Εξωσχολικές δραστηριότητες

BETTY BOOP

Official *GOD* of RetRo
Joined
25 Απρ 2010
Μηνύματα
9.239
Αντιδράσεις
5.956
Στην Ε τάξη έκανα παραδοσιακούς χορούς και ζωγραφική.Στο γυμνάσιο είχα αρχίσει κιθάρα...Μου άρεσαν αυτές οι δραστηριότητες...

Τι δραστηριότητες κάνατε εκτός σχολείου?
 
ξεκίνησα με Ζωγραφική στο Δημοτικό. Δεν κράτησε για πολύ, για διάφορους λόγους. Στο Γυμνάσιο ( τρίτη), πήγα στο Μπάσκετ. Ούτε αυτό μακροημέρευσε. Όπως καταλαβαίνει κανείς, ήμουν κάπως τεμπέλης εξωσχολικά... :bash:
 
Από τις πιο βαρετές εξωσχολικές δραστηριότητες, που συνήθως σταματάνε και γρήγορα - εκτός αν υπάρχει πάθος ή ταλέντο-, είναι το κολυμβητήριο και η μουσική. Τα έκανα και τα δύο και τα σταμάτησα πολύ γρήγορα...

Μεγαλώνοντας, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με το γυμναστήριο...
 
Μονο αγγλικα και χορευτικο με παραδοσιακους χορους ειχε το χωριο. Πηγαινα και στα δυο :)

Ειχε και κατηχητικο, αλλα εκεινη την ωρα επαιζε κατι ωραια παιδικα και δεν τα 'χανα :p

Ποσα ηθελα να κανω ομως.. Αναθεμα τα παιδικα περιοδικα που επαιρνα (ιδιαιτερα το Καντυ-Καντυ) και μαθαινα για μπαλετα, καρατε, κολυμβηση, ενοργανη, τενις, ζωγραφικη, και πιανο κτλ κτλ.. που μονο να τα φανταζομαι μπορουσα..
 
Στη Έκτη Δημοτικού έκανα μαθήματα κιθάρας αλλά τα παράτησα γιατί μου την έσπαγε ο δάσκαλος. Από το Γυμνάσιο μέχρι την Α' Λυκείου έκανα στίβο. Ε μετά άρχισαν να ζορίζουν τα μαθήματα και το άφησα αν και μου άρεσε πολύ :( .
 
Στον παιδικό σταθμό μας πήγαιναν κολυμβητήριο στο, τότε, καινούριο ΟΑΚΑ. Ήταν σε ώρες που είμασταν στον παιδικό σταθμό, και μας έπαιρναν και μας πήγαιναν με το σχολικό. Κάναμε μαθήματα και στην προπονητική πισίνα εντός, και στην ολυμπιακών διαστάσεων, αλλά μερικές φορές μας έβαζαν στην παιδική, όταν είχε καλό καιρό, στην οποία πάτωνα και δε μου άρεσε καθόλου (σα γούρνα ήταν). Μας είχαν προτείνει να συνεχίσουμε το κολυμβητήριο και μετά το τέλος του παιδικού σταθμού. Επειδή πήγα αλλού νηπιαγωγείο (στο σχολείο που μετά πήγα δημοτικό) και έχασα τους φίλους μου, την πρώτη μέρα που με πήγαν εξτρά στο κολυμβητήριο, με άλλα παιδιά, έκλαιγα και φώναζα ότι ήθελα τον φίλο μου (5 χρονών να μουν...). Και τελικά λόγω γκρίνιας σταμάτησα, κάτι που μετέπειτα μετάνιωσα, γιατί μου αρέσει απίστευτα η κολύμβηση. Ήξερα ήδη μπάνιο, οπότε θα απολάμβανα το νερό όλο το χρόνο.

Στο δημοτικό, στις πρώτες τάξεις, κάναμε παραδοσιακούς χορούς σε μια αίθουσα για γυμναστική και χορό του δήμου. Έκανα παραδοσιακούς μέχρι τη δευτέρα/τρίτη δημοτικού, όπου και σταμάτησα γιατί η δασκάλα έφυγε (αν θυμάμαι καλά είχε κερδίσει ταξίδι για εκπαίδευση στη NASA και την ιστορία της την είχε και στο βιβλίο των νέων ελληνικών στην πρώτη ή δευτέρα γυμνασίου). Μετά παραδοσιακούς χορούς μας μάθαινε ο γυμναστής μας.

Κατηχητικό πήγαινα καμιά φορά τις Κυριακές, όχι για να παρακολουθώ το κήρυγμα, αλλά γιατί συνήθως πήγαιναν παιδιά από το σχολείο, οπότε και είχαμε μια ευκαιρία να τα πούμε και την Κυριακή! (Ήταν δύσκολο να βρεθούμε εκτός σχολείου με κάποια παιδιά, οπότε ψάχναμε ευκαιρίες να βρεθούμε) Ωστόσο, δεν το είχα κάνει σύστημα το κατηχητικό, γιατί υπήρχαν και τα παιδικά, κυριακάτικα. Κάποια βιβλία με ύμνους παίζει να τα έχω ακόμα, όπως και ένα τετραδιάκι που και καλά κρατάγαμε σημειώσεις από τα ηθικά διδάγματα του κάθε μαθήματος.

Με εξαίρεση το κολυμβητήριο, οι εξωσχολικές μου δραστηριότητες δε μπορώ να πω ότι με διαμόρφωσαν σαν άνθρωπο. Παραδοσιακούς χωρούς κουτσοθυμάμαι, αλλά δε χορεύω, ενώ με τη θρησκεία δε θα λεγα ότι είμαστε και κολλητάρια.
 
Απο την τεταρτη δημοτικου εκανα αγγλικα και στην πεμπτη με εστειλαν χορο κατι που φυσικα και δεν ηθελα αλλα τελικα με εδιωξαν μεσα σε διαστημα δυο ημερων και τον λογο που εγεινε αυτο δεν μπορω να τον αναφερω εδω μεσα οπως και κατηχητικο πηγα μια φορα αλλα με εδιωξαν και απο κει μαζι με αλλα δυο αλανια που πηγαμε μαζι.Απο την εκτη δημοτικου ασχοληθηκα φανατικα με το μπασκετ και επαιζα σε ομαδα μεχρι να τελειωσω το λυκειο.Ασχοληθηκα και με ζωγραφικη και ημουνα παρα πολυ καλος με αποτελεσμα να με πει ο μπαμπας μου να παω σε εναν θειο μου αγιογραφο να μαθω την τεχνη και μια βδομαδα που εκατσα ο θειος μου με ειχε πει οτι ειχα ταλεντο αλλα παραπανω απο μια βδομαδα δεν την παλεψα γιατι δεν ειμαι και πολυ της εκκλησιας.Φυσικα τωρα χτυπαω το κεφαλι μου στον τοιχο που τα παρατησα γιατι τα κονομανε πολυ χοντρα οι αγιογραφοι :banghead:
 
Πέραν των φροντηστηρίων Αγγλικών και Γερμανικών από μόνος μου έπαιζα μπάσκετ από αρχές Λυκείου. Γενικά δεν με έπρωξαν ποτέ οι δικοί μου σε κάποια ασχολία.
 
Έχω δοκιμάσει διάφορα ανά καιρούς, αλλά δεν κρατούσαν για πολύ, εκτός από τις Ξένες Γλώσσες. Πήγα ζωγραφική για λίγο στην Α Δημοτικού, αλλά δεν μου άρεσε και τόσο και σταμάτησα. Μετά με πήγαν με το ζόρι ενόργανη γυμναστική στη Β Δημοτικού, κι έκανα κάπου μισό χρόνο εκεί. Στην Γ τάξη μπήκα για λίγο σε παραδοσιακούς χορούς, αλλά ήταν κάπως μακριά κα δεν προλάβαιναν να με πάνε, ούτε εγώ ενδιαφερόμουν πολύ, κι έτσι σταμάτησα πολύ γρήγορα. Στην Δ Δημοτικού άρχισα τα Αγγλικά, ενώ στην Ε με πήγαν το μισό χρόνο βόλλεϋ, και το μισό κολυμβητήριο. Γενικά στα αθλητικά πάντα με πήγαιναν με το ζόρι, εγώ ποτέ δεν είχα εκφράσει την επιθυμία. Επίσης ο πατέρας μου που ήξερε από μουσική μου έκανε κάποια μαθήματα στο σπίτι για νότες και μουσικά όργανα. Τέλος, στο κατηχητικό πήγαινα για πολλά χρόνια.
 
BETTY BOOP είπε:
Στην Ε τάξη έκανα παραδοσιακούς χορούς και ζωγραφική.Στο γυμνάσιο είχα αρχίσει κιθάρα...Μου άρεσαν αυτές οι δραστηριότητες...
Τι δραστηριότητες κάνατε εκτός σχολείου?

BETTY BOOP είπε:
Έκανα και μπαλέτο στα προνήπια αλλά δεν μου άρεσε. Από την αρχή εκδήλωσα την αντίθεσή μου...
+ μαθήματα ζωγραφικής έκανα και κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μου διακοπών μία φορά την εβδομάδα...όμορφη ανάμνηση!!!
 
Αγγλικα οπως οι περισσοτεροι και αρμονιο στην σχολη που ηταν απεναντι..

Τιποτα απ τα δυο δεν απεδωσε, γιατι που με εχανες που με εβρισκες, ολη μερα θα ημουν εξω, σκαστος απ το σπιτι (δεν υπηρχαν και τα κινητα τοτε), ή μπαλα θα επαιζα ή μπασκετ.

Πολλες φορες με εβρισκε με τα πολλα ο πατερας μου, αφου εψαχνε παντου η τηλεφωνουσαν σε αστυνομιες κτλ. και με περιμαζευε απ το αυτι (ρεζιλι συνεχεια σ'ολους τους φιλους) και με πηγαινε σπιτι οπου με πλακωναν μαμα-μπαμπας παρεα double team! Χαχα!! :p
 
Ξεκίνησα το μπαλέτο όταν ήμουν τριών και συνεχίζω μέχρι και σήμερα-19 χρόνια μετά. Παρ' όλο που καμία από τις επιλογές της μάνας μου δεν μου άρεσε αυτό το λάτρεψα. Αυτή ηταν και είναι η κύρια δραστηριοτητά μου. Κι ας μην μοιάζω με μπαλαρίνα, δεν πειράζει.


Ανά καιρούς έκανα διάφορα. Αγγλικά και Γαλλικά από το δημοτικό μέχρι να πάρω τα πτυχία, ζωγραφική για ένα χρόνο (με το ζόρι, το μάθημα δεν μου άρεσε καθόλου), σύγχρονο χορό για 4 χρόνια, κάρακτερ επίσης για 4, φλαμένγκο για ένα χρόνο μόνο (και μου άρεσε πολύ, αλλά μετά δεν ξαναβρήκα σχολή
:cry: ) και στο γυμνάσιο άρχισα αρμόνιο. Επίσης έπαιζα μπάσκετ για έξι χρόνια στην ομάδα της κατασκήνωσης.


Δυστυχώς αναγκάστηκα να τα σταματησω όλα στην τρίτη λυκείου λόγω διαβάσματος, μόνο το μπαλέτο κράτησα με νύχια και με δόντια.



Με το που πέρασα στο Πανεπιστήμιο όμως έβγαλα το άχτι μου! Γράφτηκα σε ωδείο για πιάνο και ανώτερη θεωρία, συνέχισα το μπαλέτο κι άρχισα καί οριεντάλ! Μελετώντας μόνη μου προσπαθώ να μάθω και φινλανδικά γιατί μου αρέσουν-αλλά είναι πολύ πιό δύσκολο απ'ότι περίμενα!
:icon_cry:

 


Αποτυχημένες προσπάθειες υπήρξαν η ενόργανη γυμναστική όπου πήγα για ένα μήνα και πολύς ήταν!, το μιούζικαλ-το βαριόμουν θανάσιμα και το θέατρο (ζήτημα να πήγα δύο εβδομάδες). Το κατηχητικό όπου μ' έστειλαν οι παπούδες μου με το ζόρι και όταν το έμαθε η μάνα μου την έπιασε κρίση ΑΜΟΚ-με το δίκιο της, εγώ εν τω μεταξεί είχα εξασφαλίσει ότι δεν θα πήγαινα δεύτερη φορά αφου το έπαιξα σατανίστρια και κατατρόμαξα όλα τα παιδάκια καί τους δασκάλους
:rofl: , καί οι παραδοσιακοί χοροί όπου μ' έστειλαν πάλι οι παπούδες μου με το ζόρι και απλώς έκανα τα νεύρα του δασκάλου κρόσια. Στο τρίτο μάθημα μ' έδιωξε.

