Από 2D σε 3D

[billy]

Aν και το Robocop 3 είναι προγενέστερο της περιόδου της "5ης γενεάς", δεν είσαι και τόσο μειοψηφία. Γιααααα δες εδώ.

 

[Leon]

Χαμενη ευκαιρια ενα πραγματικο 3D Sonic στο Saturn. Ισως αν ο Naka ηταν λιγοτερο ξεροκεφαλος και επετρεπε την χρηση της NightS engine να ειχαμε κατι δυνατο να συζητησουμε τωρα. Tα επομενα 2 Sonic στο DC ειχαν στιγμες επικες (πχ η Emerald Coast,Windy Valley) και φρικτες στιγμες (πχ τα περισσοτερα adventure stages στο 1)... μετα chaos
Mε ειχε εντυπωσιασει και το Robocop3 αλλα μαλλον αποτελω μειοψηφια

Γιατί μειοψηφία; Το Robocop 3 της DID ήταν εντυπωσιακό για την εποχή του. Δεν ξέρω όμως αν μετράει γιατί δεν ήταν ακριβώς σειρά games αλλά σειρά ταινιών που έγιναν μεταφορά σε παιχνίδια. Κάθε παιχνίδι είχε άλλο developer και publisher (άλλος για arcades, άλλος για κονσόλες, άλλος για home...Τρέχα γύρευε) οπότε δεν υπήρχε ακριβώς "συνέχεια". Τώρα που ανέφερες παλιότερα παιχνίδια θυμήθηκα το Test Drive III που ήταν το πρώτο της σειράς με εντυπωσιακά πολυγωνικά γραφικά. Αλλά ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ βαρετό σαν παιχνίδι.

Και πάμε στον Yuji Naka. Καταρχάς είναι απορίας άξιον γιατί η SONIC team δεν ασχολήθηκε με την δημιουργία ενός 3D Sonic (που θα έπρεπε να είναι launch title ή έστω να έβγαινε αργότερα στη θέση του Nights). Και καλά, η Sega του δίνει δημιουργική ελευθερία να κάνει ό,τι γουστάρει (καλώς, κακώς είναι συζητήσιμο) από που και ως που έχει λέγειν για το πως και που θα χρησιμοποιηθεί η μηχανή του Nights; Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι η τεχνολογία που αναπτυσσόταν στη Sega θα μπορεί να μοιράζεται και όχι τα διάφορα divisions να την κρατάνε για τον εαυτό τους. Εδώ θα μου πεις ότι η Sega of America με την Sega of Japan δεν μιλιόντουσαν και ήταν σε αντιπαλότητα στην ουσία σιγά μην υπήρχε συνεννόηση μεταξύ των διαφόρων divisions. Ο καθένας έκανε του κεφαλιού του. Τόσο χάλι management είναι θαύμα που άντεξαν όσο άντεξαν. Πάντως για το Naka...Κομπλεξικός τουλάχιστον. Κανονικά έπρεπε να του πουν όταν απείλησε να παραιτηθεί "Ευχαριστούμε για τη συνεργασία αλλά το Sonic 3D είναι σημαντικότερο από τον εγωισμό ενός ανθρώπου, καλή συνέχεια στην σταδιοδρομία σου" και όχι να του κάνουν τη χάρη και να τραβήξουν την πρίζα.

 

[Metalcandyman]

