Δραματικές στιγμές σε κωμωδίες

RIO

Retro Horrormaniac
Joined
12 Νοέ 2009
Μηνύματα
20.886
Αντιδράσεις
67.329
Και εκεί που παρακολουθείς κωμωδία για να γελάσεις, να σου κάποιες σκηνές που το χαμόγελο πάγωνε...

Ένας ήρωας με παντούφλες- Ο Στρατηγός μαθαίνει τον αληθινό λόγο, της κατασκευής του αγάλματος...

Δεσποινίς ετών 39- Νάτα Νάτα τα μικρούλια που χουν μείνει μοναχούλια...


Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύετα
ι- Το κούρεμα στο μουστάκι...

Καμικάζι αγάπη μου- Ο Ψάλτης διαπιστώνει πως η μηχανή του λείπει...

Ένα βότσαλο στη λίμνη - Ο μονόλογος του Λογοθετίδη στην Λιβυκού, που εξηγεί την μίζερη και απλοϊκή ζωή του...

Ο άνθρωπος που γύρισε από την ζέστη- Η πρώτη συνάντηση με τα παιδιά του..
 
Εμένα με πιάνει αυτό που λες στη "Θεία μου τη χίπισσα" στη σκηνή που η Ρένα Βλαχοπούλου δείχνει στην κόρη Νόρα Βαλσάμη ποια πραγματικά είναι και που πραγματικά ζει...Και σε άλλες είναι όμως , θα θυμηθώ και θα επανέλθω...
 
Ωραίο θέμα

Επαγγελματίας Οπαδός - Το ξέσπασμα του Τσάκωνα στο τέλος της ταινίας που συλλαμβάνουν το γιο του για βαποράκι

Για Μια Χούφτα Τούβλα - Άλλη μια δραματική σκηνή στην ταινία το παράπονο και η στενοχώρια του Τσάκωνα για την εξέλιξη της κατάστασης με το σπίτι

Η Δε Γυνή Να Φοβείται Τον Άντρα - Οι αναμνήσεις του Κωνσταντίνου κοιτάζοντας τα Ντουβάρια του παλιού του εγκαταλελειμμένου σπιτιού

Ο Δυναστείας - Η στιγμή του χωρισμού του Μουστάκα με την ''αγαπημένη'' του Νανά Βενέτη από το πλοίο

Πες τα Βρωμόστομε - Η στενοχώρια η ανησυχία και η αγωνία του Στάθη Ψάλτη μόλις μαθαίνει τα νέα για την κατάσταση της υγείας της Καίτης Φίνου
 
Ποιός Θανάσης (αυτή η ταινία που ο Βέγγος πουλάει ηλεκτρικά είδη, "σκουληκιάσαμε εδώ μέσα") : τη στιγμή που ο Βέγγος ανακαλύπτει ότι του τη στήσανε οι γνωστοί του για να του πάρουν μιαν αντιπροσωπεία, και μιλώντας στο Δημήτρη Νικολαίδη (Παντελή) θυμάται όταν πιτσιρικάδες πηγαίναν όλοι σινεμά, εκείνος τσοντάριζε τα λεφτά, και καθόταν απέξω, για να του πουν μετά την υπόθεση...
 
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές -Όταν επιστρέφει στο σπίτι και βλέπει πως η Υψηλάντη έχει φύγει...
 
Ωραίο θέμα!

-Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης-η συζήτηση του Θανάση με το γιατρό που του ανακοινώνει τα άσχημα νέα για την υγεία της Ελπίδας

-Ένα τανκς στο κρεβάτι μου-η στιγμή που ταυματίζεται από πυροβολισμό ο Κώστας Βουτσάς

-Η Αλίκη δικτάτωρ-όταν ''φεύγει'' ο αγαπημένος της σκυλάκος

-Επάγγελμα γυναίκα-Μια ζωή πατίνι-η Μαρίκα απογοητευμένη που είναι όλη μέρα στο πόδι για να φροντίσει την οικογένειά της ανακοινώνει το ενδεχόμενο του διαζυγίου

-Ο άνθρωπος από το Τσέρνομπιλ-η τελευταία σκηνή της ταινίας που φωναζει ο Κώστας Τσάκωνας
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο ΓΟΗΣ η ταινια με τους Βουτσα,Εξαρχακο,Παπαγιανοπουλο (απ την οποια εμεινε και η φραση.."Κατινα,σαλαμακι..") εχει μια υπεροχη συγκινητικη σκηνη εκει οπου

ο Παπαγιανοπουλος διηγειται πως αυτοκτονησε ο ανηψιος του και πως αυτο το γεγονος τον εκανε να παραστησει τον θειο του Βουτσα...Πραγματικα με συγκινει η

αφηγηση του ......
 
Κάτι να καίει: Λίγο πριν το φινάλε της ταινίας, η Σοφία (Ρένα Βλαχοπούλου) θλιμμένη αναφέρεται στη "μοίρα της": "Είναι ορισμένες γυναίκες που η μοίρα τους είναι να μένουν γεροντοκόρες για να νταντεύουν τα παιδιά των αδελφών τους.... Εσείς θα κάνετε πολλά παιδιά, ε;" (Ευτυχώς στο φινάλε ο Δαλιανίδης της φέρνει στο κοινό του θεάτρου τον Βογιατζή!

Ραντεβού στον αέρα: Η Τζένη Σταθάτου (Ρένα Βλαχοπούλου) παρακαλεί τον Γιάννη Βογιατζή να την παντρευτεί έστω για μια μέρα για να της φύγει η ρετσινιά της γεροντοκόρης.

Ζητείται επειγόντως γαμπρός: Η Ρένα Βλαχοπούλου θλιμμένη όταν συνειδητοποιεί ότι οι κύριοι που θεωρούσε υποψήφιοι μνηστήρες της ενδιαφέρονται για την κόρη της.
 
BETTY BOOP είπε:
-Ένα τανκς στο κρεβάτι μου-η στιγμή που ταυματίζεται από πυροβολισμό ο Κώστας Βουτσάς
Να προσθέσω τη σκηνή στο νοσοκομείο, που μαθαίνει ο Βουτσάς ότι ο φίλος του αδελφού του σκοτώθηκε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
 
Κάτι αντίστοιχο πρέπει να υπάρχει και στο "Χαζομπαμπά" με το Νίκο Σταυρίδη. Λέει "Ρε είναι αγώνας αυτά, ρεεε ! Ρε είναι αίμα αυτά, ρεεε !" νομίζω μιλώντας για το γραφείο που έχει φτιάξει στο γιο του. Και μετά το σπάει πίνοντας νερό από ανθοδοχείο (αν τα θυμάμαι καλά όλα αυτά).
 
Οι εξής σκηνες απο "το κοροϊδάκι της πριγκιπέσσας" α) Όταν η Μαίρη διώχνει από το σπίτι της τον Σταύρο όταν αυτός της αποκαλύπτει το ποιόν του μνηστήρα της Ντίντη β) Όταν η Μαίρη μαθαίνει ότι η τράπεζα τους πήρε το μερίδιο τους από το πατρικό σπίτι γ) Όταν η Μαίρη μαθαίνει ότι το υπόλοιπο σπίτι το άφησε η θεία της σε ιδρύματα και εγκαταλείπεται από τον μνηστήρα της Ντίντη

Δεν ξέρω αν αυτή η στιγμή θεωρείται δραματική . Η αντίδραση του Γιώργου Κωνσταντίνου στην ταινία "Ξύπνα Βασίλη" όταν μαθαίνει ότι το λαχείο που πηραν η αδερφή του και ο γαμπρός του και δεν αγόρασε εκείνος κέρδισε.
 
tzias57 είπε:
Δεν ξέρω αν αυτή η στιγμή θεωρείται δραματική . Η αντίδραση του Γιώργου Κωνσταντίνου στην ταινία "Ξύπνα Βασίλη" όταν μαθαίνει ότι το λαχείο που πηραν η αδερφή του και ο γαμπρός του και δεν αγόρασε εκείνος κέρδισε.
Eιναι σιγουρα απο τις πιο δραματικες σκηνες σε κωμωδια.

Ο Κωνσταντινου κανει πως γελαει που η αδελφη του κι ο γαμπρος του κερδισαν τα δυο εκατομμυρια, αλλα παει σε μιαν ακρη και κλαιει μονος του.

Κανεις απο τους δικους του που εκεινη τη στιγμη πανηγυριζουν δεν το αντιλαμβανεται αυτο κι ετσι κανεις δε συμμετεχει στον πονο του. Μονο εμεις οι θεατες γινομαστε μαρτυρες του ξεσπασματος του για το ειρωνικο και τοσο αδικο παιχνιδι που επαιξε μαζι του η μοιρα.
 
Στην ταινία "Ο κυρ-Γιώργης εκπαιδεύεται", παρόλο που ειναι κωμωδία, το όλο consept με το γιό που ντρέπεται και αποποιείται της λαικής καταγωγής του και προσπαθεί να μεταμορφώσει τον λαικό και "άξεστο" πατέρα του για να τον παρουσιάσει στους κύκλους του, ειναι ένα δράμα μεσα σε κωμωδία. Παρότι υπάρχουν πολλές ξεκαρδιστικές σκηνές με τον αξέχαστο Διονύση Παπαγιαννόπουλο ως "κυρ-Γιώργη", οι σκηνές όπου πρέπει να αποχωρίστει το ταβερνάκι του, οι σκηνές στο τέλος που αηδιάσμένος απο το περιβάλλον του γιου του ξαναγυρίζει στην παλιά του ζωή, προσωπικά με συγκίνησαν.

