Πριν από λιγες ημέρες (το Σάββατο), η ΕΤ3 πρόβαλε αυτή την εξαιρετική ταινία του σκηνοθέτη Γρηγόρη Γρηγορίου, σε σενάριο Πάνου Κοντέλλη. Η ιδέα ήταν του Τζέιμς Πάρις και η καταπληκτική μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου.
Υπόθεση: Βρισκόμαστε στα 1942. Μία μεσήλικη γυναίκα, η Κατερίνα Ροδέλη, δεν έχει πάψει ποτέ να σκέφτεται τον μικρό της γιο Κωνσταντή, τον οποίο έχασε κατά τη μικρασιατική καταστροφή, στην προσπάθειά της να διαφύγουν. Όταν η Κατερίνα βρίσκει έξω από την πόρτα της έναν τραυματία αντιστασιακό, τον κρύβει και τον περιθάλπει. Ωστόσο, ο μπακάλης του χωριού (και μαυραγορίτης) την καταδίδει στους Γερμανούς, έτσι εκείνη αναγκάζεται να περάσει λαθραία στις απέναντι τουρκικές ακτές. Εκεί η γυναίκα και ο νεαρός κρατούνται σε κάποιο στρατόπεδο μαζί με άλλους φυγάδες, περιμένοντας να βρεθεί τρόπος να καταφύγουν στη Μέση Ανατολή. Διοικητής του στρατοπέδου είναι ο σκληρός ανθυπολοχαγός Οσέν, ο οποίος παίζει διπλό παιχνίδι, προσπάθώντας να κερδίσει χρήματα και από τους Άγγλους, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη διάσωση των φυγάδων, και από τους Γερμανούς, οι οποίοι επιδιώκουν την παράδοσή τους από τις τουρκικές αρχές. Τελικά αποκαλύπτεται ότι ο Οσέν είναι στην πραγματικότητα ο χαμένος γιος της Κατερίνας, η οποία πεθαίνει στα χέρια του. Μεγάλο ατού της ταινίας η μουσική και οι ερμηνείες της Βούλας Ζουμπουλάκη (Κατερίνα) και των νεότατων τότε Πέτρου Φυσσούν( ανθυπολοχαγός Οσέν/Κωνσταντής) και Φαίδωνα Γεωργίτση. Η ταινία χειρίζεται λεπτά συναισθήματα χωρίς να γίνεται μελοδραματική.
Υπόθεση: Βρισκόμαστε στα 1942. Μία μεσήλικη γυναίκα, η Κατερίνα Ροδέλη, δεν έχει πάψει ποτέ να σκέφτεται τον μικρό της γιο Κωνσταντή, τον οποίο έχασε κατά τη μικρασιατική καταστροφή, στην προσπάθειά της να διαφύγουν. Όταν η Κατερίνα βρίσκει έξω από την πόρτα της έναν τραυματία αντιστασιακό, τον κρύβει και τον περιθάλπει. Ωστόσο, ο μπακάλης του χωριού (και μαυραγορίτης) την καταδίδει στους Γερμανούς, έτσι εκείνη αναγκάζεται να περάσει λαθραία στις απέναντι τουρκικές ακτές. Εκεί η γυναίκα και ο νεαρός κρατούνται σε κάποιο στρατόπεδο μαζί με άλλους φυγάδες, περιμένοντας να βρεθεί τρόπος να καταφύγουν στη Μέση Ανατολή. Διοικητής του στρατοπέδου είναι ο σκληρός ανθυπολοχαγός Οσέν, ο οποίος παίζει διπλό παιχνίδι, προσπάθώντας να κερδίσει χρήματα και από τους Άγγλους, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη διάσωση των φυγάδων, και από τους Γερμανούς, οι οποίοι επιδιώκουν την παράδοσή τους από τις τουρκικές αρχές. Τελικά αποκαλύπτεται ότι ο Οσέν είναι στην πραγματικότητα ο χαμένος γιος της Κατερίνας, η οποία πεθαίνει στα χέρια του. Μεγάλο ατού της ταινίας η μουσική και οι ερμηνείες της Βούλας Ζουμπουλάκη (Κατερίνα) και των νεότατων τότε Πέτρου Φυσσούν( ανθυπολοχαγός Οσέν/Κωνσταντής) και Φαίδωνα Γεωργίτση. Η ταινία χειρίζεται λεπτά συναισθήματα χωρίς να γίνεται μελοδραματική.