Ελληνική κουζίνα 70-80"s

[Βόας]

Το θυμάστε αυτο το πιάτο; το τρώγαμε σε πολλά σπίτια, εκεί αρχές δεκαετίας του 80 (κ νωρίτερα υποθέτω).
Ως πρώτο πιάτο υπήρχε ψαρόσουπα με λαχανικά, αλεσμένη όσο δεν παίρνει, σαν φαί αρρώστου
Και μετά ακολουθούσε μια τεράστια πιατέλα με επεξεργασία του ξεκοκαλιασμένου ψαριού μαζί με είκοσι κιλά μαγιονέζα (σπιτική συνήθως)
Του δίνανε σχήμα ψαριού και το στολίζαν με βραστά γύρω-γύρω
Για ρόφημα βυσσινάδα συμπυκνωμένη
Πιστεύω το τρώγατε κι εσείς αυτό.
Τη φωτό την ψάρεψα από το διαδίκτυο

 

[Uskoke]

τις...ψαρούκλες του '80 τις θυμάμαι πολύ καλά αλλά όχι λαχανικά σε σχήμα ψαριού! και μάλιστα φρέσκο ψάρι μιας και τα κατεψυγμένα δεν είχαν διαδοθεί πολύ.

 

[Βόας]

δεν το εφιαχνε η μαμά σου μάλλον. Εμείς το τρώγαμε σχετικά συχνά, οποτε είχαμε καλεσμένους, ή όταν ήμασταν καλεσμένοι...αλλά πολλή μαγιονέζα ρε παιδί μου!

 

[Uskoke]

εμένα ο μακαρίτης ο μπαμπάς μου έφτιαχνε σπιτική μαγιονέζα και μουστάρδα, κανονικά με σινάπι!

 

[elephadas]

Αρκεί να δει κανείς τα υλικά που έχουν οι εμπορικές μαγιονέζες και θα γίνει φανερό γιατί δεν γίνεται καν σύγκριση με τις σπιτικές αν βέβαια είναι φτιαγμένες με σωστά υλικά και τρόπο. Δεν νομίζω ο μπαμπάς σου να έβαζε Calcium disodium EDTA (πίσω από αυτά τα αρχικά κρύβεται ένα μακαρόνι, αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό οξύ, το χρησιμοποιούσαμε πολυ στο εργαστήριο αναλυτικής χημείας στο Πολυτεχνείο) "to protect quality". Ούτε διάφορα τεχνητά αρωματικά που στην αμερική τουλάχιστον κρύβονται πίσω από το παραπλανητικό "natural flavors" ενώ δεν έχουν τίποτε το "φυσικό" εκτός από την πρώτη ύλη τους. Γι' αυτό και η σπιτική μαγιονέζα κρατούσε λίγες μέρες μόνο στο ψυγείο, ενώ η βιομηχανική κρατάει μήνες και μήνες.

 

[Uskoke]

EDTA? κάτι τέτοιο είχε η χρωμογόνα εμφάνιση των φιλμ, δεν θυμάμαι ακριβώς τι πάντως θυμάμαι το ακρωνύμιο (παλιά που εμφάνιζα φιλμ & έγχρωμα χαρτιά στο χέρι. τώρα είναι ουσιαστικά αδύνατο.). επίσης η μάνα μου επισκέφτηκε ένα τυροκομείο και ρώτησε, γιατί το εμπορικό γιαούρτι κρατάει ένα μήνα και, ενώ το γιαούρτι "τσανάκας" όπως το λένε εδώ, δηλ. το χύμα φρέσκο γιαούρτι, μόνο μια εβδομάδα και της είπαν, το βιομηχανικό γιαούρτι έχει περάσει από έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία που έχει σκοτώσει όλους τους βακίλους δηλ. την καλλιέργεια του γιαουρτιού και έτσι δεν έχει τίποτα το ωφέλιμο, είναι σαν να τρως πηγμένο γάλα! είναι αυτό που λένε το γιαούρτι με "τσίπα" που έχει περάσει και στους ανθρώπους λέμε αυτός ο άνθρωπος έχει "τσίπα" (δηλ. την "πέτσα" του γιαουρτιού).

