Γαλλικές αστυνομικές ταινίες

Ένα thanx για το "Adieu l' ami":bow:

Τρισαγαπημένη ταινία :flower:

1. Ο Ντίνο επιστρέφει στη Μασσαλία φορώντας στραβά το μπερέ των λεγεωνάριων. Και Ντελόν και στολή. Πόσα ν' αντέξει μια προέφηβη; :p

2. "Il s' appelait Mozart comme le musicien et il etait medecin comme moi". Η ατάκα που μου έμεινε. Τρέχα γύρευε γιατί ...

3. Το ποτήρι με τα δίφραγκα ... Ιδιαίτερα κουλ εύρημα :cool:

4. Η ντελονίστικη προσέγγιση της μικρούλας "Βατερλώ". Δυο χαστούκια και κατευθείαν την τσουβαλιάζουμε και στο κρεβάτι #) . Μόνο στις ταινίες κύριοι. Μόνο στις ταινίες ... :D

5. Το τέλος. Ουάουουου! Ένα τσιγάρο ανάβει και το στόμα του Ντελόν ανοίγει σε μια κραυγή. Yeaaaaaaa!

[edit] O λογαριασμός YouTube με τον οποίον σχετίζεται έχει τερματιστεί εξαιτίας πολλαπλών ειδοποιήσεων από τρίτους για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αγαπητέ Dominion,

είμαι νέο μέλος στο retromaniax..Θα ήθελα σε παρακαλώ να με ενημερώσεις

για το που μπορώ να βρω την ταινία le casse διότι την ψάχνω πολύ καιρό

και την αρέσκομαι μονάχα στο youtube.

Σε ευχαριστώ,

Βλάσης
 
Kοίτα Βλάσση τους έχω σε 2 μορφές τους "Διαρρήκτες". Αντιγραμμένο vhs από κασσέτα παλιού βιντεοκλάμπ (με αγγλικά ντουμπλαρισμένα και με ελληνικούς υπότιτλους) και [EDITED] σαν avi (στα γαλλικά χωρίς υπότιτλους). Η ταινία, εξάλλου, είχε βγει σε 2 μορφές. Είναι πολύ αγαπημένη αυτή η ταινία και έχω κάνει ξεχωριστή αναφορά σε αυτή (ο father μου είχε κάνει ένα κομπαρσιλίκι στην ταινία και την είχα πρωτοδεί μικρός μαζί του). Στο youtube έχουν φορτώσει μόνο αποσπάσματα από την ταινία και trailer.

Όσον αφορά το post του retrofan για το "Adieu L ami" την θεωρώ μια από τις καλύτερες ταινίες θρίλερ του Γαλλικού σινεμά και την συγκαταλέγω ανάμεσα στις αγαπημένες μου (την είδα 1η φορά το χειμώνα του 87-88 στην ερτ).

Tέλος για τις γαλλικές κωμωδίες και τον πολυαγαπημένο DeFunes, τον ανακάλυψα και εγώ παιδάκι γύρω στα 87 από την ερτ-2 που πρόβαλλε την σειρά Ο ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑΣ και....(διαφορετικοί κάθε φορά) και φυσικά το ένα και μοναδικό ΟΙ ΤΡΕΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΡΑΒΒΙΝΟΥ

[edit] Aυτό το βίντεο δεν είναι πλέον διαθέσιμο λόγω υποβολής αξίωσης πνευματικών δικαιωμάτων από το χρήστη TF1 VIDEO [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο Luis De Funes μου αρέσει πολύ, όπως και ο Jean-Paul Belmondo και φυσικά ο Alain Delon! Ο καθένας στον χώρο του, βέβαια. Στην Ελλάδα έχουν κυκλοφορήσει πολλές ταινίες και μπορεί κανείς να τις βρει αν ψάξει λίγο. Οι ταινίες π.χ. με τον "Χωροφύλακα" Luis De Dunes υπάρχουν σε box και έχουν κυκλοφορήσει εδώ και 7 χρόνια. Οι "Φαντομάδες" υπάρχουν, ομοίως! Και διάφορες άλλες ταινίες του, ακόμη και "Οι Τρελές Περιπέτειες Του Ραμπί Ζακόμπ" που την γουστάρει πολύς κόσμος! Με τον Alain Delon είχαν κυκλοφορήσει χωρίς αρίθμηση, σε promo θήκες, απ' την "Καθημερινή" πριν χρόνια οι εξής αστυνομικές:

1. "2 Ξένοι Στην Ίδια Πόλη" ("Deux Hommes Dans La Ville") ('73)

2. "Μπορσαλίνο Και Σία" ("Blood On The Streets") ("Borsalino & Co.") ('74)

3. "Ο Θάνατος Ενός Διεφθαρμένου" ("Mort D'Un Pourri") ('77)

4. "Για Το Τομάρι Ενός Μπάτσου" ("Pour La Peau D'Un Flic") ('81)

Ίσως κυκλοφόρησαν κι άλλες. Το "Μπορσαλίνο Και Σία" γνωρίζω πως κυκλοφορεί στην αγορά, τα υπόλοιπα δεν τα έχω πετύχει. Σε περίπτωση που θέλει κανείς να επικοινωνήσει με την εφημερίδα. Αν και φεύγω, πάλι, λίγο απ' το "πνεύμα" του αστυνομικού, να αναφέρω άλλη μια ταινία που κυκλοφορεί και ο Alain Delon παίζει σε μία απ' τις ιστορίες τρόμου της, το "William Wilson". Πρόκειται για το "Ιστορίες Μυστηρίου" ("Spirits Of The Dead") ("Histoires Extraordinaires") ('68) με τρεις ιστορίες τρόμου, από αφηγήματα του κορυφαίου Edgar Allan Poe, με τον Alain Delon σε διπλό ρόλο. ;) Δε θα πω παραπάνω. Αναζητήστε την! Εταιρία διανομής, η ανεξάρτητη "Art Free".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο πατέρας σου?Σε ποια σκηνή?..Έχω δει όλα τα αποσπάσματα στο youtube. [edit] Είναι copyrighted υλικό [edit] Ελπίζω το audio να είναι στα γαλλικά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πώς μου ξέφυγε αυτό το θέμα και εμένα.

Θυμάμαι Dominion που μιλάγαμε στο τελευταίο meeting για τη σκηνή που έτρωγε μια μπριζολίτσα ο Belmondo και έρχεται ο Sharif και παραγγέλνει τους άπειρους μεζέδες (με ένα μικρό λαθάκι νομίζω στις επιλογές των μεζέδων).

Λοιπόν και εγώ τρελαίνομαι για αυτές τις αστυνομικές ταινίες. Τι να πρωτοαναφέρω.

Ξεκινάω:

Belmondo et al:

πρόσθετα σε αυτά που έχουν αναφερθεί:

Le Professionnel (με μουσική το φοβερό Chi Mai του Morricone)

Le Marginal (επίσης με επένδυση Morricone)

Le'Inconnu Dans La Maison (ένας ξένος στο σπίτι, μεγάλος πλέον ο Bel παίζει τον παλιό μπεκρούλιακα δικαστή, φοβερή μουσική Francis Lai, βασισμένο σε μυθιστόρημα της George Simenon)

Le corps de mon enemi (πιο παλιά, πολύ ενδιαφέρουσα ταινία με φοβερές περιγραφές του κοινωνικού status quo της Γαλλίας του 70, πάλι μουσική Francis Lai, βασισμένο σε μυθιστόρημα της Felicien Marceau)

Αγαπημένοι σκηνοθέτες: Georges Lautner, Henry Verneuille, Jacques Deray

Alain Delon:

Le Samurai (πάλι τρομερή μουσική Francois De Roubaix)

Le Cercle Rouge

Adieu L'Ami

The Sicilian Clan

και μια από τις πιο αγαπημένες μου με τον Jean Gabin

Deux Hommes Dans La Ville (Δύο ξένοι στην ίδια πόλη): αυτές οι ατελείωτες βαθειές ματιές μεταξύ του Alain Delon και του Jean Gabin στην ταινία αυτή είναι αξέχαστες.

και πολλές άλλες που ξεχνάω τώρα.

Επειδή έχω ένα πάθος με τα soundtrack επιπρόσθετα σε αυτά που ανέφερε ο Dominion πιστεύω οτι στο φοβερό κλίμα των ταινιών συμβάλλουν οι μουσικές επενδύσεις που ήταν συνήθως συνθέσεις διασήμων (βλ Morricone, Francis Lai, De Roubaix κλπ.) και απέπνεαν ένα αέρα Γαλλίας/εποχής.
 
Το φιλμ "Η Συμμορία Των Σικελών" ("The Sicilian Clan") ("Le Clan Des Siciliens") ('69) έχει κυκλοφορήσει από την "Odeon" και θα το αναζητήσω! Δεν βγαίνουν μαφιόζικες ταινίες πλέον, δυστυχώς... Γι' αυτό και όταν βγήκε η τηλεοπτική σειρά "The Sopranos" ('99-2007), με τον φοβερό James Gandolfini, έπεσε πολύς κόσμος με τα μούτρα!
 
Προς Vlassis 12. Κομπαρσιλίκι έκανε στην κηδεία που γίνεται και περνάνε τα αμάξια από μέσα. Ουσιαστικά φιγκιράν ήταν παρέα με έναν ξάδελφό του που τυχαία βρέθηκαν εκεί να παρακολουθήσουν όταν άκουσαν ότι κάνει γυρίσματα ο Μπελμοντό στην Αθήνα (Φλεβάρης - Μάρτιος 1971). Την ταινία την είδα μαζί του σε βιντεοκασσέτα στα 1987. Εκείνος βέβαια την είχε δει 71-72 στο σινεμά οπότε και προβλήθηκε Ελλάδα (και από ότι έχω μάθει ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά ξένες ταινίες στην Ελλάδα)

τσέκαρε από κάτω τα λεω και εδώ

http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?18271-Οι-Διαρηκτες-Le-Coup-Le-Casse

jlreate03 το λαθάκι είναι ότι ο Σαρίφ βάζει ένα κάρο λεμόνι ακόμα και στο ιμάμ μπαιλντι που (αν και δεν μου αρέσει) από όσο ξέρω δεν πάει (και από αν δεν κάνω λάθος βάζει και στο μουσακά). Στα ντολμαδάκια γιαλαντζί που σκάνε ναι, στο σαγανάκι ναι, στα φασόλια επίσης, όπως και στα στρείδια και τον ταραμά, αλλά στα ιμαμ μπαιλντί και το μουσακά? (αυτά είναι όλα τα πιάτα).
 
[edit] greeklish [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Α,κατάλαβα σε ποια σκηνή λες. Αν δεν κάνω λάθος, είναι γυρισμένη στην Αγία Μαρίνα στο Θησείο. Σε ευχαριστώ πολύ για τους ιστότοπους

και τις πληροφορίες Dominion και ό,τι άλλο βρεις σχετικό με τους διαρρήκτες, θα σου είμαι ευγνώμων.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πρόσφατα είδα την ταινία "Maigret tend un piege" (1958) του Jean Dellanoy με τον Jean Gabin και την Annie Girardot. Ασπρόμαυρο φιλμ, ατμοσφαιρικό, με πολύ σασπένς και με έναν κορυφαίο ηθοποιό. Συμφωνώ με όσους θεωρούν ότι ο Gabin είναι ο καλύτερος Maigret με διαφορά. Θα ψάξω να δω και τις άλλες δύο ταινίες που γύρισε.
 
Ατμοσφαιρικές με πολύ στυλ και καλούς ηθοποιούς, αλλά πάντα προτιμούσα τις ιταλικές περιπέτειες, που είναι πιο κυνικές και έχουν περισσότερη δράση...
 
Πίσω
Μπλουζα