Εκδόσεις Ντίσνεϋ: τότε και τώρα

Rheinmetall

Retro Member
Joined
18 Νοέ 2011
Μηνύματα
106
Αντιδράσεις
22
Δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει το βιβλίο Rip Van Winkle του Washington Irving, που περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου στην Αμερική που κοιμήθηκε για 20 ολόκληρα χρόνια και όταν ξύπνησε ο κόσμος είχε πια αλλάξει δραματικά. Κάπως έτσι νοιώθω κι εγώ που τελευταία φορά που αγόρασα τεύχος του Μίκυ Μάους και των Κλασικών ήταν στο τέλος του 1987 και τώρα πάλι σήμερα στο τέλος του 2011. Και όχι μόνο αυτό, αλλά είδα ότι υπάρχουν πια πολλές νέες εκδόσεις: Κόμιξ, Ντόναλντ, Αλμανάκο κτλ. Βέβαια κατά καιρούς πάντα έπαιρνα παλιά τεύχη από παλαιοπωλεία και το μάτι μου έπεφτε πάνω στις νεες εκδόσεις, αλλά δεν έδινα καμία σημασία. Μέχρι σήμερα βέβαια που αποφάσισα επιτέλους να δω τί γίνεται στον κόσμο του Ντίσνεϋ (και του Τερζόπουλου)

Αυτό που διαπίστωσα με την πρώτη ματιά είναι η μεγάλη αλλαγή στο στυλ της εικονογράφισης. Οι χαρακτήρες τώρα είναι πιο εκφραστικοί, αλλά βγάζουν και μια σκληρότητα, είναι πιο πληθωρικοί σε μέγεθος, και επίσης πιο "κινητικοί", ή "κινηματογραφικοί" ίσως, σε σημείο υπερβολικό. Τα χρώματα είναι εντυπωσιακά βέβαια και το χαρτί πολυτελείας. Έψαξα στα αρχεία του Inducks και βρήκα ότι οι νέες εκδόσεις δεν βασίζονται πια σε σκίτσα και ιστορίες της παλιάς "Ιταλικής Σχολής" των Romano Scarpa, Giovan Battista Carpi, Luciano Gatto, Giorgio Bordini, και Giorgio Cavazzano, αλλά σε άλλους καλλιτέχνες που δεν τους ξέρω και δεν μου είναι πολύ οικείοι. Είναι ευχαριστο βέβαια ότι συνεχίζεται η παράδοση των μεγάλων Ιταλών σκιτσογράφων Δεν έχουν την ποιότητα των παλιών, πάντως από τους καινούργιους ξεχωρίζει με διαφορά η Lara Molinari: προικισμένη καλλιτέχνης πραγματικά. Κάπου διάβασα ότι το Αλμανάκο ακολουθεί την ιταλική παράδοση και το Κόμιξ ακολουθεί κάποιο άλλο στυλ. Ισχύει κάτι τέτοιο; Για να είμαι ειλικρινής τώρα που τους έριξα μια ματιά δεν είδα διαφορα ανάμεσα στις δύο εκδόσεις, ίδια μου φαίνονται.

Επειδή τώρα όπως φαίνεται μου ξαναμπήκε το μικρόβιο των κόμικς του Ντίσνεϋ και επειδή θα αρχίσω πάλι να επισκέπτομαι τα παλαιοπωλεία, αυτη τη φορά όχι μόνο για Μικυ Μάους και Κλασικά της δεκαετίας του '80, αλλά και για τις άλλες εκδόσεις, σε αυτόν τον χαώδη πια κόσμο του Ντίσνευ τί θα με συμβουλεύατε να κοιτάξω; Για παράδειγμα, χοντρικά αν ξέρετε, πότε είναι που αρχίζει να αλλάζει το στυλ; 1990, 1995, 2000;Δεν ξέρω καθόλου. Θα ήθελα σε πρώτη φάση να μαζέψω ό,τι μπορώ απο παλιές εκδόσεις που ακολουθούν το ιταλικό στυλ. Από το 1988 και μετά (απο το 1984-88 τα έχω ήδη)...μέχρι όπου τελειώνει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Φίλε τότε ήταν ωραία εποχή για κόμιξ και όχι μόνο! Σίγουρα τα πράγματα άλλαξαν σταδιακά απ' το '92 και μετά! Πρώτα αλλοιώθηκε το Αλμανάκο και μετά σιγά-σιγά όλα τα άλλα! Τα Κλασικά κάνουν 1 προσπάθεια να επανέλθουν, αλλά δυστυχώς μόνο αυτά! Και κάποια Σήριαλ! Ιστορίες του Μάσσιμο Ντε Βίτα θα βρεις στα Σήριαλ: Τα Ημερολόγια του Σερ Μίκυ 1 & 2, Ινδιάνα γκούφυ, Τριλογία: Το Σπαθί των Πάγων κλπ. Διαφωνώ γι αυτό που είπες για το Κόμιξ! Τα πρώτα τεύχη ήταν καταπληκτικά! Μετά τα πρώτα 100 τεύχη έπεσε η ποιότητα!..
 
Πίσω
Μπλουζα