Είμαι εδώ για την τουρκική ελληνική φιλία.
- Έναρξη μίζας yerlikaya
- Ημερομηνία έναρξης
- Κατάσταση
Always Somewhere
RetroMuseum GateKeepeR
- Joined
- 9 Νοέ 2019
- Μηνύματα
- 3.854
- Αντιδράσεις
- 9.107
Γειά σου!
Θα σου πρότεινα να επισκεφτείς τον Άγιο Μηνά στην Χίο.
Όλο το εκκλησάκι είναι αυτό που ψάχνεις, θα σου πρότεινα αν το επισκεφτείς να μπεις μέσα στο εσωτερικό της εκκλησίας και να κοιτάξεις το πάτωμα το οποίο είναι ένα μνημείο απο μόνο του.
Δες το βίντεο που ακολουθεί και διάβασε το ιστορικό της εκκλησίας και θα καταλάβεις.
Ένα ιστορικό της εκκλησίας σου παραθέτω στο παρακάτω spoiler μαζί με τις πηγές αναφοράς :
Η ιστορία της Μονής
Το μοναστήρι ιδρύθηκε μετά την κατάληψη της Χίου από τους Τούρκους (1566), μεταξύ των ετών 1572-1595, από τον παπά Νεόφυτο Κουμάνο και το γιο του παπά Μηνά.
Ο Πατριάρχης Κων/πόλεως Ιερεμίας Β΄ ο Τρανός με σιγίλιο καθιστά τη Μονή Σταυροπηγιακή, αφού οι κτήτορες κατά τη θεμελίωση του ναού έθεσαν στα θεμέλιά του Σταυρό, τον οποίο είχαν πάρει από τον Πατριάρχη.
Αυτό το γεγονός σήμαινε ότι το μοναστήρι εξαρτιόταν άμεσα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και στις διάφορες ιεροτελεστίες οι μοναχοί μνημόνευαν το όνομα του εκάστοτε Πατριάρχη και όχι το όνομα του τοπικού Επισκόπου.
Τα σταυροπηγιακά δίκαια της Μονής επικυρώθηκαν και με άλλα σιγίλια, τα οποία πολλές φορές αμφισβητήθηκαν από τοπικούς Επισκόπους χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.
Η Μονή γρήγορα επανδρώθηκε και γνώρισε μεγάλη ακμή κυρίως κατά την περίοδο του 17ου και 18ου αιώνα.
Τότε πολλοί περιηγητές επισκέπτονται το μοναστήρι καταγράφοντας πολλές σημαντικές πληροφορίες στα κείμενά τους.
Γύρω από τον ψηλό περίβολο απλωνόταν πλήθος τα κτίσματα της Μονής: το καθολικό, το κωδωνοστάσιο, η βιβλιοθήκη, η τράπεζα, τα κελιά των μοναχών, οι κινστέρνες, οι φούρνοι, οι αποθήκες, οι στάβλοι. Σύμφωνα με το Χ. Μπούρα το καθολικό του μοναστηριού ανήκει στον τύπο των μονόχωρων οκταγωνικών τρουλαίων ναών, αποτελώντας ίσως μίμηση του κορυφαίου μας μνημείου, της Νέας Μονής.
Την περίοδο αυτή λειτουργεί πλουσιότατη βιβλιοθήκη και Σχολή, η οποία διαλύθηκε λίγο πριν την Επανάσταση. Σ’ αυτήν φοίτησαν κορυφαίες μορφές του ελληνισμού και του χριστιανισμού, όπως ο ιεροκήρυκας Ιάκωβος Μαύρος, ο Δανιήλ Φιλιππίδης, οι Εθνομάρτυρες Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ και ο Μητροπολίτης Χίου Πλάτων Φραγκιάδης.
Η σφαγή των αμάχων
Ένα χρόνο ακριβώς μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, το 1822, έρχεται το τέλος της ευημερίας για τη Χίο, αφού το νησί παραδίδεται στην καταστροφική μανία των Τούρκων.
To Μέγα Σάββατο 1 Απριλίου 1822 ξεκληρίζονται τα Θυμιανά και το Νεχώρι. Ακολούθως τα τουρκικά στίφη στράφηκαν κατά της Μονής του Αγίου Μηνά, αλλά δεν μπόρεσαν να το εκπορθήσουν. Αποσύρθηκαν τη νύχτα μετρώντας αρκετές απώλειες, με σκοπό να ανασυνταχθούν και να ζητήσουν ενισχύσεις.
Η νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα 2 Απριλίου 1822 προχωρούσε αγωνιώδης. Η αναστάσιμη Θεία Λειτουργία που τελούσε ο ιεροκήρυκας της Μητρόπολης παπά Ιάκωβος Μαύρος διεκόπη από τους αλαλαγμούς των Τούρκων και τους κανονιοβολισμούς των δύο τηλεβόλων που τους είχε προμηθεύσει ο διοικητής του Θολοποταμίου.
Οι κανονιοβολισμοί από τους Μύλους προξένησαν ρήγμα στο τείχος και εκεί ο Ιωάννης Φατούρος από τα Θυμιανά, ο Κων/νος Μονογιός από το Νεχώρι και οι υπόλοιποι αγωνιστές, ανάμεσά τους ελάχιστοι Σαμιώτες, αν και στην αρχή κατάφεραν να θανατώσουν αρκετούς από τους εχθρούς, δεν άντεξαν.
Τα νέα ρήγματα στο τείχος επέτρεψαν την είσοδο του μαινόμενου στίφους των πολιορκητών.
Όλοι οι αγωνιστές έπεσαν μαχόμενοι και μετά ξεκίνησε η σφαγή. Όσοι χριστιανοί δεν κατάφεραν να μπουν στο Καθολικό της Μονής, σφαγιάστηκαν, πυρπολήθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Μέσα στο ναό ήταν τόσος ο συνωστισμός που οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να ανοίξουν την πόρτα.
Αφού ξήλωσαν ένα μέρος της στέγης, έριξαν αναμμένα στουπιά και τους έκαψαν όλους ζωντανούς. Το ίδιο έκαναν και στη δεξαμενή (φουντάνα) του μοναστηριού, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε εμπρησμός.
Τον ηγούμενο Θεοδόσιο Λουφάκη τον ανασκολώπησαν στον ιστό της Αναστάσεως, ενώ ολοκαυτώθηκε ο ιερομόναχος Θεοδόσιος Κουμάκης.
Τον παπά Ιάκωβο Μαύρο που αρνήθηκε να προσκυνήσει το Κοράνιο, αφού τον βασάνισαν, τον θανάτωσαν χτυπώντας τον με χατζάρι στο κεφάλι.
Ο Βαχήτ Πασάς στα Απομνημονεύματά του αναφέρει: «Όλους που βρέθηκαν μέσα στο μοναστήρι τους αποκεφάλισαν [οι Τούρκοι], αφού αιχμαλώτισαν τους πιο νέους και από τα δύο φύλα. Και τα σφαγμένα κεφάλια και τ’ αυτιά των σκοτωμένων τα έστειλαν στον τοποτηρητή, ο οποίος φιλοτιμήθηκε να ανταμείψει με πλούσια δώρα τον ηρωισμό και την αφοσίωση των γενναίων στρατιωτών μας, που πολέμησαν για την τιμή και τη θρησκεία. Τότε μόνον οι δύστυχοι άπιστοι έμαθαν πράγματι ότι τίποτε δεν στέκεται εμπόδιο στην ορμή του αφοσιωμένου στο Ισλάμ, όταν επιτίθεται ενάντια στους άπιστους Χριστιανούς.
Το αίμα και οι σάρκες των σφαγιασθέντων πότισαν το δάπεδο του καθολικού της Μονής και άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια της θηριωδίας μέχρι σήμερα, όπως διαβάζουμε στο vimaorthodoxias.gr.
Ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει καθαρά τα στίγματα αίματος που σχηματίζουν το περίγραμμα ενός παιδιού, το αποτύπωμα του πέλματός του, καθώς και ίχνη κομμένων κεφαλιών. Επισκέπτες και ξένοι περιηγητές αναφέρουν ότι ανθρώπινα οστά ήταν διάσπαρτα γύρω από το μοναστήρι και το λόφο για πολλές δεκαετίες. Επίσης Χιώτες του εξωτερικού έπαιρναν κρανία, τα επιχρύσωναν και τα τοποθετούσαν στο εικονίσματα ως ιερά λείψανα. Ο σημερινός επισκέπτης μπορεί να δει στοΙερό Οστεοφυλάκιο της Μονής, στο ναΰδριο των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τα οστά που κατάφεραν να συγκεντρώσουν οι κάτοικοι, καθώς και το μισό τμήμα της πόρτας της εισόδου του Μοναστηριού, διάτρητο από τα βλήματα των τουρκικών τυφεκίων.
Διάβασε όλο το άρθρο εδώ.
Περισσότερα βρες εδώ και εδώ.
www.chiosphotos.gr
el.m.wikipedia.org
Το μοναστήρι ιδρύθηκε μετά την κατάληψη της Χίου από τους Τούρκους (1566), μεταξύ των ετών 1572-1595, από τον παπά Νεόφυτο Κουμάνο και το γιο του παπά Μηνά.
Ο Πατριάρχης Κων/πόλεως Ιερεμίας Β΄ ο Τρανός με σιγίλιο καθιστά τη Μονή Σταυροπηγιακή, αφού οι κτήτορες κατά τη θεμελίωση του ναού έθεσαν στα θεμέλιά του Σταυρό, τον οποίο είχαν πάρει από τον Πατριάρχη.
Αυτό το γεγονός σήμαινε ότι το μοναστήρι εξαρτιόταν άμεσα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και στις διάφορες ιεροτελεστίες οι μοναχοί μνημόνευαν το όνομα του εκάστοτε Πατριάρχη και όχι το όνομα του τοπικού Επισκόπου.
Τα σταυροπηγιακά δίκαια της Μονής επικυρώθηκαν και με άλλα σιγίλια, τα οποία πολλές φορές αμφισβητήθηκαν από τοπικούς Επισκόπους χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.
Η Μονή γρήγορα επανδρώθηκε και γνώρισε μεγάλη ακμή κυρίως κατά την περίοδο του 17ου και 18ου αιώνα.
Τότε πολλοί περιηγητές επισκέπτονται το μοναστήρι καταγράφοντας πολλές σημαντικές πληροφορίες στα κείμενά τους.
Γύρω από τον ψηλό περίβολο απλωνόταν πλήθος τα κτίσματα της Μονής: το καθολικό, το κωδωνοστάσιο, η βιβλιοθήκη, η τράπεζα, τα κελιά των μοναχών, οι κινστέρνες, οι φούρνοι, οι αποθήκες, οι στάβλοι. Σύμφωνα με το Χ. Μπούρα το καθολικό του μοναστηριού ανήκει στον τύπο των μονόχωρων οκταγωνικών τρουλαίων ναών, αποτελώντας ίσως μίμηση του κορυφαίου μας μνημείου, της Νέας Μονής.
Την περίοδο αυτή λειτουργεί πλουσιότατη βιβλιοθήκη και Σχολή, η οποία διαλύθηκε λίγο πριν την Επανάσταση. Σ’ αυτήν φοίτησαν κορυφαίες μορφές του ελληνισμού και του χριστιανισμού, όπως ο ιεροκήρυκας Ιάκωβος Μαύρος, ο Δανιήλ Φιλιππίδης, οι Εθνομάρτυρες Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ και ο Μητροπολίτης Χίου Πλάτων Φραγκιάδης.
Η σφαγή των αμάχων
Ένα χρόνο ακριβώς μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, το 1822, έρχεται το τέλος της ευημερίας για τη Χίο, αφού το νησί παραδίδεται στην καταστροφική μανία των Τούρκων.
To Μέγα Σάββατο 1 Απριλίου 1822 ξεκληρίζονται τα Θυμιανά και το Νεχώρι. Ακολούθως τα τουρκικά στίφη στράφηκαν κατά της Μονής του Αγίου Μηνά, αλλά δεν μπόρεσαν να το εκπορθήσουν. Αποσύρθηκαν τη νύχτα μετρώντας αρκετές απώλειες, με σκοπό να ανασυνταχθούν και να ζητήσουν ενισχύσεις.