 

[elephadas]

Εεεε, άλλη μεμβράνη εννοούν όταν λένε "τσίπα¨ μ' αυτή την έννοια όπως και "ξετσίπωτος". Για την ακρίβεια, το ¨ξετσίπωτος" είναι ανατομικά αδύνατο, μόνο "ξετσίπωτη" για γυναίκα έχει νόημα. Ευτυχώς στην εποχή μας έχουμε ξεχάσει την καταγωγή της λέξης. Δεν θα με πείραζε να χαθεί τελείως από τη γλώσσα.

 

[grtt]

Νομίζω ότι ένα φαγητό των 80's, το οποίο δε το βλέπω πλέον να το φτιάχνουν πολύ είναι ρολό κιμάς και στη μέση αβγά, συνοδευόταν με πατάτες φούρνου. Θεωρούνταν και σχετικά καλό φαγητό (για Κυριακή πχ).
Έχω κυριολεκτικά χρόνια να το φάω.. θα το φτιάξω μόνος μου κάποια στιγμή...

 

[laura ingalls]

Προβολή συνημμένου 222924
Νομίζω ότι ένα φαγητό των 80's, το οποίο δε το βλέπω πλέον να το φτιάχνουν πολύ είναι ρολό κιμάς και στη μέση αβγά, συνοδευόταν με πατάτες φούρνου. Θεωρούνταν και σχετικά καλό φαγητό (για Κυριακή πχ).
Έχω κυριολεκτικά χρόνια να το φάω.. θα το φτιάξω μόνος μου κάποια στιγμή...

Από τα αγαπημένα μου φαγητά, το φτιάχνω συχνά και ναι είναι κυριακάτικο φαγητό.

 

[Περαστικός]

Ένα απλό και ταπεινό αλλά πολύ αγαπητό πιάτο ήταν οι αυγοφέτες. Τότε που η χοληστερίνη ήταν άγνωστη λέξη. Τα υλικά ευτελή αλλά το αποτέλεσμα γευστικότατο, μπαγιάτικο ψωμί, φρέσκα αυγά και γάλα και αρκετή κρυστάλλινη ζαχαρούλα για πασπάλισμα. να κάνει κριτς κριτς στα δοντάκια. Η χαρά του οδοντίατρου. Η μαμά τις έκανε για πρωινό αλλά εξαφανιζότανε σε χρονο μηδέν.

 

[Metalcandyman]

Aυτο το ψαρι με την μαγιονεζα πρωτη φορα το βλεπω στη ζωη μου καθολου περιεργο βεβαια γιατι την δεκαετια του 80 στα οικογενειακα τραπεζωματα με παππουδες,γιαγιαδες και το σοι γενικοτερα στο χωριο αν ανεφερε καποιος την λεξη μαγιονεζα οι 9 στους 10 για να μην πω 10 στους 10 θα τον κοιτουσαν σαν χαζο.Το ρολο με το αυγο το θυμαμαι αλλα ποτε μου δεν το συμπαθησα και οσον αφορα της αυγοφετες ακομα και σημερα της τσακιζω πολλα πρωινα αλλα αποκλειστικα με αλατι ποτε με ζαχαρη.

 

[MaryJayTrelorockou]

Το θυμάστε αυτο το πιάτο; το τρώγαμε σε πολλά σπίτια, εκεί αρχές δεκαετίας του 80 (κ νωρίτερα υποθέτω).
Ως πρώτο πιάτο υπήρχε ψαρόσουπα με λαχανικά, αλεσμένη όσο δεν παίρνει, σαν φαί αρρώστου
Και μετά ακολουθούσε μια τεράστια πιατέλα με επεξεργασία του ξεκοκαλιασμένου ψαριού μαζί με είκοσι κιλά μαγιονέζα (σπιτική συνήθως)
Του δίνανε σχήμα ψαριού και το στολίζαν με βραστά γύρω-γύρω
Για ρόφημα βυσσινάδα συμπυκνωμένη
Πιστεύω το τρώγατε κι εσείς αυτό.
Τη φωτό την ψάρεψα από το διαδίκτυο

Ναι, γνωστό πιάτο η γνωστή Αθηναϊκή! Σπιτική μαγιονέζα με μεγάλο ξεκοκαλισμένο ψάρι (μπακαλιάρος, κοκκινοψαρο, χριστοψαρο, σφυρίδα) , βραστό και στολισμένο με καρότο , πατάτα, σέλινο, σελερι και λοιπά λαχανικά της σούπας!

 

[elephadas]

Για κάποιο λόγο τη μαγιονέζα την έχω συνδυάσει με συναγρίδα. Όχι ότι μιλάω εκ πείρας. Η elephadoμήτηρ έφτιαχνε καταπληκτική μαγιονέζα κατακίτρινη με χωριάτικα αυγά και ελαιόλαδο από το χωριό που θα έκανε το βιομηχανικό αγνό παρθένο να μοιάζει εξώλης και προώλης αλλά δεν την έβαζα στο στόμα μου. Με αηδίαζε ακόμη και η ιδέα, δεν ξέρω γιατί. Πρώτη φορά έφαγα μαγιονέζα μεγάλος και μου άρεσε αφάνταστα ας ήταν αυτό το ασπρουλιάρικο έτοιμο πράμα από βάζο.

 

[BETTY BOOP]

Μιας και αναφέρθηκε το ρολό κιμά παραπάνω, θυμάμαι το είχα φάει με δυσκολία σε ένα σπίτι.
Ο λόγος ήταν το αυγό στην μορφή αυτή (μονο σε ομελέτα τρώω τα αυγά...)...

 

[Chris27]

Κοκκινιστο μοσχαρακι με μακαρονι χοντρο, απο τα χερακια μου. Η συνταγη απο την αδερφη της μανας μου. Χριστο μεχει κανει ο Σκαρμουτσος να του δωσω την συνταγη, αλλα εγω με τιποτα.

 

[Chris27]

Το λοιπον, αγαπητοι συμφορουμητες/μητησες, σημερα μουρθε η ορεξης για πολυ ρετροκαλοκαιρινο μαμ, που αν δοκιμαζε η μανα μου θαταν περιφανη για τον κανακαρη της, ο δε Σκαρμουτσος θασκιζε τα πτυχεια του. Μελιτζανες με φρεσκια ντοματα. μελτζανες τις μακροστενες, τις ορθοδοξες, Αργιτικες, παραδοσιακες. Αφου τις ξεπυκρισουμε τις σωταρουμε καλα, με ελαιολαδο, αφηστε τα τηγανελαια για αλλες δουλειες. Η μελιτζανα θελει ελαιολαδο καλης ποιοτητας. Σωταρουμε και κρεμυδι ψιλοκομενο, εγω για 4 μελιτζανες βαζω 2 κρεμυδια μεγαλα και 3 σκελιδες σκορδο, βεβαια γουστα ειναι αυτα, αν δεν αρεσει σε καποιον να βαλει λιγοτερο. Το φαγητο για εμας τους Ελληναραδες ειναι και διασκεδαση και απολαυση. :Αστε τους σεφηδες να λενε. Σβυστε το με μια πρεζα ξυδι, βαλτε ντοματες φρεσκιες και μια κουταλια πελτε βεβαια, Κι αφηστε να βρασουν μεχρι να μαλακωσουν οι μελιτζανες, λιγο λιγο το νερακι, οχι να γινει σουπα. Προς το τελος μπουμπουνιστε και μια χουφτα δυοσμο ψιλοκομενο, τα φυλλαρακια οχι τα κοτσανια. Δυοσμο οπωσδηποτε Μελιτζανα γεμιστα, κεφτεδακια χωρις δυοσμο αστο καλλιτερα. Κοψτε κι ενα αγγουρακι φετες, λιγη φετα, πιπερακι, ριγανη, μια σταλα λαδακι και καλη μας ορεξη. ενα τσιπουρακι η ενα ποτηρι κρασι ειναι μαστ