Δεν ξέρω αν είναι μέσα στο θέμα του thread, ήθελα όμως να το αναφέρω γιατι η εν λόγω ταινία ήταν κωμωδία.
 
Στο "Πιο λαμπρό αστέρι" όταν ο Διανέλλος κλείνει το μαγαζάκι του στην ψαραγορά και τραγουδάει σε πιο αργό τέμπο, και σχεδόν κλαίγοντας,το "Ψάρια πουλάμε"...
 
Δεν το είχα δει αυτό μέχρι σήμερα. Πολύ ωραίο θέμα. Να προσθέσω κι εγώ μερικές που μου έρχονται.

Ένα κορίτσι για δύο - Όταν ο Κίμωνας (Αλεξανδράκης) συνειδητοποιεί πόσα ανέραστα χρόνια έχει περάσει χωρίς σύντροφο και αναφωνεί για τον εαυτό του "Βλάκα, βλάκα, βλάκα, βλάκα".

Ο Παπατρέχας - Όταν το κορίτσι του Πολύδωρου (Βέγγος) του ανακοινώνει ότι τα αδέλφια της θέλουν να την παντρέψουν στην Κρήτη.

Ο μάγκας με το τρίκυκλο - Όταν ο Σταύρος (Παράβας) εξομολογείται τον έρωτά του στην Τόνια (Καζιάνη) και εκείνη του λέει ότι είναι από διαφορετικούς κόσμους & όταν η Μάρθα (Καραγιάννη) μαθαίνει ότι ο φίλος της Διαμαντής, της έχει πάρει τα χρήματα που του δάνεισε και την κοπάνησε για τη Βραζιλία.

Οι θαλασσιές οι χάντρες - Όταν ο Φώτης (Γεωργίτσης) χαστουκίζει την Μαίρη (Λάσκαρη) που γελάει μαζί του γιατί ξύρισε το μουστάκι του.

Μια κυρία στα μπουζούκια - Όταν ο Γεωργίτσης ανακοινώνει στην Χρονοπούλου ότι δεν μπορούν να είναι μαζί γιατί αγαπάει τη Λάσκαρη.

Ραντεβού στον αέρα - Όταν η Προκοπίου εξομολογείται στον Βουτσά που είναι ερωτευμένος μαζί της ότι θέλει τον Ντούζο.

Κακός ψυχρός κι ανάποδος - Όταν οι χωριανοί του Θύμιου (Χατζηχρήστος) βρίζουν και κοροϊδεύουν τον δίδυμο αδελφό του, τον διάσημο Κώστα, χωρίς να ξέρουν ποιος είναι. Η ταινία δεν είναι καλή αλλά ο Χατζηχρήστος στέκεται πολύ καλά στα δραματικά σημεία.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Το έχω γράψει και σε άλλο θέμα αυτό. Η αρχική σκηνή της μετριότατης κωμωδίας "Ο Καζανόβας" (πιο αταίριαστος συνδυασμός κωμικών από Χατζηχρήστο με Κωνσταντάρα δεν πρέπει να έχει υπάρξει) είναι μια εξιστόρηση από τον φυλακισμένο Κώστα Χατζηχρήστο του πώς βρέθηκε φυλακή. Ο Χ'χρήστος σ' αυτή τη σκηνή είναι δραματικός ηθοποιός με μετρημένο παίξιμο χαμηλών τόνων, καμιά σχέση με το συνηθισμένο του στυλ. Μετά η ταινία χαλάει.
 
Μου ήρθε κατευθείαν στο νου αυτό το τοπικ, βλέποντας για ακόμα μια φορά τη συγκεκριμένη ταινία και ήρθα να το αναφέρω. Λοιπόν, είναι στο "Καμικάζι Αγάπη Μου", σε εκείνη τη σκηνή όπου αφότου ο πρωταγωνιστής έχει πλέον αποκτήσει το αντικείμενο του πόθου του, τη μοτοσικλέτα και είναι χαρούμενος όσο ποτέ άλλοτε, ενημερώνεται ότι η μηχανή του κλάπηκε, πάει να δει και κλαίει στο σημείο που την είχε παρκάρει και εκείνο το σημείο που κάθε φορά που βλέπω τη σκηνή με τρομάζει, είναι εκείνο το σπαρακτικό "ΓΙΑΤΊ ΡΕ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ". Σε εκείνο το σημείο, κάνει απότομη στροφή η ταινία στη διάθεσή
 
Πίσω
Μπλουζα