενό τζιν,δερμάτινο γιλεκάκι,με λίγα λόγια οι μισοί με περνάγανε για αγριάνθρωπο κι οι άλλοι μισοί για.....αδελφή.Κι ο μόνος που με έκανε παρέα ήταν ο Κώστας Καραγιάννης,ο σκηνοθέτης,ο οποίος ήταν πολύ rock και πολύ σκληρός άντρας πραγματικά.

Εγώ τότε,αφού το Harley δε πήγαινε πια στην Αθήνα,είχα φέρει ένα Bold'or 900,κι είχα πλακωθεί σε σούζες,παντιλίκια,δεν τα είχα ξανακάνει αυτά με τη Harley άλλωστε.

Mια μέρα λοιπόν μου λέει ο Καραγιάννης "ρε συ θέλέι έναν χοντρό ο Φώσκολος".

Λέω κι εγώ "ας πάω,για καμιά σούζα και κάνα παντιλίκι θα με θέλει"

Πάω εκεί,και μόλις με βλέπει ο Φώσκολος λέει:"ΕΣΥ είσαι ο πατάτας !!!"

Εγώ,τότε με σπαστά ελληνικά,δε πολυκαταλάβαινα,κόντεψα να παρεξηγηθώ και πήγα να φύγω.Και με κράτησε ο Διονύσης Ξανθός και πήρα το ρόλο του "πατάτα" στα "ΆΓΡΙΑ ΝΙΑΤΑ".

Εγώ λοιπόν,μια κι εξ' αρχής είχα έρθει ουσιαστικά στην Ελλάδα για λίγο,για 6 μήνες,και θα έφευγα,θα έκανα το γύρο της Ευρώπης με μηχανή,ετοιμαζόμουν μετά την ταινία να φύγω,να το πραγματοποιήσω αυτό και εν τέλει να γυρίσω στην Αμερική.

Και πέφτει πάνω μου μετά ο Όμηρος Ευστρατιάδης,μας πιάνει μαζί με την Τέτα κι αρχίζει να μας λέει "θα σας κάνω μια ταινία,θα σας κάνω δυο ταινίες κτλ κτλ" εγώ αρνούμουν,αλλά κάποια στιγμή τα λεφτά που πρόσφερε έγιναν πάρα πολύ καλά και,έγινε αυτό που λένε και οι Αμερικάνοι "money talks and bullshit walks" και έτσι....ακόμη εδώ είμαι!

Βέβαια,τον γύρο της Ευρώπης τον έκανα τελικά,5-6 φορές...


Εκτός από τον κινηματογράφο και το βίντεο,δούλέψες καθόλου στο θέατρο;


Σ.Ν:Βεβαίως,αν κι αυτό δεν είναι πολύ γνωστό ομολογουμένως,οι περισσότεροι δεν το ξέρουν.

Ήταν κι η μεγάλη μου αγάπη,άλλωστε το θέατρο είναι καψούρα.Έχω παίξει 18 χρόνια θέατρο ανελλιπώς,μέσα στα οποία χρόνια πραγματικά έχω παίξει....τ' άντερά μου!Άγνωστα αυτά για πολύ κόσμο,το ξέρω...

Ποια ταινία σου έκανε τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία;

Σ.Ν:Η "ΡΟΔΑ,ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ",έκοψε 210.000 εισητήρια την πρώτη ημέρα προβολής της.Κι έτσι,μέσα σε μια νύχτα έγινα φίρμα!

Αλήθεια,γιατί πιστεύεις ότι έγινε αυτός ο χαμός με την ταινία αυτή τότε ;

Σ.Ν:Διότι ο κόσμος διψούσε να γελάσει,και με το που είδαν και τις αφίσες με τις μηχανές,τις γκόμενες,τα μπούτια (Η Ασίκη με τo ντεκολτέ,η Ισμήνη (Καλέση) με τα μίνι",ε τελείωσε,ποιος δε θα ερχόταν ;!;

Μετά την τρομερή επιτυχία που είχαν οι ταινίες σου,ασφαλώς απέκτησες μια τρομερή αναγνωρισιμότητα.Η ξαφνική και μεγάλη δόξα,ασφαλώς είναι ευχάριστη,αλλά προκαλεί έντονες αλλαγές στη στάση ενός νεαρού ατόμου,όπως ήσουν τότε εσύ.Πώς άλλαξε η δόξα την καθημερινότητά σου;

Σ.Ν:Εγώ όταν ήρθα Ελλάδα ήμουν ένας απλός ζαχαροπλάστης,αυτό είχα σπουδάσει κι ήρθα εδώ για διακοπές ουσιαστικά.

Δεν ήμουν έτοιμος λοιπόν γι΄αυτό το πράγμα,με βοήθησε ο πατέρας μου που είχε ιδίαν πείρα και κάθε φορά που πήγαινα να σηκώσω κεφάλι,έπεφτε φάπα.

Βέβαια τότε έπαιζα δίπλα και συνεργαζόμουν με ιερά τέρατα στο θέατρο,όπως τον Σταυρίδη,τον Κατράκη,τον Ηλιόπουλο,τον Σταυρολαίμη,που ήταν παραγωγός,ανθρώπους δηλαδή τους οποίους δε μπορούσα να μη σεβαστώ,άρα δε μπορούσα ουσιαστικά να ξεφύγω και πολύ,όσο και να έπαιρναν τα μυαλά μου αέρα,έπρεπε δίπλα τους να σκύβω το κεφάλι.

Άλλωστε το θέατρο είναι άλλο πράγμα,είναι μοναστήρι,αλλά....όχι Εφραίμ !!


Είχες κάποιο αποκλειστικό συμβόλαιο με κάποια εταιρία ή επέλεγες ελεύθερα τις συνεργασίες σου;


Σ.Ν:Μπορείτε να πείτε ότι ήμασταν τα "παιδιά του Σπέντζου".

Δηλαδή εγώ,η Τέτα,ο Σταγόπουλος,η Ασίκη,η Καλέση ήμασταν τα παιδιά αυτά,εκτός του Γαρδέλη που πηγαινοερχόταν

Από τις ταινίες που γύρισες, ποια ήταν η αγαπημένη σου και γιατί;

Σ.Ν:Πολλές,πολλές !

Θα σας πω τρεις,που δε μπορώ να τις ξεχωρίσω,είναι η "ΡΟΔΑ,ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ",το "ΘΗΛΥΚΟ ΘΗΡΙΟΤΡΟΦΕΙΟ" και "Η ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ" του Κακογιάννη,του 1993,με Κατρίν Ντενέβ,Τζέιν Αλεξάντερ και Φράνκο Νίρο,όπου εκεί είχα τρεις σκηνές μόνο,έκανα τον ταξιτζή.Αυτή ήταν ξένη ταινία,αμερικάνικης παραγωγής και ουσιαστικά ήταν μια περιπέτεια,στην οποία το μόνο κωμικό στοιχείο ήμουν....εγώ !!!

Αλλά εκεί γούσταρα πολύ όλη τη φάση,ένιωσα καλλιτέχνης,ηθοποιός,ένιωσα ότι έκανα κινηματογράφο ρε παιδιά με τον Κακογιάννη!

attachment.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αλήθεια,μια κι ανέφερες τον όρο "καλλιτέχνης",πώς τον προσδιορίζεις εσύ αυτόν;

Σ.Ν:Για να είσαι καλλιτέχνης καταρχήν πρέπει να είσαι ιδιαίτερη μορφή.Ένας καλλιτέχνης δε μπορεί να είναι και νορμάλ άνθρωπος.Πρέπει να είναι εκκεντρικός,να είναι λίγο extreme,να έχει κουσούρια.

Αν δεν έχεις κουσούρια,δε μπορεί να είσαι καλλιτέχνης.Γιατί τα κουσούρια σου βγάζεις εκεί,δε βγάζεις τίποτα άλλο.

Αν είσαι νορμάλ μέσα σου και ψυχολογικά ισορροπημένος,δε μπορείς να παίξεις,είσαι ατάλαντος!


Ποια σκηνή ή ατάκα σου,θεωρείς «κλασσική»;


Σ.Ν:Έκανα μια σκηνή με τον Τσάκωνα,ήμουν ντυμένος γυναίκα και μου έβαλε κανονικά χέρι !

Και του έριξα μια σφαλιάρα,ακούστηκε ένα "μπαφ" τρομερό ρε παιδιά,μπορεί και να μην....έχει συνέλθει ακόμη !!

Με τα υπόλοιπα «χρυσά παιδιά» του κινηματογράφου της εποχής (Σταμάτης Γαρδέλης,Πάνος Μιχαλόπουλος,Γιώργος Ρήγας,Σοφία Αλιμπέρτη) φαινόταν σα να είστε πραγματική παρέα και να μην υποδύεστε.Κάνατε παρέα και εκτός κάμερας ;

Σ.Ν:Όχι,όχι...

Οι φίλοι μου ήταν 3-4 παιδιά από Κάτω Πατήσια,2-3 από Φωκίωνος,τελείως εκτός χώρου δηλαδή.

Μ' αυτούς είμαι ακόμη φίλος,έως και σήμερα !

Θυμάσαι κάποιο αστείο ή πρωτότυπο περιστατικό,που να συνέβη πίσω από την κάμερα;

Σ.Ν:Συνήθως όλα τα αστεία συνήθως γινόντουσαν on camera ή στις πρόβες.

Θυμάμαι πάντως,κάναμε μια σκηνή με τον Γιώργο Λουκάκη και τον Τάσο Προύσαλη,όπου ο Λουκάκης βρίζει εμένα και τον Τάσο.Κι έτσι όπως βρίζει,επειδή δεν είχε βάλει καλά την κόλλα,του φεύγει η μασέλα,η οδοντοστοιχία όλη και πάει πάνω στον Τάσο,ο οποίος γυρίζει και του λέει "καλά ρε μπαμπά,μη μας δαγκώσεις !!!"

Ένα άλλο αστείο περιστατικό που θυμάμαι:Kάναμε μια σκηνή,όπου μου είχαν βάλει για γκόμενα μια...."γοργόνα",πιο παχιά από εμένα και ατσούμπαλη.Ήμασταν στα Αστέρια στη Γλυφάδα,όπου υποτίθεται ότι έπρεπε να την κυνηγήσω και να πέσουμε μαζί μέσα στη θάλασσα.Κι αυτή,αντί να πέσει εκεί που έπρεπε στο νερό,έπέσε όλη από πάνω μου κι εγώ κάθησα πάνω σε τρεις-τέσσερις αχινούς !!!Κι έβαλα μετά τον Σταγόπουλο να μου κατουράει τα οπίσθια για να βγάλουμε τους αχινούς !!!

Ένα ακόμη,στα γυρίσματα της "ΠΑΠΑΔΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΜΠΑΝΙΑΣ",ήμασταν στο νεκροταφείο του Βύρωνα πρωί πρωί εγώ,ο Δεμίρης κι ο Τσεβελέκος,για να γυρίσουμε μια σκηνή.Δε μας αφήναν να μπούμε με την κάμερα μέσα,θέλαμε να κάνουμε ότι διαβάζουμε κάνα-δυο τάφους και τέτοια.Έβαλε λοιπόν την κάμερα κρυφά ο Ευστρατιάδης πάνω σε ένα δέντρο,έξω από το νεκροταφείο,στραμένη προς τα μέσα και μπαίνουμε μέσα ντυμένοι παπάδες.Όπως πλησιάσαμε κάτι γριές,ξαφνικά άρχισε να τρέχει προς το μέρος μας ένας παπάς 1.50μ και άρχισε να βαράει τον Τζεβελέκο!Ο δε Δεμίρης το έβαλε στα πόδια!Πήγα εγώ,άρπαξα τον παπαδάκο,άρχισε να με κλωτσάει και του είπα "Τι έγινε,τι έπαθες;" κι απάντησε αυτός "Δε θα μου πάρετε εσείς το μερoκάματο!".Νόμιζε ότι πήγαμε εκεί να του πάρουμε την... "πελατεία" !!!

attachment.php


Για κάποιο λόγο,μονοπώλησες το υπό-είδος των «ταινιών με παπάδες».Δεν υπήρχε ταινία με παπάδες που να μην έχεις


παίξει.Ενδεικτικά αναφέρουμε "ΠΑΠΑΔΙΣΤΙΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ","ΜΙΑ ΠΑΠΑΔΙΑ ΣΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ","ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΩΝ","Ο ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ","Ο ΠΑΠΑ-ΚΑΒΑΛΑΣ".Γιατί επέλεγαν συνέχεια εσένα,σε κάθε ταινία με παπάδες;


Σ.Ν:Τα κιλά μου και το μούσι μου !!

Έτυχε μωρέ!Κοιταξτε,ο μόνος που μπορούσε,που είχε το θράσος,να κάνει τέτοιες ταινίες ήταν ο Όμηρος Ευστρατιάδης -για να βγάζει γέλιο- και...για να τον "κράζει" ο Κολλάτος.

Εγώ είμαι του γέλιου και με τον Όμηρο δεν έλεγα ποτέ όχι σε ταινία του,ήταν σαν κινηματογραφικός πατέρας μου,διασκέδαζα μαζί του και πλήρωνε και χοντρά.

Επίσης διακρίθηκες στο ρόλο του «χαβαλέ μαθητή» σε δεκάδες ταινίες με θέμα τα σχολεία.Θυμόμαστε φυσικά τη σειρά


"ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ","ΘΗΛΥΚΟ ΘΗΡΙΟΤΡΟΦΕΙΟ","ΕΝΑΣ ΜΠΟΜΠΟΣ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ","ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΑΡΗΣ ΣΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ","ΑΓΡΙΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ" και πολλές άλλες.Κατά τη γνώμη σου,για ποιο λόγο είχαν τέτοια επιτυχία οι «ταινίες με σχολεία» ;


Σ.Ν:Εγώ ξέρω ότι ο ρόλος του μαθητή ήταν μάλλον...εκδίκηση από τον Θεό για μένα.

Μόλις τελείωσα το λύκειο,κι ενώ είχα υποτροφίες για χόκεϋ,εγώ είπα στη μάνα μου "τώρα δε με ξαναβλέπεις με βιβλίο και τσάντα".Εκείνη μάλλον με "καταράστηκε" κι έτσι έκανα σε τόσες πολλές ταινίες τον μαθητή !

Αισθάνθηκες τότε,το φόβο ότι μπορεί να τυποποιηθείς ως «παπάς» ή ως «μαθητής» και ότι αυτό ίσως έβλαπτε μελλοντικά


την καριέρα σου;


Σ.Ν:Δεν το έβλεπα ποτέ το όλο πράγμα μελλοντικά,εγώ πέρναγα καλά,πραγματικά διασκέδαζα,το ευχαριστήθηκα,το γλέντησα,το γεύτηκα στην πιο καλή μορφή κι εποχή του.

Ήξερα ότι ήταν ένας..."πυρετός",ότι θα κράταγε λίγο κι έχω κρατήσει όλα τα καλά και χαίρομαι που τα έζησα αυτά και λέω ευχαριστώ τον Θεό.

Αισθάνθηκες ποτέ ότι θα ήθέλες να δοκιμάσεις την τύχη σου σε κάποιο είδος,πλην της κωμωδίας;

Σ.Ν:Έχω παίξει στο θέατρο και δράμα και ζεν πρεμιέ,αλλά δε μου ταίριαζε το δράμα,όχι.

Το δράμα θα μου ταίριαζε τώρα,που έχω ωριμάσει,είμαι πιο ήσυχος άνθρωπος.Η κωμωδία μου ταίριαζε τότε λόγω χαρακτήρα,μου έβγαινε αυθόρμητα,δε με κούραζε,ήμουν εγώ !

Αν και οι περισσότεροι σε θυμούνται για τις πιο εμπορικές σου ταινίες όπως "Η ΡΟΔΑ ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ".Σε εμάς όμως αρέσουν και κάποιες λιγότερο γνωστές ταινίες σου όπως το "ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ".Θυμάσαι κάποια ταινία σου,που ενώ δεν έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία -όσο άλλες-,εντούτοις εσένα προσωπικά σου άρεσε πολύ;

Σ.Ν:Φοβερή ταινία αυτή που είπατε!

Επίσης οι "ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΣ".Κι εδώ θα σας πω κάτι,αξίζει:Η ταινία αυτή είχε μέσα μια σκηνή,που ήταν λίγες ώρες πριν τα τραγικό συμβάν στη θύρα 7 !!

Είμασταν μέσα,γυρίζαμε πλάνα από την ταινία 3-4 ώρες πριν!

attachment.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Με ποιόν σκηνοθέτη έχεις τις καλύτερες αναμνήσεις;

Σ.Ν:Τον Νίκο Ζερβό,τον τρελό!Μεγάλη,τεράστια μορφή και μεγάλο κομμάτι των '80ς !

Του μιλάς και παίρνεις,ρουφάς απ' αυτόν τον άνθρωπο !

Την ταινία "ΤΟ ΚΑΘΙΣΤΟ ΒΟΥΒΑΛΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΗΛΕΖΟΥΛΟΥ" τη θυμάσαι Στηβ;Μια ταινία πολύ περίεργη,πολύ μυστήρια πραγματικά,που μάλλον δεν εντάσσεται σε καμία κατηγορία!

Σ.Ν:Λοιπόν,τότε η πρωταγωνίστρια,η Σία Φαράκη ήταν Σταρ Ελλάς και η συμπρωταγωνίστρια,η Νίκη Ζωγράφου,μια επίσης πολύ όμορφη γκόμενα.Και είπαμε με τον Καραβίδογλου "δε κάνουμε μια ταινία μ' αυτές τις δύο ;!;!"

Kι έτσι έγινε η ταινία αυτή,ήταν βιντεοταινία άλλωστε,με ελάχιστο κόστος !

Τι γνώμη κι αναμνήσεις έχεις από το Γιάννη Δαλιανίδη;

Σ.Ν:Έχει 10 σενάρια που τα ανακυκλώνει ουσιαστικά κι είναι ένας άνθρωπος που δούλεψα μια φορά μαζί του,αλλά δεν έχω ευχάριστες αναμνήσεις απ' αυτόν...

Και τι γνώμη κι αναμνήσεις έχεις από τον Όμηρο Ευστρατιάδη ;

Σ.Ν:Ο Όμηρος είναι άρχοντας,είναι κύριος,είναι τίμιος,είναι και πιπινοφάγος,και πρέπει να το πω αυτό,διότι αν διαβάσει τη συνέντευξη και δει ότι δεν το είπα,θα με &%*%*^&*^!


Με ποιους ηθοποιούς είχες την καλύτερη συνεργασία και σου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις;


Σ.Ν:Αγάπησα τον Κώστα Καραγιώργη.Μάγκας,μόρτης και ασίκης!

Αγάπησα επίσης τον Μάκη Δεμίρη.

Από νεότερους,ο Νίκος Σταγόπουλος,παιδί με αρχές και με συνείδηση.

Ο Τάσος Προύσαλης επίσης είναι μια ψυχούλα!

Ο Γιάννης Βούρος,πολύ καλό παιδί και μάλιστα δεν χαμπάριαζε τίποτα από γυναίκες,ήταν μεγάλος στο θέμα αυτό,δεν άφηνε καμία να ξεφύγει !

Ένας ακόμη,λίγο πιο άγνωστος όμως,ο Βασίλης Καμίτσης,επίσης πολύ καλό παιδί.

attachment.php


Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί της εποχής εκείνης,με τους οποίους να διατηρείς ακόμα επαφή ;

Σ.Ν:Ο Βασίλης Καμίτσης και η Καίτη Φίνου,η οποία είναι μια γλυκύτατη γυναίκα,που έχει περάσει πολλά κι όλοι πατήσαν πάνω της και δεν της άξιζε αυτό σε καμία περίπτωση!

Στηβ,μια και μας τον ανέφερες κιόλας στην αρχή της συνέντευξης,πες μας δυο λόγια για για τον Διονύση Ξανθό,ένα μάλλον παραμελημένο είδωλο της εποχής των '80s...

Σ.Ν:Παλιά κάναμε πολύ παρέα.Ήταν πολύ καλό παιδί και πολύ αρσενικός.Μια φορά του μιλήσανε άσχημα έξι άτομα,και τους πλάκωσε στο ξύλο και τους έξι!Μέχρι και διάσημους πυγμάχους είχε «ξαπλώσει».Τώρα έχει εξαφανιστεί.Πέρασε διάφορα.Τώρα νομίζω είναι κάπου καλόγερος ή ασχολείται με τα Θεία.Κάτι τέτοιο.Πήρε μεγάλη στροφή.

Κι η γνώμη σου για τον Κώστα Τσάκωνα ;

Σ.Ν:Θα σας πω ότι ο Τσάκωνας δεν «έπαιζε»,«λειτουργούσε».

Βίνα Ασίκη και Ελένη Φιλίνη;Ένα σχόλιο για την καθεμία;

Σ.Ν:Πολύ καλό παιδί η Βίνα,καλή καρδιά!Η δε Φιλίνη,ήταν και είναι η ελληνίδα Madonna!

Και τέλος για την αδερφή σου,την Τέτα;

Σ.Ν:Της Τέτας δεν της πολυάρεσε η δουλειά του ηθοποιού.Το έκανε μόνο-και-μόνο για να σπουδάσει.Σπούδασε παιδοψυχολογία αλλά δεν το άσκησε σαν επάγγελμα.Μετά παντρεύτηκε.Είχε όμως πολύ μέλλον.Αν συνέχιζε,αυτή τη στιγμή θα ήταν στο επίπεδο Λάσκαρη και Ντενίση,από θέμα ομορφιάς και κίνησης.


Όταν άρχισε η «φθορά» του ελληνικού κινηματογράφου και αργότερα όταν «πέθανε» και η βιντεοκασσέτα,τι έκανες επαγγελματικά ;


Σ.Ν:Με το θέατρο και τις θεατρικές παραγωγές,με τον πατέρα μου άλλωστε μέχρι το 1998 είχαμε δύο θέατρα,το "Broadway" και το "Super Star".Είχαμε ανεβάσει πολλές παραγωγές και μεγάλα έργα.

Όπως σας είπα και πριν,εγώ δε περίμενα τίποτα,δεν είχα βλέψεις,ήξερα ότι είχα ανέβει σε ένα άλογο που απλά πήγαινε,ε και κάπου θα σταματούσε,έτσι κι έγινε.

Μπορούσα βέβαια να συνεχίσω κι εγώ,να φίλαγα κατουρημένες ποδιές,και να το έπαιζα και κάπως.Αλλά δεν το έκανα,θα μου έλεγε ο γιος μου "ωπ,τι έγινε ρε γέρο;!;"Τώρα με βλέπει να είμαι αυτός που είμαι...

Ασφαλώς είχα φροντίσει βέβαια,δε μπορείς να θες να είσαι rock,ασυμβίβαστος,ανεξάρτητος και για πάρτη σου και να μην έχεις φροντίσει για την οικονομική αλλά και την εν γένει ανεξαρτησία σου.

Εντάξει,δεν είμαι πλόύσιος,αλλά δε θα πεινάσω αν δε δουλέψω.Πρόσεχε κι ο γέρος μου τότε,πρόσεχα κι εγώ...


Όταν γυρίζατε τις ταινίες σας τη δεκαετία του 80,φανταζόσασταν ότι θα άντεχαν στο χρόνο και θα παρέμεναν αγαπητές,σχεδόν 25 χρόνια μετά ;


Σ.Ν:Εγώ πίστευα ότι θα εξαφανιστούν μετά από 5 χρόνια,όπως γίνεται με τις αμερικάνικες,θα βγαίνανε καινούργιες,και,κακά τα ψέμματα,μ' αυτή τη σκέψη τις κάναμε!

Τώρα βλέπω ότι κάποιες,όπως η "ΡΟΔΑ,ΤΣΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ",οι "ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΣ",το "ΘΗΛΥΚΟ ΘΗΡΙΟΤΡΟΦΕΙΟ" κι άλλες,είναι cult!


Τα τελευταία χρόνια,ανθίζει ένα ρετρό κίνημα που ασχολείται έντονα με τα 80ʼs.Είτε μέσω κινηματογραφικών φεστιβάλ,είτε μέσω ομάδων στο Διαδίκτυο πολλοί νέοι αναπολούν τα χρόνια εκείνα.Και μάλιστα,παραδόξως στο κίνημα



αυτό,συμμετέχουν και σημερινοί 20άρηδες που δεν έζησαν καν την εποχή αυτή.Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό ;


Σ.Ν:Εγώ βλέπω ότι δεν έχει βγει κανένας με το ίδιο concept,να κάνει ένα remake τέτοιων ταινιών.Δηλαδή να βρει 20 νέα παιδιά,με σύγχρονα μηχανάκια,ρούχα,αυτοκίνητα και σχολεία.Εγώ ας πούμε θα έκανα τον καθηγητή πλέον,το έχω πει και στον Όμηρο Ευστρατιάδη αυτό..

Θα σας πω κάτι.O Πέτρος Φιλιππίδης,στο remake του "Ηλία του 16ου" έκανε μια πολύ σωστή δουλειά και μπράβο του!

Έχει ένα δικό του αέρα,είναι αυθεντικός και πατάει πάνω στα στοιχεία του Χατζηχρήστου,εμπλουτίζοντάς τα με τον δικό του χαρακτήρα.Αυτός είναι σύγχρονος κινηματογράφος !

Τις συγκρίσεις άλλωστε τις φοβούνται μόνο οι κομπλεξικοί...

attachment.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν σου ζητήσουμε να περιγράψεις τον ηθοποιό Στηβ Ντούζο,με μια λέξη ή φράση;

Σ.Ν:Με μια λέξη:Kουκουρούκου!

Κι αν σου ζητήσουμε να περιγράψεις τον άνθρωπο Στηβ Ντούζο,με μια λέξη ή φράση;

Σ.Ν:Επίσης μια λέξη:FΤW.Αν σας λέει κάτι αυτό!

Μάλιστα αυτά τα έλεγα και το 1980,δεν έχει αλλάξει κάτι και το χαίρομαι αυτό,κι ας έχω μείνει πίσω,oldschool,καλό είναι αυτό!

Κι έχω κρατήσει κάποιες αρχές και κάποια πιστεύω διότι,αν μη τι άλλο,είμαι έλληνας,που για εμάς η οικογένεια,ο γείτονας σημαίνει κάτι.Και η Ελλάδα να ξέρετε ότι είναι το playground όλου του κόσμου,τα τοπία που έχει δεν τα έχει όλος ο κόσμος,γι' αυτό και έμεινα εδώ τότε,που αρχικά ήρθα για 6 μήνες!

Επιπλέον,μ' όλα αυτά που βλέπω τριγύρω μου,πρέπει να σας πω ότι πλέον δηλώνω......κρυφοstraight,δεν το πολυφωνάζω δηλαδή !!!!

Παρακολουθείς σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο;Κι αν ναι,τότε πια ταινία είδες πρόσφατα,που να σε έκανε εντύπωση ή να σας άρεσε;

Σ.Ν:Όχι τίποτα,δε με έχει τραβήξει καμιά ταινία.Όσες είδα στην TV δε με κρατήσαν έως το τέλος.Κακό αυτό που λέω ίσως,αλλά είναι η αλήθεια...

Στην τελική ρε παιδιά,δε θέλω να δω γυμνό,που το πλασάρουν τόσο πολύ στις νέες ταινίες,θέλω να γελάσω,να βγω να δω μια ταινία και να διασκεδάσω!

