Βέγγος τα καλύτερα

http://www.youtube.com/watch?v=KTBytijM30c

τυφλα να' χει ο Μαρλον Μπραντο , αυτη και αν ειναι ταινια, ενας φουκαριαρης ληξιαρχος ερχεται διακοπες σε ενα νησι να ξεκουραστει και κει η συνωνυμια του με εναν ποιητη τον βαζει σε μπολικους μπελαδες!!!

διαλογος: Αυγερινος: ' Απο τοτε που πατησα το ποδι μου στο νησι, οι γυναικες τρεχουν απο πισω μου, δεν με αφηνουν σε ησυχια με θελουν οι παντρεμενες, με θελουν και οι ανυπαντρες, οι ασχημες, οι ομορφες, οι μικρες και οι μεγαλες, οι κυραδες και οι υπηρετριες ,με εχουν κανει σαν τον χαρτη της Δωδεκανησσου, χημηξαν να με φανε σαν κουραμανα της κατοχης, οι γυναικες ειναι πεινασμενα και λυσσασμενα οντα'

ξενοδοχος: Ποιος σας ειπε να ειστε ωραιος!!

Βεγγος: και επειδη ειμαι ωραιος , πρεπει να με διαλυσουν δηλαδη!

Τι ωραια που τα λετε! Εχει χιουμορ γι' αυτο τον θελουν ολες οι γυναικες!

καλα και το ποιημα που λεει ο Βεγγος οταν ο κακκαβας τον προκαλει σε ενα τραπεζι που δινεται προς τιμην του, ειναι για πολλα γελια!

[video=youtube;_Ftd-f3UtkA]

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης

Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ

Ο φαλακρός μαθητής

Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα (με την Αιμιλία Υψηλάντη)

Από τις αγαπημένες μου ταινίες...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Thread για τον Θανάση Βέγγο ?

Καταρχήν να του ευχηθούμε ολοψυχα περαστικά(διοτι δεν έχει ξεπεράσει ακομα το προβλημα υγειας που τον ταλαιπωρεί).

Απο της ασπρομαυρες του ταινίες αυτές που ξεχώρησα : Tον παπατρέχα και το Ενας βέγγος για ολες τις δουλειές.

Για να περάσουμε στα 1980ς , οπου φυσικά και προτιμώ τον Βέγγο στα 1980ς κορυφέες στιγμές(κατα τη γνωμη μου) :

1)To μεγάλο κανόνι

2)Τρελλός και πασης Ελλαδος ,οπου αν θυμάστε καπου μέσα στην ταινία ακούγετε μια μουσική απο λατέρνα,αυτή ειναι η ιδια στους τίτλους των ''Βαγγαλικών''.

Οι δέ βιντεοταινίες του παρακολουθούνται και αυτές ευχάριστα.
 
Ace είπε:
...υπάρχει μια σκηνή, κατά την οποία βρίσκει δουλειά, ως πρωταγωνιστής, σε ένα διαφημιστικό σποτ για μακαρόνια;
Ο σκηνοθέτης, θέλει να βάλει τον Βέγγο, να τρώει μια μακαρονάδα, κοιτώντας ευχαριστημένος την κάμερα, ενώ μια ομάδα κοριτσιών τραγουδάει: "τρώτε μακαρόνια, τρώτε μακαρόνια..."

Ξελιγωμένος από την πείνα, κάνει αλλεπάλληλα λάθη, με αποτέλεσμα να τρώει τη μια μακαρονάδα πίσω από την άλλη, για να ξαναγυριστεί το διαφημιστικό σωστά, όπως θέλει να ελπίζει ο σκηνοθέτης...

Τελικά από το πολύ φαΐ, δεν αντέχει ο καημένος, πέφτει ξερός και η σκηνή κλείνει, με ένα ασθενοφόρο και τις σειρήνες του να ουρλιάζουν, να τον παίρνει, για τις πρώτες βοήθειες! :biglaugh:
Ήταν από την ταινία ''ο παλαβός κόσμος του Θανάση'' που αποτελούταν από 7 διαφορετικές ιστορίες και η ιστορία αυτή είχε τίτλο ''Η μακαρονάδα''.

Καθώς πηγαίνει στο νοσοκομείο ο Θανάσης πάνω σε φορείο αρχίζει να τραγουδάει ''Τρώτε μακαρόνια, τρώτε μακαρόνια, η ποιότης μας σε όλους σας γνωστή...''
 
Όντως, ο Βέγγος ήταν φαινόμενο και σφράγισε με τις ταινίες του, τον ελληνικό κινηματογράφο, εισάγοντας ένα νέο είδος ταινίων -θα έλεγα εγώ- που δεν κυριαρχεί τόσο το αισθηματικό, όσο το κωμικό. :)

Αγαπημένες μου ταινίες του είναι

ΘΒ φαλακρός πράκτωρ 000, Επιχείρησις ''Γης Μαδιάμ'', η ταινία στην οποία έχει πατέρα τον Διανέλλο, ''Τρελός παλαβός και Βέγγος'', ''Ποιος Θανάσης'' και το θρυλικό ''Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;''

Λάτρεψα και τους ηθοποιούς που αναδείχθηκαν μαζί του σε αυτές τις ταινίες και κυρίως τους Μηλιάδη και Παπαδόπουλο!
 
Βεγγος -θεος.

για μενα παντως η καλυτερη κωμωδια του ηταν το <<θα σε κανω βασιλισσα>> γιατι χωρις τρεχαλες και διαφορα γκακς αναδεικνυει το ετσι και αλλοιως αναμφισβητητο ταλεντο του.(εξ΄ου και το ψευδωνημο).

Αυτος ο ανθρωπος ακομα και ορθιος που στεκεται στις ταινιες χωρις να κανει τιποτα ή χωρις να μιλαει, κατι εχει να σου πει.

Τι να θυμηθω τον Παπατρεχα, τον Μαρλον Μπραντο, τον πολυτεχνιτη, τον Θου-Βου και ποσες αλλες...

επισης ηταν συγκλονιστικος οταν εβγαζε το δραματικο στοιχειο του οπως στην ταινια του Αγγελοπουλου (δεν θυμαμαι τιτλο) που μιλαει στην φυση και για την Ελλαδα ή στο <<Ολα ειναι δρομος>> ακομα και στο <<Περι ανεμων και υδατων>> ηταν εξαιρετικος.

Με λιγα λογια: Α-Ν-Ε-Π-Α-Ν-Α-Λ-Η-Π-Τ=Ο-Σ !!
 
Αγαπημένη ατάκα (μεταξύ χιλιάδων) από τη "θητεία" του ως διανυκτερεύων φαρμακοποιός :

-Έχω ένα πόνο από δω ως εδώ, από δω ως εδώ, κι απο δω ως εδώ.

- Και τώρα τι θες, να σε πονάει και στα ενδιάμεσα;
 
Τα λόγια είναι λίγα για να περιγράψεις το ταλέντου του Θ.Β. Από αστεία και πλάκες άπειρα να θυμηθούμε. Αξέχαστη σκηνή όπου ώντας σερβιτόρος προσπαθεί να πείσει ένα αγοράκι να παραγγείλει φαγητό το οποίο από πείσμα δε θέλει τίποτα. Κρατώντας ένα πιάτο μακαρονάδα, του αραδιάζει όλο το μενού και ο μικρός εκεί τίποτα. Στο τέλος δεν αντέχει άλλο και του τρίβει κυριολεκτικά στα μούτρα του τη μακαρονάδα.
 
για τον βεγγο οτι και να πω θα ειναι κατωτερο του,θα μπορουσα να γραφω ωρες,μερες,χρονια

για μενα (και οχι μονο) ειναι ο δευτερος καλυτερος ηθοποιος στον κοσμο μετα τον τσαρλυ τσαπλιν
 
Μόλις χθες είδα το αριστούργημα “Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;”

Ακόμα δεν έχω συνέλθει. Πραγματικά ότι και να πω είναι πολύ λίγο για το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου. Χωρίς υπερβολή πιστεύω ότι ανήκει στο πάνθεον των καλύτερων ηθοποιών του παγκόσμιου κινηματογράφου, δίπλα στον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Όρσον Ουέλς και τον Μάρλον Μπράντο.

Το γέλιο που σου προκαλεί το τρέξιμο του μέχρι …ασφυξίας, ο απελπισμένος και άνισος αγώνας του ασήμαντου αυτού ανθρωπάκου να διασωθεί από το "θηρίο" και το θάνατο μετατρέπεται σε τόσο πικρό που στο τέλος τα δάκρυα βγαίνουν αυθόρμητα.

Επίσης καθιερώθηκε ως αξιόλογος δημιουργός ο Ντίνος Κατσουρίδης, ο άνθρωπος που προσπάθησε να “αιχμαλωτίσει” για λίγο το μοναδικό ταλέντο του Θανάση και να μας το προσφέρει ως εμπειρία ζωής.

Μου είναι δύσκολο να φανταστώ πόσο φτωχότερος θα ήταν ο εαυτός μου αν δεν είχε υπάρξει ο Θανάσης Βέγγος.
 
Ο Θανάσης Βέγγος δυστυχώς δεν έδινε συνεντεύξεις. Είχα διαβάσει ότι πριν πολλά χρόνια είχε δώσει μια συνέντευξη, στην οποία είχαν διαστρευλωθεί αυτά που είχε πει. Από τότε αρνούνταν να δώσει συνεντεύξεις.

Οι ταινίες του μ'αρέσουν πάρα πολύ. Έχουν κάτι το γλυκόπικρο, πάντα.

Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να τον δω ζωντανά σε κάποια παράσταση.

Για μένα, θα παραμείνει ένας αυθεντικός ήρωας της διπλανής πόρτας, ένα πρότυπο, που τόσο έχουμε ανάγκη, σε κάθε εποχή.

Αν δεν ήταν σταρ ο Θανάσης Βέγγος, τότε ποιος ήταν?
 
Ο Θανάσης Βέγγος δυστυχώς δεν έδινε συνεντεύξεις. Είχα διαβάσει ότι πριν πολλά χρόνια είχε δώσει μια συνέντευξη, στην οποία είχαν διαστρευλωθεί αυτά που είχε πει. Από τότε αρνούνταν να δώσει συνεντεύξεις.

Οι ταινίες του μ'αρέσουν πάρα πολύ. Έχουν κάτι το γλυκόπικρο, πάντα.

Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να τον δω ζωντανά σε κάποια παράσταση.

Για μένα, θα παραμείνει ένας αυθεντικός ήρωας της διπλανής πόρτας, ένα πρότυπο, που τόσο έχουμε ανάγκη, σε κάθε εποχή.

Αν δεν ήταν σταρ ο Θανάσης Βέγγος, τότε ποιος ήταν?

Ναι ήταν σεμνός ανθρωπος , γι αυτό δεν μπλεκοταν με τη βρώμα, εδώ με τον Τέρενς Κουίκ :cool:

 
Τι να πρωτοπεις απο φασεις!

κατι που ειδα προσφατα κ ελιωσα στο γελιο γιατι δεν ειχα ποτε προσεξει λεπτομερειακα την σκηνη:

στην ταινια που ειναι θυρωρος, ενω σφουγγαριζει τα σκαλια, περναει η χοντρη κυρια με το σκυλακι που του την σπαει, κ ο τυπος σβερκωνει το σκυλι κ το βουταει στον κουβα.. κ ολα αυτα αστραπιαια..
Είναι από τον Παπατρέχα. Το σκυλί το βουτάει επειδη κατούρησε. Αν ξαναδεις τη σκηνή θα δεις ότι πριν το βουτήξει λέει "Α! Κατρούλα!"

Νωρίτερα σ'αυτή τη σκηνή (Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης) τον ρωτάει αυτή να δείξω πως πως αφου έτσι μούρχεται ν'αρχίσω να δείχνω κι εγώ!!
 
Είναι από τον Παπατρέχα. Το σκυλί το βουτάει επειδη κατούρησε. Αν ξαναδεις τη σκηνή θα δεις ότι πριν το βουτήξει λέει "Α! Κατρούλα!"

Ακόμα πιο θεϊκή σκηνή ( αν και λίγο άγαρμπη) είναι στην ταινία ' Μην είδατε τον Παναή - 1962 ' στην αρχή του έργου, περιμένει τον Αντρέα Μπάρκουλη στο Σταθμό του τρενου ( στο σταθμό Λαρίσης μάλλον) , έρχεται ο Μπάρκουλης, του λέει πως ο αρραβωνιαστικός της Ασπασίας μπορεί να την παρακολουθούσε, ο Βέγγος αγχώνεται, παει να πιασει την βαλίτσα, αλλά πιάνει το λουρί του σκυλου, τον οποίο μόλις καταλαβαίνει πως είναι ο σκύλος, τον πεταει πίσω του, αν και ωραία σκηνή, εγώ ως φιλόζωος, λειπηθηκα το σκυλακι , η επίμαχη σκηνη :cool:
 

Συνημμένα

  • IMG_20200625_100225.jpg
    IMG_20200625_100225.jpg
    116,6 KB · Προβολές: 6
Τελευταία επεξεργασία:
Ακόμα πιο θεϊκή σκηνή ( αν και λίγο άγαρμπη) είναι στην ταινία ' Μην είδατε τον Παναή - 1962 ' στην αρχή του έργου, περιμένει τον Αντρέα Μπάρκουλη στο Σταθμό του τρενου ( στο σταθμό Λαρίσης μάλλον) , έρχεται ο Μπάρκουλης, του λέει πως ο αρραβωνιαστικός της Ασπασίας μπορεί να την παρακολουθούσε, ο Βέγγος αγχώνεται, παει να πιασει την βαλίτσα, αλλά πιάνει το λουρί του σκυλου, τον οποίο μόλις καταλαβαίνει πως είναι ο σκύλος, τον πεταει πίσω του, αν και ωραία σκηνή, εγώ ως φιλόζωος, λειπηθηκα το σκυλακι , η επίμαχη σκηνη :cool:

 
Πίσω
Μπλουζα