Είστε σίγουροι για αυτά που θυμάστε και στέλνετε στο Retromaniax;

Λορένα είπε:
Νομιζω.. πως απο την στιγμη που παιζαμε τα ιδια παιχνιδια, βλεπαμε τα ιδια παιδια και γενικα ειχαμε λιγο πολυ, κοινες αναμνησεις, και λαθος να κανει κανεις σε κατι, καποιος αλλος παρακατω θα "διορθωσει" και ετσι στην ροη μιας συζητησης (αναρτησεων δηλ) θα προκυψει τι γινοταν πραγματικα τοτε.Το παραπανω βοηθησε πολλες φορες να γιγαντωσει ενα θρεντ, να γινουν ευχαριστες συζητησεις κτλ κτλ..

Και πχ εγω, μπορει να μην θυμομουν πως παιζαμε τα μηλα. Οι επομενοι.. με καλυτερη μνημη θα το πουν (και αντε και εγω να βγω μετα και να πω : εχετε δικιο. "Τελικα ετσι οπως τα λετε τα παιζαμε". Που το κακο?).
Θα συμφωνήσω 100% με την Λορένα, έχω ακριβώς τις ίδιες σκέψεις και είναι και ο τρόπος που βλέπω το retromaniax από την πληροφοριακή του πλευρά. Είναι σαν ένα παζλ που θέλει υπομονή και όπου ο κάθε ένας βάζει το μικρό του κομματάκι και διορθώνει κάποιο άλλο.

Και είναι ωραία η εικόνα όταν εμφανίζεται στο τέλος. :)
 
Συμφωνώ και εγώ με τα παραπάνω! Μηπως να ανοιξει κάποιος θρεντ με το ᾽Ποια ειναι η πρώτη σας καθαρή μνημη;᾽ Εμἐνα ειναι γυρω στα 3μιση με τέσσερα νομιζω. Νομιζω πως έχω μνημη ελέφαντα και θυμἀμαι λεπτομέρειες που πολλές φορές ξαφνιάζουν τους δικούς μου. Βεβαια ουδεις αλάνθαστος.
 
Παιδιά, σε αυτό σας έχω όλους! Έχω καθαρή ανάμνηση από την κούνια μου, τα μπιχλιμπίδια και τα κάγκελα (τα οποία μετά αντικαταστάθηκαν από κούνια με πλέγμα, αφού είχα ένα μικρό ατύχημα στο κεφάλι)!
 
Για να είμαι ειλικρινής, δε είμαι 100% σίγουρος πια είναι η παλιότερη μου ανάμνηση. Μια είκονα έχω απο το οικογενειακό μας ταξίδι στη Κρήτη το '78 - το πατέρα μου ακουμπισμένος στη κουπαστή να καπνίζει .. δε ξέρω γιατί το θυμάμαι αυτό. Αλλη μία εικόνα θυμάμαι, εγώ ξαπλωμένος στο καναπέ του πρώτου σπιτιού ενος θείου μου, το οποίο ξέρω οτι εκεί έμεινε μέχρι το 1979 και μετά ήρθε και έμεινε σε διαμέρισμα στη ίδια πολυκατοικία που είμασταν και εμείς τότε.

Υπάρχει άραγε λόγος που μας μένουν στη μνήμη τέτοιες φαινομενικά τυχαίες εικόνες; Γιατί να θυμάμαι αυτό ας πούμε, ακόμη και τώρα 30+ χρόνια μετά, και όχι κάτι άλλο που ίσως να μου είχε κάνει ποίο μεγάλη εντύπωση;
 
ουδείς άσφαλτος! πάντως το θέμα είναι κατά τη γνώμη μου καθαρά θεωρητικό, στην πράξη όλοι ξέρουμε πόσο υποκειμενική είναι η κάθε ανάμνηση, είτε παλιού είτε πρόσφατου γεγονότος. ακόμα και την ίδια στιγμή να είναι δυο άτομα μάρτυρες σ΄ένα συμβάν θα δώσουν δυο διαφορετικές μαρτυρίες.
 
Έχω κάποιες αναμνήσεις,αλλά δεν μου κολλάνε κάπου,πχ θυμάμαι ότι καλοκαίρι,στο σπίτι στο χωριό,κάποιος είχε έρθει και μας είχε αλλάξει φώτα.Δεν ξέρω τι ανάμνηση είναι αυτή και δεν μου κολλάει κάπου,αλλά σίγουρα το "έζησα" ή το "ονειρεύτηκα" και νομίζω ότι είναι πραγματικότητα.
 
Καλησπέρα σε όλους τους συμφορουμίτες. Μάλλον δεν είμαι στο κατάλληλο θρεντ αλλά τουλάχιστον αυτό είνια το λιγότερο άσχετο με το θέμα που θα θελα να ανπτύξω.

Σας εχει τυχει ποτέ να μη θέλετε να επαναφέρετε στο νου μια ρετροανάμνηση; Δηλαδή να θυμάστε κατι από τα παλιά τα χρόνια αλλά να μη θελετε να το ξαναφερετε στο νου γιατί το έχετε συνδυασει με το κλίμα της εποχής με ην ατμοσφαιρα της εποχής, με καποιες συγκεκριμένες καταστασεις κλπ κλπ. Δεν ξερω αν γινομαι απολύτως κατανοητός αλλά πιστεύω οτι η επαναφορα ρετρο αναμνησεων μας κανει να χανουμε τη μαγεία που είχε εκέινη η στιγμή στο παρελθον. Να σας δωσω ενα παραδειγμα για να γιων πιο κατανοητος. Για μενα ππου είμαι εννημενος στα μισα του 80 ρετρό θεωρώ ας πούμε τους snap την alexia τους ace of base. ¨οταν πριν 4, 5 χρόνια ακουσα τυχαια για πρωτη φορα μετα από μια δεκαπενταετια καποια τραγουδα τους, το μυαλό μου αμέσως ταξίδεψε πίσω τότε που ήμουν στο δωματιο μου με ενα ραδιοκασετοφωνο jvc και άκουγα Geronimo groovy και kiss fm (αν θυμαμαι καλά). Θυμηθηκα τ παιδικά παρτυ, θυμηθηκα τα διαφοαρα περιοδικα που έγραφαν τους στιχους γιατι τότε αγγλικα πού να καταλάβουμε.

Το συναισθημα λοιπόν οταν τα ξανακουσα ήταν ωραίο, νοσταλγικό και μεταξιδεψε πίσω στο χρόνο. Τωρα όμως που τα βρισκω ευκολα μεσω ιντερνετ τα τραγουδια και τα βαζω συχν απυκνα και τα ακούω μου φαινεται πως εχει ξεθωριασει καπως αυτή η αναμνηση. Πλέον αρχιζουν να συνδεονται με συγχρονες εικόνες και παρασταστσεις. Και τελικα αναρωτιέμαι; Ειναι καλό να επαναφερουμε αυτες τις αναμνησεις στο μυαλο μας ή καλυτερα να τις αφησουμε στο χρονοντουλαπο;

Σορρυ για το μακρυ ποστ.
 
Πίσω
Μπλουζα