Δε με ψήνει το μπούτι και το όλο σημερινό μάρκετινγκ του ελληνικού κινηματογράφου...


Στηβ,έχεις μια ιδιαίτερη αγάπη για τις Harley και τις μηχανές γενικότερα.Πες μας λίγα γι' αυτό


Σ.Ν:Από το 1980 και μετά,στην Ελλάδα έχω αλλάξει 6 Harley,τo τελευταίο μάλιστα το έχω 12 χρόνια και θα το έχω για πάντα,επίσης είχα 3 Honda και περίπου 15 Kawasaki,ακόμη κι εκείνο το δίχρονο,τρικύλινδρο Samurai 750cc,που το κράτησα μόνο μια εβδομάδα,ευτυχώς διότι έχει σκοτώσει ΠΟΛΥ κόσμο.Εγώ άντε να έκανα 300 χιλιόμετρα πάνω του,δε δαμαζόταν με ΤΙΠΟΤΑ!

Βεβαίως,έχω και τα "παράσημά" μου απ' όλ' αυτά,έχω μαζέψει....οικόπεδα κι οικόπεδα εγώ παιδιά !

Μέχρι και....κολώνα έχω κατεβάσει με τους...κοιλιακούς μου !!

attachment.php


Στηβ,είναι γνωστό ότι ήσουν από τους ηθοποιούς εκείνης της εποχής που είχες ιδιαίτερη αδυναμία,αλλά κι επιτυχία στις γυναίκες.Θες να μας πεις κι γι΄αυτό δυο λόγια;

Σ.Ν:Τότε στην Αθήνα,λίγοι βγάζανε γυναίκες.Κυκλοφορούσαν 2.000 γκομενάρες κι αυτοί που τις είχανε,ήταν περίπου 50 άτομα.Γιατί τότε για να κυκλοφορήσεις και να πας για γυναίκα ήθελες φράγκα,αυτοκίνητο,σπίτι και όχι μόνο.Έπρεπε να κυκλοφορείς κάθε βράδυ.Εγώ είχα τότε κάθε βράδυ τραπέζι στη “Make-Up”,στη “Video”,στο “Lido”,στο “Romeo”,στη “Mercedes” κι αλλού.Μας κάνανε άλλες τιμές,αλλά και εμείς τα σκάγαμε.Ακόμα και να μην πηγαίναμε ένα βράδυ,περνάγαμε την επόμενη και αφήναμε κάτι.Και όλο το καλοκαίρι,τη βγάζαμε στις καμπάνες στα ΑΣΤΕΡΙΑ.Και υπήρχαν και πολλά άτομα που ήταν μεγάλες φιγούρες των 80ʼs.Άγνωστοι στους πολλούς, αλλά αφήσαν εποχή τότε.Ιδιοκτήτες disco,DJʼs και άλλοι.Τότε όποιος DJ πήγαινε εξωτερικό για να ενημερωθεί,ήταν μεγάλο πράγμα. Μόνο τη βίζα να βγάλεις για Αμερική, ήταν μεγάλη ιστορία.Πολλοί από αυτούς που λέγανε αργότερα ότι «πήγαμε Αμερική» στην πραγματικότητα … πλένανε πιάτα !


Στηβ Ντούζος και rock μουσική αλλά και Στηβ Ντούζος και metal μουσική.Πες μας,σίγουρα έχεις πολλά να μας πεις κι εδώ!


Σ.Ν:Θα σας πω καταρχήν σε ποιων τις συναυλίες έχω πάει στην Αμερική.Πριν έρθω Ελλάδα λοιπόν,είχα δει ζωντανά στην Αμερική τους "CREAM","CACTUS","VANILLA FUDGE","KISS","CREADENCE CLEARWATER REVIVAL","FRANK ZAPPA","LED ZEPPELIN","BRUCE SPRINGSTEEN","THE WHO".

Είχα παλιά και μια σχετική τηλεοπτική εκπομπή στο κανάλι SEVEN-X, το “Metal House”.

Από metal άρχισα να ακούω "HENDRIX","METALICA","KISS","OZZY","MEATLOAF","ZZ TOP".

Στην Αμερική πριν τα 21,δε μπορούσες να πας πουθενά,ούτε μπύρα ν' αγοράσεις.Τότε κάνανε συνεχώς τριήμερα φεστιβάλ στο Central Park.Ξεκινάγανε Παρασκευή απόγευμα και τελείωναν Κυριακή μεσημέρι.Εμείς πηγαίναμε εκεί,αράζαμε και φτιάχναμε δική μας Σαγκρία.Πέρναμε έναν τεράστιο σκουπιδοντενεκέ,κόβαμε τριάντα κιλά φρούτα και τα ρίχναμε μέσα.

Μετά ρίχναμε όλα τα «άσπρα» ποτά.Τεκίλα,Μπακάρντι,Ρούμι,Βότκα.Και μετά διάφορους χυμούς.Μήλο,πορτοκάλι,μανταρίνι, κεράσι.Το ανακατεύαμε και ρίχναμε μέσα παγάκια.Από καινούρια συγκροτήματα,δυστυχώς δεν παρακολουθώ.Είναι μεγάλη η γκάμα και δεν έχω χρόνο. Άντε να φτάσω μέχρι "GUNSʼNʼROSES".

Αυτή τη στιγμή με τι ασχολείσαι επαγγελματικά;

Σ.Ν:Έχω μια εταιρεία που εκμεταλλεύεται μεγάλα ακίνητα και τα νοικιάζει σε άλλες εταιρείες,αλλά και σε αμερικάνους που έρχονται εδώ για 1 ή 2 μήνες,μεγάλα ακίνητα δηλαδή.

Ασχολούμαι επίσης και με tattoos και piercing και σε λίγο καιρό θα ξεκινήσω κι ένα δικό μου prive studio..

Έχεις οικογένεια;

Σ.Ν:Είμαι παντρεμένος με μια γυναίκα 18 χρόνια νεότερή μου,επίτηδες,για να έχει ενέργεια να κάνει μαζί μου αυτά που θέλω,ακόμη και τώρα π.χ να ανέβει στη Harley και να πάμε για snowboard στην Αράχωβα,πράγμα που μάλλον μια γυναίκα στην ηλικία μου δε θα μπορούσε να κάνει.Αν και τώρα τελευταία με ανησυχεί η γυναίκα μου,μια και....μεγαλώνει σιγά σιγά κι έχει "βαρύνει" λίγο !!

Έχω έναν γιο 6 ετών που ασχολείται με το go cart και μια κόρη 8 ετών,που έχει πάρει από τη γυναίκα μου,είναι ήδη 1.45 ύψος,κούκλα,και προβλέπω να είναι η σταρ Ελλάς του 2018 και Μiss Universe του 2019 !

Μέχρι τα 42 μου,νόμιζα ότι τα ήξερα όλα.Όταν όμως έκανα παιδιά, κατάλαβα τι άγνοια είχα.Τα παιδιά μου ευτυχώς με εμπιστεύονται.Είμαι πάντα δίπλα τους,περνάω χρόνο μαζί τους και τα έχω πείσει ότι είμαι ο καλύτερος φίλος τους.Πρέπει να μιλάς μαζί τους,για να βγάζεις σωστά συμπεράσματα και να λειτουργείς.Είναι δύσκολο.Πολλοί γονείς αδιαφορούν για τα παιδιά τους.Προτιμούν να πάνε στο κομμωτήριο ή στο καφενείο,παρά να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους.Εγώ αν έχω ένα κενό,θα πάρω μαζί το γιό μου,να κάνουμε σέρβις στη μηχανή.Και μετά θα πάμε για να κάνει go-kart.Μοιράζω το χρόνο μου,προτιμώ να χάσω δικά μου ενδιαφέροντα.Αν δεν το κάνω τώρα,όταν μεγαλώσουν τα παιδιά,θα τα "χάσω".Επίσης είναι σημαντικό να τους δίνεις ενδιαφέροντα.Ιππασία, kart, μπαλέτο,διάφορα.Και τους αφήνω να έχουν πρωτοβουλία δική τους.Στα χόμπυ τους, στο ντύσιμό τους.Έχουν καταλάβει ότι η «δουλειά» τους,είναι το σχολείο τους και ευτυχώς πάνε καλά στα μαθήματα

Στηβ,σ' ευχαριστούμε θερμά που μοιράστηκες το χρόνο σου μαζί μας και μας έδωσες αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξη.Σου ευχόμαστε ό,τι καλύτερο στην προσωπική,αλλά κι επαγγελματική σου ζωή.

attachment.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ,μετά τη συνάντησή μας αυτή με τον Στηβ,θα πω ότι τo να μιλάς μαζί του,είναι τελικά σαν να μιλάς με ένα φίλο σου,που έχει πολλές εμπειρίες και πάρα πολλά να σου πει.Πάντα μέσα σε κλίμα ευδιάθετο,"χαβαλεδιάρικο" και χωρίς το παραμικρό ίχνος "σταριλικίου".

Είναι ο άνθρωπος που μάθαμε κι από τις ταινίες του,είναι πλακατζής,κεφάτος,αλλά κι ευθύς και κιμπάρης.Δε μασάει τα λόγια του,δε κρύβει αλήθειες,δε χαρίζεται σε κανέναν και σε τίποτα.Την ίδια στιγμή όμως,δε ζηλεύει τον οποιοδήποτε,δε μιλάει απαξιωτικά,δε "θάβει" τους συναδέλφους του.Απλά λέει αλήθειες...

Ο Στηβ ανταποκρίθηκε ΑΜΕΣΩΣ στο κάλεσμα του Νίκου (kakou21) για τη συνέντευξη αυτή και βέβαια εμείς δε χάσαμε χρόνο,"επανδρώθηκε" μια πενταμελής ομάδα (και κι εδώ πρέπει να τονίσω ότι,εκτός των τεσσάρων μας που φαινόμαστε στις photos,ήταν μαζί μας κι ένα πέμπτο μέλος μας-ο φωτογράφος της "αποστολής" μας,που δε θέλει,για τους δικούς του λόγους,να εμφανίζεται στις photos) γεμάτη από ενθουσιασμό που θα μιλούσαμε με τον Στηβ.

Όπως με ενθουσιασμό πρέπει να πω ότι είδε κι ο ίδιος ο Στηβ την ιδέα αυτή,μας είπε άλλωστε ότι πραγματικά αρέσκεται στο να μιλά σε απλούς,αγνούς fan και το απέδειξε περίτρανα αυτό,και με τ' ότι κάθησε 2 ολόκληρες ώρες μαζί μας,αλλά και με τ' ότι,όπως θα παρατηρήσατε,η συνέντευξη κι όλη η συζήτησή μας έγινε εξ΄ολοκλήρου στον ενικό,όπως εξ' αρχής μας ζήτησε ο ίδιος.

Ήταν μια πραγματικά ευχάριστη και "γεμάτη" συνάντηση,με έναν άνθρωπο που,όπως του είπαμε άλλωστε,είναι "δικός μας",είναι ένας από εμάς.Σκέφτεται ακόμη με τον ίδιο τρόπο,δεν έχει αλλάξει σε τίποτα τα πιστεύω της νεαρής του ηλικίας και γι' αυτό μπορεί τόσο άνετα να βρίσκεται σε μια παρέα νεότερών του ανθρώπων.

Αξίζει επίσης να πω ότι,αν και τον κούρασα με πολλές τηλεφωνικές επικοινωνίες για να κανονιστούν οι λεπτομέρεις αυτής της συνέντευξης (ξυπνώντας τον μάλιστα και 1-2 φορές,έχω την εντύπωση) δεν έδειξε σε καμία στιγμή να δυσανασχετεί,να τον κουράζει η όλη κατάσταση.

Τον ευχαριστώ θερμά λοιπόν για αυτή τη συνάντησή μας και ελπίζω τώρα που τον βρήκαμε....να μη τον χάσουμε !

Τέλος,στο σημείο αυτό,θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και δημοσίως τον φίλο μου kakou21 που μας έφερε σε επαφή με τον Στηβ,όπως φυσικά και το μαγαζί "Tselo cafe" στη Φιλοθέη και το προσωπικό που δουλεύει εκεί,οι οποίοι πολύ πρόθυμα ανταποκρίθηκαν σε όλα όσα ζητήσαμε για τη διευκόλυνση της παρούσης συνέντευξης

Κι επειδή όπως είπαμε και φάνηκε,ο Στηβ είναι ασυμβίβαστος,μια τελευταία photo,την οποία όμως θα ανοίξετε να δείτε,μόνο αν δεν προσβάλλεστε πολύ εύκολα.

attachment.php
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
O Στηβ Ντούζος είναι ένα πραγματικό «είδωλο» της δεκαετίας του 80.

Γι'αυτό και παραξενεύτηκα όταν δέχτηκε πρόθυμα να δώσει μια αποκλειστική συνέντευξη σε μια παρέα από «ανώνυμους» και άγνωστους τύπους. Όταν τον συναντήσαμε, κατάλαβα το γιατί το έκανε. Ο Στηβ είναι πάνω απ'όλα αυθεντικός. Του αρέσει το «γνήσιο» και προφανώς γι'αυτόν ακριβώς το λόγο, προτίμησε να μιλήσει για όλους και για όλα, σε μια παρέα αγνών θαυμαστών, παρά σε κάποιους «επώνυμους» σκανδαλοθήρες δημοσιογράφους.

Πως θα περιέγραφα το Στηβ Ντούζο, από τη λίγη ώρα που κάτσαμε και τα είπαμε ; Ως ένα «ώριμο παιδί» αν μου επιτραπεί η υπέρβαση αυτή. «Ώριμο» γιατί ο Στηβ είναι άνθρωπος κατασταλαγμένος, ψαγμένος, με αρχές και με άποψη. «Παιδί» γιατί δεν έχει χάσει τίποτα από το κέφι, την αμεσότητα και την απλότητα που έχει ένα μικρό παιδί.