Η νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα 2 Απριλίου 1822 προχωρούσε αγωνιώδης. Η αναστάσιμη Θεία Λειτουργία που τελούσε ο ιεροκήρυκας της Μητρόπολης παπά Ιάκωβος Μαύρος διεκόπη από τους αλαλαγμούς των Τούρκων και τους κανονιοβολισμούς των δύο τηλεβόλων που τους είχε προμηθεύσει ο διοικητής του Θολοποταμίου.
Οι κανονιοβολισμοί από τους Μύλους προξένησαν ρήγμα στο τείχος και εκεί ο Ιωάννης Φατούρος από τα Θυμιανά, ο Κων/νος Μονογιός από το Νεχώρι και οι υπόλοιποι αγωνιστές, ανάμεσά τους ελάχιστοι Σαμιώτες, αν και στην αρχή κατάφεραν να θανατώσουν αρκετούς από τους εχθρούς, δεν άντεξαν.
Τα νέα ρήγματα στο τείχος επέτρεψαν την είσοδο του μαινόμενου στίφους των πολιορκητών.
Όλοι οι αγωνιστές έπεσαν μαχόμενοι και μετά ξεκίνησε η σφαγή. Όσοι χριστιανοί δεν κατάφεραν να μπουν στο Καθολικό της Μονής, σφαγιάστηκαν, πυρπολήθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Μέσα στο ναό ήταν τόσος ο συνωστισμός που οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να ανοίξουν την πόρτα.
Αφού ξήλωσαν ένα μέρος της στέγης, έριξαν αναμμένα στουπιά και τους έκαψαν όλους ζωντανούς. Το ίδιο έκαναν και στη δεξαμενή (φουντάνα) του μοναστηριού, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε εμπρησμός.
Τον ηγούμενο Θεοδόσιο Λουφάκη τον ανασκολώπησαν στον ιστό της Αναστάσεως, ενώ ολοκαυτώθηκε ο ιερομόναχος Θεοδόσιος Κουμάκης.
Τον παπά Ιάκωβο Μαύρο που αρνήθηκε να προσκυνήσει το Κοράνιο, αφού τον βασάνισαν, τον θανάτωσαν χτυπώντας τον με χατζάρι στο κεφάλι.
Ο Βαχήτ Πασάς στα Απομνημονεύματά του αναφέρει: «Όλους που βρέθηκαν μέσα στο μοναστήρι τους αποκεφάλισαν [οι Τούρκοι], αφού αιχμαλώτισαν τους πιο νέους και από τα δύο φύλα. Και τα σφαγμένα κεφάλια και τ’ αυτιά των σκοτωμένων τα έστειλαν στον τοποτηρητή, ο οποίος φιλοτιμήθηκε να ανταμείψει με πλούσια δώρα τον ηρωισμό και την αφοσίωση των γενναίων στρατιωτών μας, που πολέμησαν για την τιμή και τη θρησκεία. Τότε μόνον οι δύστυχοι άπιστοι έμαθαν πράγματι ότι τίποτε δεν στέκεται εμπόδιο στην ορμή του αφοσιωμένου στο Ισλάμ, όταν επιτίθεται ενάντια στους άπιστους Χριστιανούς.
Το αίμα και οι σάρκες των σφαγιασθέντων πότισαν το δάπεδο του καθολικού της Μονής και άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια της θηριωδίας μέχρι σήμερα, όπως διαβάζουμε στο vimaorthodoxias.gr.
Ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει καθαρά τα στίγματα αίματος που σχηματίζουν το περίγραμμα ενός παιδιού, το αποτύπωμα του πέλματός του, καθώς και ίχνη κομμένων κεφαλιών. Επισκέπτες και ξένοι περιηγητές αναφέρουν ότι ανθρώπινα οστά ήταν διάσπαρτα γύρω από το μοναστήρι και το λόφο για πολλές δεκαετίες. Επίσης Χιώτες του εξωτερικού έπαιρναν κρανία, τα επιχρύσωναν και τα τοποθετούσαν στο εικονίσματα ως ιερά λείψανα. Ο σημερινός επισκέπτης μπορεί να δει στοΙερό Οστεοφυλάκιο της Μονής, στο ναΰδριο των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τα οστά που κατάφεραν να συγκεντρώσουν οι κάτοικοι, καθώς και το μισό τμήμα της πόρτας της εισόδου του Μοναστηριού, διάτρητο από τα βλήματα των τουρκικών τυφεκίων.
Διάβασε όλο το άρθρο εδώ.
Περισσότερα βρες εδώ και εδώ.
Μονή Αγίου Μηνά | Chios Photos
Η Σφαγή της Χίου (πίνακας) - Βικιπαίδεια
Ελπίζω να σε βοήθησα.
Τελευταία επεξεργασία:
yerlikaya
RetroNoob
- Joined
- 4 Απρ 2020
- Μηνύματα
- 5
- Αντιδράσεις
- 6
Always Somewhere
RetroMuseum GateKeepeR
- Joined
- 9 Νοέ 2019
- Μηνύματα
- 3.854
- Αντιδράσεις
- 9.107
Καλησπέρα, αν κάνεις κάποια ιστορική έρευνα θα σου πρότεινα να στείλεις ένα email στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος η οποία έχει όλο το εθνικό αρχείο και ίσως σου δώσουν πληροφορίες σχετικά με αυτό που ζητάς.
Πληροφοριακά σε ενημερώνω ότι η φωτογραφία που έχεις βάλει έχει το λογότυπο της Κρατικής τηλεόρασης (ΕΡΤ).
Παρακαλώ πείτε μου συγκεκριμένα για ποιον πόλεμο μιλάτε;
Για το 1821 ή για το 1897;
Για το 1821 : Οι πολεμιστές της Επανάστασης του 1821 έχουν ταφεί στα μεγάλα νεκροταφεία της χώρας και κάποιοι στα χωριά και τις πολεις που γεννήθηκαν σε οικογενιακους τάφους ή μικρά νεκροταφεία.
Είναι κατανοητό ότι το 1821 μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του πολέμου αλλά και την λεηλασία που είχε δεχτεί για πολλούς αιώνες η χώρα προσπάθησε να ορθοποδήσει ως ένα μικρό ανεξάρτητο κράτος.
Η άγνοια όμως και τα χιλιάδες αξεπέραστα προβλήματα που ακολουθησαν μετά τον πόλεμο είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρξει άμεση μέριμνα σε ένα ολοκληρωτικά απο τους πολέμους κατεστραμενο κράτος.
Πληροφοριακά σε ενημερώνω ότι η φωτογραφία που έχεις βάλει έχει το λογότυπο της Κρατικής τηλεόρασης (ΕΡΤ).
Παρακαλώ πείτε μου συγκεκριμένα για ποιον πόλεμο μιλάτε;
Για το 1821 ή για το 1897;
Για το 1821 : Οι πολεμιστές της Επανάστασης του 1821 έχουν ταφεί στα μεγάλα νεκροταφεία της χώρας και κάποιοι στα χωριά και τις πολεις που γεννήθηκαν σε οικογενιακους τάφους ή μικρά νεκροταφεία.
Είναι κατανοητό ότι το 1821 μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του πολέμου αλλά και την λεηλασία που είχε δεχτεί για πολλούς αιώνες η χώρα προσπάθησε να ορθοποδήσει ως ένα μικρό ανεξάρτητο κράτος.
Η άγνοια όμως και τα χιλιάδες αξεπέραστα προβλήματα που ακολουθησαν μετά τον πόλεμο είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρξει άμεση μέριμνα σε ένα ολοκληρωτικά απο τους πολέμους κατεστραμενο κράτος.
Τελευταία επεξεργασία:
Always Somewhere
RetroMuseum GateKeepeR
- Joined
- 9 Νοέ 2019
- Μηνύματα
- 3.854
- Αντιδράσεις
- 9.107
Μάλιστα! Μιλάτε για τον πόλεμο και την καταστροφή στη Σμύρνη. Όπου αργότερα έγινε και η * Συνθήκη της Λοζάνης. Την συνθήκη που γίνεται τόσος χαμός στις μέρες μας για κατάργηση.
Μιλάμε για τον πόλεμο που ονομάζετε στην Τουρκική Ιστορία İzmir'in Yunanlar tarafından işgali (μετάφραση, Ελληνική εισβολή στη Σμύρνη) και Ελληνοτουρκικος Πόλεμος του 1920 ή Μικρασιατική Καταστροφή στην Ελληνική Ιστορία.
Για να τιμησετε δηλαδή τα θύματα απο την σκόπιμη και συστηματικη εξόντωση των Ελλήνων και την γενοκτονία στη Σμύρνη.
www.greek-genocide.net
archive.ert.gr
https://archive.org/details/HistoricalDocumentary
- - - -
(*) Συνθήκη της Λοζάνης: Κείμενο στα ελληνικά. Κείμενο στα Τουρκικα.
Μιλάμε για τον πόλεμο που ονομάζετε στην Τουρκική Ιστορία İzmir'in Yunanlar tarafından işgali (μετάφραση, Ελληνική εισβολή στη Σμύρνη) και Ελληνοτουρκικος Πόλεμος του 1920 ή Μικρασιατική Καταστροφή στην Ελληνική Ιστορία.
Για να τιμησετε δηλαδή τα θύματα απο την σκόπιμη και συστηματικη εξόντωση των Ελλήνων και την γενοκτονία στη Σμύρνη.
Greek Genocide Resource Center
Documenting the persecution of native Greek communities in the Ottoman Empire from 1914-1923.
www.greek-genocide.net
ÎΠΠΤΠÎÎÎΡÎΣÎΠΧÎÎΡΠ- archive.ert.gr
0000007877 ÎÏοκιμανÏÎÏ Î³Î¹Î± Ïην ÎικÏαÏιαÏική ÎκÏÏÏαÏεία και Ïη ÎικÏαÏιαÏική ÎαÏαÏÏÏοÏή με ÏÏνενÏεÏÎ¾ÎµÎ¹Ï ÏÏοÏÏÏγÏν και ιÏÏοÏικά ÏεκμήÏια. ΠλήÏÎ·Ï Î¤ÎµÎºÎ¼Î·ÏίÏÏη ÎÏδικÏÏ Î¤ÎµÎºÎ¼Î·ÏÎ¯Î¿Ï 0000007877 ΤÏÏÎ¿Ï ÏηÏιακοÏ...
archive.ert.gr
https://archive.org/details/HistoricalDocumentary
- - - -
(*) Συνθήκη της Λοζάνης: Κείμενο στα ελληνικά. Κείμενο στα Τουρκικα.
Τελευταία επεξεργασία:
αριαδνη
candy fan
- Joined
- 29 Μάρ 2010
- Μηνύματα
- 14.091
- Αντιδράσεις
- 15.406
Καλώς ήρθες αλλά εδώ είναι ένα φορουμ όπου γράφουμε για παιδικές αναμνήσεις , σειρές , παιχνίδια , ταινίες, σχολικές φωτό, είμαστε γεννημένοι κατά βάση το 60', το 70' και το 80' δεν είναι ιστορικό φόρουμ κατά βάση όπου θα βρεις τις πληροφορίες που θες.
αριαδνη
candy fan
- Joined
- 29 Μάρ 2010
- Μηνύματα
- 14.091
- Αντιδράσεις
- 15.406
Τον κατατοπισαμε και θα μας μιλήσει για τις παιδικές του αναμνήσεις.
Always Somewhere
RetroMuseum GateKeepeR
- Joined
- 9 Νοέ 2019
- Μηνύματα
- 3.854
- Αντιδράσεις
- 9.107
Σε μερικά χρόνια θα είναι.. θα το καταλάβουμε..
Τελευταία επεξεργασία:
αριαδνη
candy fan
- Joined
- 29 Μάρ 2010
- Μηνύματα
- 14.091
- Αντιδράσεις
- 15.406
What do you mean?
Always Somewhere
RetroMuseum GateKeepeR
- Joined
- 9 Νοέ 2019
- Μηνύματα
- 3.854
- Αντιδράσεις
- 9.107
Διαβασε αυτό το μικρό άρθρο και δώσε λίγο περισσότερο βάση στις 2 τελευταίες παραγράφους. Είναι και πολλά άλλα που επιδιώκουν.
- Κατάσταση