 


Ο μόνος καημός που μου έχει μείνει είναι ότι δεν με έγραψαν ποτέ στην ξιφασκία και τους παρακαλούσα για χρόνια. Όπως επίσης ότι κάθε φορά που κάτι τύχαινε αμέσως έλεγαν "θα σταματήσεις το μπαλέτο"/"δεν θα πας στο μπαλέτο" παρ' όλο που ήξεραν πως ήταν αυτό που μου άρεσε περισσότερο. Γιατί όχι τα Γαλλικά που τα βαριόμουν φριχτά; Γιατί όχι τ' Αγγλικά; Επειδή δεν ήταν κάτι που να φαίνεται στο βιογραφικό το είχαν όλοι γραμμένο και έλεγαν ότι εγώ κάνω λάθος που ήξερα τί μου αρέσει και τί όχι.
 
Φροντιστήριο Αγγλικών απο Τετάρτη δημοτικού, Tae Kwon Do απο 1η γυμνασίου (κράτησε 2-3 χρόνια, μετά βαρέθηκα), Γυμναστήριο απο 1 Λυκείου (ακόμα το συνεχίζω ακάθεκτος).
 
Στην επαρχια δεν ειχες πολλες επιλογες ασε που ο χρονος ηταν περιορισμενος,οταν δεν ησουν στο σχολειο (καποτε ηταν και σαββατο) ειχε να πας στα χωραφια, στον κηπο ή κανενα μεροκαματο εξω. Οσοι ειχαν πατερα κυνηγο ή ψαρα πηγαιναν μαζι του, αν ξεκινουσες ετσι απο μονος σου απογοητευοσουν συντομα γιατι δεν σε βοηθουσε κανεις, δεν υπηρχε βιβλιογραφια, εξαρτηματα δεν εβρισκες ή ηταν ακριβα για το χαρτζιλικι σου και γενιακ η αντιληψη των μεγαλων ηταν ''τι καθεσαι και ασχολεισαι με αυτα μωρε;"
Εαν εβλεπαν καποιον να κανει βαρη, να τρεχει τον χλευαζαν γιατι για αυτους ηταν μονο η μπαλα και το μοτοκρος. Το μπασκετ ηταν σχεδον ανυπαρκτο, το βολλευ δυσκολο γιατι που να βρεις ατομα,πολεμικες τεχνες ουτε καν ως σκεψη και γενικα υπηρχε μια βαλτωδης κατστση που ''επνιγε'' οποιον ηθελε να ξεφυγει.
 
Ξεκίνησα με παραδοσιακούς χορούς και tae kwon do από τα νήπια μέχρι και την Γ' Δημοτικού, όταν και τα βαρέθηκα (3+ χρόνια μετά; θα μου πείτε :D ). Έπειτα, Αγγλικά και Γερμανικά μέχρι το πτυχίο. Από την ΣΤ' Δημοτικού ξεκίνησα Φιλαρμονική, για να "ξεχαστώ", εξαιτίας ενός άσχημου οικογενειακού συμβάντος, και εν συνεχεία στο ωδείο για πτυχίο και μετά για δίπλωμα Ντραμς, και πτυχία Αρμονίας και Ενοργάνωσης - Διεύθυνσης Μπάντας. Μπορώ να πω ότι αυτό το οικογενειακό συμβάν με σημάδεψε με καλό τρόπο, καθώς άλλαξε τελείως την κλίση μου :)

Γενικά, δεν ήμουν και πολύ των αθλημάτων :D αν και ήμουν καλός τερματοφύλακας στο σχολείο :)
 
Κολύμπι και ποδήλατο τα καλοκαίρια , οι μόνες αθλητικές δραστηριότητες μου τότε και σήμερα...Αγγλικά απο 4η δημοτικού, γαλλικά - ισπανικά απο 3η γυμνασίου και θέατρο και χορό σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες μέχρι το τέλος του λυκείου.. Είχα κερδίσει και μια υποτροφία για θεατρικές σπουδές στο εξωτερικό αλλά δεν είχα σκοπό να γίνω ηθοποιός μετά απο την εμπειρία των ατελείωτων ωρών πρόβας :p αν και πέρασα πολύ καλά με τις ερασιτεχνικές παραστάσεις. Είναι αλλιώς όταν κάτι γίνεται απλά για κέφι και διασκέδαση . Στα 12 μου χάρισαν κι ένα μπαγλαμαδάκι που το γρατζούναγα πότε-πότε ..Τώρα κρέμεται στον τοίχο να μου θυμίζει τα νιάτα μου. Καλά τα πήγαινα γενικώς στα εξωσχολικά..
 
Λοιπον. Στα χρονια του δημοτικου.
Κηνηγιτο, κλεφτες και αστυνομοι, κολυμπι και κρυφτο τα καλοκαιρια. Το κρυφτο το μοναδικο ισως παιχνιδι που παιζαμε αγορια και κοριτσια μαζυ. Αντε και τα "μηλα" καμια φορα, συνηθως τα αγορια το σνομπαραμε.
Επιτραπεζια, νταμα, γρινιαρη, φιδακι, μονοπολη.
Δημοτικη βιβλιοθυκη
Ποδηλατο, πολυ ποδηλατο. Το Βισμαρκ του πατερα μου ειχε αναστεναξει.
Μπαλα, ωρες ατελειοτες, μου εκαναν δωρο και μια Ουγκαρια μπαλα στην πεμπτη δημοτικου, και ολη η γειτωνια δεν βλεπαμε την ωρα να τελιωσουμε με τα σχολιοεργασιες μας και να την τιμησουμε.
Γυμνασιακα χρονια
Ειχα την τυχη, εκτος απο ενα πανεμορφο κλασσικο κτηριο το γυμνασιο μας (6αταξιο) να εχει τεραστια αυλη, στιβο, 2 γυπεδα βολευ, 2 μπασκετ, υποστεγο με οργανα γυμνασικης, μεχρι και κερκιδες γυρω απο τον στιβο. Βεβαια τον μετατρεπαμε σε γυπεδο ποδοσφαιρου.. Εγω σφαιρα, 3000μ ανωμαλο και μπαλα μπαλα μπαλα. Στα 13 γραφτικα στην τοπικη ομαδα και εγινα ταλαινταρα τεματοφασουλας, Κερβερογλου σκετος λεμε. Με προπονιτη Θαναση Μπεμπη και προτυπο τους Αυγητιδη, Βαλιανο. Αν επαγκελματικα ειχα μεινει στο πατριδα μπορει και ναμουνα 2ος Σαργκανης.
Δημοτικη βιβλιοθυκη (πολυ καλη, μεχρι και κλασσικα εικονογραφιμενα ειχε)
Δηλα δηλα στα 14 αρxισα να κατεβενω στα υπογεια, ειχα ροπη στον αληταμπουρισμο, ποδοσφαιρακια, μπιλιαρδα, φλιπερακια, ουφο
Κοπανες απο κατηχιτικο και Σαββατιατικο εκλησιασμο. Παλιοπαρεες με εξωσχολικους και σινεμα. Εκει γυρω στα 17 αρχισα να παιγαινω στα "ΑΣΤΡΕΡΙΑ" και το "On The Rocks" ντισκοτεκες σε Μαρκοπουλο και Βαρκιζα.
Μετα σχολη, Ασπροπυργος και μετα καθε λημανι και καυμος.
Ενταξει δεν παραπονιεμαι, καλα ητουνε οσο κρατισαν.
Α! ξεχασα, εκει γυρω στα 15 μας ειχαμε κανει και αντιστασιακη σημορια κατα της χουντας. Ειχαμε φτιαξει εναν πειρατικο σταθμο εμβελειας 500μ και ουτε και καναμε αντισταση παιζοντας τραγουδια του θοδωρακη. Αμε! Αληταμπουρες, παιδι μου, τι να περιμενεις?
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ποδήλατο, μπάσκετ, προγραμματισμός ήταν οι εξωσχολικές μου δραστηριότητες. Απτόητος συνεχίζω μέχρι σήμερα, δεν έχει αλλάξει κάτι.
Η διαφορά σήμερα είναι πως ποδήλατο κάνω παρέα με την γυναίκα μου, μπάσκετ παίζω με τον γιο μου και με φίλους πολύ συχνά, έχω τρελαμένη μπασκετοπαρέα, κώδικα μόνος όπως πάντα.
 
Πίσω
Μπλουζα