Εθνικές οδοί και διαβάσεις τρένων

[foutix]

Πρόσφατα έκανα την διαδρομή Αθήνα-Καλαμάτα από το παλαιό οδικό δίκτυο, όχι τόσο για οικονομία αφού λόγω ανήφορο κατηφόρας και στροφών ότι κερδίζεις από διόδια το δίνεις επί 1.4 σε βενζίνη και κούραση, αλλά για την περιπέτεια. Περιττό να πω ότι τα σημεία με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ήταν οι σιδηροδρομικές διαβάσεις, πλέον όλες με μπάρες, με το χαρακτηριστικό τράνταγμα. Μέτρησα γύρω στις 4 ανά κατεύθυνση.

Θυμήθηκα το πατέρα μου με πόσο άγχος τις περνούσε καθώς είχε πολύ κίνηση τότε ο δρόμος αφού ήταν και ο μοναδικός. Αλλά και ότι σε μερικές υπήρχε άνθρωπος να ανοιγοκλείνει μπάρες. Μάλιστα μια φορά θυμάμαι ήμουν και μάρτυρας παραλίγο δυστυχήματος.

Θυμάστε ανάλογες διαδρομές;

 

[panp]

Στην παλιά διαδρομή Κορίνθου-Άργους, το τρένο "έπαιζε" με την οδό, κάθε λίγο και λιγάκι διασταυρωνόταν. Μιλάω για την περιοχή από Αγ. Βασίλειο, Δερβενάκια, Κουτσοπόδι έως Άργος. Ειδικά στα Δερβενάκια ο δρόμος περνάει "μέσα από το σταθμό" κάνοντας "γωνία" !

Η διαδρομή του τρένου, πάντως, στην Πελοπόννησο, είναι πραγματικά καταπληκτική. Θυμάμαι την τεράστια γέφυρα στον Κωλοσούρτη (η πεδιάδα κάτω από τον Αχλαδόκαμπο). Φαινόταν πολύ μακριά από το δρόμο, αλλά σε εντυπωσίαζε...Επίσης ψηλά σε μια καταπράσινη πλαγιά πάνω απότα Δερβενάκια βρίσκεται το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, ορατό όμως μόνο από τη διαδρομή με το τρένο.

'Ολες οι γέφυρες έχουν αποτυπωθεί από το ΕΜΠ και παρουσιαστεί σε έκθεση σχεδίων.

Αν θυμάμαι καλά, στην παλιά διέλευση της διώρυγας Κορίνθου, πρέπει να υπήρχαν μπάρες και διαστάυρωση με τρένο ακριβώς με το που έφτανες, λίγο μετά από εκείνα τα διόδια-γλάρους !

 

[foutix]

Ναι panp! Αυτός ο δρόμος Άργος-Τρίπολη πρέπει να είναι από τους πιο έντονα χαραγμένους στο μυαλό μου. Είναι διαδρομή για αντοχή οδηγών πια. Μαλθακέψαμε με τους υπάρχοντες δρόμους...χεχε

 

[elephadas]

Τη δεκαετία του 60 και αρχές 70 ζούσα σε μια επαρχιακή πόλη της Πελοποννήσου και το τραίνο ήταν ο μοναδικός διαθέσιμος τρόπος συγκοινωνίας, ειδικά για μεγαλύτερες αποστάσεις - Πάτρα και Αθήνα. Δεν είχαμε αυτοκίνητο και το λεωφορείο μας ζάλιζε οικογενειακώς ενώ το τραίνο καθόλου. Οπότε έχω πάμπολλες αναμνήσεις διότι κάθε ταξίδι ήταν σπουδαίο γεγονός που ετοιμαζόταν μέεεερες πριν.

Παλιότερα δεν υπήρχαν αυτόματες μπάρες στις διαβάσεις ούτε φώτα που αναβόσβηναν και τέτοιες πολυτέλειες. Σε μερικές πιο πολυσύχναστες είχαν μπάρες με μανιβέλλα που τις κατέβαζε άνθρωπος, ενώ σε άλλες απλώς ο φύλακας έβαζε μια αλυσσίδα που έκλεινε το δρόμο... καμιά φορά είχε και κόκκινη σημαία στη μέση της αλυσσίδας, ενώ τη νύχτα μπορεί να κρατούσε και κόκκινο φανάρι. Πολύ συχνά οι φύλακες ήταν γυναίκες, υποθέτω ήταν οικογενειακή ασχολία. Υπήρχαν φυσικά πάμπολλες αφύλαχτες διαβάσεις. Οπότε τα ατυχήματα ήταν αρκετά συχνά. Όσο για ανισόπεδες διαβάσεις, ήταν πρακτικά ανύπαρκτες στην παλιά Εθνική. Αλλά έχω την εντύπωση ότι ακόμη και μέσα στην Αθήνα υπήρχαν ακόμη κάποιες ισόπεδες με χειροκίνητες μπάρες, νομίζω μία ήταν στη Λένορμαν. Και ας μην ξεχνάμε την τοποθεσία "Αλυσσίδα" στα Πατήσια που βαφτίστηκε έτσι από τις αλυσσίδες που παλιά (πολύ παλιά!) έκλειναν τη διάβαση εκεί.

