DytikaProastia
RetroN00b
- Joined
- 2 Ιουλ 2013
- Μηνύματα
- 9
- Αντιδράσεις
- 3
Μεγαλομένος στα δυτικά προάστια της Αθήνας στα 70s - 80s έχω πολλές ρετρο καταστάσεις να θυμηθώ οι οποίες νομίζω ότι ήταν χαρακτηριστικό αυτής της περιοχής.
Τα Δυτικά Προάστια τότε ήταν ένα μεγάλο χωρίο στο οποίο είχαν συρρεύσει άνθρωποι από όλη την ελληνική επαρχία λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης του '50 - '60. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν κουβαλήσει μαζί τους της συνήθειες της επαρχίας και τα βιώματα της ταραχώδους περιόδου '40 - '50.
Αναφέρω κάποια από αυτά :
1)Πολλοί ήταν άνθρωποι που είχαν πέσει θύματα των πολιτικών γενονότων του εμφυλίου (είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά). Έιχαν χάσει συγγενείς και φίλους και σπάνια μιλάγαν για αυτά. Υπήρχε όμως στη "γειτονιά" πάντα μια συζήτηση σχετικά με το παρελθόν του καθενός.
2)Τα καλοκαίρια βγάζαν καρέκλες και κάθονταν μπροστά από τις πόρτες των σπιτιών και συζητούσαν μέχρι αργά το βράδυ. Το πράγμα ήταν τραγικό αν ήσουν έφηβος καθώς δεν μπορούσες να φέρεις την κοπέλα σου στο σπίτι ούτε να περάσεις από τη "γειτονιά" καθώς την άλλη μέρα θα το ήξεραν όλοι.
3) Υπήρχαν πολλοί ανάπηροι και ακρωτηριασμένοι, θύματα του πολέμου.
4) Παιδιά να πάιζουν μπάλα σε αλάνες ή στο δρόμο καθώς τότε (και μέχρι το 83-84) τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ήταν σπάνιο είδος.
5) Οι μεγάλοι ήταν έντονα πολιτικοποιημένοι. Μέχρι το 81 οι συζητήσεις γίνονταν σε "κλειστό κύκλο". Μετά το 81 οι συζητήσεις άνοιξαν αλλά τότε άρχισαν να γίνονται με φωνές και υπήρχε πολύ ένταση.
6) Οι γονείς, μεγαλωμένοι σε χωριά και φέροντας την "ηθική" του χωριού ήταν εξαιρετικά αυστηροί με τα παιδιά και ιδιαίτερα με τα κορίτσια. Εννοείται ότι οι προγαμιαίες σχέσεις (μέχρι το 80) ήταν απαράδεκτες για ένα κορίτσι και αν αποκαλύπτονταν άρχιζε η πίεση για λογοδοσήματα, αρραβώνες και γάμους
7) Υπήρχαν στη δυτική αθήνα διάφοροι "τυποι" που κυκλοφορούσαν οι οποίοι ήταν το αντίστοιχο του "τρελού του χωριού". Πολλοί ήταν 30αρηδες-40αρηδες που στον πόλεμο είχαν χάσει τους γονείς τους, είχαν δεί τα σπίτια τους να καίγονται και είχαν κυριολεκτικά "λαλίσει". Για αυτούς τους τύπους νομίζω ότι θα άξιζε να υπάρχει ένα ξεχωριστό thread για να τους καταγράψει.
Υπάρχει κάποιος που να έχει αντίστοιχες εμπειρίες από την περιοχή αυτή; Εννοείται ότι αντίστοιχες εικόνες πρέπει να υπήρχαν και σε προάστια άλλων πόλεων με το αντίστοιχο κοινωνικο-οικονομικό προφίλ (πχ. δυτική Θεσσαλονίκη)
Τα Δυτικά Προάστια τότε ήταν ένα μεγάλο χωρίο στο οποίο είχαν συρρεύσει άνθρωποι από όλη την ελληνική επαρχία λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης του '50 - '60. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν κουβαλήσει μαζί τους της συνήθειες της επαρχίας και τα βιώματα της ταραχώδους περιόδου '40 - '50.
Αναφέρω κάποια από αυτά :
1)Πολλοί ήταν άνθρωποι που είχαν πέσει θύματα των πολιτικών γενονότων του εμφυλίου (είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά). Έιχαν χάσει συγγενείς και φίλους και σπάνια μιλάγαν για αυτά. Υπήρχε όμως στη "γειτονιά" πάντα μια συζήτηση σχετικά με το παρελθόν του καθενός.
2)Τα καλοκαίρια βγάζαν καρέκλες και κάθονταν μπροστά από τις πόρτες των σπιτιών και συζητούσαν μέχρι αργά το βράδυ. Το πράγμα ήταν τραγικό αν ήσουν έφηβος καθώς δεν μπορούσες να φέρεις την κοπέλα σου στο σπίτι ούτε να περάσεις από τη "γειτονιά" καθώς την άλλη μέρα θα το ήξεραν όλοι.
3) Υπήρχαν πολλοί ανάπηροι και ακρωτηριασμένοι, θύματα του πολέμου.
4) Παιδιά να πάιζουν μπάλα σε αλάνες ή στο δρόμο καθώς τότε (και μέχρι το 83-84) τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ήταν σπάνιο είδος.
5) Οι μεγάλοι ήταν έντονα πολιτικοποιημένοι. Μέχρι το 81 οι συζητήσεις γίνονταν σε "κλειστό κύκλο". Μετά το 81 οι συζητήσεις άνοιξαν αλλά τότε άρχισαν να γίνονται με φωνές και υπήρχε πολύ ένταση.
6) Οι γονείς, μεγαλωμένοι σε χωριά και φέροντας την "ηθική" του χωριού ήταν εξαιρετικά αυστηροί με τα παιδιά και ιδιαίτερα με τα κορίτσια. Εννοείται ότι οι προγαμιαίες σχέσεις (μέχρι το 80) ήταν απαράδεκτες για ένα κορίτσι και αν αποκαλύπτονταν άρχιζε η πίεση για λογοδοσήματα, αρραβώνες και γάμους
7) Υπήρχαν στη δυτική αθήνα διάφοροι "τυποι" που κυκλοφορούσαν οι οποίοι ήταν το αντίστοιχο του "τρελού του χωριού". Πολλοί ήταν 30αρηδες-40αρηδες που στον πόλεμο είχαν χάσει τους γονείς τους, είχαν δεί τα σπίτια τους να καίγονται και είχαν κυριολεκτικά "λαλίσει". Για αυτούς τους τύπους νομίζω ότι θα άξιζε να υπάρχει ένα ξεχωριστό thread για να τους καταγράψει.
Υπάρχει κάποιος που να έχει αντίστοιχες εμπειρίες από την περιοχή αυτή; Εννοείται ότι αντίστοιχες εικόνες πρέπει να υπήρχαν και σε προάστια άλλων πόλεων με το αντίστοιχο κοινωνικο-οικονομικό προφίλ (πχ. δυτική Θεσσαλονίκη)
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: