Επώνυμοι γείτονες των παιδικών μας χρόνων

Διάσημοι γείτονες ε... απο δεκαετία 80.. αα καλά...

Λοιπόν στο νησί καταγωγής μου είχα καμια 30αρια ζαμπλουτους Έλληνες γείτονες (τριγύρω και σε μικρή απόσταση απο το σπίτι μου) που απο τα 80s έως τώρα φιγουράρουν στη λίστα Forbes...

Κάποιοι απο αυτούς έχουν ξακουστό όνομα και ιστορία ακόμα και 150+ χρόνια.. Άλλοι πάλι έχουν ιστορικό όνομα και κάποιοι άλλοι έχει γυριστεί κομμάτι της ζωής τους και σε ταινία..

Κατά καιρούς όχι όμως για πολύ μεγάλο διάστημα είχα και γείτονες κοντά στο σπίτι μου που όμως έμεναν σε πλωτά... "διαστημόπλοια" (για κάποιο διάστημα διακοπών ως καλεσμένοι αυτών των ζαμπλουτων).. Κάποιοι απο αυτούς τους διάσημους ήταν και πρωθυπουργοι σαν εκείνον της Αμερικής με τα άσπρα μαλλιά και λίγο παλιότερα εκείνον (ίσα ίσα που τον θυμάμαι αυτόν) της σοβιετικής Ένωσης με την μαυρίλα στο κεφάλι....

Σας κουφανα ε... Δεν μπορώ να σας πω όμως κάτι παραπάνω.. :speechless:
 
Τελευταία επεξεργασία:
Η αμερική δεν έχει πρωθυπουργό. Απατεώνας ήταν ο ασπρομάλλης?
 
Η αμερική δεν έχει πρωθυπουργό. Απατεώνας ήταν ο ασπρομάλλης?

Εντάξει και συ.. :icon_lol: Ο Πρόεδρος της Αμερικής και όχι πρωθυπουργός.

Ο ασπρομαλλης δεν ήταν απατεώνας πάντως έγινε διάσημος στην θητεία του και λόγω κάποιου σκανδαλου..
 
Τελευταία επεξεργασία:
Λοιπόν...

Στην περιοχή των Ελληνορώσων την δεκαετία του ΄80.

Νάσος Αθανασίου, Λάκης Παπαδόπουλος, Μάνος Λοΐζος
 
Κανέναν φυσικά στη γειτονιά μου αλλά ήξερα ότι ο Σταύρος Παράβας παραθέριζε, αν δεν είχε και δικό του σπίτι δεν ξερω, στη Μίλατο.
 
Ο Τζον Κόρφας ήταν πολύ καλός και γνωστός μπασκετμπολίστας.
Όσο για τον Μιχάλη Γιαννάτο, το καφενείο που σύχναζε ήταν κάτω από το σπίτι του άντρα μου, και όταν έζησα και γω για εναμισυ χρόνο εκεί τον έβλεπα σχεδον καθημερινά.
Όμως τα παιδικά μου χρόνια στην Κυψέλη ιδίως στη δεκαετία του 70 ήταν πλούσια σε "γνωριμίες" διασήμων. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Ζωζώ Νταλμάς η οποία όντως ήταν γνωριμία αφού έμενε σε ένα σκοτεινό υπόγειο της πολυκατοικίας που έμενα, εκτός ότι κυκλοφορούσε πολύ και στην γειτονιά. Το όνομά της δεν λέει τίποτα φαντάζομαι στους περισσότερους από τους συμφορουμίτες, αλλά μιλάμε για μια γυναίκα θρύλο. Ήταν αυτό που λεγανε μεσοπολεμικά αρτίστα. Έπαιζε πιάνο, τραγουδούσε, είχε παίξει όπερα και θέατρο και ήταν το πρόσωπο που στόλιζε το πακέτο τσιγάρων Sante.
Τη θυμάμαι να μας λέει ιστορίες διόλου κατάλληλες για παιδάκια 6-7 χρονών. Τότε τα παιδιά παϊζαμε στα πεζοδρόμια της Κυψέλης και η Ζωζώ έβγαζε το κεφάλι της από το παράθυρο του υπογείου της και μας χάζευε και μας μιλούσε. Ενίοτε τραγουδούσε. Θυμάμαι που μας είχε πει ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ (τον έμαθα έτσι νωρίς), έπινε σαμπάνια από το σατέν γοβάκι της. Ήταν πάμφτωχη αλλά είχε μερικά πανεμορφα και ακριβά αντικείμενα. Όταν είχε χρήματα και σε έβλεπε στην έβγα της γειτονιάς, παρατηρουσε τι σοκολάτα κόζαρες και στην έπαιρνε. Επέμεινε πάρα πολύ δε γλίτωνες. Πολύ δοτική και σπάταλη γυναίκα. Έπαιρνε κουκλάκια σκυλάκια, κέρναγε μπίρες τους μεγάλους... Από μισή ντροπή από μισό νοιαξιμο όταν κάποια από τη γειτονιά έφτιαχνε ένα πιο πλούσιο φαγητό της πήγαινε ένα πιάτο φαΐ. Περήφανη γυναίκα, για να το δεχτεί επρεπε να πεις "που να βάζεις καημένη Ζωζώ ολόκληρο ταψί για μουσακά, παστίτσιο, παπουτσάκια ή που να κάτσεις να τυλίγεις ντολμάδες εσύ Ζωζώκα να όποτε φτιάχνω θα σου φέρνω". Έχω την αίσθηση ότι ούτε αυγό δε θα ξερε να βράσει.
Μετακόμισα από εκείνη την πολυκατοικία και δεν την ξανάδα. Όταν την έψαξα στο διαδίκτυο είδα ότι πέθανε σε ενα υπόγειο στους Αμπελοκήπους. Έφυγε από ένα υπόγειο για να πάει σε ένα άλλο; ποιός ξέρει.
Δε θα ξεχάσω όμως τις ιστορίες της, (έλεγε πολλές και...ζουμερές) τα πολύ όμορφα κουτιά-μπιζουτιέρες που είχε και το μπρίο της.
zwzw-ntalmas-zwh-san-paramythi.jpg
Στην ίδια πολυκατοικία ερχόταν ως συχνή επισκέπτρια η ηθοποιός Μυρτώ Παράσχη. Μου φαινόταν στα παιδικά μου μάτια ως η ομορφότερη κοπέλα που είχα δει ποτέ.
 
Αλήθευαν τα περί ερωτικής σχέσης με τον Κεμάλ ; σας είχε πει τίποτα;
 
Ε, για να πίνει σαμπάνια από το γοβάκι της... Δεν το έκανε γιατί δεν είχε ποτήρι πρόχειρο.
 
Εγώ γύρω στο 2003 με 2004 έβλεπα πολύ συχνά τον Σκουρολιάκο που τότε ήταν διευθυντής στο ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης. Μάλιστα άραζε και στο ίδιο μπαράκι που πήγαινα κι εγώ γιατί ήταν δίπλα στο θέατρο οπότε τον έβλεπα πολύ συχνά συνήθως καθημερινές.
 
@laura ingalls ομορφη η περιγραφη σου για την Νταλμας
Τα πεθερικα μου μενουν Ανω Ιλισσια απο παντα χαχαχα. Εμενα και εγω καποια περιοδο. Θυμαμαι πως ο,τι ωρα και να περναγα απο ενα Προποτζιδικο στη γειτονια, ο μακαριτης ο Γιαννατος ηταν μεσα. Εκανε και καμποση παρεα με τον πεθερο μου που ειναι και αυτος προποτζιδικο-μανης.
 