Στις δύο ώρες που βρεθήκαμε και τα είπαμε, ένοιωσα πράγματι το χρόνο να γυρίζει πίσω στη δεκαετία του 80. Στην καφετέρια με τον Στηβ Ντούζο, να λέμε διάφορα και να γελάμε : Νόμιζα ότι ξαναζούσα την δική μου «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» ! Όση ώρα μιλάγαμε όλοι μαζί με το Στηβ, νόμιζα ότι ανά πάσα στιγμή θα έμπαινε κάποιος μέσα και αλαφιασμένος θα μας φώναζε «Μπίλια, παιδιά, σπάστε ! Έρχονται οι καθηγητές» !

Εκτός από την «επίσημη» συνέντευξη που παρέθεσε ο Μάνος, θα ήθελα να αναφέρω και κάποια «παρασκηνιακά» λεγόμενα του Στηβ.

Για το χαρακτήρα του :

Ανέκαθεν ήθελα να κάνω οικογένεια και έτσι είπα να απολαύσω από νωρίς τη ζωή μου, για να μπορέσω μετά να το κάνω.

Είχα πάντα το όνειρο να παραιτηθώ (εννοεί από τον κινηματογράφο) νωρίς. Να απολαύσω την οικογένειά μου και τα χόμπυ μου. Είμαι ολιγαρκής. Δεν έχω όρεξη για Mercedes. Ούτε για σκάφος 20 μέτρα. Μου φτάνουνε τα 5,5 μέτρα. Εμένα δε με ενδιαφέρει πως θα φτάσω στην Μάνη. Θέλω όμως να φτάσω στη Μάνη.

Για τη Μάνη :

Είναι η καταγωγή μου από εκεί. Είμαι Μανιάτης από τη Λάγια. Χτίζω και έναν μικρό «πύργο» εκεί και πηγαίνω συχνά. Θέλω μόλις τον τελειώσω, να αράξω εκεί. Να φοράω τα ρούχα που φοράγανε παλιά και να έχω και την καραμπίνα μου (γελάει). Να ζήσω το παραμύθι μου. Έχει τύχει να πάω στη Μάνη, απλώς για .. να αναπνεύσω. Να πάρω μια «μυτιά» αέρα Μανιάτικο και να ξαναγυρίσω. Εγώ μόλις περάσω τη Σπάρτη, ανοίγει η καρδιά μου. Από Σπήλαια Διρού και μετά, είναι «πρωτόγονα». Μπορείς να κοιμάσαι με την πόρτα σου ανοικτή. Δεν έχει καθόλου ξένους.

Για τη φιλία :

Δε μπορώ τα δήθεν και τα ψεύτικα. Η Αμερική με έμαθε να είμαι άσπρο-μαύρο. Μέχρι να γίνω γνωστός, δε μου μίλαγε κανείς. Ήμουν εδώ 8 μήνες και δε μου είχε μιλήσει μια γυναίκα. Με σνομπάρανε. Και μέσα σε ένα βράδυ έγινα φίρμα. Και ξαφνικά όλοι αυτοί που σνομπάρανε, ήρθαν σε μένα. Και εγώ μετά όμως, έπρεπε να παίξω το «κομμάτι» μου σε αυτούς. Αποφάσισα τότε ότι θα το έχω σα γραφείο, εννιά με πέντε. Και οι παρέες μου, παρέες μου. Θα με αγαπήσουν, θα τους αγαπήσω. Θα με πονέσουν, θα τους πονέσω.

Για ένα περιστατικό στο Σύνταγμα :

Το 1980, προχωρώντας στο Σύνταγμα, με μακρύ μαλλί (πρωτόγνωρο θέαμα για την Ελλάδα του 1980) κάποιος Άραβας έβαλε χέρι στον Στηβ, γιατί τον πέρασε για αδελφή ! Εκείνος γύρισε αμέσως, τον έπιασε και όπως μας είπε «του ξήλωσε το μουστάκι» !

Για τα «δύσκολα» που πέρασε :

Στα δικά μου «δύσκολα», μόνο οι 4-5 παλιοί μου φίλοι μου στάθηκαν. Και οι γυναίκα μου, υπήρξε βράχος. Υπήρξαν άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα, που έλεγαν τότε ότι «δε με ξέρουν».

Για τις σύγχρονες σχέσεις :

Τώρα πια, αν δεν είσαι παν-sexual, δεν είσαι τίποτα. Οι σύγχρονες γυναίκες, δε θέλουν αρρενωπούς άντρες. Ίσως φοβούνται. Με πιο “light” άνδρες, αισθάνονται κάποια ασφάλεια. Ίσως επειδή πολλά χρόνια ήταν καταπιεσμένες. Απέκτησαν απωθημένα. Πήραν μετά απότομα «πόντους» και θέλησαν να γίνουν «σκληρές». Όμως αυτό το «αρσενικό» της γυναίκας, δεν πέρασε σε πολλούς άντρες και το γύρισαν στις Ρωσίδες !

Για τους «δήθεν» Harley-άδες :

Εδώ τις Harley κάποιοι τις έχουν για βιτρίνα. Για να βγάζουν καμιά γκόμενα. Κάθε Κυριακή, "ντύνονται Harley" και βγαίνουν !

Για τα τατουάζ του :

Το πρώτο μου τατουάζ το έκανα 13 χρονών στην Αμερική. Ο πατέρας μου είχε φρικάρει. Αυτός είχε τα παλιά ελληνικά μυαλά και εγώ μεγάλωνα άγρια μέσα στο Μπρονξ. Υπήρχε μεγάλη «γέφυρα». Την κλείσαμε όταν γύρισα εδώ στην Ελλάδα. Τον «δράκο» που είχα στο χέρι μου, αναγκάστηκα να τον χαλάσω. Είχα ένα ατύχημα με τη μηχανή, και για να μου περάσουν λάμες στο χέρι, χαλάσανε το δράκο.

Για τα παιδικά χρόνια στο Μπρονξ :

Εκεί στην Αμερική ήμουν αγριεμένος, Ήταν θέμα επιβίωσης. Όταν πας σε ένα σχολείο που από τα 6000 παιδιά, τα 5800 είναι μαύροι, δε μπορείς να είσαι ήρεμος, ήσυχος και να σκύβεις το κεφάλι. Αλλιώς θα τρως πάντα σφαλιάρες. Αν δεν αντιδράσεις, μετά είσαι έρμαιο.

Υ.Γ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους υπεύθυνους του καφέ “Tselo” (Ρούμελης 17-19, Φιλοθέη) που δέχτηκαν να χαμηλώσουν τη μουσική (αν και εν ώρα αιχμής) προκειμένου να «γράφουν» καλύτερα τη συνέντευξη, τα «μαγνητοφωνάκια» μας.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τον Steve τον έμαθα μέσα από τις ταινιές του, ως τον χαβαλεδιάρη μηχανόβιο που τα έσπαγε και έκανε σαματά. Αποτελούσε το εφηβικό μου ίνδαλμα και ένας απο τους λόγους που γουστάρω τις γυμνές στρογγυλοφάναρες «γιαπωνέζες». Ποτέ μου δεν πίστευα οτι θα τον συναντούσα από κοντά. Ίσως και να μην ήθελα να τον γνωρίσω, μήπως και ο άνθρωπος που θα είχα μπροστά μου δεν ήταν οτι είχα πλάσει με το νεανικό μου μυαλό.

Απόγευμα Τετάρτης στη Φιλοθέη στο σημειό του ραντεβού. Μερικά λεπτα αναμονής και ο Steve έσκασε μούρη. Απλός και άνετος, άρχισε το χιούμορ πριν καν δώσουμε τα χέρια. Μετά τις απαραίτητες συστάσεις μπήκαμε σε μια κοντινή ήσυχη καφετέρια. Λίγα μόνο λεπτά μου πήρε για να καταλάβω οτι ο Steve είναι αυτό που βλέπεις. Ένας άνθρωπος έξω καρδιά, με χιούμορ, οικογενειάρχης, που δε διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομα τους και πάνω από όλα Biker. Ο Steve είναι ένα ζωντανο κομματι των ελληνικών 80ʼs που έζησε πράγματα και καταστάσεις «εν το γεννασθαι». Οι ερωτήσεις μας πολλές, οι απαντήσεις καθαρές και σταράτες. Ο Steve σαν να ήταν φιλαράκι από τα παλιά καθήσε και μας έδωσε μια γεύση από το τι «έπαιζε» μπροστά αλλα κυρίως πίσω από τις κάμερες. Μας μίλησε για τα «παλιά», για τα ωραία, για τα δύσκολα, για την πανέμορφη οικογένεια του και για τα μελλοντικά σχέδια του. Δεν έχει νόημα να πω περισσότερα. Με λίγες λέξεις ο Steve είναι: Rocker, street wise, απίστευτος χαβαλές, Πατέρας και αυθεντικός Μηχανόβιος.

Steve σε ευχαριστούμε!

Four wheels move the body. Two wheels move the soul
 
Τι εκπληξη!!!! Η σειρα συνεντευξεων συνεχιζεται πολλα υποσχομενη και φυσικα καθε συλλογη ρετροσυνεντευξεων θα ηταν ελλειπης χωρις το Στηβ!!

Αναφορικα, το ΣΤηβ τον εχω δει μια φορα απο κοντα. Ειχα ενα βραδυ μπει σε ενα τατουατζιδικο στην Αγ. Μελετιου. Εκατσα και εβλεπα τα αλμπουμ αρκετη ωρα ωσπου ειχαν φυγει οι υπαλληλοι. Στο τελος σηκωσα το κεφαλι μου και ειδα τον Στηβ αυτοπροσωπως!!! Ηξερα οτι ασχολουταν με το τατου, αλλα δεν ηξερα οτι ΑΥΤΟ το μαγαζι ηταν δικο του :D μου ρθε νταμπλας!! και εντελως αυθορμητα μου ηρθε να του μιλησω στον ενικο σα φιλος
 
Παιδια χωρις να τον γνωριζω προσωπικα τον ανθρωπο,καπως ετσι φανταζομουν την συνεντευξη. Straight,μαγκικη και με τις πλακες της!

Να ναι καλα ο Στηβ που εδειξε τετοια προθυμια και ειπε πραγματα σταρατα.

Ευχαριστω και τα παιδια που ενεργοποιηθηκαν με αυτο το τροπο.

Απολαυστικο αποτελεσμα!
 
Respect στον Στηβ Ντούζο που με τις ταινίες που έπαιξε "έντυσε" τα παιδικά-εφηβικά χρόνια μας με τόσες αναμνήσεις.

Respect και στα παιδιά-μέλη του φόρουμ μας που φροντίζουν να επαναφέρουν τις αναμνήσεις μας.

Μπράβο σας!

Υ.Γ. Εύχομαι να διαβάσω και άλλες ανάλογες συνεντεύξεις.
 
Καταρχιν ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολα τα παιδια που συντηρουν αυτον εδω το χωρο που μας δινει τη δυνατοτητα να πραγματοποιουμε καταστασεις σαν κι αυτη... Στη συνεχεια ενα μεγαλο ευχαριστω στον ανθρωπο Στηβ που απο την πρωτη στιγμη της επαφης μας εδειξε ποσο ακομπλεξαριστος, αυθεντικος, ευθυμος και μαγκας ειναι... Η "συνεντευξη" αυτη (αν μπορουμε να τη χαρακτηρισουμε ετσι/ μια πολυ εποικοδομητικη κουβεντα θα το λεγα εγω) ηταν για μενα, αλλα και για τους υπολοιπους πιστευω μια πραγματικη εμπειρια... Ενα γεματο διωρο γεματο χαβαλε, προβληματισμους και αμοιβαια εκτιμηση. Ελπιζω Στηβ να τα ξαναπουμε.. Χαρηκα που που σε γνωρισα και που εισαι ακομα οπως σε θυμομαστε.. Ενας αυθεντικος "Μπιλιας"..!!!!
 
Παίδες, για άλλη μία φορά συγχαρητήρια σε όλους σας για την απολαυστικότατη συνέντευξη !! To "interview team" του GRM "τα σπάει" !! :bow:

...και ασφαλώς ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον φοβερό Στηβ !! :headbangdude:
 
Να πω κι εγώ με τη σειρά μου ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδία που έκαναν πραγματικότητα μια τέτοια συνέντευξη και μας εδωσαν την ευκαιρία μέσα απο το φόρουμ να απολάυσουμε τον μέγα Στηβ Ντούζο σε όλο του το μεγαλείο.

Πραγματικά, οι συνέντευξη είναι απο τις λίγες, :thumbup:

Παίδες συγχαρητήρια και πάλι. :bow:

Στήβ, ευχαριστούμε. :bow:
 
Μπραβο μπραβο ........ :cheers:

Ποια σκηνή ή ατάκα σου,θεωρείς «κλασσική»;

 


Σ.Ν:Έκανα μια σκηνή με τον Τσάκωνα,ήμουν ντυμένος γυναίκα και μου έβαλε κανονικά χέρι !


Και του έριξα μια σφαλιάρα,ακούστηκε ένα "μπαφ" τρομερό ρε παιδιά,μπορεί και να μην....έχει συνέλθει ακόμη !!

Χαχαχα αυτο το θυμαμαι ακομα,θεοι κα οι δυο. :rofl:
 
.....................

:bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow: :bow:

Είστε πολύ τυχεροί που του μιλήσατε και τον είδατε κι από κοντά!!!

Γιατί δεν έχει μπει στην αρχική σελίδα του Portal;;; Ε;;;;
 
Μπράβο και από εμένα παιδιά!!!!!!!!!!!!
 
Mπράβο παιδιά για αυτή την συνέντευξη με τον αγαπητό Στήβ Ντούζο.

Εύχομαι να συνεχίσετε έτσι. και πάλι πολλά μπράβο σε όλους σας.
 
Πίσω
Μπλουζα