Ελληνικά τραγούδια που "σφάζατε" τους στίχους τους...(για να γελάσουμε)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας panp
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Να κι άλλο ένα : στην αρχή του τραγουδιού "Στο μαγαζάκι του Μηνά", ο Κόκοτας λέει "...να πάρεις φόδρα και ταφτά...".

Μη γνωρίζοντας εκείνη την εποχή το σχετικό ύφασμα, θεωρούσα ότι θέλοντας να τονίσει την πρόθεση της κοπέλας να βρίσκεται όλη την ώρα στο μαγαζάκι, έλεγε "...να πάρεις φόδρα και τ' αυτά...". Η "εξήγηση" φυσικά είχε έρθει από τον αντίστοιχο συλλογισμό του Κωνσταντάρα στα "Κουρασμένα παλληκάρια", αυτώνω τα αυτά !

 
Καλα τι φαντασικό θέμα ! Λοιπον εγώ σε ένα τραγούδι του Θέμη Ανδρεάδη που λέει Μαμ κακα και νάνι , κάποια στιγμή έχει "κάθε βράδυ σε μια ντισκοτεκ με ένα πλούσιο πουρό", αλλά εγώ το άκουγα όλο μαζί σα μια λέξη "πλουσιόπουρο" ! Καινόμιζα ότι το πλουσιόπουρο είναι κάτι σα το πλουσι'όπαιδο !
 
Σε ένα αρχοντορεμπέτικο με τη φωνή της Μοσχολιού, το "Αλα",λέει κάποια στιγμή : Ωπα, η καρδιά μου ισορρόπα. Κι εγώ καταλάβαινα "η καρδιά μου η σορόπα", όπου σορόπα μια καρδιά που...σορόπιαζε; #)
 
Χε χε εγώ εξακολουθώ να καταλαβαίνω "η καρδιά μου η σορόπα" γιατί ακριβώς αυτό νομίζω ότι λέει, άλλωστε η σύνταξη του στίχου και των επόμενων ("η καρδιά μου η σορόπα σάμπως και θα σπάσει απόψε και στα δέκα θα κοπεί") δεν δικαιολογεί την προστακτική "ισορρόπα" αλλά κάποιον χαρακτηρισμό για την καρδιά του.
 
με κανα δυο στιχακια μου ποιο προστυχα.....

αντι για (με κανα δυο στιχακια μου για προσχημα)
 
Η αλήθεια είναι οτι και επισήμως, ο στίχος γράφεται "η καρδιά μου η σορόπα" (Σακελλάριος είναι αυτός...). Έτσι, το σφάξιμο δεν είναι άλλο παρά η άποψή μου περι...ισορροπίας !
 
Επίσης, στο τραγούδι (από την ομώνυμη ταινία) "Βαλκανιζατέρ", με την Ελένη Βιτάλη, δεν ξέρω γιατί, αλλά στο ρεφραίν μου ακουγόταν : "Μας γ...σατεεεε, μας γ....σατεεεε" !

[video=youtube;apBrj-xeJB8]

 
Όταν ήμουν μικρός, με συγκινούσε το τραγούδι του Μιχάλη Ρακιντζή "Η Νανά" γιατί νόμιζα πως αντί για "η μικρή μου η Νανά που'χει μάτια γαλανά" έλεγε "η μικρή μου η μαμά"!

Επίσης, στο τραγούδι του Κώστα Τουρνά 'κυρίες και κύριοι" στο στίχο που λέει "οι μύθοι κάθε Χαλιμάς" εγώ άκουγα "η νύφη κάθε Χαλιμάς"!

Ρεζιλίκια πράγματα! Χεχε! :)
 
Τα εορταστικα...

Σημερα τα φωτα κι ο φωτισμος και γενναει η κοτα πισω απο την πορτα...

Αρχιμηνια κι αρχη χρονια, κι αρχη καλος μας χρονος, της....(you know, δε μπορω να το γραψω - αν ειναι υπερβολικο σβηστε το)

Αγιος Βασιλης ερχεται...και δε μας καταβρεχετε...
 
stakovios είπε:
Ρακιντζής-Μωρό μου φάλτσο

Είσαι το σύντομο ρεκόρ μες στην καρδιά μου! αν και φάλτσο

και...