Πάντα μου άρεσε να κοιτάω από το παράθυρο τους οδηγούς που περίμεναν να περάσουμε εμείς με το τραίνο. Με έκανε να αισθάνομαι σπουδαίος. Αλλα δεν θυμάμαι καμιά συγκεκριμένη διάβαση ή διαδρομή (την Αθήνα-Τρίπολη με τραίνο την έχω κάνει μια φορά μόνο, πολύ μου άρεσε).

 

[panp]

Βέβαια στα "πέταλα" της ανάβασης του Αχλαδόκαμπου, σε κάθε στροφή είχε και 5 εικονοστάσια...Που σημαίνει ότι καλώς μαλθακέψαμε...

Έχω δει μικρός νταλίκα να έχει βουτήξει στο κενό... :cold:

Αλλά ποιός θα ξεχάσει και την υποχρεωτική στάση για σουβλάκια στους Μύλους, :gyros: πριν να πάρεις την ανηφόρα;

Πριν από κανένα χρόνο επιχείρησα από την Κερασίτσα να πάω και να βρω την αρχή του δρόμου του Αχλαδόκαμπου και να γυρίσω όπως παλιά (το τμήμα από την κορυφογραμμή προς Τρίπολη είχε αντικατασταθεί γύρω στο 1980 με καλύτερο δρόμο, κι έτσι είχε καταργηθεί ο Κωλοσούρτης). Χάθηκα όμως μετά από τόσα χρόνια, και βγήκα πιο κάτω, στο Λεωνίδιο, κι από κει γύρισα παραλιακά από Ξεροπήγαδο κλπ. στο Άργος.

 

[foutix]

Δεν αντιλέγω για τα εικονοστάσια και τα ατυχήματα. Αξίζει πάντως να την κάνει κάποιος την διαδρομή για περιπέτεια. Και επανέρχομαι στις διαβάσεις και ειδικότερα στα φυλάκια. Μερικά ήταν με μεγαλύτερα από 4-5 τετραγωνικά και μάλιστα είχαν πόρτα και παραθύρια σα μικρά σπιτάκια που ζωγραφίζαμε. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τότε, όταν με ρώταγαν τι θέλω να γίνω απαντούσα μπαριερης χαχα

 

[DytikaProastia]

Ο παλιός δρόμος Αθήνα - Κόρινθος, που πέρναγε από Μεγάλο Πέυκο, Λουτρόπυργο, Αγιους Θεόδωρους, Κινέτα είναι μια τέτοια περίπτωση. Κάθε λίγο και λιγάκι μπάρες που ανεβοκατέβαιναν χειροκίνητα. Πριν λίγο καιρό, μετά από 25+ χρόνια επιχείρησα να πάρω το δρόμο αυτό για να πάω στην Κόρινθο. Οι γραμμές πλέον είναι εκτός λειτουργίας (λόγω προαστιακού). Δυστυχώς όμως ο δρόμος σε πολλά σημεία έχει παρακαμφθεί με αποτέλεσμα να χαθεί το πιο ωραίο κομμάτι του, εκείνο που το στενό οδόστρωμα πήγαινε παράλληλα με τη θάλασσα στο ύψος της Κακιάς Σκάλας. Πιστεύω ότι ήταν από τις ωραιότερες διαδρομές παγκοσμίως (βέβαια τότε που τον χρησιμοποιούσαμε δεν το βλεπαμε έτσι. απλά βρίζαμε για την ταλαιπωρία)

 

[MG0258]

Ο παλιός δρόμος Αθήνα - Κόρινθος "εθνική οδός 8" στο μεγαλύτερο μέρος του παραμένει όπως ήταν πριν πάρα πολλά χρόνια.
Απλά μετά το 1995 κατασκευάστηκαν νέοι παράδρομοι παράλληλοι της σημερινής Ολυμπίας οδού, που στους χάρτες εμφανίζονται σαν παλιά εθνική οδός.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σημείο στα Μέγαρα, όπου η αυθεντική παλιά εθνική περνά μέσα από την πόλη, ενώ σήμερα υπάρχει η εναλλακτική διαδρομή δίπλα στον αυτοκινητόδρομο.
Όσον αφορά την "νέα εθνική οδό 8α" που κατασκευάστηκε την δεκαετία '60, στο μεγαλύτερο μέρος της διαπλατύνθηκε σε αυτοκινητόδρομο, εκτός από την παραλιακή διαδρομή των Μεγάρων που παρακάμφθηκε και δόθηκε στην σημερινή παλαιά εθνική, όπου παλαιά και νέα εθνική πήγαιναν τότε για λίγο παράλληλα, οπως φαίνεται και στην φωτό του 1995 :
και την ευθεία που πέρναγε μπροστά από τις δεξαμενές της Μotor Oil που επίσης παρακάμφθηκε και αποχαρακτηρίστηκε σαν τοπικός δρόμος των διυλιστηρίων.
Χαρακτηριστικά και τα τότε διόδια του Ισθμού που κατεδαφίστηκαν....