Δεν είχα ποτέ επώνυμο γείτονα. Είχε όμως η θεία μου που έμενε στο Χαιδάρι κι την επισκεπτόμουν συχνά, τον Τάσο Χαλκιά, κι έτσι τον είχα γνωρίσει. Απλός κι άνετος, σου μιλούσε ευχάριστα, δεν ήταν σνομπ. Ήταν στις μεγάλες δόξες του τότε, γύρω στο 1996, κι τον ακολουθούσε ακόμα ο απόηχος του υδραυλικού. Μας είχε δώσει κι πρόσκληση για το θέατρο που έπαιζε, τους "Άθλιους". Το χαιρόταν όμως, δεν τον πείραζε που τον φώναζαν Σάκη. Μου είχε κάνει εντύπωση η γυναίκα του. Γλυκειά και χαμηλών τόνων. Καμία σχέση με τον άντρα της, εκείνος επικοινωνιακός εκείνη τρομερά συνεσταλμένη.
Μια φορά είχα πάει στην θεία μου με μια συμμαθήτρια μου κι επειδή κάπου θα πήγαιναν οι γονείς της, πήραμε μαζί μας κι το μικρό της αδερφό. Βγαίνοντας απο το σπιτι της θείας, να σου μπροστά μας παρκάρει ο Χαλκιάς. Μόλις τον βλέπει ο μικρός (γύρω στα 8) να θέλει αυτόγραφο. Για να το αποφύγουμε, του λέμε: "δεν μπορεί τώρα ο άνθρωπος είναι με την γυναίκα του κι έχουν δουλειά". Κι τι γυρίζει κι λέει το σκασμένο! "Αυτή είναι γυναίκα του;;; αφού τα περιοδικά γράφουν ότι έχει γκόμενα τη Λίλη!!". Ξεφτιλίκι! :biglaugh: Το άκουσε ο Χαλκιάς γιατί χαμογέλασε, αλλα προφανώς ήταν συνηθισμένος γιατι έγραφαν ενα σωρό τα περιοδικά της εποχής. Έδωσε στο μικρο το αυτόγραφο αλλά εμείς ήμασταν να ανοίξει η γη να μας καταπιει! :lol:
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αλήθευαν τα περί ερωτικής σχέσης με τον Κεμάλ ; σας είχε πει τίποτα;
Ήμουν μικρή και δεν καταλάβαινα όλα όσα μας έλεγε. Αντιλαμβανόμουν το πονηρό της υπόθεσης, άκουγα τα "σουτ" ανακατεμένα με πνιχτά γελάκια των μαμάδων όταν μας μίλαγε η Ζωζώ αλλά δεν τα πιανα όλα. Αυτό με το γοβάκι το θυμάμαι γιατί μου είχε φανεί απωθητικό σαν ιδέα. Εδώ τρώγαμε το κυνήγι του αιώνα να μην ακουμπάμε τα πόδια μας όταν φοράγαμε παπούτσια στον καναπέ και στα κρεβάτια και υπήρχε άνθρωπος που έπινε το ποτό του μέσα από παπούτσι που το φόραγε άλλος;
Βέβαια αργότερα που το συζήταγα με τους γονείς μου μου χαν πει ότι είχε δεσμό με τον Ατατούρκ, τους το χε πει η ίδια. Και για έναν πολιτικό έλεγε ότι τον είχε μουρλάνει όταν ήταν νέοι και οι δύο. Γνωστό πολιτικό, εν ζωή και σχετικά δραστήριο στο τέρμα της δεκαετίας του εβδομήντα. Πολλοί που μένανε στη γειτονιά λέγανε ότι ειχαν δει την "κούρσα" του πολιτικού να παρκάρει έξω από την πολυκατοικία και να της δίνει ένα πακετάκι. Εμείς πάντως που μέναμε στην ίδια πολυκατοικία και ήμασταν πολύ συχνά στο πεζοδρόμιο, δεν είχαμε δει ποτέ καμιά κούρσα. Πως την είχαν δει οι άλλοι που μένανε ένα και δύο τετράγωνα μακρύτερα, δε γνωρίζω.
Οι ιστορίες που έλεγε αφορούσαν κυρίως τον τρ9πο που αποκάλυπτε τα
πόδια της, τα αποκαλυπτικά φορέματα, την Μέση Ανατολή, τα πολύτιμα κοσμήματα που της κάνανε δώρο κ.λ.π. και τραγούδαγε.
 
Ήμουν μικρή και δεν καταλάβαινα όλα όσα μας έλεγε. Αντιλαμβανόμουν το πονηρό της υπόθεσης, άκουγα τα "σουτ" ανακατεμένα με πνιχτά γελάκια των μαμάδων όταν μας μίλαγε η Ζωζώ αλλά δεν τα πιανα όλα. Αυτό με το γοβάκι το θυμάμαι γιατί μου είχε φανεί απωθητικό σαν ιδέα. Εδώ τρώγαμε το κυνήγι του αιώνα να μην ακουμπάμε τα πόδια μας όταν φοράγαμε παπούτσια στον καναπέ και στα κρεβάτια και υπήρχε άνθρωπος που έπινε το ποτό του μέσα από παπούτσι που το φόραγε άλλος;
Βέβαια αργότερα που το συζήταγα με τους γονείς μου μου χαν πει ότι είχε δεσμό με τον Ατατούρκ, τους το χε πει η ίδια. Και για έναν πολιτικό έλεγε ότι τον είχε μουρλάνει όταν ήταν νέοι και οι δύο. Γνωστό πολιτικό, εν ζωή και σχετικά δραστήριο στο τέρμα της δεκαετίας του εβδομήντα. Πολλοί που μένανε στη γειτονιά λέγανε ότι ειχαν δει την "κούρσα" του πολιτικού να παρκάρει έξω από την πολυκατοικία και να της δίνει ένα πακετάκι. Εμείς πάντως που μέναμε στην ίδια πολυκατοικία και ήμασταν πολύ συχνά στο πεζοδρόμιο, δεν είχαμε δει ποτέ καμιά κούρσα. Πως την είχαν δει οι άλλοι που μένανε ένα και δύο τετράγωνα μακρύτερα, δε γνωρίζω.
Οι ιστορίες που έλεγε αφορούσαν κυρίως τον τρ9πο που αποκάλυπτε τα
πόδια της, τα αποκαλυπτικά φορέματα, την Μέση Ανατολή, τα πολύτιμα κοσμήματα που της κάνανε δώρο κ.λ.π. και τραγούδαγε.
Αλήθευαν τα περί ερωτικής σχέσης με τον Κεμάλ ; σας είχε πει τίποτα;

Ο γιατρός Παπανικολάου (ο γυναικολόγος της Αλίκης) είχε βγάλει ενα βιβλίο με όλες τις θεατρίνες που πέρασαν απο τα χέρια του ως πελάτισσες, μεταξύ αυτών κι η Νταλμάς. Ο Αττατουρκ λέει την είχε ερωτευθεί παράφορα, ήταν τρελός κι παλαβός μαζί της. Την είχε γνωρίσει σε ενα κέντρο στην Πόλη όπου τραγουδούσε και πέρασαν τη νύχτα μαζί. Το πρωί αυτός έφυγε αφήνοντας ένα χαρτονόμισμα μεγάλης αξίας στο κομοδίνο. Εκείνη έκοψε το κομμάτι που απεικόνιζε την εικόνα του κι του έστειλε το τρύπιο χαρτονόμισμα με σημείωμα: «Πήρα μόνο αυτό που μου χρειαζόταν, το υπόλοιπο στο επιστρέφω γιατί μου είναι εντελώς άχρηστο». Τρελάθηκε αυτός, άρχισε να την κυνηγάει σαν τρελός, της έστελνε λουλούδια, κοσμήματα, αυτή του τα έστελνε πίσω...τελικά μια, δυο, την έριξε. Πολλοί την είχαν κατηγορήσει ότι ενώ είχε στα χέρια της τέτοιο κελεπούρι, δεν το εκμεταλλεύτηκε εθνικά, να χρησιμοποιήσει δλδ τον έρωτα που της είχε για εθνικούς σκοπούς.
Στο βιβλίο επίσης αναφέρεται ότι έμεινε πάμφτωχη επειδή ήταν σκορποχέρα. Ήταν τρομερά ευκολόπιστη κι όποιος της έλεγε απλά κι μόνο "δεν έχω λεφτα", του έδινε χιλιάρικα χωρίς να διαπιστώσει αν της έλεγε αλήθεια ή όχι.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα