Δίσκοι Βινυλίου

εγώ έχω κοντά στα 80 βινύλια ακόμη στην αρχή είμαι.Αλλά από cds πάνω από 5000 κομμάτια.Αυθεντικά όχι αντιγραφές,cd-r κτλ
 
Μεγάλωσα παρέα με το βινύλιο, κυριολεκτικά από βρέφος. Ο πατέρας μου, που ήταν πάνω από 10 χρόνια μετανάστης στην Αυστραλία, έφερε πανσπάνιο υλικό από εκεί και μαζί ένα πικάπ μάρκας National που λειτουργούσε μέχρι πολύ πρόσφατα. Υπήρχαν κάτι obscure presses από Beatles, Zeppelin μέχρι τραγούδια της ξενιτιάς από Καζαντζίδη. Έχω την αίσθηση ότι μερικά (ειδικά τα 45άρια) πρέπει να είναι πια οι μοναδικές κόπιες που απέμειναν.

Τα είχα λιώσει όλα. Γνώριζα από μνήμης τη σειρά των κομματιών, τους στίχους κλπ (ακόμα προφανώς δε γνώριζα να διαβάζω). Σε αυτά είχαν έρθει να προστεθούν δίσκοι με λαϊκά, ρεμπέτικα κλπ που αγόραζε ο παππούς μου (Βαμβακάρης, Γούναρης, Παπαϊωάννου κλπ)

Πρώτος "δικός μου" δίσκος, το Arrival των Abba που μου έφερε η ξαδέρφη μου σε επίσκεψη επίσης από Αυστραλία για δώρο στα 2α γενέθλια μου, τον Αύγουστο του '77. Όταν με το καλό ξαναεπισκεπτώ το πατρικό, θα σας βγάλω φωτογραφίες.
 
τι σύμπτωση! Και ο δικός μου πρώτος δίσκος ήταν το "I love ABBA" της Music Box (γκλουπ) και τον αγόρασα στην Κοζάνη, γύρω στο '94 '95 εκεί. Είναι με την κλασσική γραμματοσειρά και το ένα Β κοιτάει το άλλο Α και τουμπαλίν. Αντικατοπτρίζοντας την ερωτική σχέση που είχαν οι δυο άντρες με τις δυο γυναίκες του γκρουπ. Σχέση η οποία δεν ευοδώθηκε όπως πολλάκις συμβαίνει στον καλλιτεχνικό κόσμο.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα