elephadas, απόλαυσα τα σχόλιά σου και συμφωνώ ότι στόχος του Φώσκολου ήταν να φτιάξει ένα ψυχαγωγικό θέαμα προσιτό στο ευρύ κοινό. Κι εγώ δεν μπορώ να έχω άποψη για το πώς ήταν οι ενδυμασίες και οι κομμώσεις τότε. Πάντως, τα σκηνικά είχε κάνει ο Διονύσης Φωτόπουλος και τα κοστούμια η Ιωάννα Παπαντωνίου -και οι δύο εξαιρετικοί και με μεγάλη πορεία- και ιστορική σύμβουλος ήταν η Αιμιλία Μπακούρου, γνωστή βυζαντινολόγος εν ενεργεία ακόμη σήμερα. Γενικά, το κόστος της σειράς ήταν πολύ υψηλό, άρα, λογικά, θα πρέπει να τα είχαν προσέξει όλα αυτά. Ωστόσο, πέρα από τα όποια σχόλια μπορούμε να κάνουμε σήμερα, νομίζω ότι τέτοιες σειρές, ακόμη και με ελαττώματα, ήταν έναυσμα για να μάθει κάποιος πέντε πράγματα για τον Μέγα Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη, τον Διοκλητιανό, το Βυζάντιο και να ανοίξει κανένα βιβλίο. Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στη σημερινή τηλεόραση.