Ultimate Ghosts'n Goblins

Η σειρα GNG για μενα ειναι καψουρα,τρελα,παθος,ερωτας αγιατρευτος οποτε μονο αδιαφορο δεν με ειχε αφησει η πρωτη πολυ αρχικη εικονα του UGNG.Φυσικα ειχα πολλες επιφυλαξεις οπως η μεταβαση απο 2D σε 3D αλλα και οτι θα κυκλοφορουσε αποκλειστικα σε φορητη κονσολα.Τελικα αφου πηρα psp μονο και μονο γιαυτο το παιχνιδι απο το πρωτο λεπτο κιολας ημουνα σιγουρος πως θα γινοταν ενα απο τα αγαπημενα μου παιχνιδια οσον αφορα την σειρα GNG.Πολυ καλα γραφικα φοβερο gameplay με παλια αλλα και γνωριμα οπλα και πλεον μπορουμε να αποθηκευουμε αντικειμενα για να τα χρησιμοποιησουμε οπου και οποτε θελουμε και μπορουμε να χρησιμοποιησουμε πχ ασπιδα,μποτες διπλου αλματος κ.α.Επισης υπαρχουν διαφορα ειδη απο πανοπλιες που η καθιε μια εχει της δεικες της ικανοτητες.Οσον αφορα την μαγεια δεν ειναι αποκλειστικα και μονο αναλογα τον συνδιασμο πανοπλιας και οπλου οπως ειδαμε στα Ghouls'n Ghosts και Super Ghouls'n Ghosts αλλα πλεον υπαρχει διαφορετικο συστημα.Οσον αφορα το επιπεδο δυσκολιας εχουμε 3 Modes τo standard mode που εχουμε απο την αρχη στην διαθεση μας 6 ζωες,η πανοπλια αντεχει παραπανω χτυπηματα και μας βγαζει απο το σημειο που χασαμε οταν χασουμε ζωη.το Novice mode ειναι μια πιο ευκολη εκδοση του standard mode καθως διαφορες δυσκολιες μεσα στης πιστες λειπουν και το απολυτο mode ειναι το ultimate mode το οποιο στην ουσια ειναι ακριβως οτι αγαπησαμε σε ολα τα προηγουμενα GNG παιχνιδια.Λιγες ζωες απο την αρχη,ενα χτυπημα παει η πανοπλια μενουμε ξεβρακωτοι,δευτερο χτυπημα και βλεπουμε τα ραδικια αναποδα.Οταν χανουμε ξανα απο την αρχη η σε καθορισμενα σημεια αφου τα εχουμε περασει πρωτα οπως και ενα πολυ πιο δυσκολο παιχνιδι οσον αφορα το gameplay τους εχθρους κλπ.Ο παραδεισος ολων τον πωρωμενων οπαδων της σειρας GNG Οπως η αφεντια μου Τελος μια πολυ καλη προσθηκη ειναι πως πρεπει να βρουμε εναν αριθμο απο δαχτυλιδια που ειναι διασπαρτα σε καθε πιστα ωστε να μπορεσουμε να πολεμησουμε με τον τελικο αρχηγο και να το τερματισουμε και επειδη δεν ειναι και το πιο ευκολο πραγμα αυτο εχουμε την δυνατοτητα να ξαναγυρισουμε σε οποια πιστα θελουμε να την ξαναπαιξουμε ωστε να βρουμε τα δαχτυλιδια που τυχον δεν βρηκαμε την πρωτη φορα.

Ακρος πετυχημενη μεταβαση λοιπον η σειρα GNG απο 2D σε 3D και μονο γιαυτο το παιχνιδι γιατι κατι αλλες σαβουρες που βγηκαν για iphone τα Ghosts'n Goblins Gold Knights I και ΙΙ δεν τα υπολογιζω καν.

 

[Leon]

Άντε να πω και δυο λόγια για το Ultima IX που ανέφερε ο φίλος 1@billy[/USER].

Η προβληματική ανάπτυξη του παιχνιδιού είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία και θα βρείτε πολλά άρθρα αν το γκουγκλάρετε. Μετά από πολλές επανεκκινήσεις, αλλαγές μηχανής γραφικών, μετακινήσεις και παραιτήσεις developers, αλλαγές στο σενάριο κλπ το παιχνίδι βγήκε μετά από πίεση της μαμάς EA βεβιασμένα το Νοέμβριο του 1999. Και όπως ήταν αναμενόμενο ήταν ένα χάλι μαύρο γεμάτο bugs. To παιχνίδι είχε σχεδιαστεί για Glide όμως πια το 1999 η 3DFX ήταν παρελθόν, οπότε έγινε μια βεβιασμένη μεταφορά για Direct 3D που δεν δούλευε. Το παιχνίδι κράσαρε, ήταν πολύ αργό και στους περισσότερους απλά δεν δούλευε. Ακόμα και σήμερα μετά από τόσα patches (official και fan made) το παιχνίδι είναι προβληματικό.

Ας πούμε ότι με τα χίλια ζόρια καταφέρνει κάποιος να το τρέξει, τι λέει ως παιχνίδι αν εξαιρέσουμε τα bugs; Οι οπαδοί του Ultima μισούν το παιχνίδι με πάθος. Το θεωρούν το χειρότερο της σειράς γιατί παίρνει όλη την ιστορία των προηγούμενων Ultima και την πετάει από το παράθυρο. Υπάρχει βίντεο στο youtube με ένα υστερικό σπασίκλα που παίζει και ουρλιάζει σαν το παιχνίδι να του κατέστρεψε τη ζωή να του σκότωσε τη μάνα και να του έβαλε το κατοικίδιο στο φούρνο μικροκυμάτων (δεν παρέχω link για να σας γλιτώσω τα αυτιά από τις άναρθρες κραυγές του γελοίου). Είναι όμως τόσο χάλια;

Προσωπικά δεν θυμάμαι ποτέ το σενάριο παιχνιδιού, βιβλίου ή ταινίας. Άσε που είχαν περάσει τόσα πολλά χρόνια από το προηγούμενο που ανάθεμα και αν θυμόμουν που είχε μείνει η ιστορία και φυσικά ούτε που με ένοιαζε αν δεν ήταν πιστό στο Ultima canon. Το πρόβλημα για τους υπόλοιπους φυσιολογικούς παίκτες είναι ότι έχει μια γενική αδιάφορη ιστορία φαντασίας με κάκιστους διαλόγους. Το παιχνίδι βγήκε βεβιασμένα οπότε είχε ένα πετσοκομμένο και κακογραμμένο σενάριο.

Και πάμε στο ζουμί: στο ίδιο το παιχνίδι. Από γραφικά είναι αρκετά καλό αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τους high end τίτλους του 1999 προφανώς λόγω της μεγάλου διαστήματος ανάπτυξης του παιχνιδιού τόσο η μηχανή γραφικών του όσο και τα art assets ήταν λίγο απαρχαιωμένα. Πάντως συγκρίνοντας το με οποιοδήποτε άλλο RPG της εποχής είναι ανώτερο. Κάποια τοπία είναι υπέροχα για την εποχή τους και είναι ενδιαφέρον να βλέπεις την Britannia σε 3D. Δυστυχώς όμως λόγω των τεχνικών περιορισμών της εποχής η Britannia είναι πιο μικρή και περιορισμένη σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Και είναι άδεια. Λόγω κακής AI ξεχάστε τον day/night cycle που είχαν οι NPCs. Θα έπρεπε να είναι το πιο “ζωντανό” παιχνίδι της σειράς αλλά δεν το πετυχαίνει.

Από χειρισμό έχει τα γνωστά προβλήματα των 3D παιχνιδιών της εποχής. Αλλά είναι το πρώτο RPG (νομίζω) που δείχνει τον χαρακτήρα από πίσω και παίζει σαν action adventure, κάτι που είναι πλέον η νόρμα για όλα τα σύγχρονα action RPGs. Φυσικά οι Ultima fans δεν γούσταραν ούτε το action oriented gameplay ούτε το γεγονός ότι έλεγχες μόνο ένα χαρακτήρα, δύο φάουλ που είχε κάνει και το Pagan, το μαύρο πρόβατο της σειράς μέχρι να βγει το ΙΧ. Επίσης είναι και το πιο γραμμικό παιχνίδι της σειράς προφανώς λόγω της βεβιασμένης κυκλοφορίας οπότε έπρεπε πολλά να κοπούν.

Παρά τα bugs και παρά το γεγονός ότι ως Ultima είναι κακό, δεν θα έλεγα ότι είναι κακό παιχνίδι. Αν κάποιος καταφέρει να το κάνει να δουλέψει θα ανακαλύψει ένα διασκεδαστικό action RPG που παρά τις πολλές αδυναμίες του στην ουσία καθορίζει το είδος όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Κανένα άλλο παιχνίδι της εποχής δεν θα σας θυμίσει το Witcher ή το Skyrim όσο αυτό. Ακόμα και στα χειρότερά τους τα Ultima επηρέασαν το gaming. Δυστυχώς το παιχνίδι ήταν η ταφόπλακα της σημαντικότερης σειράς RPGs όλων των εποχών.

 

[billy]

Παραθέτω μερικά ακόμα:

Syndicate Wars (ωραίο !!),

Fade to Black (επίσης ωραίο),

Super Huey III (ο βιασμός της κλασσικής helo-sim σειράς. Ο ενθουσιασμός μου όταν πριν αρκετά χρόνια έμαθα την είδηση, μετατράπηκε σε φρίκη όταν τελικά έπεσε στα χέρια μου το παιχνίδι),

Lands of Lore II (Ωραίο. Mάλιστα είχα εντυπωσιαστεί ιδιαιτέρως όταν είχα πρωτοδεί ένα teaser video σε κάποιο cd του Red Alert),

Populous - The beginning (εξαρτάται απο τα γούστα. Εγώ το βρήκα καλό),

Sim City 4 (πολύ καλό. Επίσης υπάρχει και κάποια παλιότερη Ν64 έκδοση με "ολίγη" απο 3D, καθώς και τα spin-offs Sim Copter & Streets of S.C. - αλλά προσωπικά δεν θέλω να μπλέξουμε με "παρακλάδια" σειρών, διότι θα γίνει αχταρμάς).

Το ανανεωμένο Pirates! (αυτό του Sid Meier). Special retro-ανάμνηση αποτελεί η στιγμή που πήγα στο Πλαίσιο για να το αγοράσω, και περιμένοντας στην ουρά του ταμείου, δύο νεαροί μπροστά μου κοίταζαν μία αφίσσα του Pirates! παραδίπλα και συζητούσαν ότι... το παιχνίδι προέρχεται απο την (τότε πρόσφατη) ταινία "Οι Πειρατές της Καραϊβικής" !! :supergrin: Τέλος πάντων... το παιχνίδι το θεωρώ πάρα πολύ καλό, διότι συν τοις άλλοις κατάφερε να αποφύγει τις πιθανές "lose-lose" καταστάσεις που εγκυμονούν τα modern-day-remakes/sequels, δηλαδή απο την μία να έχεις τους purists που ενδέχεται να παραπονεθούν για τυχόν δραστικές αλλαγές της μοντέρνας έκδοσης που "χάλασε την κλασσική συνταγή" και δεν "παίζει όπως παλιά" (και άρα είναι "μάπα"), και απο την άλλη εκείνους που, αν το παιχνίδι μείνει υπερβολικά "πιστό" στις ρίζες του, ενδέχεται να πούν ότι "δεν προσφέρει τίποτα καινούριο πλην ανανεωμένων γραφικών" και είναι "μία απο τα ίδια" (...και άρα είναι "μάπα"). Γενικά σε τέτοιες περιπτώσεις οι "ισορροπίες" είναι λεπτές, και όσο πιό δημοφιλές υπήρξε ένα παιχνίδι στο παρελθόν, τόσο πιό πολύ προσοχή πρέπει να δείξει ο developer για βρεί την "χρυσή τομή" και να μην γκρινιάξουν οι παίκτες.

Eυτυχώς ο Sid Meier δεν είναι κανένας τυχαίος, και το νέο Pirates! ήταν ένα παιχνίδι που άφησε τους πάντες (ή σχεδόν τους πάντες), ικανοποιημένους.

Robin Hood - Defender of the Crown. Οταν το είχα παίξει μου είχε φανεί σαφώς άνω του μετρίου. Γενικά είναι αρκετά διασκεδαστικό, αν και ορισμένα σημεία θα ήθελαν λίγο παραπάνω δουλειά (όπως π.χ. η ξιφομαχία να έχει λίγο περισσότερη "τακτική" και να είναι πιό δύσκολη). Το θέμα είναι ότι το παιχνίδι αγοραστικά δεν "έπιασε". Ενας απο τους λόγους μάλλον εντοπίζεται στις ρίζες του αυθεντικού παιχνιδιού, το οποίο ξεχώρισε για τα εκπληκτικά του γραφικά, παρά για την (απλοϊκή) στρατηγική του ή τα action sequences που είχε (τα οποία χωρίς να συνοδεύονται απο εκπληκτικά graphics δεν θα έκαναν τόση αίσθηση). Αντίθετα, παιχνίδια όπως το αυθεντικό Pirates! ήταν πιό καλοδουλεμένα απο άποψης gameplay, χωρίς να στηρίζονται στα γραφικά τους. Το νέο DotC είχε μεν όμορφα graphics αλλά όχι απο αυτά που θα έκαναν "επανάσταση" (όπως στο αυθεντικό). Ετσι ως αντιστάθμισμα θα έπρεπε να βελτιωθούν και να ανανεωθούν οι υπόλοιποι τομείς. Ευτυχώς στο νέο παιχνίδι άλλαξαν κάποια πράγματα κάνοντας το γενικό σύνολο αρκετά ενδιαφέρον. Παρ' όλα αυτά όπως είπαμε δεν "έπιασε" και η κύρια αιτία είναι το replayability. Aπο τη στιγμή που ο παίκτης τελειώνει το παιχνίδι, δεν έχει κάποιον ιδιαίτερο λόγο να το ξανααρχίσει (και επιπλέον ο χαρακτήρας που έχουμε είναι πάντα ο ίδιος). Αντίστοιχα το νέο Pirates! διέθετε διαφορετικές περιόδους για να ξεκινήσεις (οι οποίες επέφεραν αλλαγές στις πόλεις του χάρτη και-όχι-μόνο), κάποιων ειδών "achievements" κλπ, ενώ και ο ίδιος ο χάρτης της Καραϊβικής προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες για περιπέτεια, απο τον αρκετά πιό "περιορισμένο" της Αγγλίας. Αν είναι λοιπόν κάτι το οποίο κάνει το νέο DotC να "πάσχει", αυτό είναι πάνω απ' όλα η "αντοχή στο χρόνο".

Διάφορα... χμμ... "αθλητικά" παιχνίδια, όπως τα ISS 64, Madden NFL 97, NBA Live 96, και βέβαια το γνωστό (και απαίσιο) FIFA 96, το οποίο oμοίως με το ISS, εξομοιώνει το πιό μισητό παιχνίδι ανα την υφήλιο, το ποδόσφαιρο. :rant: (πέραν τούτου, πρέπει να ομολογήσω πως το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν πολύ αγαπητό στους ποδοσφαιρόφιλους, και κατά συνέπεια ιδιαίτερα επιτυχημένο στην εποχή του).

 

[Rakeesh]

King's Quest VIII: The Mask of Eternity.

Πολυ αμφιλεγομενη αποφαση της Σιερρα να μετατρεψει τη σειρα κλασσικων adventures σε 3d action adventure/RPG. Εμενα μου αρεσε σαν παιχνιδι.

 

[billy]

Δυστυχώς, εμένα σχεδόν στο σύνολό του με απογοήτευσε... (όπως άφησα να εννοηθεί και στην προηγούμενη σελίδα).

Το "action" μέρος με χάλασε λιγότερο απο τον τομέα "ατμόσφαιρα" - ο οποίος κάνει τη μεγάλη διαφορά. Τώρα το "παραμυθένιο" ύφος που διέπνεε τους παλιούς τίτλους είχε χαθεί, και το νέο παιχνίδι είναι πολύ πιό "σκοτεινό", θυμίζοντας καθαρό horror game...

 

[Leon]

Διάφορα... χμμ... "αθλητικά" παιχνίδια, όπως τα ISS 64, Madden NFL 97, NBA Live 96, και βέβαια το γνωστό (και απαίσιο) FIFA 96, το οποίο oμοίως με το ISS, εξομοιώνει το πιό μισητό παιχνίδι ανα την υφήλιο, το ποδόσφαιρο. :rant: (πέραν τούτου, πρέπει να ομολογήσω πως το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν πολύ αγαπητό στους ποδοσφαιρόφιλους, και κατά συνέπεια ιδιαίτερα επιτυχημένο στην εποχή του).

To ISS 64 ήταν το καλύτερο ποδοσφαιράκι της εποχής του. Πολύ επιτυχημένο πέρασμα στο 3D. Από τα παιχνίδια της EA μου άρεσαν τα NHL που έπαιζα στο Mega Drive και το '97 που ήταν το πρώτο 3D για το Playstation ήταν καλό.

Θα έλεγα για το Wizardry 8 που ήταν και το τελευταίο της σειράς και βγήκε καμιά δεκαετία μετά από το 7 όταν πια το είχαμε ξεχάσει τα Wizardry. Πάρα πολύ καλό παιχνίδι, απίστευτα hardcore CRPG αλλά δεν είναι το πρώτο 3D της σειράς. Αν και στη δύση το Wizardry είχε μπει προ πολλού στο χρονοντούλαπο της ιστορίας στην Ιαπωνία είχε γίνει φαινόμενο και είναι το πιο αγαπημένο δυτικό παιχνίδι εκεί. Είναι και το παιχνίδι που ενέπνευσε τη δημιουργία των JRPGs. Ε και έχουν βγει κάποια Wizardry μόνο στα Ιαπωνικά κάποια εκ των οποίων ήταν 3D πριν το 8.

Και πιάνοντας "τα μόνο στην Ιαπωνία" το πρώτο 3D SimCity ήταν το SimCity 64 για το Nintendo 64DD πολύ πριν το 4. Το έχει παίξει κανείς;

 

[grinder]

Ninja Gaiden (black) ή αλλιώς...ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ! Άρτιο τεχνικά, μοναδικό gameplay. Ένα παιχνίδι τα πάντα όλα, ένα παιχνίδι που όσο παίζεις μαθαίνεις. Το video τα λέει όλα (δεν είναι δικό μου)...

 

[Wally]

Πως μπορει να μου διεφυγε να αναφερω το Ninja Gaiden?? Ισως το μονο παιχνιδι που μπορει να χαρακτηριστει αρτιο (kudos grinder!)

 

[telonio]

Ninja Gaiden (black) ή αλλιώς...ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ! Άρτιο τεχνικά, μοναδικό gameplay. Ένα παιχνίδι τα πάντα όλα, ένα παιχνίδι που όσο παίζεις μαθαίνεις. Το video τα λέει όλα (δεν είναι δικό μου)...

Εν τω μεταξύ ο ninja πρέπει να είναι ο flash.

 

[billy]

Και πιάνοντας "τα μόνο στην Ιαπωνία" το πρώτο 3D SimCity ήταν το SimCity 64 για το Nintendo 64DD πολύ πριν το 4. Το έχει παίξει κανείς;

Αυτό ήταν που έλεγα παραπάνω για N64 με "ολίγη" απο 3D - αλλά όχι, ποτέ δεν έτυχε να το παίξω.

Θα έλεγα για το Wizardry 8 που ήταν και το τελευταίο της σειράς

Nα σημειώσω εδώ ότι είχα μάθει την κυκλοφορία του απο sites στο internet, αλλά κανένα ελληνικό κατάστημα δεν το είχε φέρει !! (ντροπή :tsktsk: )

Tελικά αναγκάστηκα να το παραγγείλω περίπου ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, απο γνωστό μου που σπούδαζε στην Αγγλία...

 

[Leon]

Nα σημειώσω εδώ ότι είχα μάθει την κυκλοφορία του απο sites στο internet, αλλά κανένα ελληνικό κατάστημα δεν το είχε φέρει !! (ντροπή :tsktsk: )Tελικά αναγκάστηκα να το παραγγείλω περίπου ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, απο γνωστό μου που σπούδαζε στην Αγγλία...

Ναι και μένα μου το έστειλε η θεία μου η Gnutella από την Αμερική.

 

[billy]

Χαχα, όχι δεν κάνω πλάκα. Το ήθελα αυθεντικό στη συλλογή μου, και όντως του είπα να μου το στείλει. (ήταν αδερφός ενός συμμαθητή μου απο το γυμνάσιο). Mπορεί να θυμάμαι λάθος την χρονολογία της παραγγελίας (ίσως να έγινε 2 χρόνια μετά την κυκλοφορία του), αλλά όντως έγινε.

 

[grinder]

άσχετο με το θέμα...γνωρίζει κάποιος αν υπάρχει τρόπος να αγοραστεί παιχνίδι από MS (το NGB) που είναι προς πώληση μόνο για U.S;

https://marketplace.xbox.com/en-US/Product/Ninja-Gaiden-Black/66acd000-77fe-1000-9115-d802544307d8

 

[Leon]

Μια ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ πολύ γνωστή σειρά που δεν αναφέραμε ήταν το Duke Nukem. Ένα πολύ πετυχημένο shareware game από την Apogee παρότι τα παρωχημένα EGA γραφικά του δεν έπιαναν μία μπροστά στα ανάλογα παιχνίδια για το Mega Drive ή την Amiga. Αλλά φαντάζομαι οι διψασμένοι για action games PC gamers θα έπαιζαν τα πάντα. Αλλά όταν βγήκε το Duke Nukem 3D ήταν απίστευτο πολύ πιο διασκεδαστικό από οποιοδήποτε άλλο FPS που υπήρχε τότε. Ακόμα και το τεχνολογικά ανώτερο Quake που βγήκε αργότερα δεν το έφτανε στο single player. Από τα πιο επιτυχημένα περάσματα στην τρίτη διάσταση.

 

[Rakeesh]

Επισης η σειρα Tex Murphy, απο Mean Streets και Martian Memorandum στο 3δ κοσμο του Under a Killing Moon (και εντυπωσιακο για την εποχη FMV)

 

[Vetus]

Tα 2D Bubsy δεν τα λες αριστουργήματα αλλά η 3D μεταφορά του είναι επιεικώς απαίσια κατακτώντας μια περίοπτη θέση ως ένα από τα χειρότερα παιχνίδια όλων των εποχών. Τουλάχιστον έχει το ελαφρυντικό ότι αποτελεί από τα πρώτα 3D platforms στην αγορά που φτιαχνόταν την ίδια περίοδο με το Super Mario 64. Eπίσης ο δημιουργός παραδέχεται ότι το Bubsy 3D είναι πατάτα.

http://www.sega-16.com/2006/08/interview-mike-berlyn/

Αλλά έχω άλλο παράδειγμα που το outsourcing Ιαπωνικής σειράς σε δυτικό developer δεν είχε την ίδια επιτυχία. H Konami έδωσε στην Ουγγρική Appaloosa την μεταφορά σε 3D του Contra για το Playstation. Στο παλμαρέ τους είχαν το συμπαθητικό Ecco the Dolphin (και μερικά βέβαια όχι τόσο συμπαθητικά) οπότε οκ, δεν φαίνονταν τελείως άσχετοι. Το αποτέλεσμα ήταν κυριολεκτικά άθλιο. Και σαν να μην τους έφτανε η πρώτη αποτυχία τους έδωσαν και το sequel! Ε μετά από αυτό η σειρά δεν ξανασήκωσε κεφάλι οπότε τη θυμόμαστε μόνο για την καταπληκτική οκτάμπιτη και δεκαεξάμπιτη περίοδο.

Mετά την παταγώδης αποτυχία των 3D games για Playstation 1, η Konami αποφάσισε να επιστρέψει στο 2D με το Contra - Shattered Soldier στο PS2. Παιχνιδάρα από τις λίγες, από τα καλύτερα παιχνίδια της σειράς κι ένα από τα καλύτερα και πιο υποτιμημένα παιχνίδια για PS2. Mετά ακολούθησαν κι άλλα εξαιρετικά 2D Contra games στην 7η γενιά: Contra 4, Contra Rebirth και Hard Corpse Uprising. Στην 8η γενιά; Δυστυχώς η σειρά "πέθανε" μαζί με την Konami που αφοσιώθηκε στα smartphones. Toυλάχιστον δεν πρόλαβαν να το βεβηλώσουν όπως κάνανε με το Castlevania που βγάλανε ένα απαίσιο reboot για το κοινό του God of War. Το λέω αυτό επειδή είχαν σχέδια να κάνουν κάτι αντίστοιχο και με το Contra ώστε να πουλήσει στο κοινό του Call of Duty.