Αφηγήσεις σε ρετρό metal τραγούδια

[exetlaios]

Θυμάστε ορισμένα παλιά metal τραγούδια, που είχαν (συνήθως στην αρχή) και μια αφήγηση ;

Αναφέρω όσα μου έρχονται στο νου :

IRON MAIDEN - The number of the beast.

Ίσως το κλασσικότερο.

Woe to you on earth and sea.


For the devil sends the beast with wrath,


because he knows the time is short.


Let him who have understanding,


reckon the number of the beast.


For it is a human number.


It's number is six hundred and sisty six.

CRUSH - Kingdom of the kings.

Τα "δικά" μας παιδιά.

We shall die at the end of this age.


But we will reborn.


And come from the depths,


to crush them ! Crush them !

MANOWAR - Dark Avenger.

Το επιβλητικότερο, με την αξεπέραστη φωνή του Orson Welles.

WARLORD - Beginning (Lucifers Hammer).

Το αγαπημένο μου.

1984. Beginning of the end.


The world at war.


The decline of individuality and the fall of originality.


In 1984 the foundation will be built,


for a kingdom that will come.

 

[Birlas_Korkos]

Ας μην ξεχναμε την εισαγωγη του Winston Churchill για το Aces High απο το Live After Death των θεων Maiden του 1985,που σε πιανει μια αγωνια ξεροντας την κομματαρα που ακολουθει μετα

We shall go on to the end.

We shall fight in France,

We shall fight on the seas and oceans,

We shall fight with GROWING confidence and GROWING strength in the air.

We shall defend our island whatever the cost may be.

We shall fight on beaches, we shall fight on the landing grounds,

We shall fight in the fields and in the streets.

We shall fight in the hills,

We shall never surrender.

 

[joe]

Μην ξεχναμε το Defender των Manowar

 

[judaspriest]

Treasure Island από Running Wild (που μάλλον στο φετινό Wacken αποχαιρετάνε μια και καλή)