Τραγούδια από Ντεκς (Decks) να τραγουδάμε.... αντί: από Doors! (εννοούσε το θρυλικό συγκρότημα)

1.17 στο βιντεο
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Αμ εγω που νομιζα οτι ελεγε "τραγουδια ποδος να τραγουδαμε"... οπως δηλαδη υπαρχουν πχ τα τραγουδια της ταβλας, ετσι υπαρχουν και τα τραγουδια ποδος!!
 
Μικρός νόμιζα ότι στο Ένα το χελιδόνι του Θεοδωράκη, ο στίχος έλεγε " θέλει και η Ζωντανίνα "... μια λέξη, γένους θηλυκού. παιδικό μυαλό τι να πεις...
 
Λοιπόν τέλεια.Υπάρχουν κι άλλοι σαν και μένα.

Εγώ όταν ήμουν μικρή άκουγα τον Νταλάρα να τραγουδάει "Θα σου φύγω στο 'χα πεί", εννοώντας φυσικά "στο είχα πει".

Εγώ όμως νόμιζα οτι το "χαπί" ειναι ενα μέρος και αυτός θα φύγει και θα παει εκεί.Ο αδερφός μου ακόμα με κοροιδευει γι αυτό.
 
Να καταθεσω κι εγω την δικη μου εμπειρια,οταν ημουν μικρος ακουγα στο ραδιο τον Σταματη Κοκκοτα στο Ονειρο Απατηλο να τραγουδαει-ποια μοιρα με ζηλευει,ποιο ματι φθονερο-και εγω καταλαβαινα ποιο ματι στο νερο,μαλιστα εβλεπα με την φαντασια μου μια θαλασσα με δυο ανοιχτα ματια,τοσο πολυ με ειχε επηρεασει αυτος ο στιχος,περασαν χρονια βεβαια για να καταλαβω το λαθος μου
 
Δεν είσαι ο μόνος. Κι εγώ άκουγα να μιλάει για ένα βρεγμένο μάτι. Οπότε ίσως η άρθρωση του Κόκοτα φταίει.
 
RIO είπε:
Μικρός νόμιζα ότι στο Ένα το χελιδόνι του Θεοδωράκη, ο στίχος έλεγε " θέλει και η Ζωντανίνα "... μια λέξη, γένους θηλυκού. παιδικό μυαλό τι να πεις...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Μια από τα ίδια...και αναρωτιόμουν ποια είναι η...Ζωντανίνα...
 
Στέλιος Ρόκκος ''Στο 'χα πει'' = Στο ΚΑΠΗ (!!!!) από εμένα...
 
Πολύ συνηθισμένο λάθος κάναν αρκετοί με το τραγούδι του Τερζή "Ο δικός μου ο δρόμος", όταν στον τρίτο στίχο έλεγε "στην οδό γράφει "μόνος"", και ακούγαν "στην οδό Γραφημώνος". Αντίστοιχο είναι και το "με βιολί σαν του Ροβιόλη", αντί "σαντουροβιόλι", από το τραγούδι "Στου Θωμά", στο "Ρεμπέτικο". :D
 
Πολλά τα έχω παρακούσει και εγώ (πχ. τα δυο τελευταία post έχω περάσει και εγώ τη φάση)... αλλά κάποια... είστε για ωριλα ρε παιδιά. :)
 
Εγώ για ελαφρυντικό επικαλούμαι ότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν FM και ακούγαμε, με μπόλικα παράσιτα, μεσαία κύματα από μακρυνό σταθμό (καμιά 80αριά χιλιόμετρα) σε ένα αρχαίο Telefunken με λυχνίες. Μ' αυτές τις συνθήκες πάλι καλά που μπορούσα να καταλάβω ότι τραγουδούσε ένας Κόκοτας κι όχι μία Κοκότα.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα